Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-01-14 16:03

Geplaatst: 15-01-14 16:03

Heb net een appje gehad van m'n instructeur. Hij weet nog niet of we vanavond binnen rijden. Maargoed ik ga er gewoon heen en je weet maar nooit. Als we buiten rijden ga ik maar weer naar huis. Niet omdat ik niet buiten wil rijden, maar in de bak vind ik het ontzettend eng, dus ik wil daar rijden. En wil dan het geld sparen voor een binnen-lesje.

Nou vertelde die dat er een instructrice op de manege is waarvan hij weet dat zij wel 2 lessen in de week in de bak rijdt. Maar dat zij het soms moeilijk vind om met bange mensen om te gaan..ik weet niet precies wat hij daarmee bedoeld maar dat zal ik vanavond wel horen.

What to do? Het gaat er mij vooral om dat ik weer op de vertrouwde paarden in de bak ga rijden op de manege zodat ik er weer aan ga wennen om in de bak te rijden. Maar aan de andere kant: met mijn angst moet (lijkt me?) wel goed worden omgegaan door degene die les geeft?

**Geplaatst**: 15-01-14 16:33

Geplaatst: 15-01-14 16:33

Ik kom hier even binnen vallen. Jammer om toe te geven, maar tegenwoordig ben ik ook een angstige ruiter. Tot mijn 18e reed ik op een manege en daar kon het me niet gek genoeg. Ook nooit iets echt ernstigs opgelopen. Daarna heb ik wel wat verzorgpaarden gehad, maar daarmee nauwelijks gereden omdat het rijden me niet zo interesseerde.

Ik ben nu 25 jaar en ben ook financieel verantwoordelijk voor mezelf. Ik ben nu ruim een jaar in het bezit van een hele lieve Tinker. Ik was eigenlijk op zoek naar een brave, ervaren, bereden Tinker. Ik kwam thuis met weliswaar een brave, maar onervaren en net wel / net niet ingereden Tinker. Achteraf niet de slimste keuze maar qua karakter is het beestje echt goud waard en ik zou haar niet willen missen. Ik Parelli met haar, en bij Parelli wordt, zeker in het beginstadium, nogal de nadruk gelegd op wat er allemaal voor naars zou kunnen gebeuren en hoe je dat kunt voorkomen. Met als gevolg dat je je inderdaad bewust wordt wat er allemaal zou kunnen gebeuren.. Ik ben bezig met het inrijden van mijn paardje, en hoewel ik het in het begin toch allemaal wel wat spannend vond, deed het beestje nooit een stap verkeerd zodat mijn vertrouwen ook groeide. Twee weken terug ging het helaas voor de eerste keer mis: ik stap altijd op met een krukje, ik zat half en paard begon te lopen. Ik klemde me vast, daardoor schrok zij weer en ze gooide mij eraf, precies op het stoeprandje van de bak. Ik heb daardoor anderhalve week mijn been niet op kunnen tillen, naast blauwe plekken en schaafwonden. Als uitzendkracht heb ik ook geen inkomen als ik niet werk. Ik ben er vorige week voor het eerst weer opgegaan onder begeleiding van mijn instructrice. Dat ging goed en zij adviseerde om voortaan gewoon op te stappen zoals ik normaal ook doe. Afgelopen weekend voor het eerst geprobeerd maar er zat veel spanning bij mij en daardoor ook bij mijn paard. Uiteindelijk ben ik in de longeercirkel opgestapt en dit ging goed. Morgen wil ik het weer gaan proberen als het goed voelt. Ergens in het voorjaar wil ik ook met haar gaan buiten rijden, maar ik vrees dat ik de eerste keren mijn paard onzeker maakdoor mijn eigen onzekerheid.