Oh men, ik had een hele uitleg getypt, valt mijn laptop ineens uit.
Nou ja, nog maar een keer dan...
LiVetime schreef:Heb al veel rassen gereden, maar de IJslander nog nooit. Vraag me iedere keer weer af of de training van een IJslander zo heel anders is dan een standaard pony? Zie ook eigenlijk nooit IJslanders nageeflijk lopen. Goed dressuurmatig gereden IJslanders ook niet..
Als je een vierganger hebt (dus met tölt, zonder telgang) met een voorkeur voor draf dan is je paard makkelijk dressuurmatig te rijden. Sterker nog, om zulke paarden goed te kunnen tölten moet je ze goed op hun achterhand kunnen zetten en daar is dressuurwerk voor nodig. Het is vast geen verrassing dat zulke paarden mijn voorkeur hebben.
Heb je een paard dat veel laterale aanleg heeft, maar de gangen minder makkelijk kan scheiden en dus in stap en tölt ipv van een viertakt makkelijk naar telgang neigt, dan wordt je training anders. Dat soort paarden worden vaak lateraal bij teugeldruk of gaan moeilijk in draf, of vallen bij draf makkelijk in tölt als je bijvoorbeeld de teugels iets oppakt of je buikspieren aanspant. Veel mensen hebben zo'n IJslander omdat ze vaak makkelijker in tölt te zetten zijn dan een vierganger, maar de kwaliteit van alle gangen is dan minder. Dan heb ik het trouwens over het gemiddelde recreatiepaard in Nederland, niet over de sportpaarden. Gangenpaarden moet je leren tölt en draf van elkaar te onderscheiden. Je hebt met een gangenpaard niet altijd automatisch draf als je in stap aandrijft naar een volgende gang. Sommige paarden gaan tölten, anderen draven en er zijn ook paarden die een mix doen van beide. Er is niet 'een hulp' om een gangenpaard in tölt te zetten. Bij de ene moet je em eerst verzamelen, bij de ander moet je juist veel meer loslaten.
Vroeger (en helaas zijn ze er nog steeds wel) waren er veel mensen die vonden dat als je een IJslander had je niet hoefde te draven of galopperen. Je hebt immers een IJslander voor de tölt en dat zit zo lekker! Bovendien waren ze bang dat de kwaliteit van de tölt achteruit zou gaan als je de andere gangen zou rijden, maar de spiergroepen die je in draf en galop gebruikt maken een paard juist soepel en daan wordt de tölt ook beter van. Dressuurwerk was ook maar onzin, gelukkig zie je daar steeds meer verandering in. Mensen worden zich ervan bewuct dat het anders moet en trainen hun paarden nageeflijk, rijden meer in de bak, werken aan de soepelheid van hun paarden. Helaas zie je in de wedstrijden nog teveel dat ruiters die hun paarden met hun kop in de lucht rijden (en dus met meer knieactie) meer punten krijgen dan ruiters die hun paard netjes nageeflijk rijden en met goed ruggebruik, maar iets minder spectaculaire gangen. Dan heb ik het nog steeds over de regionale wedstrijden en niet het topniveau. Zolang de jury dat blijft doen zal de verschuiving naar meer nageeflijk trainen stagneren, dat vind ik jammer.
Even wat filmpjes en plaatjes ter illustratie

Dit ben ik met Jonas in 2006. Hij is dressuurmatig erg goed gereden, nageeflijk te rijden in de drie basisgangen, kent de zijgangen, maar heeft weinig tölt. Hij heeft leren tölten op de ouderwetse manier, dus met zijn hoofd omhoog en een flinke onderhals erop. Zie filmpje hieronder. Ik tölt niet meer met hem, omdat hij door artrose in zijn achterbenen zijn achterhand niet meer zo kan dragen. Het filmpje is gemaakt in januari 2008. Het is allemaal niet zoals het zou moeten, maar ter illustratie wel even leuk. Je ziet hier dus een tölt die meer diagonaal is dan een viertakt, in een ongewenste houding. Hij wil veel te hard om eronder uit te komen, ik heb geen cap op, echt fantastisch. 
Mijn vorige paard Kveld, net als Jonas een vierganger met veel draf. Heb hem zelf opgeleid en ruim een jaar geleden verkocht.

Hoe het eigenlijk moet. Wereldkampioenen Johann Skulason en zijn paard Hvinur. Vooral zijn sneltempo tölt is zoo gaaf!