Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
ik zou dat niet doen hoor. Maar ik geloof dat je dat juryrapport ook naast je neer had gelegd
, mijn visite die even op Kid gingen rijden vonden een westernzadel ook wel erg los zitten.

Ik krijg kippenvel van je verhaal. Wat heb je het prachtig verwoord, maar tegelijkertijd vullen tranen mijn ogen. Ik ben zo ontzettend blij voor je dat je het "een-zijn-gevoel" met Ro hebt mogen ervaren.
ankem schreef:Toen ze haar laatste adem uitblies, was ook direct haar ziel vertrokken. Het was niet meer mijn paard dat er lag, maar een levenloos lichaam. Heel raar, het was in 1x weg. Heel bizar.
Ik hoop, dat wanneer jullie er ooit voor komen te staan, het ook op zo'n vredige en berustende manier mogen afsluiten. Dat je tegen jezelf en je paard kunt zeggen: Het is goed zo, ga maar, ik heb er vrede mee. Liefde is ook kunnen laten gaan, wanneer de tijd gekomen is.
Mooie wijze woorden, die zo ontzettend waar zijn. 
Wat een ontzettend bijzondere band hadden jullie samen en echt zo onvoorstelbaar: het ene moment nog heerlijk gereden en het volgende moment is het voorbij. Helaas weet ik precies wat je doormaakt. Mijn grote vriend blijft in mijn onderschrift staan... Jij en ook je man heel veel sterkte gewenst...