Was dat maar waar, maar CC zit te ver weg van autoloze ik om daar geregeld bij te kunnen lessen. Ik kan de paardenbuurman echt niet vragen me 1 x per week een uur heen en een uur terug te gaan rijden voor een les.
Ik overweeg natuurlijk wel -afhankelijk van Khava haar ontwikkelingen - daar een mee te gaan met een buitenrit of meerdaagse tocht.
Western lessen zal ik hier in de buurt of aan huis moeten zoeken, als ik die kant op wil gaan.
Jaopie als handpaard mee is echt een "disaster waiting to happen" dat pikt hij denk ik ook niet. Denkelijk rukt hij zich simpelweg los. Hij is al vele jaren (al zijn jaren) berucht "aan de hand" :ik haal hem 9 van de 10 keer met hoofdstel aan uit de wei. Vroeger reed ik hem zelfs gezadeld en al vanuit de wei weg om te gaan rijden in de bak of zelfs naar de hoefsmid op het voorerf anders was hij niet te houden. Er hebben er al een paar zeer ervarenen mee in het bietenveld gelegen met Jaopie schaterlachend tientallen meters verderop, dat begon al tijdens zijn belering. Hij zet gewoon zijn hele kracht tegen je in, dat heeft hij in een vroege fase al geleerd doordat hij er keer op keer mee wegkwam. Tot grote frustratie van beleerders, helpers en ervaren paardenmensen.
Zelf vind ik hem OHZ 10 x makkelijker dan als je er naast staat/loopt. Die power gebruikt hij dan ook niet tegen je, maar het zet zich om in ijverig en werkwillig z'n best doen.
Ik heb er mee leren leven, en meestal zie ik als ik bij de wei aankom hoe zijn pet die dag dan weer staat.
Dat kan van dag tot dag enorm wisselen, hij is niet erg stabiel in zijn "humeuren.
Heeft-ie een mindere bui dan staat hij daar al in de wei zich 2x zo groot te maken, op te blazen en zich als het ware "schrap te zetten" en voel je dat hij je de maat neemt. Zo van" hoe ver kan ik vandaag gaan" en "wat stel jij vandaag eigenijk voor". Bij een goede welwillende bui komt hij als hij je aan ziet komen rustig op je af stappen. Zit het er tussenin, dan komt hij in een enthousiast drafje aan.
Dan is het zaak het pleit in je voordeel te beslissen, "Kom op Japie, man, we gaan iets leuks doen vandaag" dan krijgt hij er vanzelf ook zin in.
Een krachtmeting met Jaopie is het stomste wat je kunt doen. Als je pissig wordt en je beheersing verliest (schop, lel met zweep) terwijl je er naast staat, krijg je precies hetzelfde terug, dus daar begin ik niet aan. "t Is best nogal een persoonlijkheid, die je eigenlijk gewoon het slimste (en snelste) af moet zijn.
Ik heb er heel wat mee te stellen gehad in al die 9,5 jaren, ik heb hem vele jaren geleden zelfs uit wanhoop wel eens te koop gezet, maar na een dag weer teruggetrokken. En maar weer een andere koers met hem gaan varen. Gelukkig maar, want zo hebben we elkaar toch goed leren "lezen".
Voor mij is het een supermooi, supertof paard geworden, zijn eigenaardigheden neem ik daarbij op de koop toe en zijn gebruiksaanwijzing heb ik nu wel leren lezen.
Ik vind hem voor een paard een beetje gecompliceerd in elkaar steken, maar ik ben zelf ook de simpelste niet, dus daar kunnen we mekaar een handje geven.
Het zou zeer goed kunnen dat ik ergens onbewust een volslagen ander type zoals Khava heb "uitgezocht". Ik kocht haar als veulen puur op gevoel en vroeg me jaren af "wat ik daar nou in zag" behalve dat ze enigzins bont was en een merrie (nooit eerder merrie gehad). Maar dan was het "Ze is voor Jaopie, als weidemaatje".
Langzaam begint me nu inmiddels duidelijk te worden, WAT het eigenlijk was dat ik in haar zag.....
Laatst bijgewerkt door terpentijn op 12-08-14 13:19, in het totaal 1 keer bewerkt