Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-14 23:07

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-01-14 23:07

Iemand die advies voor mij heeft?

Ik heb een verzorg-haflinger sinds zo'n 2,5 jaar, en eerst deed ik echt alles met haar: Springen, buitenritten, super hard galopperen, zonder zadel rijden en ga zo maar door. Alleen sinds een paar maanden is me de moed echt in de schoenen gezakt. Door onder andere: Ik had een tijdje niet gesprongen en was daarom al een beetje zenuwachtig, maar toen gebeurde ook nog iets heel vervelends: ik viel tijdens de sprong en maakte een nare landing (hele rug geschaafd en allemaal blauwe plekken). Sindsdien durf ik niet meer (afgezien van een mini-kruisje) zonder angst over een hindernis te gaan. En met buitenritten: Ik reed altijd met plezier buitenritjes, en op de terugweg galoppeerde ik dan altijd heel hard terug en vond dit altijd geweldig leuk. Ik was ook nooit gevallen met een buitenrit, tot dat een keer tijdens de galop mijn paard opzij sprong en ik viel, toen bijna bewusteloos raakte. Daar ben ik heel erg van geschrokken. Nu durf ik zowel in het land als op buitenrit niet meer zonder angst te galopperen. Ik weet dat er 9 van de 10 keer niets gebeurt, maar toch speelt het door mijn hoofd: wat als ik een keer val, en echt iets ernstigs oploop? Het was al een keer eerder best erg, toen viel ik namelijk ook eens van mijn paard en door de rare val klapte mijn long(en) dicht, waardoor ik een minuut ongeveer geen adem kon halen. En niemand was in de buurt.
Ik ben dus naarmate van tijd erg bang voor alles geworden, gewoon dat ik eraf van en iets ernstigs oploop. Want hoe erg je ook je best doet, een paard kan altijd schrikken..
Nu ga ik eigenlijk nooit meer met plezier paardrijden. Het liefste stel ik het gewoon zo lang mogelijk uit. Een rondje stappen vind ik namelijk ook saai.
Zou het verstandig zijn om (weer) lessen te nemen? Of juist wat meer grondwerk? Ik ben wel van plan als het weer beter wordt, om samen met iemand bezig te gaan met haar. Nouja, iemand tips?

**Geplaatst**: 27-01-14 23:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-01-14 23:31

Ik kom me ook even melden.

De laatste tijd rijd ik echt met angst.
Sinds afgelopen zomer ben ik bang geworden voor buitenritten. (Ik deed een buitenrit met vriendin op een onbekende fjord. Toen ik mijn mobiel pakte, terwijl we stapten, ging hij in rengalop ervandoor. We waren op stuk waar ze standaard galopperen. Ik kreeg hem niet meer terug.) Toen is het er stiekem ingeslopen. Ben nu bij m'n verzorgpaard angstig als ze gaat galopperen. De snelheid vind ik eng en bang om de controle te verliezen. Nu ging ik haar pas longeren en ze ging vreugdebokjes doen en werd gewoon heel fris. In paniek liet ik het touw los en ben tot het eind van de dag naar geweest van de angst. Nu vorige week was ze ook heel fris en ging ze ervandoor, met mij de bak uit en rende zo haar stal in. Doordat ik in paniek raakte, dacht ik niet na enzo. Ik genoot vroeger van buitenritten en wil in het voorjaar buitenritten doen, maar vind het zo eng. Ben gewoon bang om mezelf én het paard in gevaar te brengen.

Als ik in de bak rijd, alleen, laat ik haar altijd rustig draven en galopperen omdat ik het anders eng vind. Angst is zoiets vervelends -.-"

Ik verwacht geen oplossing, maar wilde ook even kwijt (:

**Geplaatst**: 28-01-14 01:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 01:04

Isa, lessen lijkt me heel verstandig! wat dacht je van les op je verzorgpaard? denk dat dat heel effectief zal zijn! laat het springen even links liggen, doe dat pas als je je weer echt goed voelt en laat desnoods iemand anders even een keer springen (zodat je ziet dat de pony braaf is, wil ook nog wel is helpen).
en wat buitenzijden betreft... heb je de mogelijkheid dat er iemand anders met een ander paard meegaat? (als dit niet kan vraag je of iemand mee loopt of fietst) ga dan is gewoon een rondje stappen buiten. niks harde galop, gewoon lekker ontspannen ritje. gaat dit goed ga je een stukje draven, en zo bouw je het weer langzaam op!
en grondwerk.. kan, maar ik denk dat rijlessen je beter zullen doen!

**Geplaatst**: 28-01-14 09:47

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 09:47

@Dreamer oke, bedankt voor je reactie! Ik ga denk ik binnenkort samen met iemand weer aan de slag en dan weer opbouwen idd!

**Geplaatst**: 28-01-14 09:49

Geplaatst: 28-01-14 09:49

Ik sluit me aan bij Dreamer!

Nou mijn les ging weer helemaal top!
Blijkt dat ik wel longeer maar niet longeer... Snap je hahaa
Ik liep teveel mee met mijn pony door heel de longeer cirkel heen omdat ie nog weleens hard kan gaan lopen..
Gisteren wat tips en trucs gekregen en het was net of we elkaar weer helemaal snapte!
ik ging dat ook weer met plezier maar met enige spanning op hem zitten.

Meteen aan mijn houding gaan werken, veel gestapt, nóg meer op mijn billen zitten, handen dicht maar los, lossere teugel rijden (niet dat ik m heel erg in zijn mond trek hoor)
Veel voltes gereden in stap en draf, wilde eerst door mijn been heen lopen maar met wat meer aanwijzingen reden wij de sterren van de hemel!!
Zo trots op ons!! Nu begin ik mijn pony te snappen, en hij mij...

Geen 1 bok gegeven of überhaupt raar gedaan, na 2 dagen stil te hebben gestaan!!

Echt als je een goede instructrice/instructeur hebt ga je zo met sprongen vooruit!!
Kan nu al niet wachten op mijn volgende les!!

**Geplaatst**: 28-01-14 12:43

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 12:43

Ah wat goed om te horen!!

super! Zo krijg je er echt weer zin in he?

**Geplaatst**: 28-01-14 12:48

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 12:48

NessenDuke, wat goed dat je hier zo mee aan de slag gaat. Ik ben echt geen voorstander van alleen maar grondwerken, maar het maakt de verhoudingen tussen mens/paard vaak wel duidelijker voor twee kanten en zorgt dat je onbelast kunt zorgen voor een goed lijf.
Sterren van de hemel nog wel! Dat klinkt als een geniet-ritje!

**Geplaatst**: 28-01-14 14:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 14:15

hahaha sterren van de hemel is iets wat (lees sarcasme) wat overdreven hahha
maar zo voelde het wel!

En ja zo krijg je inderdaad weer zin om te gaan rijden!

**Geplaatst**: 28-01-14 15:52

Geplaatst: 28-01-14 15:52

Ik wil me hier graag ook even melden

1e keer dat ik iets post op Bokt haha dus ik moet nog even wennen.

Ik rijd een 5 jarige haflinger die de afgelopen maanden erg onvoorspelbaar en op het randje van gevaarlijk grenst. We vermoeden dat het komt omdat ze te weinig gereden werd en ze is onrustig in de groep. We zijn nu erg veel bezig met grondwerk en zorgen dat ze 6 keer per week gereden word en we zien duidelijk verschil. Toch blijf ik een beetje angstig aangezien ik de laatste keer dat ik van haar viel in het hek terecht kwam met als gevolg zwaar gekneusde ribben en een zwaargekneusde rug en sleutelbeen.

Ik merk nu dat ik bij elke misstap erg snel gespannen word en hierbij mijn paard ook erg gespannen word. Het gaat al een heel stuk beter, en het is echt een toppaardje, maar de angst is nog niet compleet weg.

**Geplaatst**: 28-01-14 16:06

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 16:06

Nou, als het voor jou maar als sterren van de hemel voelt, dat is het belangrijkste! lekker genieten!

**Geplaatst**: 28-01-14 17:13

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 17:13

danielle, welkom! Goed dat je hier bij bent!
Ik vind het fijn dat wij elkaar hier allemaal in onze waarde laten!

Waarom probeer je het niet eerst een tijdje aan de longe? Of met een goede instructrice erbij?
Die van mij vertrouw ik 100% en brengt rust en kalmte met zich mee!
Die van mij had 2 dagen stil gestaan heb eerst 15 min longeerles gehad en daarna er nog 15 min (iets langer) opgezeten... En dat werkte top!!

En ja inderdaad Danoesje zo voelde het voor mij hahaha echt een penny meisje gevoel had ik hahaha
(de muts als ik ben)

**Geplaatst**: 28-01-14 17:29

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 17:29

Hoi!

Ik vertrouw mijn instructrice ook compleet en ze helpt me heel erg goed! Daarom gaan we ook met sprongen vooruit. Ik longeer mijn pony voordat ik ga rijden ongeveer 20 minuten en ook dit helpt. Als ik in mijn eentje rij heb ik dan ook zo goed als geen problemen meer. Ik ben erg trots op onze vooruitgang!

Het blijvende probleem is alleen als ze in de groep moet rijden. Ze blijft hier erg druk en heeft de neiging het tempo heel erg over te nemen. Ditis na verloop van tijd na veel overgangen te rijden ook erg verminderd maar ze heeft de neiging om soms ineens haar kont eronder te gooien en op haar allerhardst ervandoor te gaan waarna ze vaak tegen het hek tot stilstand komt (en ik er dan wel eens overheen vlieg :p)

Nogmaals we maken grote vooruitgang maar ik ben van mezelf redelijk onzeker en ik merk dat dit op zulke momenten reflecteerd in mijn pony.

bedankt voor de reactie! Ik stel alle tips erg op prijs!

**Geplaatst**: 28-01-14 17:38

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 17:38

De 20 minuten longeren bouwen we overigens steeds verder af. Ik longeer haar nu op beide handen in alle gangen tot ze deze rustig en beheerst loopt.

**Geplaatst**: 28-01-14 17:41

Geplaatst: 28-01-14 17:41

Danielle05 schreef:
Ik wil me hier graag ook even melden
1e keer dat ik iets post op Bokt haha dus ik moet nog even wennen.

Ik rijd een 5 jarige haflinger die de afgelopen maanden erg onvoorspelbaar en op het randje van gevaarlijk grenst. We vermoeden dat het komt omdat ze te weinig gereden werd en ze is onrustig in de groep. We zijn nu erg veel bezig met grondwerk en zorgen dat ze 6 keer per week gereden word en we zien duidelijk verschil. Toch blijf ik een beetje angstig aangezien ik de laatste keer dat ik van haar viel in het hek terecht kwam met als gevolg zwaar gekneusde ribben en een zwaargekneusde rug en sleutelbeen.

Ik merk nu dat ik bij elke misstap erg snel gespannen word en hierbij mijn paard ook erg gespannen word. Het gaat al een heel stuk beter, en het is echt een toppaardje, maar de angst is nog niet compleet weg.

ik moet zeggen dat 6x per week misschien een beetje veel is, 5x is prima! (bij jonge paarden zeggen ze vaak "rijden naar leeftijd", 4 jaar = 4x per week rijden, 5 jaar = 5x, en 6 jaar =6x) als een jong paard zich teveel moet inspannen en te vaak, kunnen ze ook vervelend worden, zo geven ze dat aan dat het te veel / te zwaar voor ze is...
maar dat kan je zelf wel beoordelen neem ik aan, dus ga hier verder niet op in.

je zegt dat het gevaarlijk wordt, kan je iets beter toelichten wat de pony dan doet waardoor jij het echt gevaarlijk begint te vinden?

**Geplaatst**: 28-01-14 17:53

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 17:53

We merken dat het 6x per week voor haar ideaal is. Ze is kan haar energie kwijt en zit beter in haar vel. Ze is op stal liever en is ontzettend blij om je te zien, rent naar het hek en hinnikt je na als je weer weg gaat.

Het punt waar het gevaarlijk word is bijvoorbeeld het o hard mogelijk naar het hek rennen en niet optijd kunnen stoppen waardoor ik als ruiter compleet machteloos ben en geen mogelijkheid heb om te blijven zitten. Ik ga hierbij vaak of tegen het hek aan of er overheen. Het is ook al eens gebeurd dat ze de balk overmidden rende en er dus dwars doorheen ging. Ook het bokken ging van speels naar gemeen. Netzolang doorgaan tot je er af lag. Dit is inmiddels geen probleem meer sinds we haar vaker rijden. Ook het rennen is niet meer gebeurd. ze trekt nog wel eens een flinke spurt maar deze is goed uit te zitten en beheerst terug te rijden.

Het probleem voor mijzelf is is dat ik op het moment dat zij zoiets doet, vast sla. Ik ga meer met mijn teugels rijden ipv mijn zit en ga bijna hyperventileren. Dit alles gaat al steeds en steeds beter en in april willen wij ook een L1 wedstrijd starten maar mijn angst blijft. Ik word er steeds beter in om van PANIEK naar rustig ademhalen te gaan maar ik ben nog lang niet op het punt waar ik ooit was met mijn pony.

**Geplaatst**: 28-01-14 18:06

Geplaatst: 28-01-14 18:06

Danielle05 schreef:
We merken dat het 6x per week voor haar ideaal is. Ze is kan haar energie kwijt en zit beter in haar vel. Ze is op stal liever en is ontzettend blij om je te zien, rent naar het hek en hinnikt je na als je weer weg gaat.

Het punt waar het gevaarlijk word is bijvoorbeeld het o hard mogelijk naar het hek rennen en niet optijd kunnen stoppen waardoor ik als ruiter compleet machteloos ben en geen mogelijkheid heb om te blijven zitten. Ik ga hierbij vaak of tegen het hek aan of er overheen. Het is ook al eens gebeurd dat ze de balk overmidden rende en er dus dwars doorheen ging. Ook het bokken ging van speels naar gemeen. Netzolang doorgaan tot je er af lag. Dit is inmiddels geen probleem meer sinds we haar vaker rijden. Ook het rennen is niet meer gebeurd. ze trekt nog wel eens een flinke spurt maar deze is goed uit te zitten en beheerst terug te rijden.

Het probleem voor mijzelf is is dat ik op het moment dat zij zoiets doet, vast sla. Ik ga meer met mijn teugels rijden ipv mijn zit en ga bijna hyperventileren. Dit alles gaat al steeds en steeds beter en in april willen wij ook een L1 wedstrijd starten maar mijn angst blijft. Ik word er steeds beter in om van PANIEK naar rustig ademhalen te gaan maar ik ben nog lang niet op het punt waar ik ooit was met mijn pony.

Ik wil je even een tipje geven. Met het angstige gedeelte kan ik moeilijk een tip geven want dit heb ik zelf ook nog. Ik heb veel last van hyperventilatie. Als je op je paard zit voelen die dat ook dat je verkeerd ademt. Wat helpt en wat mij als tip is meegegeven: ga gapen op je paard. De mensen die me nu heel erg helpen rijden zelf hun eigen paarden allemaal in en tijdens het zadelmak maken gapen ze de heletijd. Ik merk dat ik van het gapen ook rustig word

Succes

Wat helpt tegen het hyperventileren: Je tong tegen je gehemelte: dan adem je automatisch goed door je buik

**Geplaatst**: 28-01-14 18:14

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 18:14

okee, als dat voor de pony het beste werkt

ik zou eerlijk gezegt niet zo goed weten hoe je dit anders oplost dat heel consequent te zijn, maar weet hoe het is al je een controle meer hebt (5jarige Arabische hengst die van de renbaan kwam gereden), en dan kan ik je angst ook volledig begrijpen

oefenen oefenen corrigeren oefenen corrigeren aanpakken!
het enige wat ik je zo nu kan zeggen, heel veel succes in ieder geval!

**Geplaatst**: 28-01-14 19:06

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 19:06

Okee heel erg bedankt!

Ja het consequente probeer ik er in alles bij te pakken. Vooral nu ze zo jong is. De simpele dingen zoals niet haar stal uitlopen als ik deze open laat staan, netjes wachten voor de stal en niet zomaar naar binnen lopen, dit alles gaat al erg goed! Ze gaat snel vooruit dus ik heb goede hoop haha!

Bedankt voor de tips!

**Geplaatst**: 28-01-14 19:33

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-01-14 19:33

je zegt het al; ze is nog jong! ze is pittig, kan aan het puberen zijn en gaat je extreem uitproberen. door haar juist nu aan te pakken en te laten zien wie de baas is kan je echt een wereldpaard krijgen! ze is jong, dus het kan nog prima "afgeleerd" worden

**Geplaatst**: 29-01-14 13:42

Geplaatst: 29-01-14 13:42

Ik meld me hier ook even. Heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die haar favoriete hobby niet zonder angst kan uitoefenen...

Ik heb een 21-jarige ruin, heb hem al 10 jaar en het is echt mijn maatje. Toch ben ik ergens ook al 10 jaar ergens bang van hem, en het is zo moeilijk om daar over te geraken.

Het is echt een geweldig dier om mee te rijden, vaak heel braaf, maar ook heel snel gestresseerd. Hij durft ook wel eens een stevige boksessie geven, en ik slaag er niet altijd in om die uit te zitten. Ik kan vaak heerlijk en ontspannen met hem rijden, en dan is er geen angst te bespeuren, maar vanaf dat hij een keer schrikt, een keer bokt, nerveus hinnikt tijdens een buitenrit, ... dan klap ik dicht en word ik bang. Ik zou op zo'n momenten eigenlijk sterk moeten zijn en hem goed aan het werk moeten zetten zodat zijn aandacht bij mij is en hij vergeet om andere dingen te doen, maar dat durf ik niet. Of als hij bokt, schiet ik direct in survivalmodus en denk ik alleen aan blijven zitten, terwijl ik eigenlijk zou moeten reageren en hem tot de orde proberen te roepen.

Ik merk ook vooral dat het sinds ik er wegens zwangerschap een half jaar uitgelegen heb veel erger geworden is. Sinds ik terug aan het rijden ben (intussen toch al bijna een jaar), loert die angst echt constant om de hoek. Ik zou zo graag terug gewoon ontspannen kunnen genieten van mijn prachtige paard...

**Geplaatst**: 30-01-14 15:50

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-01-14 15:50

ik heb zeer pijnlijk nieuws.... Mijn man is het er niet mee eens dat ik met "angst" rijd.. En zit zelf in de zenuwen als ik naar stal ga en ga rijden...
Na vele ruzies, jankbuien, dingen die door de kamer zijn gevlogen, slapeloze nachten....
Staat tot mijn spijt en vol hartzeer mijn pony te koop...

Gelukkig komt er zondag al een super lieve vrouw kijken welke al ervaring heeft met cobs...
Ik ben er kapot van, mijn beestje, zo lief (alleen onder t zadel niet) het lessen dat net zo goed ging, en nog steeds les heb tot het moment dat hij echt verkocht is...
Hoop ik dat mijn man in gaat zien hoeveel hij voor mij betekend en zelf het besluit neemt dat hij niet meer weg gaat bij ons...

Weet niet hoe ik het aan zijn verstand kan brengen dat ik het nog wel jaaaaaaaaaaaaren wil geven voordat ik een setje ben met mijn pownie...
Ik ben er zo ziek van dat ik me gewoon niet meer kan concentreren op mijn werk, en mijn sociale leven ook al een deuk opgelopen heeft...

Dus als ik hier niet meer zoveel post, sorry!

**Geplaatst**: 30-01-14 15:54

Geplaatst: 30-01-14 15:54

Oh, wat balen zeg, heel erg sneu :(:)

. Ik begrijp je man dan wel, hij zit ook telkens in spanning of het dit keer wel goed gaat... Maar dat maakt het niet minder pijnlijk voor jou.

Heel veel sterkte en succes met het vinden van een fijn baasje.

**Geplaatst**: 30-01-14 20:08

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-01-14 20:08

heel erg veel sterke!!! nooit leuk zoiets :(:)

**Geplaatst**: 30-01-14 21:10

Geplaatst: 30-01-14 21:10

Wat erg nessesduke!

Ik heb me al lang niet meer gemeld hier. Wij (mijn ruin en ik) maken langzaam kleine stapjes vooruit ( en soms ook weer even terug ). Bij degene die me helpt doet hij enorm zijn best, bij mij doet hij ook zijn best maar houd mij ook een spiegel voor! Wanneer ik spanning heb houd ik mijn hand iets gesloten en vooral met overgangen tolereert meneer dit niet -> gevolg hij gaat slaan met het hoofd / huppelen en dreigen met bokken.. ik weet dat ik het ben en er zijn momenten dat ik mijn hand dan ontspan maar er zijn ook momenten dat dat gedrag heel veel spanning bij mij oproept waardoor ik nog meer verkramp en zo fijn een vicieuze cirkel hebben. Nadeel is dat hij door heeft dat hij met dat gedrag bij mij vaker onder het werk is uitgekomen en me dus zo ook uitprobeert.
Ik raak het meest gespannen met rechtsom aandraven, laatst hebben we dat opgelost door van hand te veranderen in draf linksom en toen was er niks aan de hand, soms moet je een beetje creatief zijn ;-)

. Voor nu zit ik erop in kleine bak (we hebben eentje van 15 x 25 gok ik en eentje van 60m maar die is me nog wat groot ) en ik stap en draaf een beetje. Zo steeds wat meer opbouwen dat ik meer vertrouwen krijg. Beter langzaam vooruit als te snel gaan en weer terug bij af zijn denk ik dan maar..

Heb trouwens ook een filmpje gemaakt van mijn merrie met mij, inmiddels is ze 12 jaar bij mij en dat verdiende wel een filmpje vond ik !
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=217&t=1766303

**Geplaatst**: 31-01-14 11:14

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-01-14 11:14

@ NessesDuke wat vervelend! Sluit me aan bij Marocje, ik begrijp je man wel, maar als jij die spanning en stress ervoor over hebt... Dan kan hij je toch niet verplichten om je pony weg te doen?!

Ik meld me hier ook weer. Tijdje niet geweest maar de drama begint opnieuw

Ik rij sinds een week een nieuw paard. De vorige had m'n vertrouwen absoluut gewonnen, maar die kende ik door en door dus dan weet je hoe die reageert. Bij deze is dat dus nog niet en ga ik weer 'zoals ik hierboven las' in de survivalmodus

Ik ga zitten wachten tot er iets gebeurt, haha. Als ik het eenmaal vertrouw begin ik wel te rijden, maar paarden naast de binnenbak in de buitenbak, de klappende deur in de binnenbak, zorgen allemaal voor spanning bij mij, ga teveel opletten of er dan niets gebeurt. Soms klap ik totaal dicht en dan stap ik af. Opstappen is ook al eng, want o jeeeee... straks loopt ie weg. Ik ben me volledig bewust van m'n dommigheid, want ik let ook steeds op hoe andere opstappen, hoe anderen rijden en hoe andere paarden op dingen reageren waarvan ik denk dat het eng is

Maar dan gebeurt er niks. Dit paardje is zo lief. Ik heb alleen nog hoop omdat ik de vorige ook zo vertrouw inmiddels. Zucht.. Als hij een keer gek gaat doen is dat vertrouwen trouwens wel gelijk weg vrees ik