welkom maris!
nog een japaloup/knollentuin fan!
@sab, arme suusje, hoe heeft ze dat voor elkaar gekregen... Hoop dat jij en suus snel opgeknapt zijn. Meestal genezen hoofwondjes prima is mijn ervaring bij Spriet, die stoot zo vaak haar hoofd dat ze zelden een ongeschonden hoofd heeft eigenlijk, maar moet wel zeggen dat het bij haar vooral haar en schaven zijn, niet dieper, dus hoe dat geneest?
@justkid, dat filmpje heb ik al vaker gezien, maar blijf er met bewondering naar kijken, het toppunt van samenwerking voor mij
Gisteren weer lekker gereden, in het begin niet zo aangezien mevrouw de hoogste versnelling in de stap erop had staan, maar na even draven werd ze wat ontspannender, dan door blijven stappen en tempo omlaag brengen is lastig omdat ze dan snel gaat dribbelen en je bijna je been er niet aan kan leggen.
Eerst hadden we een toeschouwer... gezellig enerzijds, anderzijds merk ik gewoon dat ik dan niet zo lekker rijd als dat ik alleen rijd, en spriet reageert daar behoorlijk op, als ik met mijn aandacht ergens anders ben heeft ze zoiets van 'zoek het lekker uit' dan ga ik ook wat voor mezelf doen
Toen toeschouwer weg was wel nog even lekker aan het werk geweest, weer voorzichtig een tempowisselingetje in draf gereden waar ze goed op reageerde, en lekker 'bij me komt'.
En toen ik er wat meer 'aan kon zitten' bezig geweest met halthouden en een beginnetje van achterwaarts. Halthouden is altijd moeilijk geweest, de laatste maanden houd ze wel halt maar met haar hoofd in de wolken, ik kan haar dan wel naar beneden vragen, maar dat heb ik nu dus niet gedaan, dan maar lekker met haar hoofd in de wolken zolang ze maar enigzins vierkant (heb daarbij echt een toeschouwer nodig, want voel het niet voldoende en de schaduw op de grond vertekent
) stond, dit accepteerde ze, voorheen als ik een beetje been bijgaf om een been te laten aansluiten gingen we gelijk voorwaarts/zijwaarts/achterwaarts, nu konden we het laten bij de beweging van 1 been dus dat vond ik al heel wat.
Ook het achterwaarts gaan geoefend, 1 a 2 passen is al meer dan zat voor haar en die gaan ook nog eens regelmatig scheef. Omdat ze nu lekker bij mij en onder mij was zijn we bezig geweest met het corrigeren als ze scheef ging. Ik was helemaal in de wolken omdat ze zowaar reageerde op mijn 'wakende' been, daarna gelijk weer weggereden aangezien ze dit toch wel heel moeilijk vind en als ze het moeilijk vind wordt madame heet en drammerig, heb haar helemaal de hemel ingeprezen 
Als Spriet haar conditie weer wat beter is en de ostheo langsgeweest is en ik dus groen licht heb om haar weer volledig op te pakken ga ik ook weer lessen, 1x in de week groepsles dressuur (rijvereniging), en voorheen deed ik bij dezelfde instructrice 1x per 2 weken een priveles. Deze priveles ga ik echter nu bij iemand anders volgen die wat meer op lijn zit met dit topic (denk ik), niet zozeer werken aan dressuur, meer werken aan mijn houding te paard, bewust worden van, ontspannen en rechtrichten (hoewel ik het laatste ook deed bij mijn andere instructrice hoor), ik moet me gewoonweg meer bewust worden van wat ik doe wanneer ik het doe en niet teveel willen doen en ontspanning en rust brengen in mijn en spriets hoofd. Kan moeilijk een prestatie van mijn paard vragen als ik niet voldoende bewust ben van wat ik zelf doe. Hoe kan ik mijn paard rechtrichten terwijl ik er zelf bijv scheef opzit ed.
Ik ga bij Suelza (elise) van bokt lessen btw, ken haar al een tijdje en ze heeft me al eerder tips gegeven en we kunnen gewoon goed met elkaar opschieten, wat het voor mij al 10x makkelijker maakt om een les in te gaan aangezien ik haar al ken, zij mijn rijden al kent ... enigzins... en daardoor mijn onzekerheid er minder is.
Laatst bijgewerkt door Annemiek80 op 23-09-11 08:00, in het totaal 1 keer bewerkt