Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-07-12 10:13

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 10:13

@ chipieke: gewoon op je eigen tempo weer beginnen en rustig het vertrouwen terug krijgen, je hebt alle tijd.

Inmiddels al meer als 5 pagina's terug heb ik mijn verhaal verteld over Moon, die zo ging bokken dat ik eraf viel. Het werd dus weleens tijd voor een update

Ik heb inmiddels andere instructie en het gaat nu redelijk goed, maar ze reageert heel erg op zenuwen. Tijdens de les ben ik niet zenuwachtig en gaat het goed, maar zodra ik alleen ga rijden word ik zenuwachtig en gaat ze alsnog bokken. Nu toch besloten om met bit te gaan rijden (reed eerst bitloos), want ze reageerde simpelweg niet op alleen het touwhalster. Werd me pas echt duidelijk toen ik aan de longe reed en mama haar vasthield, en ze weer ging bokken. Ik riep dat mama d'r terug moest pakken naar haar toe, en het duurde alsnog 2 rondjes omdat mijn paard gewoon terugtrok.
Gister mijn eerste les met bit gehad (ze was al wel met bit beleerd, maar dat was inmiddels al even terug), en het ging super! Nu was het ook les, dus kon ik niet zo bang zijn

Het stuur moet er nog wel op gemonteerd worden, ze 'vecht' nog een beetje tegen het bit maar dat komt wel. Nu kan ik d'r tenminste terug pakken als ze er weer vandoor gaat, toch een stukje zekerheid.
Wil haar eerst goed braaf krijgen, het bokken eruit, en daarna uiteraard weer zonder bit gaan rijden! Maar mijn moeder laat me toch niet bitloos een buitenrit maken, dus het moest sowieso. Toch wel fijn hoor, en ik had het idee dat Moon het ook wel fijn vond, ze was helemaal niet chagrijnig maar zat lekker op het bit te kauwen van wat het nou precies was, ze kreeg natuurlijk ook een stukje meer steun met bit, en dat is voor een 3-jarige ook wel fijn. We gaan lekker door, om de dag een halfuurtje rijden, we houden het goed bij, gaat ook goed nu het baasje vakantie heeft

**Geplaatst**: 11-07-12 10:37

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 10:37

Chipieke, ik heb geen ervaring met stress pilletjes.

Narita, fijn dat het met een andere instructrice beter gaat, daar krijg je zelf ook weer wat vertrouwen door! Tja, paarden hebben echt alles door... (en maken daar ook graag gebruik van) Als ik mn dag niet heb, zenuwachtig ben of 'even snel' wil gaan rijden, dan lukt het nooit zo goed als wanneer ik wel gewoon relaxt en geconcentreerd ben. Goede beslissing trouwens om nu met bit te gaan rijden, zo heb je toch net iets meer te vertellen. Het zal je helpen om duidelijker over te komen op je paard en dat is alleen maar goed voor jullie samenwerking. Zeker voor een 3-jarige is dat belangrijk! Bitloos rijden kan wel weer op het moment dat je voldoende vertrouwen hebt.

Ik heb besloten om voorlopig even niet te gaan rijden. Ik ga eerst aan de slag met poetsen, longeren en grondwerk om het vertrouwen weer op te bouwen. Binnenkort wordt ook het zadel nagekeken en ik ga een afspraak maken bij de fysio om lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Waarschijnlijk gaat mijn paard daarna vanaf 1 augustus een maand in training bij een ervaren ruiter, zodat mijn paard in ieder geval weer het vertrouwen en een goede basis krijgt. En dan kan ik daarna er weer mee verder. Ik twijfel nog wel een beetje over dat in training zetten. Het kost veel geld en als ik op dat moment zelf voldoende vertrouwen heb dat ik het weer aandurf om erop te stappen, dan doe ik het misschien wel zelf thuis met hulp van iemand. Dat bekijk ik tegen die tijd.

**Geplaatst**: 11-07-12 10:38

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 10:38

Ik maak gebruik (wel eens, voor mezelf en 't paard) bach bloesem rescue therapie. Helpt goed, je wordt er rustiger van. Je kan het ook bij je paard gebruiken!

**Geplaatst**: 11-07-12 12:32

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 12:32

Ik word dan gewoon van kauwgom rustig.dat neem ik natuurlijk niet tijdens het rijden voor wie dat denkt maar als ik er naar toe ga. Helpt bij mij redelijk. Zelf doe ik niet aan van die pilletjes.

**Geplaatst**: 11-07-12 12:45

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 12:45

Bij mij is het een spray die je op de tong sprayt en het is allemaal van natuurlijke ingredienten gemaakt, je kan het dus ook op wedstrijd gebruiken.

**Geplaatst**: 11-07-12 13:07

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 13:07

Die rescue spray ken ik. Is inderdaad iets heel goed en natuurlijk, werkt niet verslavend.

**Geplaatst**: 11-07-12 13:35

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 13:35

Oh,daar had ik nog nooit van gehoord. Maar het helpt dus wel als ik het goed begrijp?

**Geplaatst**: 11-07-12 13:53

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 13:53

Ja het helpt net ff het scherpe randje eraf te halen, veel mensen gebruiken het ook voor een examen/sollicitatie/presentatie. Je kan het bij de kruidvat/etos kopen.

**Geplaatst**: 11-07-12 13:54

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 13:54

Oke,klinkt goed. Zal er eens naar kijken.

**Geplaatst**: 11-07-12 15:04

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 11-07-12 15:04

Hmm moet ik ook maar even gaan halen dan!!!

**Geplaatst**: 11-07-12 19:50

Geplaatst: 11-07-12 19:50

Ik gebruik het inderdaad tijdens de examens. Mijn moeder is zelf bezig met etherische olieën en bachbloessems en het is via haar dat ik het ken en gebruik

Misschien nog een update. Ik heb gisteren opnieuw in de buitenpiste gereden en het ging nog beter dan de eerste keer. Ze wist dat ze moest luisteren. Ook galop ging goed, ik krijg haar zelfs de hoeken in. Het enige, er kwam een poes voorbij en die liep een haagje in (ligt vlak tegen de hoefslag) en mijn paardje wou dus spelen en ook het haagje in. En bij het aangalopperen op de volte miste we onze draai en toen stonden we plots weer voor het haagje :-)

Tja andere afmetingen dan de binnenpiste

**Geplaatst**: 11-07-12 22:33

Geplaatst: 11-07-12 22:33

marleeentje schreef:
Narita, fijn dat het met een andere instructrice beter gaat, daar krijg je zelf ook weer wat vertrouwen door! Tja, paarden hebben echt alles door... (en maken daar ook graag gebruik van) Als ik mn dag niet heb, zenuwachtig ben of 'even snel' wil gaan rijden, dan lukt het nooit zo goed als wanneer ik wel gewoon relaxt en geconcentreerd ben. Goede beslissing trouwens om nu met bit te gaan rijden, zo heb je toch net iets meer te vertellen. Het zal je helpen om duidelijker over te komen op je paard en dat is alleen maar goed voor jullie samenwerking. Zeker voor een 3-jarige is dat belangrijk! Bitloos rijden kan wel weer op het moment dat je voldoende vertrouwen hebt.

Ik heb besloten om voorlopig even niet te gaan rijden. Ik ga eerst aan de slag met poetsen, longeren en grondwerk om het vertrouwen weer op te bouwen. Binnenkort wordt ook het zadel nagekeken en ik ga een afspraak maken bij de fysio om lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Waarschijnlijk gaat mijn paard daarna vanaf 1 augustus een maand in training bij een ervaren ruiter, zodat mijn paard in ieder geval weer het vertrouwen en een goede basis krijgt. En dan kan ik daarna er weer mee verder. Ik twijfel nog wel een beetje over dat in training zetten. Het kost veel geld en als ik op dat moment zelf voldoende vertrouwen heb dat ik het weer aandurf om erop te stappen, dan doe ik het misschien wel zelf thuis met hulp van iemand. Dat bekijk ik tegen die tijd.

Klopt, ik heb inderdaad het idee dat mijn paard heel erg op zoek is naar duidelijkheid en dat is niet vreemd natuurlijk, voor een 3-jarige. Bitloos komt inderdaad wel weer, ik heb nog alle tijd.

Ik vind het een hele goede keuze die je gemaakt hebt! Als je eerst begint om een goede basis te krijgen op de grond en lichamelijke belemmeringen uit te sluiten is je basis sowieso ijzersterk. Als het goed gaat met je paard kun je er inderdaad ook zelf wel op om het te proberen, maar dat zou ik inderdaad alleen doen als je écht vertrouwen heb want paarden hebben inderdaad alles snel door en voelen het als je onzeker bent. Heel veel succes!

**Geplaatst**: 12-07-12 09:00

Geplaatst: 12-07-12 09:00

Narita schreef:
Klopt, ik heb inderdaad het idee dat mijn paard heel erg op zoek is naar duidelijkheid en dat is niet vreemd natuurlijk, voor een 3-jarige. Bitloos komt inderdaad wel weer, ik heb nog alle tijd.

Ik vind het een hele goede keuze die je gemaakt hebt! Als je eerst begint om een goede basis te krijgen op de grond en lichamelijke belemmeringen uit te sluiten is je basis sowieso ijzersterk. Als het goed gaat met je paard kun je er inderdaad ook zelf wel op om het te proberen, maar dat zou ik inderdaad alleen doen als je écht vertrouwen heb want paarden hebben inderdaad alles snel door en voelen het als je onzeker bent. Heel veel succes!

Ja, ik denk dat het ook een goede keuze is! Al zou ik niets liever willen dan 'gewoon' weer lekker gaan trainen en wedstrijden rijden. SGW en met name crossen vind ik erg leuk om te doen, had een aantal leuke wedstrijden gepland, maar die heb ik afgezegd. Eerst werken aan de basis, op dit moment heb ik op wedstrijden niks te zoeken. Dinsdag komt de fysio, dan zien we weer verder.

debravanesch schreef:
Misschien nog een update. Ik heb gisteren opnieuw in de buitenpiste gereden en het ging nog beter dan de eerste keer. Ze wist dat ze moest luisteren. Ook galop ging goed, ik krijg haar zelfs de hoeken in. Het enige, er kwam een poes voorbij en die liep een haagje in (ligt vlak tegen de hoefslag) en mijn paardje wou dus spelen en ook het haagje in. En bij het aangalopperen op de volte miste we onze draai en toen stonden we plots weer voor het haagje
Tja andere afmetingen dan de binnenpiste

moest even lachen om je update... zoiets zie ik dan meteen voor me. Paard in de heg achter de poes aan, poes schrikt zich rot en rent vast hard weg. Als dit soort dingen gebeuren je merkt dat je toch weer snel controle hebt, dan is dat wel weer goed voor het vertrouwen. Fijn dat je lekker gereden hebt!

**Geplaatst**: 12-07-12 09:43

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 12-07-12 09:43

Mag ik mij ook nog eens melden in het topic? Heel wat pagina’s geleden heb ik even meegekletst, maar door een blessure bij het paard er weer 6 weken uitgelegen. Ondertussen sinds een goede week weer op gang, dus ik meld mij ook weer eens. Goed te lezen dat jullie allemaal langzaam aan vertrouwen krijgen! Hier gelukkig hetzelfde, ik merk aan mezelf hoe beter ik technisch ga rijden hoe minder angstig ik word. Zelfs vorige week mijn eerst stapritje buiten op straat weer gemaakt. Oké het stelde niets voor, het was tot het einde van de straat en een stalgenoot heeft nog meegelopen, maar voor mij een persoonlijke overwinning. Helaas wonen we niet in het mooiste buitengebied en liggen aan allebei de kanten flinke sloten en aan het einde van de weg een snelweg zonder vangrail. Dit maakt dat je zoiezo wel aardig wat vertrouwen moet hebben voordat je er buiten op stapt.

Verder ben ik wel heel erg druk geweest (en nog steeds) met mijn website (even spammen: www.angstenpaard.nl) een website voor angstige ruiters met informatie, praktische tips en instructeurs erop. Wellicht hebben jullie er ook iets aan.

Misschien zit er wel iemand in dit topic die het leuk vindt om ook zijn of haar persoonlijke ervaring te vertellen wat ik kan publiceren op de site. Het mag zowel een goede ervaring zijn (angst overwonnen) of gewoon een andere ervaring (waarom je bv angstig bent geworden en hoe je ermee omgaat). Als iemand interesse heeft, mijn PB box staat open :p.

**Geplaatst**: 12-07-12 17:26

Geplaatst: 12-07-12 17:26

marleeentje schreef:
debravanesch schreef:
Misschien nog een update. Ik heb gisteren opnieuw in de buitenpiste gereden en het ging nog beter dan de eerste keer. Ze wist dat ze moest luisteren. Ook galop ging goed, ik krijg haar zelfs de hoeken in. Het enige, er kwam een poes voorbij en die liep een haagje in (ligt vlak tegen de hoefslag) en mijn paardje wou dus spelen en ook het haagje in. En bij het aangalopperen op de volte miste we onze draai en toen stonden we plots weer voor het haagje
Tja andere afmetingen dan de binnenpiste

moest even lachen om je update... zoiets zie ik dan meteen voor me. Paard in de heg achter de poes aan, poes schrikt zich rot en rent vast hard weg. Als dit soort dingen gebeuren je merkt dat je toch weer snel controle hebt, dan is dat wel weer goed voor het vertrouwen. Fijn dat je lekker gereden hebt!

Ha, ja. Ze ging eigenlijk gewoon recht voor de plek staan waar de poes de heg in liep, en daar stond ze. Om er beweging in te krijgen was de kunst

**Geplaatst**: 12-07-12 22:29

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 12-07-12 22:29

Even korte update, heb helaas niet veel tijd, zal later uitgebreider reageren.
Net les gehad met een ander paard in de bak, merkte ik wel dat m'n stuur nog wat preciezer kon maar het er wel opzat zodra ik het nodig had. Zelfs weer los gegaloppeerd.

Paardjelief was wel een beetje knorrig toen ze in de gaten kreeg dat haar vriendje wel mocht stoppen maar zij nog door moest

**Geplaatst**: 13-07-12 15:37

Geplaatst: 13-07-12 15:37

ik deel t hier ook nog even

ergens in dit topic staat al dat ik sins mn laatste val bang ben voor alles dat sneller ging dan stap en heb nu eindelijk een paard waar ik me echt goed op voel en ook langzaam meer probeer dan alleen met pijn en moeite eens paar stappen draf. Het is een super paard met maar 1 klein minpuntje en dat is dat ze echt om niks schrikt en dus verschiet, of bijna op dr kont zit.
Nou goed ik rijd haar dus nu al een tijdje zovaak als kan (5 a 6 dagen in de week en soms minder ivm weer en ik meer grondwerk met dr doe), ze valt vaker terug in stap maar als ze draaft is ze toch voorwaarts en echt niet sloom. Ze vind het alleen moeilijk een tussenweg te vinden. Met haar heb ik zoon vertrouwen dat ik ook alleen naar buiten ging en rijd eigenlijk voor 99% met haar buiten de bak, ik draafde zo nu en dan en ondanks dat het nog niet 100% lekker voelt voor mij gaat t prima, mede ook omdat ze er nogal een tempo op heeft als ze eenmaal warm is.
Vorige week naar de hei geweest en dr de galop berg op laten galoperen (hij gaat na de berg nog een stuk rechtdoor maar hier ben ik weer over gegaan in stap) IK HEB GEWOON GEGALOPEERD!!! al was t berg op.
Vond dat stukje ook niet eng al durfde ik niet verder in galop omdat dat rechter ging en ik dan weer bang ben dat ze me te snel gaat. (t stukje dat na mn val dus t probleem is, bang te snel te gaan en niet meer terug te krijgen)

Gister naar de andere hei geweest. Daar kwam ook een galopberg! nouja... t was een redelijk vlakke berg en ook eentje die heeeeel lang rekt dus eigenlijk durfde ik niet. Paard voor me was al weg en ik kreeg dr eigenlijk wel netjes bij me gehouden al dribbelde ze soms wat op dr plek. Maar ze wou zoooo graag, dus stoute schoenen aangetrokken, verlichte zit, en ga maar!
Nou jeeee dat ging snel, ze verschoot ook nog ergens van waardoor ik even uit evenwicht raakte en kriebels in mn buik kreeg, tranen van de wind langs mn wangen en ik was bang! t ging te snel! ik wilde stoppen. En ondanks dat ze normaal al op mn stem terug te krijgen is wilde ze nu natuurlijk naar het andere paard. Ik heb het dus moeten uitzitten maar ze stopte daar dan wel ook meteen. Trillende handen, huilen van de schrik.. Ik heb t overleefd, ik heb t gedaan maar het was me nog wat te vroeg en te snel, rest van de weg gewoon lekker met lange teugels gereden en een drafje gedaan. Ik ben wel trots op mezelf, want ik weet nog hoe heerlijk ik t vond en hoop dat ik ooit weer kan genieten van zoon racestukje. toch beter dat ik eerst in de bak weer durf te galoperen Maar vond wel leuk te merken hoe blij mn meisje was dat ze dr beentjes eens goed mocht strekken

**Geplaatst**: 13-07-12 17:57

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 13-07-12 17:57

Geeft toch wel een beetje een goed gevoel dat je het gedaan hebt hé.

Ik vandaag voor de eerste keer samen met iemand anders in de piste gereden. Was wel wat spannend, moest haar aandacht bij mij houden en nou ze is nogal sociaal (is 2 maal de lesgever van de andere ruiter gaan kusje geven ;-)

) Nadat de andere persoon gegaloppeerd had, wilde ik galopperen. Wel ze wilde duidelijk laten zien hoe snel ze kon, ze dwong me bijna tot verlichte zit, maar door wat zwaarder te gaan zitten nam ze toch het tempo aan dat ik wilde

**Geplaatst**: 13-07-12 18:18

Geplaatst: 13-07-12 18:18

Ook ik heb angst in mijn benen gehad terwijl ik toch al meer dan 30 jaar rijd.....

Ik heb 24 jaar mijn merrie gereden en daar kon ik mee lezen en schrijven; deed alles met haar, nooit bang geweest.
Totdat ik mijn ruintje kreeg, hij was 1 jaar toen hij bij mij kwam en hij is ingereden toen hji 3 was en toen kwam de angst...
Trillende benen hartkloppingen, ik durfde echt niet.
En waarom niet? Had genoeg paarden ingereden mijn hele leven, moest altijd op de meest vervelende pony's maar dit durfde ik niet.....

Uiteindelijk met veel geduld en eerst alleen erop en er gelijk af, toen hele kleine stukjes stappen ben ik aardig over mijn angst heen, maar ben nog niet helemaal "door" in het water zeg maar.....

Ik rijd nu wel in het bos met hem en ga op pad en durf al zo veel meer dan ik had gedroomd en ik denk dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt en dat heeft gewoon tijd nodig.

Heb wel veel aan mijn lessen met Paulette Zorn gehad; zij is haptonome en maakt je bewust van wat angst nou eigenlijk met je lichaam doet en welke signalen je aan je paard geeft op zo'n moment, misschien een tip voor degenen die nog wat hulp kunnen gebruiken, zie mijn onderschrift.

Ik blijf nog ff meelezen in dit topic....

**Geplaatst**: 13-07-12 21:31

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 13-07-12 21:31

Leuk om te lezen dat iedereen zo bezig is om grenzen te verleggen. Het heeft allemaal tijd nodig, maar wat is het toch een fijn gevoel als je weer een klein stapje verder bent gekomen. En zo gaan we allemaal rustig verder.
Ik rij al ruim 15 jaar paard en ben nooit bang geweest. En nu opeens, krijg ik toch de zenuwen als ik aan paardrijden denk. Nou ja, in mijn geval vooral het opstijgen. Als ik er eenmaal opzit is alles over. Dan denk ik, al die 15 jaar gewoon gereden, niks aan de hand, en nu ga ik moeilijk lopen doen. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben!
Goede tip Claudia, over je lessen van Paulette Zorn. Ik ben inderdaad aan het rondkijken of iemand me kan helpen om mijn zenuwen te bedwingen. Ik ga eens kijken of ik er wat mee kan.

**Geplaatst**: 14-07-12 21:01

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 14-07-12 21:01

Gister ook gewoon gereden zonder hulp en het ging hardstikke goed!

**Geplaatst**: 14-07-12 23:28

Geplaatst: 14-07-12 23:28

lies1994 schreef:
Jaaa ik ook. Eerst irriteerde ik me altijd dood aan die,in mijn ogen, 'verwende meiden' als ze onwijs boos/teleurgesteld waren als hun proef was mislukt. Dan dacht ik:man, wees blij dat je een paard hebt.
Maar nu zie ik dat ik zelf heel erg moet oppassen dat ik niet zo wordt...

Ik mag helaas niet buiten rijden (lange uitleg zal ik jullie niet aan doen,doet er ook eigenlijk niet echt toe) maar het lijkt me wel beter voor de band tussen jou en je paard.klopt dat ook?of zeg ik nu iets heel raars

Zelf vind ik dat grondwerk heel veel doet aan de band tussen jou en je paard. Ik ben een tijdje bang geweest om mijn jong paard te rijden, heb dan een periode heel veel grondwerk gedaan, waardoor het vertrouwen en respect tussen ons gewoon veel beter zit.
Als hij nu schrikt van iets, is dat iets heel korts, hij kijkt nog naar heel weinig, en hij wacht veel meer af hoe ik op iets reageer.
Vandaag ben ik er wel weer afgevallen, maar wat wil je, als je paard schrikt en je gaat eerst bijna achter je zadel zitten en vervolgens in zijn nek met je benen heel ver naar achter (omdat je dus geen evenwicht meer hebt

), tja, dan kan je er nog wel eens afvallen als hij een sprintje trekt en bokt :')

Maar ik ben dadelijk rechtgestaan, weer opgestapt, en verder gereden alsof er niets gebeurd was. En dat deed hij dan ook maar

**Geplaatst**: 15-07-12 07:08

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-07-12 07:08

Idd, grondwerk doet héél veel aan de band! Heeft bij mij heel goed geholpen!

**Geplaatst**: 15-07-12 11:59

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-07-12 11:59

Grondwerk helpt bij mij inderdaad ook erg goed!

**Geplaatst**: 15-07-12 19:44

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-07-12 19:44

grondwerken is sowieso goed..al helpt t bij mij niet in mn angst met sneller gaan. idd leuk om te lezen hoe iedereen lekker bezig is.
En ja t voelt ergens lekker.ofja niet eens lekker want t was een te grote stap. Maar ben wel trots op mezelf al doe ik t nu verlopig waarschijnlijk niet meer.