Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
leuk, doe haar de groeten! Mijn geld is ernstig op na hoge dierenartsrekeningem van Jonas en gister een dure reparatie aan mijn auto, anders had ik ook wel al een les bij haar geboekt.
Lijken hun oren nóg kleiner.
Maar het allerleukste is toch wel hun karakter. Ze worden al honderden jaren gefokt op karakter, niet op uiterlijk. Ben je een rotbok die bijt, schopt, niet wil werken, etc, dan ga je de worst in (letterlijk). De volgende staat namelijk al klaar. Als werkpaard heb je niets aan een onbetrouwbare knol die niet wil doen wat je zegt. Dat wil niet zeggen dat ze heel slaafs doen wat je vraagt, het zijn hele zelfstandige en eigenwijze paarden.
Maar ze willen wél voor je werken. Of beter gezegd; mét je werken. Zolang je ernaast staat zijn ze gemoedelijk en braaf, maar zodra je erop gaat zitten gaat er een knop om en worden ze ineens wakker. IJslands Vuur.
Imre schreef:Doen ze ook! Zeker in de winter, lekker wollig.Lijken hun oren nóg kleiner.
Maar het allerleukste is toch wel hun karakter. Ze worden al honderden jaren gefokt op karakter, niet op uiterlijk. Ben je een rotbok die bijt, schopt, niet wil werken, etc, dan ga je de worst in (letterlijk). De volgende staat namelijk al klaar. Als werkpaard heb je niets aan een onbetrouwbare knol die niet wil doen wat je zegt. Dat wil niet zeggen dat ze heel slaafs doen wat je vraagt, het zijn hele zelfstandige en eigenwijze paarden.
Maar ze willen wél voor je werken. Of beter gezegd; mét je werken. Zolang je ernaast staat zijn ze gemoedelijk en braaf, maar zodra je erop gaat zitten gaat er een knop om en worden ze ineens wakker. IJslands Vuur.

Ik begon altijd met de stick in 1 hand vastpakken, voor me houden alsof ik een teugel vasthield, en vervolgens voelen of ik ergens spanning had. Dus schouder/bovenarm/elleboog/onderarm/pols. Daarna zette ik de stick in beweging, zoals Japeloup omschreven heeft. Vervolgens probeerde ik de beweging te volgen. Ik kwam er al vrij snel achter dat ik de beweging alleen met mijn vingers hoefde te volgen. Toen dit goed ging ben ik begonnen met verandering in mijn polshouding. Dus pols meer naar buiten of naar binnen draaien, en op welke manier ik de beweging het makkelijkste kon blijven volgen. Dit deed ik dan ook in de andere hand. Ik oefende ook met kijken naar de stick, of juist voor me uitkijken, en soms ook ogen dicht. Moeilijkste oefening was met beide handen. Het duurde overigens wel een week of 2 voordat ik doorhad hoe het allemaal werkte.
Vervolgens achter in de bak (daar was de grond het meest droog) wat kleine voltes gereden. Waaaauuuuwww ik was onder de indruk. Zijn moeilijke kant (linksom), jawel
buiging in zijn ribbenkast, heeeeeerlijk
Hij plaaste zijn li-achterbeen er goed onder, zakte wel wat verder met zijn hoofd/hals naar beneden dan dat ik gewend was, maar heb dit toegestaan. Hij liet me echt heerlijk zitten. Na een paar rondjes gestopt en weer rechtuit gegaan. Daarna uiteraard ook nog de andere kant op. Owww ik ben zo trots op mijn tinker. Wat een kanjer!
Gooya schreef:Goede uitleg Imre. Mijn (ex)vriendin heeft een ijslander. Jaren terug gekocht van die "Ijslandse man die in NL aan de kust is gaan wonen", denk dat je wel weet wie ik bedoel? Ik heb wel eens op die Ijslander mogen rijden, maar wat een felle donder was dat zeg! En ik zat zonder zadel, niet geheel op mijn gemak![]()
Nou je toch aan het uitleggen bent: een Ijslands zadel, het model bedoel ik dan. Wat is er anders dan een "standaard" zadel. Wat heeft een ijslander of een ruiter nodig, waarvoor een Ijslands zadelmodel is ontwikkeld?
Leuk dat jij ook filmpje en foto's geplaatst hebt.







) Een hele uitdaging ook om een appaloosa te trainen volgens de klassieke lijn.

Japeloup schreef:Sabm. had je foto's wel eerder gezien, maar vanaf mijn telefoon. Dus dat kijkt net niet lekker.
Maar zie en lees veel herkenbare dingen. Ik kan niet anders zeggen dat: doorgaan, vooral doorgaan. Komt helemaal goed!!
Lekker temperamentvol en slim.




