Vanavond nog een ritje gemaakt op Femke, het paardje van 25 waar ik het boven over had. Samen met de pensioneigenaren (daar is ze van) en nog een stalgenoot.
Op Femke ben ik eigenlijk nooit bang, die vertrouw ik 100%. Soms mag je blij zijn dat er beweging in zit

maar vanavond waren de paardjes lekker voorwaarts. Het waaide behoorlijk.
Ik heb nog steeds geen goeie manier gevonden om mijn vinger zoveel mogelijk te ontzien, dus ik rijd haar zoveel mogelijk met 1 hand. Ik heb een speciaal spalkje voor het paardrijden en daar tape ik mijn naastliggende vingers dan aan vast. Gelukkig heeft m'n vinger vandaag niet zo heftig gereageerd

Dat was vorige week wel anders, toen hebben ze hem bij de therapie eraf moeten knippen, want er was geen beweging meer in te krijgen. Ik wil zooo graag lessen morgen met mijn eigen paard, maar weet niet of dat nu al zo verstandig is

Maar even kijken wat de therapeute er morgenochtend van vind...
Ik mag a.k. week Femke mee op pad nemen als ik wil. De eigenaresse is een weekje weg en het is voor het paardje goed om regelmatig in beweging te blijven. Ik ben al eens eerder alleen met 'r op pad geweest en dat gaat prima. 't Is een heel braaf beest.