Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-13 23:26

Geplaatst: 19-11-13 23:26

Anoniem schreef:
jazeker Cherie. En ik heb nergens gelezen wat o.a. jij hier verteld.
waar heb jij dan bijvoorbeeld gelezen dat je zonder aanleuning moet rijden?

Nog maar eens GOED doorlezen dan

Waar heb ik geschreven dat "men" zonder aanleuning zou moeten rijden?

**Geplaatst**: 19-11-13 23:29

Geplaatst: 19-11-13 23:29

Hoe heb jij dan verbinding met de mond van je paard?

**Geplaatst**: 19-11-13 23:36

Geplaatst: 19-11-13 23:36

Anoniem schreef:
Hoe heb jij dan verbinding met de mond van je paard?

Lichter als jij.

Ik "kader" een paard niet om aanleuning te hebben.

Volgens mij, heb jij de essentie niet begrepen van "de instelling van het paard op de ruiter is het grootst als het paard ZELF de aanleuning heeft genomen"

**Geplaatst**: 19-11-13 23:37

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 19-11-13 23:37

Wat houdt het kaderen van een paard in, cherie?

**Geplaatst**: 19-11-13 23:40

Geplaatst: 19-11-13 23:40

Peppertree schreef:
Wat houdt het kaderen van een paard in, cherie?

Het "kaderen" houdt in; het paard in een "frame" zetten.

**Geplaatst**: 19-11-13 23:42

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 19-11-13 23:42

Hoe ziet zoiets eruit? Wel aanleuning, zonder frame?

**Geplaatst**: 19-11-13 23:52

Geplaatst: 19-11-13 23:52

Peppertree schreef:
Hoe ziet zoiets eruit? Wel aanleuning, zonder frame?

Wat voor "frame" bedoel je?

Als het paard ZELF aanleuning heeft genomen, heeft een paard op dat moment het "frame" wat hoort bij de oefening, gang etc wat op dat moment gevraagd wordt.

Dat "frame" komt dus van nature in plaats vanuit de ruiter.

Ik ga er vanuit dat bv de hoofd/halshouding een gevolg is van "goed" achterhandgebruik.

**Geplaatst**: 20-11-13 01:21

Geplaatst: 20-11-13 01:21

arie53 schreef:
Dat zou niet best voor je ademhaling zijn

Die buiging ontstaat in de lendenwervels. Niet je ribbenkast

Dat zijn de lendenspieren die een buiging van de lendenwervels mogelijk maken.

De ribbenkast heeft als functie ademhaling mogelijk te maken, longen en hart te beschermen tegen stomp trauma en tegelijk de bewegelijkheid van de rug niet te zeer in te perken. Door het samentrekken van de spieren verschuiven de ribben ten opzichte van elkaar. Omdat ze aan de achterkant aan de wervelkolom gewrichten vormen ontstaat zo een opwaartse beweging die de inhoud van de ribbenkast vergroot waardoor de lucht beter naar binnen stroomt tijdens de inademing. Bij ontspannen wordt de inhoud kleiner, en wordt lucht naar buiten geduwd.
Middelbare school biologie dit.

Natuurlijk kun jij als mens ook lendenwervels deels mee buigen. Precies zoals je een paard vraagt om door z'n hele lijf te buigen. Natuurlijk zijn er bepaalde factoren die buiging beperken. Zo beperken bv de schouderbladen de beweging. De lendenwervels bij een paard echter zijn breed, ze laten daarom vrij weinig beweging door.

Heb je wel eens een paard gezien dat z'n eigen achterhoef probeert te bijten/ontdoen van jeuk?
Je zal zien dat zo'n paard z'n ribbenkast extreem samentrekt aan 1 kant. De spieren tussen de ribben zijn aan 1 kant uitgestrekt. Die buiging vind plaats na het schouderblad en voor de lendenwervel. Het overige stuk buiging wat ze in zo'n geval te kort komen wordt gecompenseerd met de plaatsing van de benen...

Precies zoals wij stimuleren met dressuuroefeningen als schouderbinnenwaarts, wijken enz...

**Geplaatst**: 20-11-13 08:47

Geplaatst: 20-11-13 08:47

cherie78 schreef:
Peppertree schreef:
Hoe ziet zoiets eruit? Wel aanleuning, zonder frame?

Wat voor "frame" bedoel je?

Als het paard ZELF aanleuning heeft genomen, heeft een paard op dat moment het "frame" wat hoort bij de oefening, gang etc wat op dat moment gevraagd wordt.

Dat "frame" komt dus van nature in plaats vanuit de ruiter.

Ik ga er vanuit dat bv de hoofd/halshouding een gevolg is van "goed" achterhandgebruik.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Denk dat een heleboel dressuurpaarden van tegenwoordig, zodra je de teugeldruk wegneemt, ofwel in een krulletje blijven lopen ofwel er vandoor gaan of (bijna) op hun neus vallen.

Maar ik moet wel zeggen: ik moest de mijne van de lesgever ook "in de houding" zetten door contact op de buitenteugel en kneepjes op de binnenteugel (niet door in de mond te gaan hangen, want dan gaat ze er toch gewoon tegenin en loopt ze als een kameel, of ze gaat er vandoor als een draver op de renbaan), en ik moet zeggen: na amper 3 lessen doet ze het bijna vanzelf, en als ik dan de teugels door mijn handen laat glijden, gaat ze halsstrekken en de teugels netjes uit mijn handen kauwen (nog niet in draf, maar dat ligt aan mijn onbalans). En toen ik haar longeerde met kaptoom gister, en haar even wat extra activeerde, ging ze ook mooi "mijn hand" (in dit geval de longe) opzoeken en kwam ze weer in die goede hoofd/halshouding.

**Geplaatst**: 20-11-13 09:06

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 20-11-13 09:06

Maar in feite zet jij een paard dus wel in een frame, cherie. Aangezien dit frame door het paard wordt aangenomen door het paard wanneer de ruiter een bepaalde oefening vraagt. Het 'zetten van een frame' wordt indirect door jouw bepaald, in plaats van direct door teugelhulpen. Maar zonder jouw hulpen is er sowieso geen frame.

Net als dat er geen aanleuning ontstaat (door het paard) wanneer jij niet de goede hulpen geeft.

**Geplaatst**: 20-11-13 10:02

Geplaatst: 20-11-13 10:02

hwn schreef:
Daar ben ik het helemaal mee eens. Denk dat een heleboel dressuurpaarden van tegenwoordig, zodra je de teugeldruk wegneemt, ofwel in een krulletje blijven lopen ofwel er vandoor gaan of (bijna) op hun neus vallen.

In de klasses B en L wordt halsstrekken gevraagd, een goede graadmeter of het paard de hand wil volgen. Ook bij het losrijden van de hogere basisklasses zie ik ruiters constant spelen met het laten afkauwen. Ik vind het wat kort door de bocht om te stellen dat een heleboel dressuurpaarden niet de hand zouden volgen.

Ik denk dat iedereen zijn paard in een frame zet, ik bepaal in welke houding mijn paard loopt. Ik snap ook niet de blijkbaar negatieve ondertoon aan dit woord?

**Geplaatst**: 20-11-13 12:11

Geplaatst: 20-11-13 12:11

Sorry, ik kan het schouderbinnenwaarts verhaal nog niet helemaal los laten. Ik vind het vreemd hoe dat loopt in het topic. Het filmpje van Emmelie wordt hier neergezet om te laten zien hoe goed de sbw gereden is WANT het paard schaart mooi over. Vervolgens blijkt dat scharen echt helemaal niet de bedoeling is in een schouderbinnenwaarts. De hele essentie van de oefening wordt dan niet gehaald, namelijk een binnenbeen dat door aanwezige lengtebuiging naar voor onder de massa treedt.
Hierdoor krijg ik meer en meer het idee dat het in de sport eigenlijk niet zoveel uit maakt hoe de oefening gereden wordt 'als het er maar mooi uit ziet en het er op lijkt'. Waar train je dan op. Wat is de toegevoegde waarde van een dergelijke oefening in de training? Zo'n oefening hoort toch bij te dragen aan de training op zich, waarbij het alleen waarde heeft als de achterbenen niet scharen. Ik vraag me derhalve dus af hoe zo'n oefening in de training mee wordt genomen, als werkelijke oefening om het binnenachterbeen meer gewicht op te laten nemen of werkt men aan een look-a-like die er spectaculair uit ziet? Is dat bewustzijn van de waarde van de zijgangen er of niet.

Je kan over de AR zeggen wat je wil, maar de oefeningen worden wel degelijk als training gebruikt. Het ziet er dan totaal niet spectaculair uit, maar er wordt wel op gelet dat de lengtebuiging aanwezig is en de beenzetting zo goed mogelijk is, pas dan kan het bijdragen aan je training en kan je vanuit die basis meer of minder verzameling in de oefening aanbrengen en daar vloeit dan weer de hoofdhalshouding uit voort. Als je een look-a-like rijdt lijkt het belangrijker te zijn dat het paard in een bepaalde hoofdhalshouding gezet is en over de benen groot beweegt terwijl de basis oefening niet wordt uitgevoerd en de hoofdhalshouding dus ook niet tot stand is gekomen door de mate van verzameling (in die oefening).

Ik hoop dat jullie begrijpen wat mijn 'probleem' er mee is.

Uitleg over de aanleuning in de AR heb ik een aantal pagina's terug gegeven. Inderdaad geen vast kader waarin je je paard rijdt. Niet dat dat negatief is, maar er ontstaat heel snel veel spanning in het kaakgebied. Ik vind het mooi als de hoofdhalshouding luchtiger is en ook wisselt naarmate er meer of minder verzameling gevraagd wordt. En dat je ook kan checken of het paard uit balans is. De hals is namelijk een soort balansstok. Ga je dat te veel constant 'vasthouden' (je drukt als het ware tegen elkaar aan) dan heb je OF niet meer in de gaten dat het paard uit balans is, omdat het te veel op jou steunt (soms niet erg als hulp) OF het kan de hand niet meer ontvluchten (als het te strak wordt). Ik vind het juist mooi als het paard de vrijheid krijgt om zelf balans terug te vinden waarbij het gebruik maakt van de hals, vaak even omhoog om te corrigeren, en daarna zelf weer terug komt zonder storing van de ruiterhand. En zoals ik eerder schreef. Als je de teugelvoering zo luchtig voert dan reageert het paard direct als er WEL iets wordt gevraagd met de hand. Je hoeft dan niet 'meer' in te werken dan dat de constante aanleuning al zou zijn. Paar pagina's terug heb ik dat wat uitgebreider uitgelegd.

Dan kom je op het punt dat de achter opgewekte energie weg zou vloeien zonder constante aanleuning. Dat vind ik een lastig verhaal. Met een halve ophouding kan je ook doseren, en dat gebeurt ook in de AR. Maar het is niet constant aanwezig, het paard wordt aan de voorkant vaak weer alleen gelaten. Het zal ook daarom zijn dat je in de AR niet zulke hoge benen ziet, omdat ik denk dat dat veroorzaakt wordt door de energie in het paard, wat er voor niet uit kan. Afdruk is mooi maar het moet geen mechanische beweging worden. Het paard moet zelf de benen op willen tillen en niet gaan macheren (of heet worden) doordat het voor geen uitweg heeft.
Heel vaak is er geen sprake van eerlijke hoofdhalshouding die tot stand is gekomen door een mate van verzameling en al zeker geen correcte aanleuning door alle spanning in de kaak.
En toch KAN het wel. Als ik kijk naar Klimke dan zie ik constante aanleuning waarbij het paard WEL ruimte heeft bij de kaak en de hoofdhalshouding eerlijk is. Zo'n paard loopt ook met afdruk omdat de energie gedoseerd is in de hand. En precies die verhouding vergt veel ruitergevoel en is ontzettend moeilijk. Ik denk dan ook dat hoe meer nadruk wordt gelegd op 'constante aanleuning', hoe meer mensen er de focus op leggen (want het moet zo) waardoor het geen eerlijke verbinding meer is.
Dus ondanks dat ik zie dat het wel netjes kan zonder het paard negatief te beinvloeden (= best zeldzaam) gaat mijn voorkeur toch uit naar een lichter contact met de voorkant want ik zie het te veel als 'inkaderen' van het paard.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:18

Geplaatst: 20-11-13 12:18

Veulen84 schreef:
arie53 schreef:
Dat zou niet best voor je ademhaling zijn

Die buiging ontstaat in de lendenwervels. Niet je ribbenkast

Dat zijn de lendenspieren die een buiging van de lendenwervels mogelijk maken.

De ribbenkast heeft als functie ademhaling mogelijk te maken, longen en hart te beschermen tegen stomp trauma en tegelijk de bewegelijkheid van de rug niet te zeer in te perken. Door het samentrekken van de spieren verschuiven de ribben ten opzichte van elkaar. Omdat ze aan de achterkant aan de wervelkolom gewrichten vormen ontstaat zo een opwaartse beweging die de inhoud van de ribbenkast vergroot waardoor de lucht beter naar binnen stroomt tijdens de inademing. Bij ontspannen wordt de inhoud kleiner, en wordt lucht naar buiten geduwd.
Middelbare school biologie dit.

Natuurlijk kun jij als mens ook lendenwervels deels mee buigen. Precies zoals je een paard vraagt om door z'n hele lijf te buigen. Natuurlijk zijn er bepaalde factoren die buiging beperken. Zo beperken bv de schouderbladen de beweging. De lendenwervels bij een paard echter zijn breed, ze laten daarom vrij weinig beweging door.

Heb je wel eens een paard gezien dat z'n eigen achterhoef probeert te bijten/ontdoen van jeuk?
Je zal zien dat zo'n paard z'n ribbenkast extreem samentrekt aan 1 kant. De spieren tussen de ribben zijn aan 1 kant uitgestrekt. Die buiging vind plaats na het schouderblad en voor de lendenwervel. Het overige stuk buiging wat ze in zo'n geval te kort komen wordt gecompenseerd met de plaatsing van de benen...

Precies zoals wij stimuleren met dressuuroefeningen als schouderbinnenwaarts, wijken enz...

Citaat:
Door het samentrekken van de spieren verschuiven de ribben ten opzichte van elkaar.

Welke spieren trekken jouw ribben bij elkaar dat ze kunnen verschuiven?

**Geplaatst**: 20-11-13 12:21

Geplaatst: 20-11-13 12:21

cherie78 schreef:
Peppertree schreef:
Hoe ziet zoiets eruit? Wel aanleuning, zonder frame?

Wat voor "frame" bedoel je?

Als het paard ZELF aanleuning heeft genomen, heeft een paard op dat moment het "frame" wat hoort bij de oefening, gang etc wat op dat moment gevraagd wordt.

Dat "frame" komt dus van nature in plaats vanuit de ruiter.

Ik ga er vanuit dat bv de hoofd/halshouding een gevolg is van "goed" achterhandgebruik.

De kunst van de rijkunst is dit natuurlijke proces te activeren en niet te forceren. Zonder een dalende achterhand is er geen goede hoofd/halshouding.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:24

Geplaatst: 20-11-13 12:24

hwn schreef:
Daar ben ik het helemaal mee eens. Denk dat een heleboel dressuurpaarden van tegenwoordig, zodra je de teugeldruk wegneemt, ofwel in een krulletje blijven lopen ofwel er vandoor gaan of (bijna) op hun neus vallen.

Ja en je hebt ook een heleboel dressuuruiters die hun paard gewoon lekker in zijn eigen frame continu op de voorhand hebben lopen. Die hebben geen teugeldruk en als ze de teugels nog meer losgooien, dan blijft het paard op dezelfde manier doorlopen. Knap he?

Tango1979 schreef:
Ik vind het wat kort door de bocht om te stellen dat een heleboel dressuurpaarden niet de hand zouden volgen.

Vind ik ook. Ik vind uitspraken over 'ze' en 'hun' en een 'heleboel dressuuruiters' zonder concrete voorbeelden daarbij ook weinig toevoegen aan de discussie.

Het ging net de goede kant uit met de discussie over contrete voorbeelden. Dat is interessant, want dan kun je naar hetzelfde kijken en discssieren over wat je ziet. Met alle respect HWN, maar jouw opmerking vind ik nu net een goed voorbeeld van ongefundeerd geklaag over 'de dressuurruiters van tegenwoordig'. Je bent niet de enige die het doet, dus ik bedoel het niet heel persoonlijk. Maar ik vind het gewoon jammer. Het voegt weinig toe. Overal kun je slechte voorbeelden zien, maar ook goede. Het is maar wat je wil zien. En wat de discussie over concrete voorbeelden nu al heeft uitgewezen is dat er een aantal totaal anders denken over wat goed is en wat niet en dat een aantal erg op een lijn zitten.

Verder: je kunt een ruiter veroordelen omdat zijn paard uit elkaar valt als hij de teugels loslaat. Je kunt het ook zien dat een ruiter in een leerproces zit en probeert de juiste afstemming met zijn paard te vinden. Als je je paard nooit bij elkaar probeert te rijden, kan hij ook niet uit elkaar vallen. Een aantal hier hangt direct negatieve conclusies aan 'fouten'. Dan is vast het paard ondergeschikt in de jacht naar lintjes en winstpunten, en meer in die trant... Dat is jammer, want ik geloof echt dat de meerderheid van de ruiters gewoon van goede wil is, het graag goed wil leren en het beste voor heeft met zijn paard.

Je kunt ook gewoon niks verlangen van je paard, wachten tot het allemaal vanzelf komt en jezelf dan op de borst slaan dat je geen zichtbare fouten maakt of miscommunicaties met je paard hebt. Maar de kans dat er dan rijtechnisch iets interessants gebeurd acht ik dan nihil.

Vooral binnen de dressuur is een cultuur gecreeerd dat je je moet schamen voor je fouten. Een heleboel hier doen zich beter voor dan ze zijn. Hebben het hoogste woord over hoe het moet. Maar je zal ze nooit eens horen zeggen; ja, nou dat probleem had ik ook! Jammer, want zo vind er nooit uitwisseling plaats over oplossingen. En je mag ook niet trots zijn op behaalde prijzen, winstpunten en klasseringen... Want ja, de jury heeft er toch niets van begrepen. Ik vind dat toch wel bijzonder... Waar komt dat vandaan?

**Geplaatst**: 20-11-13 12:26

Geplaatst: 20-11-13 12:26

Mooi verhaal Ansie....ik snap ook je verwarring
Heb in geen 1 gepost filmpje een juist uitgevoerde sb gezien.
en idd.
Ik vraag mij sterk af, waarom er aanleuning nodig is, om een paard een oefening juist te zien uitvoeren?
Terwijl ze de oefeningen zelf in hun eigen balans prima kunnen uitvoeren. (ook SB)
Die aanleuning? hoe zwaar moet die zijn? als veertjes? of met kilo gewichtjes?

**Geplaatst**: 20-11-13 12:28

Geplaatst: 20-11-13 12:28

Anoniem schreef:
Arie, Dus als ik het goed begrijp kan Emmelie niet rijden omdat ze op volbloeds rijdt? Ik denk dat je nog eens jezelf beter in de materie moet verdiepen.

En dan beweer je dat een gebroken rib niet in het gips moet omdat hij toch niet kan buigen. Nou, een gebroken bovenarm gaat toch ook het gips in terwijl dat bot ook niet kan buigen. De echte reden is dat een gebroken rib niet in het gips te zetten is.

De ribbenkast kan wel zeker buigen. Haal jij geen adem Arie? Vraag maar eens aan iemand die een openhartoperatie heeft gehad wat hij voelt wanneer hij moet hoesten. Het borstbeen is dan nml. doorgezaagd en aan elkaar genaaid. Waarom moet zo iemand met een kussen tegendruk geven wanneer hij hoest? Juist ja, Omdat er beweging in de ribbenkast zit.

Dus wat jij hier beweerd is hierbij nogmaals ontkracht.

Jij hebt onlangs foto's geplaatst van een goedkeurde hengst van jouw stamboek met een gezonken rug. Is dit wat jij graag hebt ziet dan. Wat is de toegevoegde waarde van een doorgezakte rug? Daarbij zie ik op de door jou steeds genoemde site van je stamboek ook volbloeds tussen staan en alle paarden zijn verschillend van bouw.
Kun je misschien dan nu eindelijk eens antwoord geven wat dan het verschil is met de door jouw geroemde Easp paarden en de KWPNers?

Ik heb jou de functionaliteit van een goed gewelfde rug middels foto's aangetoond. Dat jij dit niet begrijpt, kan ik niet helpen. De rest is hier in dit topic niet aan de orde.

Bij de ademhaling kunnen alleen de zwevende ribben iets uitzetten maar niet verbuigen. Probeer maar eens je zwevende ribben te verbuigen. Overigens is de beweging van de ribbenkast heel wat anders dan het verbuigen van de ribben.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:32

Geplaatst: 20-11-13 12:32

Ansie schreef:
Ik hoop dat jullie begrijpen wat mijn 'probleem' er mee is.

nee... Ik begrijp het niet....

Ik begrijp niet hoe het kan dat je niet kunt genieten van zo'n mooie proef als die van Emmelie. De sb wordt met veel expressie gereden en om dat zo te tonen moet je je paard heel erg goed getraind hebben. Daar is veel kracht en souplesse voor nodig. Het ziet er gemakkelijk en ongedwongen uit, en dat lijkt mij de essentie. En ik vind die sb wel correct. Ik zie er weinig verkeerds aan, er zijn nog geen betere voorbeelden voorbij gekomen.

Ansie schreef:
Je kan over de AR zeggen wat je wil, maar de oefeningen worden wel degelijk als training gebruikt.

Ik en een aantal met mij denk ik zo, zijn van mening dat de SB uit de squiretest geen enkele gymnastische waarde heeft en die wijze van rijden zelfs leidt tot zure en ongemotiveerde paarden.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:39

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 20-11-13 12:39

Ansie, als we het over Klimke hebben, welke bedoel je dan? Ingrid? Als iemand fijn kan rijden is zij het.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:39

Geplaatst: 20-11-13 12:39

@Jasmijn, daar heb je wel een punt dat ik mijn mening over veel ruiters moet bijstellen, niet omdat ik ongelijk heb, maar omdat ik wel meer en meer goede voorbeelden in mijn omgeving zie, terwijl het vroeger erg was om naar te kijken, terwijl die ruiters er zelf van overtuigd waren dat ze o zo goed bezig waren (ook al hadden ze de mondhoeken van hun paard opengehaald met hun gezaag). Blijkbaar ben ik door die ervaringen van de vorige jaren zo negatief beïnvloed dat ik het moeilijk vind om er anders over te denken. En ik ben inderdaad, door hetgeen ik zag en niet wou zien, naar niet veel dressuurlessen en -wedstrijden (meer) gaan kijken. Mss moet ik daar idd es verandering in brengen.

Anderzijds moet ik wel zeggen dat jij en ik qua ideaalplaatje wel altijd een ander beeld voor ogen zullen hebben, ik volg hierin dan weer meer de zienswijze van Ansie, waarbij ik de oefeningen vanuit anatomisch oogpunt bekijk (al durf ik de laatste tijd al iets meer tegen mijn oude principes in gaan, ook omdat mijn paard duidelijk aangeeft dat ze er aan toe is).

Fouten maken mag natuurlijk, ik ben nu zelf een heleboel aan het aanleren (en vooral afleren) op korte tijd, en voel me vaak schuldig tegenover mijn paard, maar anderzijds ben ik dan wel zo egoïstisch dat ik haar niet graag door andere (nochtans betere) ruiters laat rijden omdat we al zo'n lange weg afgelegd hebben.

En het komt niet helemaal vanzelf, maar als het paard los en soepel is en goed aan de hulpen staat, dan gaat het allemaal veel makkelijker. Net ook even gereden, en bij het uitstappen was ze afgeweken van de hoefslag. Ik neem mijn teugels gelijk op, geef wat druk met mijn binnenbeen en gebruik mijn zithulpen en... ze wijkt direct netjes richting hoefslag, hoewel we allebei wijken onder het zadel nog nooit gedaan hadden. Ik weet het, vergeleken met het niveau van de meesten hier lijk ik nu blij met een dode mus, maar...

**Geplaatst**: 20-11-13 12:47

Geplaatst: 20-11-13 12:47

hwn schreef:
waarbij ik de oefeningen vanuit anatomisch oogpunt bekijk

Hierbij insenueer je, en ik weet niet of je dat ook zo bedoelt, dan ik of 'wij wedstrijdruiiters' daar niet mee bezig zijn en alleen maar voor het oog mooi willen rijden. Maar de praktijk wijst uit dat het een niet zonder het ander gaat. Je kunt een paard niet goed en mooi voorstellen, constant laten presteren op een goed niveau als je het niet goed getraind hebt. Als je niet gewerkt hebt aan zijn aandachtspunten. Als je hem niet sterker, soepeler en leniger hebt gemaakt. Als je geen rekening houdt met zijn exterieur, mentale welbevinden en aanleg. Dat gaat gewoon simpelweg niet.

Ansie zegt de oefeningen te gebruiken voor training. Maar het ideaalbeeld wordt bij lange na niet benaderd. Daar kan toch niet zo'n groot verschil inzitten?

**Geplaatst**: 20-11-13 12:49

Geplaatst: 20-11-13 12:49

Ansie, kom nu een met filmpje van een correcte SB uitvoering in AR, dan kunnen we het daarover hebben ipv je ellenlange onbegrijpelijke en wollige verhaal. Ik heb nu al - denk ik - voor de 4e x om zo'n filmpje gevraagd. En het komt maar niet.
Als we het over de SB poging uit de squiretest hebben, dan zal best de beenzetting in orde zijn (balans was er allerminst), maar doordat het geen shoulder in is maar shoulder out (en je dus geen SB mag noemen) heeft de oefening dus geen enkele gymnastische waarde. Ben je het ermee eens dat in de squiretest geen SB getoond werd, plaats dan een filmpje met een in jouw ogen correcte SB in AR.
En ik dacht dat we de wel/niet scharen discussie nu wel achter de rug hadden. Heb je het KNHS / FEI citaat daarover niet gelezen? Vind jij dat ze het bij het verkeerd eind hebben?

**Geplaatst**: 20-11-13 12:52

Geplaatst: 20-11-13 12:52

nombrado schreef:
Mooi verhaal Ansie....ik snap ook je verwarring
Heb in geen 1 gepost filmpje een juist uitgevoerde sb gezien.
en idd.
Ik vraag mij sterk af, waarom er aanleuning nodig is, om een paard een oefening juist te zien uitvoeren?
Terwijl ze de oefeningen zelf in hun eigen balans prima kunnen uitvoeren. (ook SB)
Die aanleuning? hoe zwaar moet die zijn? als veertjes? of met kilo gewichtjes?

Zoals Jasmijn ook al opmerkte, plaats dan een filmpje van een correcte SB. We hebben er een van de squiretest gezien en een aantal uit de meer 'reguliere' dressuur. Discussie over deze filmpjes zijn interessant en leerzaam voor iederen.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:56

Geplaatst: 20-11-13 12:56

Ansie schreef:
Dan kom je op het punt dat de achter opgewekte energie weg zou vloeien zonder constante aanleuning. Dat vind ik een lastig verhaal. Met een halve ophouding kan je ook doseren, en dat gebeurt ook in de AR. Maar het is niet constant aanwezig, het paard wordt aan de voorkant vaak weer alleen gelaten. Het zal ook daarom zijn dat je in de AR niet zulke hoge benen ziet, omdat ik denk dat dat veroorzaakt wordt door de energie in het paard, wat er voor niet uit kan. Afdruk is mooi maar het moet geen mechanische beweging worden. Het paard moet zelf de benen op willen tillen en niet gaan macheren (of heet worden) doordat het voor geen uitweg heeft.

Maar dat is juist wat ik zo mis in de AR, er is geen van achter opgewekte energie te bekennen, dus er is aan de voorkant ook niets om te begrenzen. Paarden lopen in mijn ogen volledig impulsloos te sloffen en komen nooit in een mooie aanspanning. Het ziet er gewoon niet energiek of los in het lijf uit. Paarden worden in mijn ogen totaal niet getraind tot atleten.

**Geplaatst**: 20-11-13 12:57

Geplaatst: 20-11-13 12:57

Ansie schreef:
Je kan over de AR zeggen wat je wil, maar de oefeningen worden wel degelijk als training gebruikt.

Een aantal pagina's terug heb ik deze vraag ook al gesteld nav filmpje squire test. De oefening wordt niet als training gebruikt, maar ook als doel.

Duidelijk is namelijk dat die sb nog niet correct is. Waarom een incorrecte sb rijden? Ik zie geen gelijkmatige lb, juist teveel halsbuiging. Verbuigen van de hals is een van de no-go's in de sb, omdat dan gelijk je lb niet meer correct is. In lb is het paard in het hele lichaam GELIJKMATIG gebogen.

Waarom is deze SB dan wel correct als training, en een SB van de andere filmpjes niet? Omdat het AR is?