Bokt.nl

francescalex schreef:

Hi Marcel,

Je geheim is safe bij mij. Net zo veilig als de miljoenen-nota die uitlekte voor Prinsjesdag.

Nog een aanvullende vraag. De paarden hier staan de hele dag op een steile heuvel buiten te grazen. Dan heb ik het over tussen de 25 en 40 graden helling. Ben je hier ook een voorstander van.

Waarom vraag ik dit. Veel bekende ITaliaanse paarden zijn er niet op wereldniveau , als ik me niet vergis. De beste paarden komen uit Nederland en Duitsland waar alles vlak is.

gr.

Fralex

Katja schreef:

Denk dat het meer met de fokkerij en het niveau te rijden te maken heeft dan met de heuvels.

Joki schreef:

Mijn paard is nogal een mannenpaard als ik de beschrijvingen zo lees, ofwel groot, sterk en een kouwe. En ze trekt boven de sprong erg graag de teugels uit mijn handen.

Dat ze de teugels uit mijn hand heeft leren trekken komt volgens mij door een slechte springles. Mijn paard kan letterlijk verstijven van angst en dan kan ik doen wat ik wil, maar ze doet niks meer (ik vermoed een beestje uit een minder geslaagde jeugd). Dit is opgelost door op het moment dat ze verstijfd was, iemand vanaf de grond haar een paar passen mee laten nemen en dan was het over. Dit is vanzelf weggesleten en ze is al zo een anderhalf jaar niet meer verstijfd. Alleen tijdens een springles zo een jaar geleden ging ze totaal in paniek op een kruisje van 60 cm met een drafbalk ervoor. Zo in paniek dat ze wel sprong maar niet landde; ze liet zich gewoon door haar voorbenen vallen (geen lichamelijk probleem dit heb ik meteen laten nakijken). Toen moest ik dus om zelf in het zadel te kunnen blijven de teugels loslaten anders lag ik eronder. Die springtrainer had het al niet zo op mijn paard (hij vond het een narrige merrie die nooit een meter zou halen) en dacht dat ze er wel van zou leren. Dat deed ze niet en het werd erger. Zo zijn we toen gestopt met de les en met die trainer en rustig zelf thuis haar weer het vertrouwen in de hindernis gegeven (het heeft wel een half jaar geduurd voordat ik weer over een kruisje durfde).

Maar toen heeft ze heel veel de teugels uit mijn handen kunnen trekken omdat ik bang was eronder te komen. Nu heb ik sinds juli vorig jaar weer wekelijks springles met een springtrainer die mijn paard steeds beter gaat begrijpen en ook wanneer ze een offday heeft haar niet overvraagd (ik baal nog steeds dat ik die springles een jaar geleden nog een keer ben aangereden). En het ging een tijd beter met mijn teugels op maat houden. Nu begin ik echt iets meer druk op te bouwen want als ze koud is, krijg ik haar niet een parcours doorgestuurd, dus ik rijd haar wat heter (op de manier zoals annelies toen heeft gezegd; op de lange zijde snel wegrijden, snel terug) en nu begint ze weer wat de teugels uit mijn hand te trekken, terwijl ze nu echt geen enkele moeite met landen heeft. Enig idee hoe ik er nu voor kan zorgen dat ze de teugels niet meer uit mijn handen trekt?

Joki schreef:

Joki schreef:

Mijn paard is nogal een mannenpaard als ik de beschrijvingen zo lees, ofwel groot, sterk en een kouwe. En ze trekt boven de sprong erg graag de teugels uit mijn handen.

Dat ze de teugels uit mijn hand heeft leren trekken komt volgens mij door een slechte springles. Mijn paard kan letterlijk verstijven van angst en dan kan ik doen wat ik wil, maar ze doet niks meer (ik vermoed een beestje uit een minder geslaagde jeugd). Dit is opgelost door op het moment dat ze verstijfd was, iemand vanaf de grond haar een paar passen mee laten nemen en dan was het over. Dit is vanzelf weggesleten en ze is al zo een anderhalf jaar niet meer verstijfd. Alleen tijdens een springles zo een jaar geleden ging ze totaal in paniek op een kruisje van 60 cm met een drafbalk ervoor. Zo in paniek dat ze wel sprong maar niet landde; ze liet zich gewoon door haar voorbenen vallen (geen lichamelijk probleem dit heb ik meteen laten nakijken). Toen moest ik dus om zelf in het zadel te kunnen blijven de teugels loslaten anders lag ik eronder. Die springtrainer had het al niet zo op mijn paard (hij vond het een narrige merrie die nooit een meter zou halen) en dacht dat ze er wel van zou leren. Dat deed ze niet en het werd erger. Zo zijn we toen gestopt met de les en met die trainer en rustig zelf thuis haar weer het vertrouwen in de hindernis gegeven (het heeft wel een half jaar geduurd voordat ik weer over een kruisje durfde).

Maar toen heeft ze heel veel de teugels uit mijn handen kunnen trekken omdat ik bang was eronder te komen. Nu heb ik sinds juli vorig jaar weer wekelijks springles met een springtrainer die mijn paard steeds beter gaat begrijpen en ook wanneer ze een offday heeft haar niet overvraagd (ik baal nog steeds dat ik die springles een jaar geleden nog een keer ben aangereden). En het ging een tijd beter met mijn teugels op maat houden. Nu begin ik echt iets meer druk op te bouwen want als ze koud is, krijg ik haar niet een parcours doorgestuurd, dus ik rijd haar wat heter (op de manier zoals annelies toen heeft gezegd; op de lange zijde snel wegrijden, snel terug) en nu begint ze weer wat de teugels uit mijn hand te trekken, terwijl ze nu echt geen enkele moeite met landen heeft. Enig idee hoe ik er nu voor kan zorgen dat ze de teugels niet meer uit mijn handen trekt?

Kitty schreef:

En eindelijk bij. Heel nuttig topic. Een stuk terug las ik je opmerking over dat je zou moeten kiezen tussen springen en dressuur.
Ik denk echter dat het in de basissport niet nodig is te kiezen. Zo was ik met mijn oude merrie Z dressuur en sprong ik in het L (wat erg makkelijk voor haar was). En beiden gingen prima.
Sinds kort heb ik die merrie weer terug en ben ik van plan haar weer in het springen uit te brengen tegen de tijd dat ze weer in conditie is (hopelijk kunnen we dit weekend weer in de bak rijden). Daarnaast ga ik haar ook gewoon weer in de Z dressuur starten.

Wat betreft inrijden, denk ik dat het ook afhankelijk is van het paard an sich. Met mijn nu vijfjarige ben ik eigenlijk sinds oktober 2009 fanatiek aan de slag. Maar een andere die ik heb staan, een driejarige ruin, ga ik binnenkort wel al rustig mee aan het werk. Eerst beleren onder het zadel, dan over de zandpaden naar buiten, daarna een rustperiode en dan weer rustig aan verder trainen. Dit paard heeft wat losse knieen. Ik wil zijn spieren zo trainen zodat hij zijn knieen beter kan gebruiken.

Lante schreef:

francescalex schreef:

Hi Marcel,
Je geheim is safe bij mij. Net zo veilig als de miljoenen-nota die uitlekte voor Prinsjesdag.
Nog een aanvullende vraag. De paarden hier staan de hele dag op een steile heuvel buiten te grazen. Dan heb ik het over tussen de 25 en 40 graden helling. Ben je hier ook een voorstander van.
Waarom vraag ik dit. Veel bekende ITaliaanse paarden zijn er niet op wereldniveau , als ik me niet vergis. De beste paarden komen uit Nederland en Duitsland waar alles vlak is.
gr.
Fralex

Ik denk dat de fokkerij hier wat beter en georganiseerder verloopt als in Italië ... Wat dat betreft is het KWPN een sterke fokkerij/stamboek, we zijn hier nuchter en kijken erg kritisch naar de merries en de hengsten die we erbij gebruiken, het KWPN staat ook bekend om de strenge selectie m.b.t. goedkeuring van hengsten. Geen idee hoe dat daar in Italië is, maar ik heb het gevoel dat daarom de beste paarden uit Nederland komen. Ben benieuwd hoe anderen dit zien.
Ik denk dat trainen op een helling goed is, maar de basis, het talent moet er ook in zitten toch?

besita schreef:

vind ik ook Katja , dressuurmatig en echt dressuurgerich zijn toch heel verschillend
verder nog het een en ander over de leeftijd ..ik lees vaak een grote meer tijd geven ed ..maar waarom moet die kleinere compactere dan wel aan het werk die kan het ook fysiek moeilijk hebben en dan vaak spierpijn ..bovendien bestaat er nog zoiets als mentaal gezond blijven en zorgen dat de bovenkamer intact blijft ...waarom denk je dat zoveel paarden tussen 3- 5 probleempaarden worden ..in de staak gaan , bokken , steigeren ? en ipv het dier dan een jaar het land op te zwieren gaat men allerlei middeltjes uitproberen

ik zie dat bij ons ook met jonge paarden die thuis lopen ( 1 tot 4 jaar ) ..de ene dag is dat vol gas in de paddock , steigeren , bokken klieren ..kortom helemaal los ..de andere dag staan ze gewoon wat te dommelen en voor zich uit te staren ...omdat ze lichamelijk helemaal moeten herstellen van hun gekke kuren bovenop hun energie om te groeien

Marjan1984 schreef:

Wij hebben hier het voordeel dat we een gigantisch mooi en uitgebreid ruitergebied hebben. Met duinen, lange brede galoppaden enzo. Zodra het weer het toe laat be ik daar dan ook regelmatig te vinden om te trainen.
Houd ze ook lekker fris in de kop vind ik.