Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-02-14 13:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-02-14 13:58

Het allerbelangrijkste is dat jij je weer beter gaat voelen EN dat hij goed terecht komt. Kon niet beter eigenlijk, toch? natuurlijk is het zwaar klote, maar je weet ook weer dat dit dus niet het ideale paard voor jou was. Even tot rust komen, tijd nemen om na te denken wat je wilt en dan weer eens voorzichtig rondkijken. Misschien kun je er wel eerst een een tijdje op proef krijgen?

**Geplaatst**: 05-02-14 16:12

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-02-14 16:12

Tuurlijk is het een dubbel gevoel, maar denk dat je niet beter had kunnen treffen.

**Geplaatst**: 05-02-14 16:16

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-02-14 16:16

ah wat fijn dat 'ie daar terecht kan. Begrijp wel dat het ontzettend rot is

Sterkte ermee

**Geplaatst**: 06-02-14 10:19

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-02-14 10:19

Al even aan het meelezen, en ga mij hier nu ook melden. Ik ben sinds eind september de trotse eigenaresse van een nu 13 jarige ruin. Met proefrijden was hij erg braaf, nu blijkt dat hij toen onder de kalmerende middelen zat. Sinds hij van mij is heb ik er nog maar 7 keer mee gereden. De derde keer bij het opstappen begon hij gelijk te bokken en ben ik er af gesprongen. En daarna durfde ik niet meer. Heb hem ondertussen van stalling gewisseld en ben op de grond met hem gaan werken.
Ook heb ik de osteopaat laten komen want hij had last van rug, vandaar dus dat bokken met opstappen.

Heb op de nieuwe stal lieve stalgenoten die het niet erg vinden om mij te helpen met rijden. Heb nu 4 keer met hem gereden, en het meest trots ben ik op afgelopen maandag. Ik was alleen op stal maar hij was zo relaxed dat ik gewoon ben opgestapt en een klein half uurtje heb gereden. Het beperkt zich nog tot stappen en draven, maar heb het wel gedaan. En wat was hij braaf.

Gisteren heb ik voor zijn gedrag een magnetiseur laten komen, en daar ben ik veel wijzer van geworden. We gaan rustig aan verder, het gaat steeds iets beter, en we komen er wel.

**Geplaatst**: 06-02-14 10:26

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-02-14 10:26

Jeetje, wat vervelend dat hij opeens vervelend is geworden. Hoe weet je dat hij onder de kalmerende middelen zat? Een paard kan op iedere ruiter heel verschillend reageren. Mijn eerste paard was ook doodbraaf, tot er iemand op ging zitten die twijfelde en het eng vond.

Fijn dat de osteopaat je verder heeft kunnen helpen. Hopelijk helpt het en wordt hij er braver van

**Geplaatst**: 06-02-14 10:41

Geplaatst: 06-02-14 10:41

Mandarijn12 schreef:
Jeetje, wat vervelend dat hij opeens vervelend is geworden. Hoe weet je dat hij onder de kalmerende middelen zat? Een paard kan op iedere ruiter heel verschillend reageren. Mijn eerste paard was ook doodbraaf, tot er iemand op ging zitten die twijfelde en het eng vond.

Fijn dat de osteopaat je verder heeft kunnen helpen. Hopelijk helpt het en wordt hij er braver van

Ik had dat vermoeden en dat is gisteren door de magnetiseur bevestigd, zij zei gelijk dat paard heeft onder de buut gezeten tijdens het proefrijden. Ook op stal spraken ze dat vermoeden al uit.

Ik had totaal geen ervaring met een magnetiseur en heb haar erbij laten komen met het idee van ik zie het wel of dat het echt is of oplichterij, maar na dat ze was geweest was ik overtuigd van haar kunnen. En dit door dat de reacties van het paard op plekken waar pijn heeft, en dan met name de dikke darm, ze raakte hem amper aan en hij trok zijn hele buik op en vond het niet fijn.

Ook vertelde ze dat hij veel in de handel is geweest en dat hij in het verleden erg slecht is behandeld.
Dat vermoeden had ik ook al maar weet verder niks over zijn verleden.

Maar we schijnen op de goede weg te zitten, had in 4 maanden tijd al erg veel bereikt bij hem. Dat vond ik een mooi compliment, zij gaf aan dat hij al erg op mij gericht is en mij begint te vertrouwen. En dat merkte ik zelf ook al. Het is wel een paard met een karakter, en daar hebben vorige eigenaren niet mee overweg gekund.

Volgens haar heeft hij mij uitgekozen omdat wij elkaar nodig hebben, en daar geloof ik ook wel in ook al klinkt het wat zweverig. Kreeg wel als tip mee dat als ik zelf een dag last heb van stress ik niet op moet stappen maar andere dingen met hem moet doen.

Ze voelde ook dingen bij mij en dat klopte ook allemaal terwijl dat ik haar verder niks had verteld. Het was daarom wel een hele aparte ervaring.

**Geplaatst**: 07-02-14 21:48

Geplaatst: 07-02-14 21:48

Essxan;
wat je in je laatste post beschrijft herken ik veel van, al dan wel bij mijn 4-jarige.
Heeft ook karakter voor 10 en is extreem gevoelig, slecht behandeld ( van NL naar BE, van BE naar DU en van DU weer naar BE in 1 jaar als 3-jarige, waarschijnlijk allemaal handelaren

) maar waar jou paard het uit in bokken & rennen, uit mijn paard het in erge onzekerheid, die weet gewoon niet meer wat ze moet doen.
daar moet je mee leren omgaan ja, en zoals ik jou berichtjes lees zijn jullie zeker op de goede weg

apart zo'n ervaring, maar ergens ook wel fijn dat je nu bevestiging hebt dat hij onder de kalmerende middelen zat denk ik?
vertrouwen opbouwen ja, maar denk dat dat wel goed komt +:)+

**Geplaatst**: 08-02-14 00:23

Geplaatst: 08-02-14 00:23

Anoniem schreef:
Essxan;
wat je in je laatste post beschrijft herken ik veel van, al dan wel bij mijn 4-jarige.
Heeft ook karakter voor 10 en is extreem gevoelig, slecht behandeld ( van NL naar BE, van BE naar DU en van DU weer naar BE in 1 jaar als 3-jarige, waarschijnlijk allemaal handelaren ) maar waar jou paard het uit in bokken & rennen, uit mijn paard het in erge onzekerheid, die weet gewoon niet meer wat ze moet doen.
daar moet je mee leren omgaan ja, en zoals ik jou berichtjes lees zijn jullie zeker op de goede weg

apart zo'n ervaring, maar ergens ook wel fijn dat je nu bevestiging hebt dat hij onder de kalmerende middelen zat denk ik?
vertrouwen opbouwen ja, maar denk dat dat wel goed komt

ben inderdaad erg blij met de bevestiging. En dat wij er samen gaan komen ben ik ook van overtuigd. Zoals zij het zo mooi bracht hij heeft mij uitgekozen omdat we elkaar nodig hebben en dat geloof ik ook.

**Geplaatst**: 09-02-14 12:12

Geplaatst: 09-02-14 12:12

Essxan schreef:
Anoniem schreef:
Essxan;
wat je in je laatste post beschrijft herken ik veel van, al dan wel bij mijn 4-jarige.
Heeft ook karakter voor 10 en is extreem gevoelig, slecht behandeld ( van NL naar BE, van BE naar DU en van DU weer naar BE in 1 jaar als 3-jarige, waarschijnlijk allemaal handelaren ) maar waar jou paard het uit in bokken & rennen, uit mijn paard het in erge onzekerheid, die weet gewoon niet meer wat ze moet doen.
daar moet je mee leren omgaan ja, en zoals ik jou berichtjes lees zijn jullie zeker op de goede weg

apart zo'n ervaring, maar ergens ook wel fijn dat je nu bevestiging hebt dat hij onder de kalmerende middelen zat denk ik?
vertrouwen opbouwen ja, maar denk dat dat wel goed komt

ben inderdaad erg blij met de bevestiging. En dat wij er samen gaan komen ben ik ook van overtuigd. Zoals zij het zo mooi bracht hij heeft mij uitgekozen omdat we elkaar nodig hebben en dat geloof ik ook.

een positieve houding doet ook al heel veel! succes!!

**Geplaatst**: 17-02-14 21:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-02-14 21:04

Net terug van rijden op bijrijdpaardje, het was alweer 2 weken geleden dus was best wel zenuwachtig. Maar het ging eigenlijk wel goed, beste x tot nu toe denk ik zo. Ik merk wel dat ik nog zooo ontzettend veel moet leren. Zo veel dingen die ik allemaal niet heb geleerd op de manege! Heb in deze kleine 1,5 maand nog meer geleerd dan in de bijna 5 jaar op de manege (reden wel altijd buiten, nooit écht 'les' gehad).
Zo ging die bijv in 't begin toen ik gebroken lijn reed beetje 'gek' doen en weigeren. Toen had de dochter me uitgelegd dat ik niet de goede stelling (?) (deed niks met m'n benen) vroeg. En dat ie me daarom niet begreep. Maar dit is dus allemaal nieuw voor me, wel goed dat ze het uitlegde, nu begrijp ik het ook zo ongeveer.

Ik was wel ff bang hoor, zag mezelf al weer vallen

Maar dat is misschien ook nog wel normaal met m'n angst die nog niet helemaal weg is? Ze zei wel dat ik goed reageerde

Op de manege behoor ik tot de gevordenen, en nu ben ik een beginner :')

**Geplaatst**: 05-03-14 14:03

Geplaatst: 05-03-14 14:03

Wat is het alweer een tijd stil op dit topic!!

Iedereen "genezen" van hun "angst" hihi

Ik mis mijn pony nog elke dag... Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat hij opgehaald is...
En toch voelt het als de dag van gisteren...

Ben benieuwd hoe het met de anderen allemaal gaan op het moment!

Groetjes Cindy

**Geplaatst**: 05-03-14 14:06

Geplaatst: 05-03-14 14:06

Haha nee hoor, maar gaat de goede kant op

Vanavond weer een keer rijden op de manege. 1,5 week geleden door m'n bijrijdpaard perongelijk in m'n rug getrapt..blij dat ik m'n bp aanhad, nu is 't gekneusd (geweest?) en sinds een paar dagen gaat 't wel weer. Ze mogen na 't rijden lekker rennen en spelen in de bak, hij begon net iets te vroeg..

Geeft ook wel een deuk in m'n vertrouwen ondanks dat 't perongelijk was. Maar 't kan nog wel een lompe boer zijn soms :')

Ook in de stal, mij een beetje uitdagen en uittesten volgensmij. Al zeggen de eigenaren dat het zijn manier van spelen is..

Snap dat je 'm mist ja :(:)

Heb je nog contact met de mensen waar 'ie heen is?

**Geplaatst**: 05-03-14 15:45

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-03-14 15:45

Oh oliebol zeg Wilke93! Dat zal wel flink pijn hebben gedaan!
Cindy: kan me voorstellen dat je hem mist :(:)

maar uiteindelijk misschien wel de verstandigste beslissing geweest..

Hier gaat het met rijden bijzonder goed, al zeg ik het zelf

Het touwtje gaat steeds losser (hangt nu eigenlijk de hele les slap) en ik begin eindelijk gevoel te krijgen hoe strak je teugels mogen (ik ben altijd bang mijn paard in haar mond te trekken, maar als ik mijn teugels zo los laat, heb ik geen controle)

**Geplaatst**: 05-03-14 21:55

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-03-14 21:55

Heb de afgelopen weken niet veel gereden, door alle regen was de bak net een zwembad. De bak is nu weer mooi opgedroogd en ben van plan om morgen even te gaan rijden. Heb hem wel gewoon gelongeerd en hij gaat aan de longe steeds meer ontspannen lopen.

Volgende week donderdag heb ik voor het eerst les met hem. Ben erg benieuwd hoe dat gaat. Het vertrouwen in hem begint steeds meer te komen. Hij begint gelukkig ook rustiger te worden en mij te vertrouwen. Alhoewel hij vanmiddag ineens erg bang was voor het halstertouw. Geen idee waarom. Maar door zelf rustig te blijven ging het wel weer en heb ik heerlijk met hem getut, even zijn staart gewassen. Hij vond de emmer met water wel eng maar ik mocht gewoon zijn staart erin hangen zonder dat hij helemaal paniekerig werd.

**Geplaatst**: 14-03-14 13:26

Geplaatst: 14-03-14 13:26

Hallo, ik kom ook nog even iets posten

Heb gisteren gereden en het was super, heb een nieuwe lesgever nu.
Dus alles je alles op zijn tijd overwin je uiteindelijk je angst.

Zelf ben ik er ook nog niet met mijn galop hoor, ga nog even wachten daarvoor.

**Geplaatst**: 14-03-14 13:30

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-03-14 13:30

Het rijden gaat hier steeds beter. Gisteren les gehad en ook dat ging super. Zelfs van de week voor het eerst een linker galopje gedaan. Rechtsom is zijn moeilijke kant dus dat durfde ik nog niet echt aan. Vanmiddag ga ik nog even rijden.

**Geplaatst**: 17-03-14 22:53

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-03-14 22:53

[UK] [Blog] Het laatste taboe... Angst bij de ruiter

Misschien heeft iemand hier er iets aan. Mijn pb staat open voor vragen en opmerkingen.

gr Lonneke

**Geplaatst**: 18-03-14 08:06

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-03-14 08:06

Hier ging het goed, heb er weer op gezeten. Gister ging mijn juf hem rijden en draafde wat overmoedig aan. gevolg: paard totaaaaaaal aan de kletter. Helaas ging het zadel ook nog eens schuiven waardoor ze niet goed kon blijven zitten. Is goed gekomen, maar ik was ervan overtuigd dat hij dit niet meer zou doen dus niet echt heel fijn :S

**Geplaatst**: 18-03-14 20:01

Geplaatst: 18-03-14 20:01

Danoesje kun je geen link leggen waarom hij aan de kletter gaat? Als hij ene keer wel doet en andere keer niet is de oorzaak misschien rijtechnisch?

Mij geeft het een prettig gevoel als ik weet wat de oorzaak is en het een reactie op iets is ipv stout gedrag.

mijn ruin reageert enorm gevoelig, je hand niet voldoende openen bij tempoverhoging resulteert direct in protest, inmiddels is hij wat toleranter en doet hij eerst subtiel maar al gauw heel duidelijk ipv direct dreigen met bokken/ rennen ed.
zelfde met je binnenhand, inmiddels mag je eraan komen maar bij minste goede reactie van hem moet je loslaten als beloning en dan kun je het weer vragen. Klinkt allemaal logisch en zo zou het ook moeten maar ik heb nog geen ander paard gereden die zo duidelijk was als hij iets niet prettig vind. Wat mij in begin als niet zo zekere ruiter angst gaf, zeker nadat ik menig ruiter door de bak heb zien vliegen met en zonder hem! :p
Gelukkig iemand gevonden die me heel goed begeleid en mijn angst wordt steeds minder al heeft het heel lang geduurd. Kleine stapjes vooruit en soms ook even achteruit maar heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen!

Ik ben in nov. Begonnen met uitstappen, met veel spanning zat ik erop terwijl iemand hem vast hield nadat hij al moe gereden was en amper nog vooruit te krijgen was in een dichte binnenbak bak van 15 bij 30 en nu heb ik gisteren gestapt en gedraafd in een half open binnenbak van 25 bij 60 en met veel plezier! Voor de meeste een heel normaal iets maar voor mij een hele prestatie waar ik trots op ben!

**Geplaatst**: 19-03-14 07:07

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-03-14 07:07

Twinduclin, ik denk niet dat het per definitie stout gedrag is hoor. Hij heeft kissing spines gehad en daardoor veel meegemaakt incl pijn. Wel is hij in het verleden met iedereen behalve mij aan de kletter gegaan, helaas was ik op een gegeven moment ook de pineut. Hij zou best eens behoorlijk eenkennig kunnen zijn, maar dit was in mijn ogen echt angst, zodra zij ontspande kwam hij terug. Ze liet haar teugels los om het zadel vast te houden, maar daardoor werd hij natuurlijk helemaal vogelvrij verklaard. Ik denk eigenlijk dat het een combinatie is van angst voor mogelijke pijn (die hij gehad heeft van zijn rug en daardoor zadel/ruiter) met toch wat eenkennigheid en een ruiter die hem heeft overvallen. Hij heeft al een half jaar niet gedraafd onder het zadel. Merk wel dat ik er zelf last van heb: ik was ervan overtuigd dat hij dit niet meer ging doen. Hij heeft in training gestaan waar hij het niet deed en is daarook door twee andere mensen gereden en altijd braaf gebleven. Het is een hele grote, moeilijke puzzel maar ik merk dat de drempel om er weer op te stappen nu helaas wel weer hoger is geworden. Gelukkig gaat ze deze of volgende week met een instructrice aan de slag...

**Geplaatst**: 19-03-14 15:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-03-14 15:21

Echt zo vervelend, ik reed altijd met plezier en bleef zelfs altijd ontspannen in enge situaties (een dikke trekker, paard dat wegrende of schrok, of andere dingen). Ik ging altijd op buitenrit omdat dat echt meer mijn ding was (in het land rijden vind ik minder leuk). In het land was ik enkele keren gevallen,maar op buitenrit was het altijd goed gegaan. Totdat een keer ik in galop wilde gaan op een stukje waar ik altijd galloppeer, waar geen vreemde obstakels zijn en waar genoeg ruimte is. Toch schrok ze toen tijdens de galop ergens van en sprong opzij. Ik viel toen en zag een paar seconden zwart voor mijn ogen, omdat ik op mijn hoofd was gevallen. (Ik droeg wel een cap, maar toch.. )

Sindsdien vind ik buitenritten maken doodeng. Ik probeer echt ontspannen te zijn en heb de teugels daarom ook niet altijd heel strak, want naar mijn idee brengt dat alleen maar meer spanning op het paard over. Alleen ik kan de manier waarop ik zit en mijn lichaam ontspan moeilijk veranderen. Elke keer als er iets is waar ze mogelijk van kan schrikken of als ze al kijkerig is, gaat mijn hart heel snel kloppen en span ik me helemaal samen. Dan ga ik ook nog eens de teugels het liefste korter nemen, en naar voren zitten. Dat is natuurlijk de belangrijkste ingrediënten van spanning en mogelijk een ongeluk veroorzaken.

De vorige keer dat ik gereden heb op buitenrit heb ik weer op hetzelfde galopstukje gegaloppeerd. Echt niet op de goede manier, maar ik wilde het toch even proberen. Ik had alleen de teugels vreselijk strak aangespannen waardoor het arme dier helemaal in z'n mond getrokken werd tijdens de galop, het enige dat goed ging is dat ik wel achterover probeerde te zitten, ipv voorover.

Ik zou graag willen dat ik weer heerlijk ontspannen kan galopperen zoals ik vroeger ook altijd al deed en me verder ook niet continu zorgen hoef te maken. Dit belemmert namelijk echt het plezier in het paardrijden voor mij..

Heeft iemand advies voor mij?

**Geplaatst**: 19-03-14 16:17

Geplaatst: 19-03-14 16:17

Ga je wel eens met iemand anders?
Ik ken het gevoel wel. Ga kleine stukjes en breidt dit verder uit. Neem iemand mee ernaast?

Ik ben inmiddels ook weer aan het rijden. Angst is stukken minder dan vorige keer maar afgelopen keer met buitenrit voor eerste keer ging het fout. Durfde nog niet door te pakken. Ze stond ineens stil en leek net een bom. Maar ik weet dat dit namaak is. Want sta ik te praten met degene waar ze zogenaamd van schrok staat ze echt zo rondom te kijken van...... maar zet ik inmiddels door om verder te gaan staakt ze en maakte ze keertwendingen enz.
MOet wel zeggen dat ik al verder dan ik als minimum wilde. Ben uiteindelijk terug gegaan en ben de stal voorbij gereden en weer terug en dat deed ze wel goed. Dus goed afgesloten.
Verder probeert ze nog wel om weg te schieten en zo genaamd te schrikken en ik span nog wel maar goed ben weer bezig.

**Geplaatst**: 19-03-14 17:32

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-03-14 17:32

Aplausje voor Tyke! Die heb je maar mooi weer in je zak!

**Geplaatst**: 19-03-14 20:50

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-03-14 20:50

Isa, samen met iemand naar buiten. Desnoods op de fiets. Maar door te kletsen ontspannen je.

Bij mij gaat de les goed. Rijd uiteindelijk door de hele bak. Thuis is het nog lastig. Toch vanavond in het donker en met flinke wind opgestapt. Uiteindelijk
volten beide kanten gereden waarbij ik de teugel kon ontspannen. Toen snel gestopt. Verwacht ieder moment nog dat hij wegstuift.

**Geplaatst**: 20-03-14 16:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-03-14 16:17

Vanmiddag weer les gehad. Omdat het toch best wel stevig waaide heb ik aan de longeerlijn gereden. Hij was hartstikke braaf, het zit op dit moment gewoon nog tussen mijn oren. Gelukkig heeft mijn instructrice hier begrip voor en doen we alles met beleid.