Kingsley2 schreef:yamcha, ik denk niet dat je begrijpt wat ik bedoel.
Ik bedoel het ene paard gaat makkelijker nagefelijk en bij het andere paard moet je wat harder werken. het ene paard is sneller ontspannen dan het andere paard net als bij het ene paard heb je veel been nodig en bij het andere paard maar heel weinig.

Elk paard reageert op de zelfde hulpen als hij een goed basis heeft gehad of het indd nou een shet is of een volbloed paard.
Ik begrijp prima wat je bedoelt.
Maar het gaat mij niet om aangeleerde hulpen. Het gaat mij om biomechanische hulpen. Ofwel hulpen die niet aangeleerd HOEVEN te worden omdat ze voor het paard simpel en logisch zijn.
Op de zit halthouden bv is een hulp die ieder paard gewoon snapt. Zelfs bij een paard wat nog maar een paar keer onder het zadel is geweest, kun je je langmaken en het paard stopt.
Net als aan de teugel rijden... ieder paard zal nageven op been geven en een stille hand. Daar hoeven ze niks voor te kunnen of te kennen. En daar is geen basis bij nodig.
Het punt is dat ruiters moeten ophouden het beter te willen weten als de paarden. De RUITER moet leren het paard aan te voelen, de RUITER moet leren de juiste, logische hulp op het juiste moment te geven.
Het probleem is dat veel mensen vaak te veel druk en te veel been geven, daar worden paarden ongevoelig en stijf van, en dat is er de reden van dat er verschillen zijn in de hoeveelheid druk die er gegeven moet worden...
De kunst van het Rijden is om zo weinig mogelijk te doen... te willen leren van het paard, en niet stronteigenwijs het beter willen weten.
De paarden weten het echt wel... ieder paard. Het is de ruiter die moet leren
