Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-06-12 14:48

Geplaatst: 21-06-12 14:48

Wat hoor je het toch eigenlijk best vaak, dat mensen angstig zijn of worden om te rijden.
Ik had vandaag even een andere therapeute en zij heeft paarden. Heel haar gezin rijdt paard. Heeft van kinds af aan heel intensief gereden. Is tussentijds een tijdje gestopt, daarna weer opgepakt maar is er een paar keer goed afgevallen. Nu heeft ze het helemaal afgezworen, kruipt er niet meer op.
Ook hoor je regelmatig dat mensen alleen of vooral bang zijn op hun eigen paard (zoals ik dus) Gek eigenlijk of toch niet >;)

Vaak zeg ik tegen mezelf Stel je toch niet zo aan!! de meeste tijd gaat het toch best goed en het malle is.... ik ben er zelfs nog nooit niet eens afgevallen!

*afkloppen*

**Geplaatst**: 21-06-12 14:58

Geplaatst: 21-06-12 14:58

slakkenrace schreef:
Zijn er hier meer bokkers die bang zijn om met het paard uit te glijden?

Ik ben verschillende keren onder het paard terecht gekomen door een simpel misstapje, sindsdien durf ik nooit meer te rijden op (nat) gras, modder of ondiep zand. Buitenritten zijn al helemaal out of the question! Zijn er bokkers die hier ook last van hebben? Hoe los je zoiets op?

Zo dat is angstig zèg! Onder een paard terecht komen. Hopelijk niks ernstigs aan overhouden? :(:)

Ja angst dus, maar dat is dan heel erg goed te begrijpen!

Ja ook best wel bang voor, maar niet omdat ik zoiets heb meegemaakt, maar weer, zoals wel vaker, door de verhalen erover.
Ik weet helaas geen oplossingen. Ikzelf rijd niet als de bak erg nat is, of ik ga alleen maar stappen.

**Geplaatst**: 21-06-12 15:16

Geplaatst: 21-06-12 15:16

Mijn paard is ruim anderhalf jaar geleden finaal over me heen gelopen, ik werd vol op de grond gegooid en ze liep dwars over me heen. Daarbij is ze op mijn enkel gesprongen, de littekens staan er nog op! Ben toen echt heel lang bang geweest! Niet alleen van haar, maar van elk paard. Heb toen echt mezelf bij elkaar moeten rapen en mezelf er toe moeten zetten om haar een snoepje te geven in de stal. En niet alleen door de tralies, maar echt de deur open doen en een stap in de stal zetten. Pfffff doodeng vond ik het, dacht dat ze elk moment weer gek kon gaan doen! Ben toen langzaam begonnen met poetsen, knuffelen, stappen aan de hand en zo verder. Nu, anderhalf jaar verder, zijn er momenten dat ik nogsteeds bang ben. Gelukkig ben ik streng genoeg voor mezelf om te zeggen; kom op, stel je niet aan! En gelukkig heb ik veel vrienden om me heen die riepen; je kunt het! Daar heb ik echt heel veel aan gehad

**Geplaatst**: 21-06-12 15:17

Geplaatst: 21-06-12 15:17

mallorka, zo dat is niet niks!(met je vinger). Sterkte ermee.

Over de spoortjes. Ik heb ook sporen ivm galopprobleem alleen....die van mij luisterd daar ook niet naar. Ik heb dan mn buitenbeen naar achter binnenbeen op de singel en er gebeurd geen drol. Dan even een klein duwtje met mn voet en dan krijg je een hardere draf maar nog geen galop en dan naar het echte werk,toch een schop (en dan met de zijkant van mn voet dus niet dat ik heel die spoor er in sodemieter) en dan krijg je een bok en daarna heb je kans op een galop. En al die tijd moet ik het uitzitten met doorzitten.nou voordat ik in galop zit,ben ik al doodop. Maar ik mag niet liegen,het gebeurd ook af en toe dat ze gelijk luisterd. Maar dan denk ik weer van,wat doe ik nu goed en die andere keer fout?voor mijn gevoel doe ik het zelfde.
Angst voor uitglijden heb ik niet maar dat komt omdat ik nooit door modder en gras rijd.dus dan valt er niet echt veel uit te glijden.haha

**Geplaatst**: 21-06-12 15:56

Geplaatst: 21-06-12 15:56

ik was ook nergens bang voor stapte zo op jonge paarden die beleerd moesten worden maar sinds vorig jaar augustus ben ik van het paard gevallen tijdens buitenrit (sloeg nergens op hoe ik eraf viel paard schrok ik viel eraf)
en toen brak ik beide benen maar sindsdien ben ik toch angstig bv als een paard sneller wil dan ik en ik hem dan moeilijk kan inhouden krijg ik de bibbers of als hij schrikt zit mijn hart al in mijn keel wel durf ik meer buiten te rijden dan in de bak terwijl ik in een buitenrit eraf ben gevallen ook galopperen heb ik moeite mee helemaal in een bak maar buiten durf ik het wel als ik met een groep ben -O-

**Geplaatst**: 21-06-12 15:56

Geplaatst: 21-06-12 15:56

Mallorka schreef:
Zeker hier nog iemand met galopangst!
En inderdaad vooral op mijn eigen paard. Wat mij betreft zijn stappen en een drafje genoeg. Van mij hoeft die galop niet zo. Maarja, niet onbelangrijk het te kunnen mocht je erin schieten $:\$
Af en toe probeer ik het wel 'ns -als ze een heeele brave bui heeft!- maar terwijl ze aanspringt, schiet ik eigenlijk gelijk al in paniek. Gevolg... ze gaat hard! Veel harder dan me lief is!! En ik met me verkrampte lijf stuiter in het zadel. Ik heb dus een bokriempje aan m'n zadel ( en daar schaam ìk me voor ) maar ik grijp 'm in zo'n situatie maar al te graag vast. Het is overigens al mijn 2de.... ik heb al 1 bokriempje versleten whoehaha
Ze kan overigens heel normaal een rustig galopje hoor; dat hebben verschillende mensen me laten zien. Het ligt dus helemaal aan mij

Hebben jullie ook dat het of linksom of rechtsom nog rottiger gaat?? Daar heb ik ook last van
Het is idd de bedoeling dat mijn lesgeefster ons aan de longe gaat pakken. Hoop dat ik het oooit nog eens zal leren en wel zonder al die angst in m'n lijf

Heb je je paardje al lang? Weet je waar die angst vandaan komt?
Troost je meid! Je bent niet de enige.

Ik longeer al bijna een half jaar aan de longeerlijn op mn lespaard in galop omdat ik niet los durf

Van mij mag t ook alleen wel stap en draf. Hoewel ik zelf dan zo eigenwijs ben om de galop te willen. Nu nog los durven

Heel lief paardje, maar kan snel en springerig zijn, en ik vertrouw hem nog niet genoeg. (ligt aan mij, als ie harder gaat draven denk ik al...brrr..en dat ik er laatst afgedonderd ben helpt ook niet echt mee

) Van te voren denk ik en nu gaan we het doen! maar ja, eenmaal zover...
Terwijl mijn bijrijdpaard echt een schatje is. Ik gallopeer gewoon los en geen problemen. (ja, om die luie donder in galop te houden

)
Ik heb op mijn paardje niet echt dat een kant rotter zit dan de andere. In het verleden op manege paarden had ik dit wel.

Gun jezelf tijd, stapje voor stapje. En idd probeer het eerst aan de longe

**Geplaatst**: 21-06-12 16:00

Geplaatst: 21-06-12 16:00

lies1994 schreef:
mallorka, zo dat is niet niks!(met je vinger). Sterkte ermee.

Over de spoortjes. Ik heb ook sporen ivm galopprobleem alleen....die van mij luisterd daar ook niet naar. Ik heb dan mn buitenbeen naar achter binnenbeen op de singel en er gebeurd geen drol. Dan even een klein duwtje met mn voet en dan krijg je een hardere draf maar nog geen galop en dan naar het echte werk,toch een schop (en dan met de zijkant van mn voet dus niet dat ik heel die spoor er in sodemieter) en dan krijg je een bok en daarna heb je kans op een galop. En al die tijd moet ik het uitzitten met doorzitten.nou voordat ik in galop zit,ben ik al doodop. Maar ik mag niet liegen,het gebeurd ook af en toe dat ze gelijk luisterd. Maar dan denk ik weer van,wat doe ik nu goed en die andere keer fout?voor mijn gevoel doe ik het zelfde.
Angst voor uitglijden heb ik niet maar dat komt omdat ik nooit door modder en gras rijd.dus dan valt er niet echt veel uit te glijden.haha

Zooooooo herkenbaar dit!op de bok na dan

Ik las net van iemand die bang uit te glijden met paard en al. Ik vraag me weleens af als ik galop over de hoefslag ga en de bocht neem, dat ik bang ben met paard en al om te gaan. (voor al in een iets harder tempo) Ben ik daar de enige in? :')

**Geplaatst**: 21-06-12 16:07

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 16:07

Ja soms wel,als ze een fikse scherpe bocht neemt bijvoorbeeld maar anders niet.
Ik heb nog wel een heel stom angst dingetje,ben zooo bang dat als ik aan het uitstappen ben dat paardlief ineens gaat rollen. Ze houden nogal van uitschudden met mij er nog op en dan ben ik nog wel eens bang dat ze dan ineens gaat rollen. komt denk ik omdat ik het een keer heb gezien bij een meisje op de manege in de buurt,die met haar been toen onder het paard lag.

**Geplaatst**: 21-06-12 16:32

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 16:32

Haha vorig paardje ging ik eens in de winter naar het bos. Door een pak sneeuw. Ik liep over een grasveld (vol sneeuw) met vrij lange teugel en in 1 x huppa! ging hij door zijn knieen :oo

hij wilde rollen, maar ik kreeg hem gelukkig weer voorwaarts. Het was erg grappig, op het moment zelf was het schrikken

Meneer houd van sneeuw :))

**Geplaatst**: 21-06-12 18:39

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 18:39

Ik ben af en toe ook een verschrikkelijke schijterd... Meestal ben ik vooral bang om de controle over een paard te verliezen, maar met springen of buitenrijden op een verharde weg ben ik ook wel eens bang om te vallen. Wordt ook heel snel zenuwachtig als een paard gespannen is en dat versterkt elkaar alleen maar. Dan span ik mijn spieren onbewust al aan als het paard alleen maar ergens naar kijkt en de oren naar voren draait. Wat bij mij helpt is een goede instructrice die me alles in een rustig tempo laat doen en ook het mijden van sensibele paarden. Die nemen mijn zenuwen gewoon te makkelijk over. Ik rijd nu voornamelijk tinkers en fjorden waarvan ik weet dat ze heel koel zijn. Dan ben ik zelf ook meteen een stuk rustiger en durf ik veel meer te rijden.

**Geplaatst**: 21-06-12 18:58

Geplaatst: 21-06-12 18:58

Mallorka schreef:
Zeker hier nog iemand met galopangst!
En inderdaad vooral op mijn eigen paard. Wat mij betreft zijn stappen en een drafje genoeg. Van mij hoeft die galop niet zo. Maarja, niet onbelangrijk het te kunnen mocht je erin schieten $:\$
Af en toe probeer ik het wel 'ns -als ze een heeele brave bui heeft!- maar terwijl ze aanspringt, schiet ik eigenlijk gelijk al in paniek. Gevolg... ze gaat hard! Veel harder dan me lief is!! En ik met me verkrampte lijf stuiter in het zadel. Ik heb dus een bokriempje aan m'n zadel ( en daar schaam ìk me voor ) maar ik grijp 'm in zo'n situatie maar al te graag vast. Het is overigens al mijn 2de.... ik heb al 1 bokriempje versleten whoehaha
Ze kan overigens heel normaal een rustig galopje hoor; dat hebben verschillende mensen me laten zien. Het ligt dus helemaal aan mij

Hebben jullie ook dat het of linksom of rechtsom nog rottiger gaat?? Daar heb ik ook last van
Het is idd de bedoeling dat mijn lesgeefster ons aan de longe gaat pakken. Hoop dat ik het oooit nog eens zal leren en wel zonder al die angst in m'n lijf

ik rij eigenlijk altijd op de linkerhand, tegenwoordig ook op rechts maar ik rij veel fijner op de linkerhand in de bak, als we in het bos zijn en we gaan ineens anders rijden ben ik soms mijn evenwicht helemaal kwijt 8)7

raar maar waar...

**Geplaatst**: 21-06-12 19:16

Geplaatst: 21-06-12 19:16

Luniek schreef:
Ik ben af en toe ook een verschrikkelijke schijterd... Meestal ben ik vooral bang om de controle over een paard te verliezen, maar met springen of buitenrijden op een verharde weg ben ik ook wel eens bang om te vallen. Wordt ook heel snel zenuwachtig als een paard gespannen is en dat versterkt elkaar alleen maar. Dan span ik mijn spieren onbewust al aan als het paard alleen maar ergens naar kijkt en de oren naar voren draait. Wat bij mij helpt is een goede instructrice die me alles in een rustig tempo laat doen en ook het mijden van sensibele paarden. Die nemen mijn zenuwen gewoon te makkelijk over. Ik rijd nu voornamelijk tinkers en fjorden waarvan ik weet dat ze heel koel zijn. Dan ben ik zelf ook meteen een stuk rustiger en durf ik veel meer te rijden.

Dat klinkt als een goede oplossing. ik heb ook als ik buitenrij dat ik soms schrik of gespannen raak en paard gewoon doorsukkelt. Ik wordt daar ook rustig van en durf ook meer te rijden.Lespaardje daar zit ik steeds gespannen op waardoor hij ook gespannen wordt. Ben daar momenteel mee gestopt. Geeft me meer rust.

**Geplaatst**: 21-06-12 19:24

Geplaatst: 21-06-12 19:24

Nicky84 schreef:
Haha vorig paardje ging ik eens in de winter naar het bos. Door een pak sneeuw. Ik liep over een grasveld (vol sneeuw) met vrij lange teugel en in 1 x huppa! ging hij door zijn knieen hij wilde rollen, maar ik kreeg hem gelukkig weer voorwaarts. Het was erg grappig, op het moment zelf was het schrikken Meneer houd van sneeuw

Haha ohjee,dat zou die van mij niet moeten doen.dan zou ik echt niet meer op pad durven _O-

**Geplaatst**: 21-06-12 20:05

Geplaatst: 21-06-12 20:05

Nicky84 schreef:
Luniek schreef:
Ik ben af en toe ook een verschrikkelijke schijterd... Meestal ben ik vooral bang om de controle over een paard te verliezen, maar met springen of buitenrijden op een verharde weg ben ik ook wel eens bang om te vallen. Wordt ook heel snel zenuwachtig als een paard gespannen is en dat versterkt elkaar alleen maar. Dan span ik mijn spieren onbewust al aan als het paard alleen maar ergens naar kijkt en de oren naar voren draait. Wat bij mij helpt is een goede instructrice die me alles in een rustig tempo laat doen en ook het mijden van sensibele paarden. Die nemen mijn zenuwen gewoon te makkelijk over. Ik rijd nu voornamelijk tinkers en fjorden waarvan ik weet dat ze heel koel zijn. Dan ben ik zelf ook meteen een stuk rustiger en durf ik veel meer te rijden.

Dat klinkt als een goede oplossing. ik heb ook als ik buitenrij dat ik soms schrik of gespannen raak en paard gewoon doorsukkelt. Ik wordt daar ook rustig van en durf ook meer te rijden.Lespaardje daar zit ik steeds gespannen op waardoor hij ook gespannen wordt. Ben daar momenteel mee gestopt. Geeft me meer rust.

Ja grappig is dat. Heb ik ook wel eens, dan schrik ik zelf van iets en verwacht al bijna dat het paardje dat ook wel zal doen, en die sjokt dan gewoon lekker door zonder op of om te kijken. Heerlijk is dat en goed voor je vertrouwen.

**Geplaatst**: 21-06-12 21:48

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 21:48

@ Lies: toen was ik nog niet zo'n schijterd hahhaha
@ Luniek: Eigenlijk mogen we niet klagen he, deze paarden zijn perfect

Als er een tractor langs komt dan denk ik...o nee...rijd om aub...maar haar boeit het niet

Waar die angst opeens vandaan gekomen is :roll:

Heb nog geen kids. Ouderdomsverschijnselen? >;)

**Geplaatst**: 21-06-12 21:51

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 21:51

Hahaha,dat komt met de jaren he?

**Geplaatst**: 21-06-12 22:19

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 22:19

Haha ik denk het ook

**Geplaatst**: 21-06-12 22:22

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 21-06-12 22:22

Als je zag wat ik eerst allemaal deed een paar jaar geleden.daar kan ik nu alleen nog maar van dromen.

**Geplaatst**: 22-06-12 11:31

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 22-06-12 11:31

toen ik 12 was durfde ik alles, ik had zelfs springlessen. Ik denk gewoon dat dit komt door het verantwoordelijkheidsgevoel dat de kop op steekt.

Ik ben over mijn galopangst heen door privelesje waar ik niets anders moest doen dan galopperen en steeds opnieuw en opnieuw tot het dood normaal leek. Het was hard, maar werkte.

**Geplaatst**: 22-06-12 12:47

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 22-06-12 12:47

ik zat vroeger achterstevoren op mn verzorgpony, deed gekke oefeningen in galop. Crossen? Geweldig! tot ik er naast lag

Ik vind een beetje angst niet erg maar als het rijden daarmee belemmerd word, is dat balen. Gelukkig valt het nog mee en gaat het steeds beter. Springen vind ik leuk! Alleen wel vrij laag, want hoger durf ik dan weer niet. Ik denk idd dat het ook te maken heeft met het bewust worden/zijn van de risico's wat paardrijden met zich meebrengt

**Geplaatst**: 22-06-12 12:48

Geplaatst: 22-06-12 12:48

lies1994 schreef:
Als je zag wat ik eerst allemaal deed een paar jaar geleden.daar kan ik nu alleen nog maar van dromen.

Wat deed je dan?

**Geplaatst**: 22-06-12 14:28

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 22-06-12 14:28

ik durf eigenlijk alleen nog maar te gallopperen in een groep op een buitenrit raar he

**Geplaatst**: 22-06-12 14:55

Geplaatst: 22-06-12 14:55

slakkenrace schreef:
Zijn er hier meer bokkers die bang zijn om met het paard uit te glijden?

Ik ben verschillende keren onder het paard terecht gekomen door een simpel misstapje, sindsdien durf ik nooit meer te rijden op (nat) gras, modder of ondiep zand. Buitenritten zijn al helemaal out of the question! Zijn er bokkers die hier ook last van hebben? Hoe los je zoiets op?

Ik ben altijd als de dood voor struikelen. Ik kan het gelukkig goed oplossen door paard flink aan het werk te zetten maar het is niet het jongste paard meer dus in het begin loopt hij in draf een beetje te sloffen en te hoesten. Ik zet 'm dan maar meteen aan het werk en ben in stap al bezig met z'n spieren los te werken.

Ben zo bang om er onder te komen. En dan vooral bij het inrijden van de hoek... denk dat ik dat niet overleef als hij over de kop slaat en we samen tegen de bakrand aankomen.
Vaak doe ik dan ook de eerste rondjes op de binnenhoefslag

.

Maar idd nat gras, modder (onze bak wordt ook vaak te nat bespoten... brrr, daar gruwel ik van en dan rijdt ik liever niet) zijn killing!

**Geplaatst**: 22-06-12 14:58

Geplaatst: 22-06-12 14:58

Nicky84 schreef:
ik zat vroeger achterstevoren op mn verzorgpony, deed gekke oefeningen in galop. Crossen? Geweldig! tot ik er naast lag Ik vind een beetje angst niet erg maar als het rijden daarmee belemmerd word, is dat balen. Gelukkig valt het nog mee en gaat het steeds beter. Springen vind ik leuk! Alleen wel vrij laag, want hoger durf ik dan weer niet. Ik denk idd dat het ook te maken heeft met het bewust worden/zijn van de risico's wat paardrijden met zich meebrengt

Zo heb ik leren paardrijden: moest achterstevoren zitten in alle gangen, regelmatig moest ik een knoop in de teugels maken en de stijgbeugels over paard z'n hals leggen voor de nodige gymnastiek op het paard. Van z'n kont afglijden of zijlings met een koprol afstijgen.
Ik kreeg van een vrouw les op haar eigen paard die echt superbetrouwbaar was.

Maar idd Nicky84, ik denk dat hoe ouder je wordt hoe bewuster je wordt van de gevaren... jammer genoeg.

**Geplaatst**: 22-06-12 14:59

Geplaatst: 22-06-12 14:59

andrea1992 schreef:
ik durf eigenlijk alleen nog maar te gallopperen in een groep op een buitenrit raar he

Dat is dan wel weer stoer. Veel mensen vinden dat juist eng omdat paarden dan een race kunnen gaan houden!