Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Regenpier schreef:hallo allemaal, ik heb een vraagje:
sinds een paar maanden ben ik echt leren 'rijden' met mijn E pony Izo.
Ik merk nu wel echt dat ze minder gemakkelijk is dan ze lijkt. Ze geeft namelijk niet zomaar toe... Mijn instructrice zegt dat ik alles wel goed doe, maar dat het nog niet op z'n plek valt...
Izo wilt nog niet goed ontspannen/ aan de teugel komen.
Ik rijd heel veel goed uitgereden overgangen waarbij ze de achterhand goed moet blijven gebruiken, want die vergeet ze het liefste.
Ook schijnovergangen in draf neem ik er vaak bij.
Verder probeer ik haar aan het begin lang en laag in te stellen, maar dan heb ik nog niet de goede aansluiting. Mijn instructice zegt dat dit komt omdat ze nog niet goed van achter naar voor is. Hier ben ik nog flink mee bezig, maar het lukt nog niet... Als ik de activiteit wil opwekken, dan word ze zeg maar een beetje pissig. Ze gaat of onder me uit lopen, of ze doet haar kop in de lucht...
Ook komt mijn instructrice er vaak even langs lopen en neemt ze het even over als Izo goed actief loopt. ze zegt dan ook dat ze erg sterk is op rechts.
Als de activiteit klopt (en als ik daar mee bezig ben ook, ) dan probeer ik goede stelling te rijden, op 2 teugels, en kneepjes te maken in mijn binnenteugel. Vaak ontspant ze dan goed, maar maakt ze net niet het laatse knikje waardoor ze aan de teugel gaat lopen... Ook als ik er dan een beetje met mijn been bij wil rijden, komt ze weer omhoog...
Ik hoop dat jullie nog tips voor me hebben
Regenpier schreef:Oke ja het is inderdaad niet dat ze gevoelig is op de buik, maar idd dat ik been geef en rem tegelijk.
Van mijn instructrice heb ik juist geleerd om ophoudinkjes te maken...
Hoe moet het dan? Als het niet met kneepjes moet?
Regenpier schreef:Oke dankjewel,
Alleen, mijn instructrice vind ik erg fijn en ze heeft me al heel veel geholpen. Iedereen zal wel zijn eigen manier hebben
loveruby schreef:ben veel bezig met overgangen stap-draf. halt-draf. draf-halt , achteruit etc. Verder met veel voltes , figuren te rijden en een beetje druk van voor te geven maar toch wel wat ruimte.
Citaat:Maar hoe krijg je nou zo'n actieve pony goed actief van achteren ?
Citaat:Ook heb ik nog een vraag over stelling.
Ik probeer haar nu dus altijd stelling te laten doen naar binnen dan weer naar buiten dit doe ik door bij bv bij naar binnen te laten kijken zo: Met mijn binnenbeen wat druk en iets naar achter leggen zodat ze niet naar binnen valt en mijn beide handen naar links zegmaar en soms dat mijn binnenhand naar binnen en buiten gewoon normaal. Als je snap wat ik bedoel.
Citaat:En heb je nog leuke tips over hoe je je pony moet laten wijken , wil ik die ook graag horen
Lieke1 schreef:Kennen jullie het boek Ruiters en Rechters van Ernest van Loon. Een vakman!!
Weerstandbiedende hand heb ik van hem geleerd in mijn opleiding tot instructeur (nog in de goeie ouwe tijd).
Totale blokkade klopt alleen als je hand 'vastzet' in stap en galop, in draf geldt dat niet.
Zolang je stilstaat hoef je - in principe - niet aan te drijven, zodra je voorwaarts gaat natuurlijk wel.
Een bijzetteugel is zeker geen gevaarlijk middel, in de grote hoeveelheid hulpmiddelen die er tegenwoordig zijn, is die juist tamelijk onschadelijk.
Leert de (mijn jarenlange) ervaring!
Het werkt in de praktijk heel goed, mits het paard goed voor de benen is en dus van achter naar voren naar de hand toe kan worden gedreven.
Een paard moet leren dat de druk op het bit door een begrenzende, weerstandbiedende teugel alleen minder wordt als het zelf het bit los laat.
En trekken moet natuurlijk niet (heb ik ook niet geschreven) maar alleen tegenhouden/de grens aangeven (begrenzende hand). Tegenhouden met zo min mogelijk kracht is de kunst, maar helaas werkt dat bij veel paarden niet.
Samenvattend kunnen we zeggen: de ruiter zoekt eerst contact met de mond van het paard. Hij drijft het paard naar de hand. De hand staat niet toe, maar biedt weerstand (een weerstandbiedende hand is een hand die niet terugtrekt, maar ook niet toestaat) tot het moment dat het paard zijn kaak en nek ontspant en in een nageeflijke aanleuning komt.
@Superwoman: je schrijft: Een ophouding maak je door je vuist iets dicht te doen en gelijk totaal wwer te ontspannen.
Lieke: dat is het ideale plaatje, maar we hebben het hier over een niet goed gereden paard, toch? Die heeft geleerd zijn kracht op een verkeerde manier te gebruiken.
Quote Tineke Bartels:
Weerstand bieden
Dat doe je om je paard nageeflijk te krijgen. Door je handen te gebruiken alsof het de rubberen ring is waarmee een bijzetteugel aan het zadel vastzit. Het paard trekt eraan en jij biedt weerstand tot het moment dat hij nageeft. Je trekt niet terug, je doet alsof je die bijzetteugel bent en aangezien je hand op dezelfde plek blijft, trek je niet door. Weerstand bieden doet je met de vuisten en niet met je armen. Houdt je duimen naar boven en je polsen licht gebogen.
Succes met oefenen.
Ik zal het boek opzoeken en de tekst aan jullie doorgeven...
Langcara schreef:Ja, en paarden zijn meestal scheef omdat ze aan de ene kant betere coordinatie hebben. En als ze dan ook nog wat gespannen zijn (omdat instructrice je niet de tijd geeft om eerst eens in stap er de rust in te krijgen), en vervolgens moeten wijken (waarvan je van te voren weet dat dit gaat mislukken onder deze omstandigheden), en dan de instructrice ook nog eens zegt "hij is ongehoorzaam".......
Tsja. Dat heb ik dus ooit meegemaakt. Toen viel ik zelfs uit tegen haar. De rook kwam me uit de oren. Ik kon er niet over uit, zó weinig paardenverstand!
Laurrren schreef:Wat is dan eigenlijk de beste 'teugelvoering' (dus hoeveel druk op of hoe lang/kort houd je de teugels het best). Ik heb altijd het gevoel dat ik m'n teugels te kort houd en naar mijn gevoel ervaar ik veel druk op de teugels terwijl de instructrice zegt dat ik m'n teugels meer op maat moet nemen. Ik ben dus bang dat ik teveel zou 'trekken' of teveel druk zou geven. Als ik dit dan doe, dan begint hij met z'n hoofd te schudden. Ook al houd ik hem voorwaarts, hij geeft op geen enkel moment na. Is het dan beter dat ik de teugels zo hou dat ik druk voel of dat ik ze los laat? Ik wil dit niet oplossen met trekken of kneepjes.
Hou er wel rekening mee dat ik zelf nog maar een jaar en half rij en dat m'n paard vier jaar oud is.. (ik weet het geen super combinatie)
superwoman schreef:Laurrren schreef:Wat is dan eigenlijk de beste 'teugelvoering' (dus hoeveel druk op of hoe lang/kort houd je de teugels het best). Ik heb altijd het gevoel dat ik m'n teugels te kort houd en naar mijn gevoel ervaar ik veel druk op de teugels terwijl de instructrice zegt dat ik m'n teugels meer op maat moet nemen. Ik ben dus bang dat ik teveel zou 'trekken' of teveel druk zou geven. Als ik dit dan doe, dan begint hij met z'n hoofd te schudden. Ook al houd ik hem voorwaarts, hij geeft op geen enkel moment na. Is het dan beter dat ik de teugels zo hou dat ik druk voel of dat ik ze los laat? Ik wil dit niet oplossen met trekken of kneepjes.
Hou er wel rekening mee dat ik zelf nog maar een jaar en half rij en dat m'n paard vier jaar oud is.. (ik weet het geen super combinatie)
De "teugeldruk" moet ongeveer het gewicht van de teugels zijn.
Het schudden met z'n hoofd geeft eigenlijk al antwoord op je vraag, dat vind hij niet fijn.
Het kan zijn dat je teugels wat te lang zijn en dat je instructrice dat aan geeft. Echter is het gevolg van een andere houding dat je eraan moet wennen. Kan zijn dat je daardoor meer druk op de teugels neemt. Met langere teugels rijden (met mate) vind ik niet zo'n probleem - alleen heeft het natuurlijk wel invloed op je gehele houding. Soms kun je het beter "gelijk" goed doen en soms is het ook goed om het stukje bij beetje te veranderen.
Laurrren schreef:Wat ook zo'n probleem is dat wanneer ik hem voorwaarts wil houden dat hij enkel sneller loopt en z'n achterhand niet onderbrengt of verzamelder loopt, maar gewoon vlugger. Aangezien hij weinig teugeldruk verdraagt is het moeilijk om hem zo 'op te vangen'.