Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-04-12 09:13

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 30-04-12 09:13

Welkom melcior

Het lucht zeker al wel op om je verhaal te doen?
Denk dat als je het topic doorleest dat je inderdaad wel handige tips vind

Want veel mensen zeggen dan ja je moet een liedje zingen of wat dan ook maar dat helpt bij mij dus echt niet

Maar ik heb ook in het normale leven last van angst, heb onlangs cursus mindfulness gedaan heb ik persoonlijk veel baat bij gehad, volgens mij heb ik paar pagina's terug nog nuttige tips gegeven moet je die maar even doorlezen haha

Mooi paard heb je trouwens! En die konijntjes samen zijn zoo schattig!

**Geplaatst**: 30-04-12 09:14

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 30-04-12 09:14

Inderdaad zingen werkt bij mij ook niet.

**Geplaatst**: 01-05-12 09:40

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 09:40

Ik ben ondertussen wel zang kampioen!nja tot bar denkt whaaa dat is eng!

Maar melcior, wat een rot verhaal zeg. Ik hoop dat wij je allemaal een beetje kunnen helpen stap voor stap meer vertrouwen te krijgen.

**Geplaatst**: 01-05-12 10:02

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 10:02

Hier nog een nieuwkomer!

Vorig jaar december ben ik tijdens een buitenrit van een gehuurd paard gevallen met mijn rug tegen de boom aan. Hierdoor een flinke klap gemaakt en zenuwbeschadiging aan over gehouden. In de zoektocht naar een eigen paard, anderhalf jaar eerder, heb ik ook al een keer een flinke klap gemaakt wat dus maakt dat ik in 1,5 jaar tijd twee keer ben opgehaald door de ambulance en volledig geplankt ben afgevoerd. En ik kan je zeggen dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Sinds mijn laatste val ben ik dus erg angstig geworden, ook naar mijn eigen paard toe, en ben ik nu sinds eind januari hard op weg om mijn angst te overwinnen. Ik houd mijn ‘angst overwinnen verhaal’ bij op mijn blog (zie onderschrift) en wellicht hebben andere er ook nog iets aan. Ik vind het iig leuk om hier mee te kletsen en ervaringen uit te wisselen!

**Geplaatst**: 01-05-12 10:50

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 10:50

Leuk dat je het bijhoud! Het is ook zeker wat als je eraf gevallen bent. Ik ga je blog zeker eens lezen.

Gister lekker gewandeld aan de hand met paardje, ging echt super!

**Geplaatst**: 01-05-12 11:20

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 11:20

Ik heb gisteren buitengereden en heb gewoon een klein rengalopje gedaan 2 keer was echt gaaf!!

**Geplaatst**: 01-05-12 11:34

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 11:34

Ik heb niet alles gelezen, maar ik was eerst ook heel angstig en toen was het weg nu is het er weer.
ik ging op een shetlander rijden die ik best wel vertrouwde ook al was het een eigenwijs.
ik ben daar heel zacht vanaf gevallen. en een week later was de angst weg. tot dat ik van een andere pony was afgevallen en toen is de angst opnieuw gekomen en vorige week reed ik op de manege op een drukke nieuwe pony, en toen zat ik gillend op de pony terwijl ik nooit gil! (en weet dat ik het niet moet doen) en nu is de angst alleen maar groter,

**Geplaatst**: 01-05-12 17:41

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 17:41

Jij bent goed bezig somebitch.helemaal trots op zijn

**Geplaatst**: 01-05-12 19:41

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 01-05-12 19:41

Ja! Maar dat doe ik alleen met dat ene paard erbij hoor. Met andere paarden erbij niet. Dat paard mag hij graag en vind hij het niet erg om achterop te lopen, met andere paarden wel dan moet hij persee voorop. Heel raar.

**Geplaatst**: 03-05-12 08:34

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-05-12 08:34

misschien heeft die paard hem wel eens aangevallen langs achteren fzo

**Geplaatst**: 03-05-12 08:38

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-05-12 08:38

Nee dat kan niet want hij staat niet met die paarden in de wei maar met twee andere paarden.

Dus dat zou het niet kunnen zijn.

**Geplaatst**: 03-05-12 09:02

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-05-12 09:02

Mag ik ook mee kletsen bij jullie?
Ik zal mij even voorstellen
ben 52 jaartjes jong en heb al 12 jaar een brave haflinger die nu 16 jaar is
Ik ben altijd wel een angstige ruiter geweest met pieken en dalen, heb van alles met mijn haf gedaan, zoals wedstrijden, vakantie ,springles en puzzelritten maar altijd met een kriebel gevoel.
En sinds 3jaar dat hij nu thuis staat maar 2 x op buiten rit geweest, hij is wel meer naar buiten geweest maar dan met iemand anders erop en ik mee op de fiets met mijn shetlander
Nu moet ik zeggen dat hij niet 100%verkeersmak is en groot verkeer erg eng vind, en we zitten hier wel in de polder maar erg smalle dijkjes.
In de bak super braaf ook al stormt het,een klein kind kan erop rijden, en toch af en toe heb ik de kriebels
Misschien heeft het ook met de leeftijd te maken, en eigenlijk heb ik nog nooit iets heftigst met hem mee gemaakt
Maar ik ga al dingen in mijn hoofd verzinnen wat er zou kunnen gebeuren als we op buiten rit gaan
Ik rij meestal met MP3 speler ook omdat ik altijd alleen rijd en daar word ik ook rustig van
We zijn nu weer hard aan het trainen voor in het M1te starten, maar het liefst zou ik heerlijke buitenritjes maken
Zo dat lucht toch wel een beetje op om het op te schrijven
Ik hoop dat jullie een beetje begrijpen wat ik bedoel en voel

**Geplaatst**: 03-05-12 13:26

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-05-12 13:26

Misschien toch rijden zonder mp3, dan hoor jij wat je paard hoort.

**Geplaatst**: 03-05-12 13:41

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-05-12 13:41

ik weet niet of het al genoemd is maar vroeger als ukkiepukkies waren we volgens mij allemaal veel heldhaftiger. Als je wat ouder wordt denk je wel sneller wat als dit of dat..of zoals vele van ons, heb je echt wat rots mee gemaakt. Uiteindelijk draait alles om de ene knop omdraaien en ervaren dat het eigenlijk allemaal niet zo eng is en het meer tussen onze oren zit.

vind het wel leuk om alles te horen van jullie, als het even rot gaat om elkaar schoppen onder elkaars kont te geven maar ook om helemaal blij te zijn als het goed gaat.

Daarom hoe meer zielen hoe meer vreugde maresie dus kom er gezellig bij!

**Geplaatst**: 03-05-12 15:54

Geplaatst: 03-05-12 15:54

debravanesch schreef:
Misschien toch rijden zonder mp3, dan hoor jij wat je paard hoort.

Maar als ik niets hoor hoort hij ook niets want dan reageerd hij nergens op, daarom de MP3 speler in mijn oren

Bedankt Barrelover

Ik heb wel een shetlander die bomproof is ,maar is een beetje zielig als ik daarop naar buiten gaat

**Geplaatst**: 04-05-12 07:31

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 04-05-12 07:31

Ik rijd ook regelmatig met mijn MP3 in. In het begin dacht ik ook niet doen dan hoor ik niet wat mijn paard hoort. Maar voor mij werkt het beter. Juist doordat ik niet alles hoor (rij wel maar met 1 oortje in) schrikt het paard veel minder. Ik ben minder alert op omgevingsgeluiden, dus hij ook. Voor ons werkt het ook prima.

Gisteren ben ik weer op vreemd terrein gaan trainen. Erg fijn! Ik krijg altijd zoveel energie van de instructrice daar. Weer een volle galop de baan door in verlichte zit. Als ik daar zo rond cross krijg ik altijd gelijk zin om te gaan springen (wie weet over een paar weekjes). Met de angst gaat het zo met pieken en dalen. Gisteren helemaal niets, maar als ik thuis rij heb ik het altijd erger (want dan ken ik alle ‘enge’ hoeken al en op vreemd terrein niet).

**Geplaatst**: 06-05-12 12:34

Geplaatst: 06-05-12 12:34

heb het ook gehad mijn pony schrok waardoor ik viel en een week niet meer kon rijden van de pijn.Inmiddels rij ik weer op de zelfde pony als mijn pony senuwachtig word werd ik het ook en dat helpt naartuurlijk niet!Ik ging dan altijd zingen lekker een vrolijk liedje en een beetje lachen en blijven ademen

ik hoop dat jullie hier iets aan hebben!

**Geplaatst**: 07-05-12 13:24

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 07-05-12 13:24

Mag ik jullie, collega angsthazen, om een gunst vragen? Aangezien angst met paardrijden ondertussen mijn interesse enorm heeft gewonnen en dan met name hoe ik (maar ook anderen uiteraard) er het beste van af kunnen komen heb ik een enquete gemaakt. Uiteraard heeft de enquete geen wetenschappelijk of commercieel randje en voldoet het in de verste verte niet aan alle officiele onderzoekseisen, maar zijn het meer algemene vragen mbt angst met paardrijden. De resultaten komen (bij voldoende deelname) op mijn website. Ik ben heel benieuwd hoe andere concreet met angst omgaan. Alvast enorm bedankt!

De link: http://enquetemaken.nu/r/6so5

**Geplaatst**: 07-05-12 14:43

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 07-05-12 14:43

Ik heb hem ingevuld!

**Geplaatst**: 07-05-12 18:11

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 07-05-12 18:11

Ik ook!

**Geplaatst**: 07-05-12 18:21

Geplaatst: 07-05-12 18:21

Hallo allemaal! Eindelijk heb ik de moed bij elkaar geraapt om ook eens iets te posten....
Ik zal me even voorstellen. Ik ben Sandra, 50 jaar en eigenlijk pas 2 jaar echt met paarden bezig. Ik ben een 'veellezer' op dit forum en ook dit topic volg ik regelmatig.
Ik ben op een ongebruikelijke manier (lang verhaal) eigenaar van mijn paardje geworden. Eigenlijk op de omgekeerde manier, toch nogal plotseling was er ineens een paard en moest ik alles nog gaan leren, in plaats van eerst ervaring hebben in de paardensport en dan wel of niet een eigen paard. Maar goed, ze is er en ondanks allerlei voor en tegenslagen, bloed zweet en tranen (geen bloed gelukkig, maar wel veel zweet -bij mij- en veel tranen) ben ik ontzettend aan d'r gehecht!
(wel ooit in een heeel ver verleden als tiener een beetje bij een manege rondgehobbeld, maar dat mag geen naam hebben)

Nu mijn angst....
Nee, eerst zal ik vertellen wat voor soort paard Mallorka is. Ze is een kwpn-er, hoog in 't bloed, heel voorwaarts, kijkerig, kan nogal eens schrikken, sterk en vooral... snel. Een echt bloedpaardje dus.
Mijn angst is dus dat ik bang ben dat er "iets" gebeurd. En dat terwijl ze eigenlijk nooit gemeen is, omhoog komt, bokt ofzo. Ik heb het ook alleen op mijn eigen paard en niet op bv het paard van mijn staleigenaren waar ik regelmatig op mag rijden (wel een oud lief bomproof paardje) of op een andere van hen, een jonge Haflinger en dat is toch ook best spannend.
Mijn paard is het ook nooit echt gewend buitenritten te maken, maar echt een bakpaard en dat is toch wel mijn doel. Ik heb nu eindelijk na 2 jaar hard werken en een ontzettende fijne lesgeefster die mij het vertrouwen heeft weten te geven dat ik wèl met mijn paard naar buiten kan en dat ik wèl kan leren daarmee om te gaan, nu een paar keer een bosritje gemaakt samen met een heel rustige ruiter en paard. Dat ging best goed en ik was trots op ons 8-)

maar gisteren gebeurde er toch dat "iets"! Niet eens onder het rijden! Maar bij het uit de stand halen, waar ze stond bij een restaurant waar we even iets gedronken hadden. Ik was bezig met de teugels goed te doen en wist niet dat iemand de ketting achter haar al los had gemaakt, dus ze stoof met een rotgang achteruit en mijn vinger zei KNAK! AUW door m'n handschoen heen zag ik dat mijn ringvinger een beetje erg veel de verkeerde kant opwees en de pijn zei ook genoeg.... gebroken of uit de kom

Om een lang verhaal kort te maken en jullie het ziekenhuisdrama (nooooit meer zonder verdoving!!) te besparen, vinger uit de kom. Pijnlijke bedoening in ieder geval, wat schijnbaar toch wel een hele poos nodig heeft te herstellen.
Hele domme pech dus, waar paard en ik eigenlijk niks aan kunnen doen, het spreekwoordelijke ongelukje in het kleine hoekje.

Verder heb ik nog een angst.... de galop.
Wat mij betreft zouden er maar '2 versnellingen' op een paard hoeven zitten. Stap en draf is wat mij betreft meer dan genoeg. Als ik in galop ga/moet schiet ik bijna altijd in de paniekmodus

Gevolg.... paard weet dan ook niet wat ie met mij aan moet. Daar zullen, als m'n vinger genezen is, mijn instructrice, paard en ik nog hard aan moeten werken. Ze gaat me dan aan de lounge nemen, dan hoef ik niet bang te zijn dat Jorka me alle hoeken van de bak laat zien. Ik hoop toch ook ooit eens angstloos een galopje te kunnen uitzitten. Overigens niet onbelangrijk te kunnen als je op buitenrit gaat!

Nou, 't was niet mijn bedoeling dat het zo'n lang verhaal werd, maar aangezien het toch lastig is het in een paar woorden uit te leggen en ik toch niet veel anders kan uitrichten met een pijnlijke hand in een spalk, is het dat toch geworden

Ik wil iig iedere angsthaas hier veel moed, maar vooral toch ook veel plezier met de paardenbezigheden wensen!!!

**Geplaatst**: 07-05-12 18:39

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 07-05-12 18:39

Goed dat je je verhaal hebt getypt hier.lucht lekker op als je het kan vertellen aan mensen die je wel begrijpen.
Hoe ist nu met je vinger?

**Geplaatst**: 07-05-12 19:19

Geplaatst: 07-05-12 19:19

@lies1994
Dankjewel, erg aardig!
Inderdaad fijn, mensen die je begrijpen. Hoe vaak ik al niet heb moeten aanhoren.... 'doe 'm toch eruit!' van paardenmensen dan hè $:\$ En ik weet best wel, dat het paardje èigenlijk niet bij mij past. Maar 't is wel mijn dinnetje en ik ben dol op d'r ondanks dat ze niet de makkelijkste is. Ik heb er veel voor over en hou vol! En hoop dat ik toch ooit zo maar m'n paard op kan zadelen om samen een ritje te maken en er dan ook nog allebei van te kunnen genieten.

Mijn vinger heeft formaatje Frankfurter-worst en doet nog steeds erg pijn. Maar dat schijnt normaal te zijn aangezien alles uit z'n gelid is geweest en opgerekt enzo. Ze hebben een aantal keren moeten 'aanhalen' om 'm op zijn plek te krijgen.
Daarom zeg ik.... niet naar de arts luisteren, maar gewoon wèl om verdoving vragen! Ik vrees dat er een paar gillend de wachtkamer uitgerend zijn toen ze met me bezig waren

Als dat je geboortejaar is achter je naam, heb je dezelfde leeftijd als mijn Jorka

**Geplaatst**: 07-05-12 20:07

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 07-05-12 20:07

Gewoon zeker vol blijven houden.jullie komen er wel samen $*\o/*$ aan de foto op je profiel te zien kunnen jullie niet zonder elkaar.

Auw dat klinkt niet best.veel sterkte met je vinger!

Oh,en inderdaad 1994 is mn geboortejaar.wat leuk een leeftijdsgenootpaard!!

**Geplaatst**: 08-05-12 13:01

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 08-05-12 13:01

ik heb vandaag gebeld met mijn instructrice. zij gaat barre een maandje doorrijden 3 a 4 x per week omdat wat ik al eerder zei, meneer een beetje intelligent is en snel dingen oppakt. De kans was er omdat zij in de buurt nog een merrie gaat rijden en dus barre wel mee kon pakken. Zelf vind ik dat niet erg, kan ik hem lekker poetsen en ik moet 1 a 2x per week grondwerk met hem gaan doen.

misschien niet zo verkeerd omdat barre dan meer zekerder van zichzelf wordt en wij naja IK aan mijn vertrouwen kan werken met hem aan de grond.

trouwens! welkom nieuwe mensjes!