Je bent net begonnen, gewoon stapje voor stapje
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

)
ik reed een tijd mn lespaard en die was ook voorwaarts, en dat wend op een gegeven moment wel. Maar toch heb ik liever die luie knol van mij
Nicky84 schreef:Misschien als je er vaker op rijd dat het wend? Ik ben voorwaartse paarden ook niet gewend,ja in het verleden, en die ik nu rijd is zo flegmatiek als ik weet niet watik reed een tijd mn lespaard en die was ook voorwaarts, en dat wend op een gegeven moment wel. Maar toch heb ik liever die luie knol van mij
Paard was erg kijkerig en t arme beest had last van de vliegen.
naja..doorgezet en ze liep in eenkeer flik door
Daarna een man met een vlieger, die gelukkig zo aardig was om verder te vliegeren toen ik voorbij was
Mensen zijn ook zo eng!
en toennnn...vond een of andere malloot het grappig om zn auto op afstandbediening schuin achter ons te laten scheuren...tja toen kneep ik hem en paard begon te rennen. Gelukkig was ze terug te nemen, wat een poepie is t ook
mn hart zat in mn keel, maar ik wilde me niet laten kennen en ben alsnog het bos in gegaan, okee een klein rondje, dat dan weer wel, maar het liefste had ik terug willen gaan
Ze had het erg op dr heupen vandaag haha..sorry voor het lange verhaal..

Hij is 2,5 dus van rijden is voorlopig nog geen sprake
Ik kan heerlijk vanaf de grond met hem gaan beginnen
Lekker wandelen, grondwerk, rustig aan beginnen met het leren longeren, schriktraining etc
en dan volgend jaar (als hij 3 a 3,5 is) rustig beginnen met beleren onder het zadel
Was er gewoon chagarijnig van.Ik dacht ik kap er helemaal mee.
Is dat normaal die ups en downs? Nicky84 schreef:@Superliesje: Ik snap wel dat je niet kan wachten haha. Heerlijk toch op zo een manier een goede band op bouwen?
Hmm gister weer naar buiten maar dat ging iets minderWas er gewoon chagarijnig van.Ik dacht ik kap er helemaal mee.
Is dat normaal die ups en downs?
Mellis86 schreef:Ja die ups en downs, heel herkenbaar! Toevallig vertelde ik van het weekend nog tegen een stalgenootje. het lijkt wel angst in fases gaat. Eerst was ik voornamelijk bang tijdens het rijden, nu ik dat steeds meer onder controle krijg lijkt het opstappen ineens een obstakel te worden. Maar ik weet zeker dat dit één van de laatste fases is. Met name opstappen vind ik spannend als ik helemaal alleen ben. Maar als ik er eenmaal op zit vloeit de spanning steeds sneller weg en kunnen we lekker gaan rijden. Morgen heb ik wedstrijd, ook weer spannend!