Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-03-14 17:59

Geplaatst: 22-03-14 17:59

@ Essxan bij de meeste van ons zit het tussen de oren, dat maakt het juist zo moeilijk. Helaas geen knop die je aan/uit kunt zetten. De enige optie is km's maken om vertrouwen op te bouwen.

Ik heb een topic geopend van mij en Indezz. Filmpje van december en een filmpje van vandaag. We hebben nog veel verbeterpunten, maar ik durf nu tenminste te rijden! We hebben ook vandaag wat spannende momentjes gehad ( kinderen rende over erf, tractor die paar keer langskwam, auto's kwamen en gingen met openslaande deuren ed., ) nouja ik vind die momenten vooral spannend, maar begin steeds beter te voelen dat Indezz gewoon uit nieuwsgierigheid kijkt en niet om vervelend te gaan doen ( wat mijn merrie altijd deed).

[RT-HAW] Indezz voor het eerst @ bokt.

**Geplaatst**: 30-03-14 17:50

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-03-14 17:50

Bah bah bah, vandaag ging ik weer een stukje richting het bos rijden maar er kwam een golfkarretje achter ons aan. M'n paard schrok een beetje en wilde er vandoor gaan maar opzich kon ik d'r nog wel houden. Maar elke keer dat dat ding weer begon te rijden schrok ze opnieuw. Was allemaal niet eens zo erg, maar ik kwam echt met trillende handen van haar af en ben toen even gaan wachten tot het ding voorbij was. Baal er wel weer van hoor, dat ik dit nog steeds zooo eng vind...

**Geplaatst**: 30-03-14 20:33

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-03-14 20:33

vind jij het golfkarretje niet eng? als jij van tevoren al schrikt al je dat karretje ziet/hoort dan reageerd je paard daar natuurlijk ook op! probeer daar is op te letten, zelf net doen alsof er niks en en rustig blijven, waarschijnlijk reageert je paard daar ook al op!

**Geplaatst**: 30-03-14 21:43

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-03-14 21:43

Pff wij zijn als ruiters toch ook erg lastig.

Ik ga over twee weken voor het eerst met m'n 'enge' paard op concours.

Hij was dood- en doodmak, redelijk traag, dat vond ik fijn omdat hij echt niks deed. Omdat hij een beetje vreemd en kort liep, heb ik een osteopaat laten komen, en sindsdien is hij redelijk ruig geworden. Hij schrikt wel eens, maar doet dan weinig wilds. Vind ik wel eng

Maar ik moet zo domineren om hem te rijden. Terwijl bij het begin kon ik er een klein kind opzetten met uitstappen. Hij loopt dressuurmatig nu wel honderd keer beter, maar ik hoop zo dat ik hem kan houden en dat hij braaf is.

Hoe doen jullie dat op andere locatie?

**Geplaatst**: 31-03-14 11:00

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-03-14 11:00

Whoop whoop, ik heb een paar rondjes op t knollenbeest gestapt. Welliswaar aan de longeerlijn met een vriendin eraan vast, maar toch. Stuk of 5 rondjes links, stuk of 5 rondjes rechts. Dus weer een paar stappen de goeie kant op...Maar god wat duurt het lang!

**Geplaatst**: 31-03-14 12:48

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-03-14 12:48

@_Dreamer nouja, ik probeerde in eerste instantie wel rustig te blijven, maar m'n paard liep bijna de sloot in dus tja.. haha. Maar ik was gisteren ook nogal moe en gestrest dus daar zal het ook wel door zijn gekomen. Volgende keer zal ik rustig proberen te blijven!

**Geplaatst**: 31-03-14 16:44

Geplaatst: 31-03-14 16:44

ik snap dat je aar dan van schrikt ja haha
kom je dat karretje altijd tegen? je zou anders ook aan de hand kunnen lopen? zodat je met je lichaamshouding kan laten zien dat dat karretje niet eng is, door erlangs te lopen alsof er niks is, en je paard j laten volgen. maar dat is heeeel verschillend per paard, dus moet je zelf een inschatten of je dat een goed idee vind!

**Geplaatst**: 14-04-14 13:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-14 13:44

Hey

Ik kom ook nog even een update plaatsen, zaterdag heb ik voor het eerst sinds lang terug gegaloppeerd aan de longe met mijn paard. Dit voelde zalig aan.

**Geplaatst**: 14-04-14 13:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-14 13:44

fijn! Lekker van nagenieten:)

**Geplaatst**: 14-04-14 21:22

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-14 21:22

Wat leuk dat het met iedereen zo goed gaat. Bij mij gaat het ook weer super. Mag op m'n werk op een van haar paarden rijden. Dat gaat supergoed! Afgelopen week wel afgevallen, maar toch weer opgestapt en dat zonder angst. Ben benieuwd naar al jullie verhalen!

**Geplaatst**: 15-04-14 21:19

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-04-14 21:19

Hier gaat het steeds beter met rijden. Durf hem nu ook rustig een dag stil te laten staan en dan stap ik gewoon op. Laats toen het bij ons best wel stevig waaide heb ik gewoon lekker gereden. Linker galop doen we tegenwoordig ook. Rechts is zijn moeilijke kant, ik deed afgelopen zaterdag een poging maar omdat we allebei moe begonnen te worden is het niet gelukt. Linksom springt hij op een hele kleine hulp netjes aan.

Wij zijn nu ook echte vriendjes, zodra hij mij ziet of hoort komt hij er al gelijk aan gewandeld voor een knuffel, en mocht ik door drukte een keer een dag of 2/3 niet zijn geweest dan is meneer beledigd.

**Geplaatst**: 16-04-14 11:07

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-14 11:07

Hallo, mag ik mij hier ook melden?
Ik ben altijd al wat bang geweest met springen. Ik spring al een heel eind niet meer en was ook niet meer bang. Ik ga enkel nog op buitenrit maar mijn pony trippelt altijd ipv te stappen, als ik haar tegenhoud word ze altijd heel onrustig, gaat ze scheef lopen, haar hoofd in de lucht gooien etc. Laats was ik op een perceel aan het galoperen en ik kon haar op geen manier stoppen. Hierdoor liep ze recht op een sloot af struikelde ze er net voor waardoor ik in de lucht gegooid werd. Nu ben ik echt bang om nog op buitenrit te gaan en zeker alleen want dan is ze nog veel onrustiger. Als ik op buitenrit ga dan galopeer ik nooit. Als mijn stiefpa mee is kan ik niet anders dan galoperen maar dan is ze gelukkig rustiger. Ik wel graag weer ontspannen op buitenrit gaan met mijn pony.

**Geplaatst**: 16-04-14 11:27

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-14 11:27

Bij mij gaat het ook goed. Ik dwing mezelf gewoon om dingen te doen, wel stapje voor stapje, dus niet forceren. En als ik ergens over twijfel mag ik best hulp vragen. Maar moet het wel proberen zelf te doen en grenzen opzoeken. Bijvoorbeeld opstappen vind ik eng wanneer ik alleen ben, dan vraag ik soms of iemand hem even wil knuffelen ondertussen. Als er iemand bij in de bak rijdt vraag ik of die even naast me stil wil staan, dan gaat het prima. Ik weet dat hij blijft staan, maar hij is superalert, kop erop, en dan twijfel ik wel eens. Het moet natuurlijk niet fout gaan, daarom zoek ik soms nog de wat veilige dingen op.

Doe tegenwoordig ook een stuk meer aan de hand, zodat ik hem steeds beter leer kennen en vertrouwen, dat helpt ook.

**Geplaatst**: 05-05-14 12:05

Geplaatst: 05-05-14 12:05

Iedereen gaat super goed voorruit en lijkt over zijn angsten heen te komen.

Hier nog een angsthaas die uit haar dal kruipt.
Ben begonnen met springen en het hoogste wat ik al gesprongen heb is 85cm. Niet voor techniek ofzo, maar lesgever zei dat ik dit moest doen voor mijn vertrouwen en moraal en jawel hoor, het was inderdaad goed voor het vertrouwen.
Diezelfde lesgever had mij ook ingeschreven voor het A-brevet en Dressuurlicenties (B-brevet enkel dressuur). 2 dagen voor de brevetten wist ik dat ik zou mee doen en jawel, ook hier weer een stap voorwaarts want was voor alles geslaagd.

Tip: zoek een lesgever die jou kent en die je vertrouwt. Hij/zij krijgt je altijd tot het stapje extra dat je nodig hebt en dan komt het wel $*\o/*$

**Geplaatst**: 05-05-14 17:49

Geplaatst: 05-05-14 17:49

Ik meld mij ook, al is het gelukkig niet heel ernstig.
Ik vind het bijvoorbeeld verschrikkelijk als ren paard er vandoor gaat. Nu gebeurd dat niet vaak, maar als het gebeurd ben ik de rest van de les nerveus als ik langs de plek moet waar get paard wegschoot. En dat is helaas altijd dezelfde plek.. De manege waar ik rijd heeft één binnenbak, en als het misgaat in die bak, is het altijd die hoek.
Ook als een paard begint te rennen, niet meer te stoppen is, en bij elke hoek lijkt te versnellen. Vreselijk. Vooral als ik echt probeer om het paard te stoppen, en mijn instructrice begint te roepen dat ik het niet probeer :')

Dat zijn zo'n beetje de enige dingen waar ik bang voor ben >__<

**Geplaatst**: 05-05-14 17:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-05-14 17:56

Hier gaat het super, ben zo goed als van mijn angst af en durf hem nu ook echt te rijden.

**Geplaatst**: 08-05-14 22:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-05-14 22:17

Tijdje geleden dat ik hier gereageerd heb. Ik ben inmiddeld van de manege af en rij bij iemand met haar eigen pony's. Ik heb een vaste pony, schat van een beest, maar wel een sportdier en vrij pittig. Heel anders dat de manege paarden die ik gewend was. De eerste paar keer ging het heel goed. Hierna kreeg ze een periode dat ze er bij elk paard en persoon dat langs de bak liep er van door. Ik ben er in die periode twee keer vanaf gevallen. Maar mijn instructrice helpt me hier heel goed bij. Ik heb eerst een tijd aan de longeerlijn gereden en niet gegaloppeerd. Nu gaat het weer een stuk beter. Ik heb echt lessen waar het super goed gaat en rijden we uiteindelijk lekker ontspannen door de bak. Soms komt mijn angst terug en ga ik weer aan de longeerlijn. Galloperen doe ik aan de longeerlijn en niet elke les. Mijn instructrice is wel geweldig. Ze is begripvol, maar als het nodig is pusht ze me er ook wel door heen. Als mijn pony een stap sneller zet raak ik gelijk in paniek en vraag ik meteen of ik aan de longeerlijn mag of dat ik eraf wilt. Dit mag echter nooit en uiteindelijk heeft ze ook gelijk en gaat het gewoon goed. We gaan dus gelukkig weer de goede kant op. Ik mag ook gewoon langskomen als ik wil om met de pony te werken. Ben met dr naar het bos geweest, vrijheidsdressuur gedaan, grondwerk, wezen zwemmen en ook longeer ik haar zo nu en doen. Ik vind het echt super fijn dat dit mag, aangezien er meer mensen op de pony rijden. Ik begin nu wel echt een band met haar op te bouwen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-14 15:59

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-14 15:59

Hallo allemaal!

Ooit ben ik dit topic begonnen toen ik wat angst had voor de galop.

Nu een paar jaar later en een jaar zonder bokt (

) zijn er zoveel vooruitgangen geboekt. De basis gaat nu zonder problemen. We hobbelen lekker rond en ik ben nu veel serieuzer er mee bezig omdat ik nu ook meer kan zonder angst.

Nu ben ik zelfs zover gekomen dat ik een sprongetje hebt gewaagd!!!
En dat was waar dit topic mee begon. Ik had een ongeluk met springen en heb dat daardoor al 5 1/2 jaar niet meer gedaan.

Zaterdag was de dag.

Zie hier mijn topic daar over [SPR-ITP] Eerste keer springen na ongeluk.

**Geplaatst**: 26-05-14 21:46

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-05-14 21:46

Hier gaat het rijden steeds beter, durf hem indien nodig beter aan te pakken als hij bakkabouters ziet. Scheelt denk ik ook dat het geen bokker is. Als hij iets eng vindt zet hij een stap op zij of probeert hij onder mij uit te rennen, en ik begin dat steeds beter op voorhand te voelen waardoor ik hem er beter doorheen kan rijden.

Zo rijden wij tegenwoordig rond, foto's zijn van mijn laatste les.

Afbeelding

**Geplaatst**: 01-06-14 10:41

Geplaatst: 01-06-14 10:41

Fijn om te lezen dat mensen van hun angsten afkomen. Zelf ben ik ook wat angstig met het aangalopperen. In het begin ging het aardig. Maar de manege paarden die ik rijde wouden niet altijd meewerken waardoor ik in de stress schiet, mijn balans daardoor minder wordt en de hulpen daarom niet goed kan doorgeven. Het lukt me niet altijd om aan te galopperen en de rijinstructeur bedoelt het goed maar door druk op me te zetten om aan te galopperen wordt ik ook niet echt rustiger van. Door het gestrest en verkeerd aangalopperen wordt mijn teugel langer en heb daardoor minder grip op het paard. Als het aangalopperen goed en rustig verloopt is er geen probleem.

Ik weet dat ik eigenlijk een tik met de zweep moet geven als de paard niet aan wilt galopperen maar daar heb ik onderbewust moeite mee en doe dat vaak te zacht met te weinig overtuiging. Ik moet ook weer de rust zien te vinden met aangalopperen en de controle van het paard zien te houden in plaats van teugels per ongeluk langer te laten worden. Ik werk eraan met mijn rijinstructeur, ik rij nu een manage paard waarmee ik rechts goed aan kan galopperen en links wat lastig is. Ik hoop met haar meer vertrouwen erin te krijgen en links te overwinnen zodat het gemakkelijker gaat.

**Geplaatst**: 01-06-14 13:27

Geplaatst: 01-06-14 13:27

Ik wil me hier ook even melden..

Ik liep tegen het eind van de winter tegen wat problemen aan met mijn vurige hete KWPN merrie. Ze begon verzet te tonen omdat het werk voor haar te moeilijk werd. In het begin nog niet zo extreem, in de vorm van bokken bij het aanspringen in galop en bokken naar gewoon been. Oren in de nek en hoofd draaien/omhoog gooien. Alles goed en wel, dit was nog redelijk te doen, bokken waren hoog maar niet onmogelijk uit te zitten. Om het protest eruit te krijgen steeds weer opnieuw aanspringen in galop en terug... Nu heb ik niet zo'n beister conditie en hield ik dit niet vol. Na overleg heb ik toen een vriendin van mij gevraagd om mijn paard door te rijden zodat dit protest op zou houden. Ik heb dus zelf niet meer gereden dan een paar rondjes uitstappen, ik wil niet dat ik dit proces ga staken.

Met longeren heb ik in april een spier in mijn schouder bijna compleet afgescheurd wat moest revalideren: net op het moment dat mijn paard fijn doorgereden was. Nog meer niet rijden dus... Nadat ik groen licht verkregen had van de fysio heb ik vorige week woensdag mijn paard opgezadelt voor een klein half uurtje stapwerk. Wat ik echter niet verwachtte is dat ik na het opstappen nog geen 20 seconden op mijn paard zou zitten. Bokken, steigeren, met de kop tussen te benen blijven springen, veel gekker dan dat kan niet. Ik ben er met driedubbele salto gelijk weer vanaf gekieperd, recht op mijn hoofd. Met mijn hoofd was meer dan een paar tanden door mijn lip heen niets aan de hand. Mijn heup heeft echter een enorme klap opgelopen waardoor ik enorme moeite heb met lopen en liggen/zitten. Paard gelijk afgezadeld en aan de longe geclipt, even gelongeerd en op stal gezet. Ik dacht echt dat mijn paard last zou hebben van iets; buik, rug of zadel. Ik heb alles na laten kijken, conclusie: alles in orde. Het idee dat mijn paard mij van haar rug af wilt, is echt heel erg kwetsend/confronterend.

Ik ga samen met de ruiter die mijn paard doorgereden heeft nu proberen om dit vertrouwen terug te winnen, want ik durf dus totaal niets meer met mijn paard. Meer als grondwerk/longeren en op de wei gooien durf ik niet.
-O-

**Geplaatst**: 01-06-14 14:24

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 01-06-14 14:24

Als het bij jou tussen de oren zit heb je dikke kans dat het bij je paard ook tussen de oren gaat zitten. Gewoon zelfverzekerd handelen en dan komt het vanzelf

**Geplaatst**: 01-06-14 14:32

Geplaatst: 01-06-14 14:32

Jeeh Tereno wat een verhaal, kan me goed voorstellen dat je zo ook een angst ontwikkeld.
barnekip heeft wel gelijk, maar ga op zo'n bokmoment maar eens zelfverzekerd handelen! Je bent zelf dan totaal niet zelfverzekerd.

Pfoe dan ben ik nog wel eens bang op mijn überbrave tinker.

Ik vraag me ook wel eens af, kom je (ik :(:)

) er nog wel vanaf?

Bij mij is controleverlies en bang om er af te vallen, niet eens om het vallen zelf maar om een blessure op te lopen zodat ik niet kan werken (ben zzp-er) dus geen inkomsten heb!

Lastige kwesties zijn dit hoor!

**Geplaatst**: 02-06-14 08:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-06-14 08:17

Jeetje Tereno, dat is schrikken! Ik herken je gevoel helemaal, die van mij explodeerde ook! Maar bleek wel een aantal problemen in het lijf te hebben. Daar is de angst niet minderom. Vooral erg vervelend dat ze het bij degene die haar heeft doorgereden niet doet en dan bij jou ineens volledig door het lint gaat, dat verwacht je niet! Echt balen.
Maar jeetje, wat nu...Ik kan me voorstellen dat je echt denkt: hoe los ik dit nu op? En zelfverzekerd of niet, als ze zo onwijs maf gaat doen zodra je opstapt, krijg je dat niet zomaar opgelost. Heb je in de tussentijd gewoon met haar doorgewerkt aan de hand enzo of helemaal een stap terug gedaan en begin je nu weer helemaal opnieuw? Getsie, echt niet leuk dit soort verhalen :S

**Geplaatst**: 02-06-14 19:22

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-06-14 19:22

Ik probeer nu alles opnieuw te gaan opbouwen, opnieuw terug naar de basis, alleen op en af gaan stappen/uit te stappen. Het ligt inderdaad aan mijn zelfvertrouwen en mijn band met haar. Onze band is/was ontzettend hecht waardoor ze ALLES aanvoelt. Als ik zelfverzekerd naast een paraplu loop is er niets aan de hand; zolang ik maar rustig ben klopt alles voor haar. Er hoeft maar een klein ding van twijfel te zitten waardoor zij niet echt meer weer wat ze moet doen.
Ik ben nooit echt angstig/bang geweest met haar, ook al heb ik wel tig keer door de bak heen gevlogen met haar. Er op of ernaast; maakte niet uit. Dit deed ze echter niet omdat ze mij van haar rug wou, puur onbelans en onkunde. Paard kende niet veel voordat ik haar tegenkwam; bang voor het zadel, bang voor het opstappen, bang voor koeien, sproeiers, plastic zakken, plassen in het bos, vestjes op de bakrand. De beugelriem hoefde haar buik nog niet te raken en dan vlogen we weer. Elke keer na het vallen weer netjes opgestapt en mijn ritje verder gereden of gewoon aan de hand doorlopen alsof er niets aan de hand is; meestal ontspande ze dan snel en konden we wel weer door.

Dit is echter zoiets totaal anders; ze moest en zou me van haar rug hebben. En dat zorgt voor die twijfels... Is onze band wel echt zo hecht? Ziet ze mij niet meer als leider? Moet ik hier nog wel mee doorgaan, ondanks alle pijn en tegenslagen? Is er iets mis met mij dat ze mijn vriendin haar wel laat rijden? Er is ook echt geen houden aan, ik denk dat zelfs een ruiter die enorm stevig zit dit niet uit kon zitten, er valt dus totaal niets te handelen. Ik ga mijn paard als ik in het zand liggen ook niet verrot schelden of met een zweep slaan; ik dacht echt dat er meer achter zat dan dit.

Ik hoop deze week met de ruiter die haar rijdt even te gaan rijden/rondstappen. Misschien schrok ze wel ergens van op dat moment, misschien had ze haar dag niet, misschien zat haar wat dwars. Ik hoop dat het iets van deze misschiens is, en dat ik gauw weer kan rondhobbelen.