Angstige ruiter #2

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 14:31

Wilke, ik denk de een wel en de ander niet. Er zijn ook wel paarden die er niet op reageren of die je de credits wel geven, anders konden maneges wel opdoeken denk ik.. En er zullen zelfs paarden zijn, afhankelijk van hun karakter, die je er als angstige ruiter wel doorheen slepen..

HermaMaria

Berichten: 58
Geregistreerd: 30-04-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 14:59

Citaat:
Vervelend dat het zo eng was! Maar kun je volgende keer niet op een rustiger paardje? Als je iedere keer door de bak vliegt, is het niet zo gek dat het eng is, toch?


Nee dat is het zeker niet, bij het aanmelden wel vermeld! Ik zou zooo graag rustig op een paard willen rijden.
Heb nu best de zenuwen voor woensdag maar heb er ook zo onwijs veel zin in.

laughterline

Berichten: 4977
Geregistreerd: 05-10-13
Woonplaats: Gansbaai, Zuid-Afrika

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 15:59

danoesje schreef:
Wilke, ik denk de een wel en de ander niet. Er zijn ook wel paarden die er niet op reageren of die je de credits wel geven, anders konden maneges wel opdoeken denk ik.. En er zullen zelfs paarden zijn, afhankelijk van hun karakter, die je er als angstige ruiter wel doorheen slepen..


Ja dat denk ik ook wel over die maneges :)
Maar ze voelen het altijd denk ik?

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 16:07

Ik denk dat ze het inderdaad wel voelen ja, alleen reageren ze wel anders. Zeker de jonge, sensibele en onzekere paarden hebben een ruiter met duidelijkheid nodig. Ze kunnen zich dan aan de ruiter optrekken, omdat zij leiding nodig hebben en anders (nog meer) onzeker worden. Paarden volgen in de kudde ook vaak de leider, dat geeft ze zekerheid en rust. Naast dat ie je vriendje is, heeft hij het nodig dat jij hem vertelt dat het oke is. Makkelijk praten hoor, gaat mij ook nog bloed, zweet en tranen kosten voor ik weer zo ver ben. Maar het feit dat ik weet dat mijn eigen houding van grote invloed is, geeft me ook weer moed: wij met onze50/60/70 kilo moeten er niet aan denken dat paardlief van 400/500/600 kilo het heft in handen gaat nemen, dat wordt gevaarlijk!

laughterline

Berichten: 4977
Geregistreerd: 05-10-13
Woonplaats: Gansbaai, Zuid-Afrika

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 17:50

danoesje schreef:
Ik denk dat ze het inderdaad wel voelen ja, alleen reageren ze wel anders. Zeker de jonge, sensibele en onzekere paarden hebben een ruiter met duidelijkheid nodig. Ze kunnen zich dan aan de ruiter optrekken, omdat zij leiding nodig hebben en anders (nog meer) onzeker worden. Paarden volgen in de kudde ook vaak de leider, dat geeft ze zekerheid en rust. Naast dat ie je vriendje is, heeft hij het nodig dat jij hem vertelt dat het oke is. Makkelijk praten hoor, gaat mij ook nog bloed, zweet en tranen kosten voor ik weer zo ver ben. Maar het feit dat ik weet dat mijn eigen houding van grote invloed is, geeft me ook weer moed: wij met onze50/60/70 kilo moeten er niet aan denken dat paardlief van 400/500/600 kilo het heft in handen gaat nemen, dat wordt gevaarlijk!


Oef, van die laatste zin kreeg ik de rillingen %)
Zo was er een paard op de manege die vooral schrikt van vrachtwagens/tractoren als jij ook bang was. Als jij 'deed alsof' je niet bang was, was zijn reactie vele malen minder. Ook al was ik in m'n achterhoofd bang, als ik me er aan toe gaf wist ik dat hij schrok dus deed ik alsof. Vond dat altijd best wel iets raars omdat je in je achterhoofd wel gewoon bang was.

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 17:54

Blijkbaar kon je hem goed voor de gek houden Wilke93 door zijn leider te zijn, want daar gaat het uiteindelijk om. Jij laat zien: kom op joh, het is niet zo eng, kijk maar, ik vind het ook niet eng!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 17:54

Wilke93 schreef:
danoesje schreef:
Ik denk dat ze het inderdaad wel voelen ja, alleen reageren ze wel anders. Zeker de jonge, sensibele en onzekere paarden hebben een ruiter met duidelijkheid nodig. Ze kunnen zich dan aan de ruiter optrekken, omdat zij leiding nodig hebben en anders (nog meer) onzeker worden. Paarden volgen in de kudde ook vaak de leider, dat geeft ze zekerheid en rust. Naast dat ie je vriendje is, heeft hij het nodig dat jij hem vertelt dat het oke is. Makkelijk praten hoor, gaat mij ook nog bloed, zweet en tranen kosten voor ik weer zo ver ben. Maar het feit dat ik weet dat mijn eigen houding van grote invloed is, geeft me ook weer moed: wij met onze50/60/70 kilo moeten er niet aan denken dat paardlief van 400/500/600 kilo het heft in handen gaat nemen, dat wordt gevaarlijk!


Oef, van die laatste zin kreeg ik de rillingen %)
Zo was er een paard op de manege die vooral schrikt van vrachtwagens/tractoren als jij ook bang was. Als jij 'deed alsof' je niet bang was, was zijn reactie vele malen minder. Ook al was ik in m'n achterhoofd bang, als ik me er aan toe gaf wist ik dat hij schrok dus deed ik alsof. Vond dat altijd best wel iets raars omdat je in je achterhoofd wel gewoon bang was.


dat ken ik inderdaad ook.. waren bij ons in de bak spiegels aan het ophangen, stond dus nogal wat in de bak (bouwstijger, sjofel, spiegels, zooi op de grond)
ik ging er al vanuit dat paardlief ging schrikken, mocht er van m'n instructie niet op letten, en behalve een klein sprongetje opzij deed ze niks..
apart, hoeveel je eigen houding/gedachte/uitstraling met zo'n groot beest kan doen

laughterline

Berichten: 4977
Geregistreerd: 05-10-13
Woonplaats: Gansbaai, Zuid-Afrika

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 18:00

danoesje schreef:
Blijkbaar kon je hem goed voor de gek houden Wilke93 door zijn leider te zijn, want daar gaat het uiteindelijk om. Jij laat zien: kom op joh, het is niet zo eng, kijk maar, ik vind het ook niet eng!


Dat liet ik toen zien in de zin van mijn houding, en dan zeg ik tegen mezelf ;niks aan de hand... maar in mijn achterhoofd was ik toch wel wat gespannen.. Maar dat was in de tijd dat ik zelf 'niet bang' was..
Nu ben ik hartstikke bang (door m'n eerste val) bij elke stap dat 't paard zet in de bak .. Aan de longe ging het goed, zelfs gegaloppeerd. (voor 't eerst op mn nieuwe bijrijdpaardje afgelopen vrijdag) maar durfde niet zonder longe.. Ik zag het steeds voor me gebeuren hoe die weg zou schieten en zou flippen. 't paard zelf is lief maar ben bang dat hij reageert op mijn angst.
Ga nu dus weer op de manege een paar lesjes doen in de bak. Hopen dat mn angst daardoor wat sneller weggaat op paarden die ik ken.. :)

Edit: Oh en ik heb hyperventilatie dus door m'n buik ademen vind ik heel erg lastig. Had gelezen dat je adem ook veel kon doen.

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 20:55

Wilke, vervelend joh! Misschien kun je voorlopig lekker aan de longe blijven? Er komt vast een moment dat je denkt: nu ben ik het zat, ik kan het best weer zelf! Vertrouwen moet weer groeien, dat gebeurt niet zomaar als je ergens bang van bent geworden. Door kleine, positieve stapjes kun je weer vooruit, niet door ineens hele grote stappen te nemen, dat gaat fout, weet ik uit ervaring. Ga zitten, lijntje eraan, ogen dicht en VOEL...

Independence
Berichten: 1403
Geregistreerd: 05-01-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 21:01

Kom ik aan, met mijn springangst. Meerdere malen van een paard gevallen tijdens het springen. Daarna heb ik nog veel verschillende paarden gereden, maar tot springen kwam het nooit.
De merrie die ik nu rijd kan soms wel bokken oid, dan is er niks aan de hand bij mij. Maar springen durf ik gewoon niet. Maar wat vinden jullie, moet ik dit gaan overwinnen, of het gewoon links laten liggen en me alleen op het dressuur gaan focussen?
Mijn instructrice probeert me steeds weer over te halen om een sprongetje te maken, maar ik bedankt vriendelijk.
Ik heb daar wat twijfels bij. Want een bange ruiter heeft immers wel invloed op het paard, doe ik mijzelf, en vooral het paard, daar dan wel goed aan?
Overigens staat er wel een ruintje op stal die M gesprongen heeft, daar durf ik wel op te springen, heb ik recent zelfs nog 1.20 mee gesprongen, dan is er niks aan de hand...

MarocjeJarig
Berichten: 6311
Geregistreerd: 26-03-11
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 21:04

Ik lees hier best vaak over de longe eraan, maar vinden jullie dit juist niet eng? Zelf voelde ik mij echt niet veilig aan die longe, want nu hield ik dus degene die ernaast liep óók in de gaten. Het was bij mij zo erg, dat ik er dus eerst alleen met longe weer opstapte. Maar toen ik ging draven, merkte ik juist dat ik teveel op de longeur lette, en niet meer zelf kon rijden. Toen is de longe eraf gegaan, en had ik weer de volledige controle. (Oké dat liep toen verkeerd af, paard was ervandoor. Máár ik bleef zitten, en kreeg mijn paard zelf weer terug. Als toen die longe eraan had gezeten, had ik echt vliegles gehad: Als de longeur dan een ruk had gegeven had ik niet kunnen blijven zitten. Of paardlief moest netjes op de volte zijn gebleven, maar dat geloof ik niet dan.

Heb laatst dus ook gezien dat een pony ineens in volle paniek wegschoot. Pony zat aan de longe, maar die trok de lijn zo de hand van de longeer (wat zo lekker brandt daarna).

Ik vind die longe dus echt schijnveiligheid.

Independence
Berichten: 1403
Geregistreerd: 05-01-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 21:06

Anoniem schreef:
Wilke93 schreef:
Oef, van die laatste zin kreeg ik de rillingen %)
Zo was er een paard op de manege die vooral schrikt van vrachtwagens/tractoren als jij ook bang was. Als jij 'deed alsof' je niet bang was, was zijn reactie vele malen minder. Ook al was ik in m'n achterhoofd bang, als ik me er aan toe gaf wist ik dat hij schrok dus deed ik alsof. Vond dat altijd best wel iets raars omdat je in je achterhoofd wel gewoon bang was.


dat ken ik inderdaad ook.. waren bij ons in de bak spiegels aan het ophangen, stond dus nogal wat in de bak (bouwstijger, sjofel, spiegels, zooi op de grond)
ik ging er al vanuit dat paardlief ging schrikken, mocht er van m'n instructie niet op letten, en behalve een klein sprongetje opzij deed ze niks..
apart, hoeveel je eigen houding/gedachte/uitstraling met zo'n groot beest kan doen


Die angst zit vaak tussen de oren van de ruiter. Een paard dat bijvoorbeeld 1 keer schrikt van een bouwsteiger. Vervolgens denkt de (vaak iets onzekere ruiter) bij de volgende bouwsteiger dat het paard weer zal schrikken. En dus gaat het paard schrikken omdat de ruiter angstig wordt. Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht en zal het paard blijven schrikken van bouwsteigers.
Gek eigenlijk, dat de ruiter zo veel invloed heeft op een paard

laughterline

Berichten: 4977
Geregistreerd: 05-10-13
Woonplaats: Gansbaai, Zuid-Afrika

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 21:26

Marocje schreef:
Ik lees hier best vaak over de longe eraan, maar vinden jullie dit juist niet eng? Zelf voelde ik mij echt niet veilig aan die longe, want nu hield ik dus degene die ernaast liep óók in de gaten. Het was bij mij zo erg, dat ik er dus eerst alleen met longe weer opstapte. Maar toen ik ging draven, merkte ik juist dat ik teveel op de longeur lette, en niet meer zelf kon rijden. Toen is de longe eraf gegaan, en had ik weer de volledige controle. (Oké dat liep toen verkeerd af, paard was ervandoor. Máár ik bleef zitten, en kreeg mijn paard zelf weer terug. Als toen die longe eraan had gezeten, had ik echt vliegles gehad: Als de longeur dan een ruk had gegeven had ik niet kunnen blijven zitten. Of paardlief moest netjes op de volte zijn gebleven, maar dat geloof ik niet dan.

Heb laatst dus ook gezien dat een pony ineens in volle paniek wegschoot. Pony zat aan de longe, maar die trok de lijn zo de hand van de longeer (wat zo lekker brandt daarna).

Ik vind die longe dus echt schijnveiligheid.


Ik weet ook dat het niet veiliger is dan zonder longe :) integendeel inderdaad :')
het is ook tussen m'n oren maar t voelt gewoon wat vertrouwd..

Ik zou best langer aan de longe willen alleen ben ik bang dat hun niet verder met me willen als bijrijder omdat ik zometeen 'te bang' ben. Ik wil ze niet tot last zijn. Maarja ik zal eens kijken hoe het weer gaat na m'n eerste rijlesje in de bak bij m'n manege :)

laughterline

Berichten: 4977
Geregistreerd: 05-10-13
Woonplaats: Gansbaai, Zuid-Afrika

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-14 21:26

Dankjewel voor jullie reacties trouwens! :j

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 10:40

Marocje, dat zal wel aan de situatie liggen.
Mijn paard ging ongecontroleerd vliegen en rodeo geven. Dat doet hij inmiddels (waarschijnlijk) niet meer, maar als ik er straks weer op ga, dan zeker aan de longe. Als hij gaat, schiet ik in mijn paniek en ga aan de teugels lopen sleuren en vlieg alle kanten op, waar hij door een longeerlijn op de volte blijft lopen.

MarocjeJarig
Berichten: 6311
Geregistreerd: 26-03-11
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 10:56

Idd, dat bedoel ik dus ook: Jong paard dat mij er toen af had gerodeo'd, ben ik de keer erna ook op gegaan aan de longe. Maar toen kreeg ik juist allerlei doemscenario's in mijn hoofd. Want tja, als hij er dán vandoor zou gaan, zou ie dus een ruk aan de longe krijgen, waardoor ik er juist hoogstwaarschijnlijk af was gevlogen. Bovendien had ik liever een paard wat hard gaat en en gebruik van de hele bak maakt, dan op een kleine volte gezet wordt en ik er dan af gecentifrugeerd wordt..

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 11:00

marocje, ieder zijn ding. De mijne werd echt ongecontroleerd doordat ik in zijn mond ging harken en crosste de bak uit, dus doe dan maar een longeerlijn. Ik weet ook vrij zeker dat hij niet ineens van richting verandert aan de lijn aangezien hij je heel erg goed kan negeren:P Gewoon doen wat goed voelt, als dat zonder lijn is, ook prima. Of zet een deel van de bak af zodat ie minder vaart kan maken.

NessesDuke

Berichten: 110
Geregistreerd: 30-12-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 11:06

Als ik dan ook even mag "zeuren" hier haha

Ik heb altijd koudbloeden gehad, en sinds 3 maanden ben ik in het trotse bezit van een Welsh cob van 8 jaar oud!
Super lief op stal, met longeren, poetsen... Maar zodra je er op gaat zitten veranderd meneer in een draak!!
Ik ben er nu 2 keer al goed vanaf gevallen, en dit terwijl ik voorheen nooit bang was!
(het lijkt wel hoe ouder hoe meer risico je ziet)

Nu laat ik hem eerst aan de longe lopen voordat ik er op ga...
Maar als mijn bijrijdster gaat rijden, doet ie ook wel draken maar zij valt er niet vanaf...
Hij doet bij mij nogal bokken, en vaak kan ik het wel uitzitten...

Nu moet ik ook eerlijk bekennen dat ik voordat ik me pony kreeg ik al 6 jaar niet meer gereden had, erg onzeker ben.. En niet de allerbeste ruiter...
Mijn pony heeft al heeeeeeeeeeeeeeel veel verschillende eigenaren gezien, en wij (ik en me pony) doen nu veel grondwerk, zijn net verhuisd en gaan vanaf volgende week lessen lekker 1 op 1 lessen zodat wij samen een band krijgen en hij mij ook gaat vertrouwen en ik hem!
Ik ben benieuwd!

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 11:09

Heel goed NessesDuke, dat je lekker aan het lessen gaat. Grondwerken levert vaak ook veel op. Waarom heeft hij al zoveel verschillende eigenaren gehad?

NessesDuke

Berichten: 110
Geregistreerd: 30-12-13

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 11:35

Omdat hij iedereen er af gooide... En mijn pony is super lief, en kan super lopen maar moet een Volwassene op! (mijn leeftijd zegt dat ik volwassen moet zijn, maar voel me nog 18 :P)

Hij is gewoon heel snel, en kan echt super hoog en gemeen bokken...
Kan best wat uitzitten, maar er zijn er in het verleden een hele hoop gelanceerd van hem...

En bij zijn vorige eigenaar moest hij weg of ging hij naar de slacht..
Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen...

Nu denk ik dat als we elke dag met hem bezig zijn, flink veel beweging krijgt we het meeste wel er uit krijgen qua ondeugendheid!
Voor de rest moeten we het maar afwachten hahaa, maar door alle verhalen die in mijn hoofd blijven zitten ben ik best wel bang geworden..

laughterline

Berichten: 4977
Geregistreerd: 05-10-13
Woonplaats: Gansbaai, Zuid-Afrika

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 12:16

Goed dat je ermee aan de slag gaat NessesDuke! Hou ons op de hoogte, ben benieuwd hoe het over een tijdje gaat! :j Succes! :)

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 12:21

Boevenpown :) In ieder geval genoeg beweging geven, veel ruwvoer en weinig krachtvoer en zoveel mogelijk buiten zou ik denken:)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-14 12:34

mag ik deze quote even met jullie delen? vond hem wel grappig :=
bij mij niet zo van toepassing, ben pas 16 ;) maar toen ik t tegen m'n moeder zei (die ook paardrijd) moest ze toch wel lachen :D
heeft ook een beetje te maken met de angst die je meer krijgt naarmate je ouder wordt en nogsteeds paardrijd ;)

"When you're young and you fall off a horse, you may break something. When you're my age, you splatter."

hihi sorry vind m toch nogsteeds erg leuk _O-

DendroFleur

Berichten: 5362
Geregistreerd: 26-06-02
Woonplaats: Lutjewinkel

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-14 01:38

Ik wil me ook hier even melden, heb nog niet alles doorgelezen.
Ik mocht met Juntos M2 starten, heb zelfs jaren in een show op Paard en Koets gereden maar opeens sloeg de angst toe. Thuis ging hij schrikken, in de groepsles vloog hij tegen de bakrand op. Heb hem na laten lijken en hij bleek een zenuwbeknelling in zijn bekken te hebben. Daarna ging het even beter maar dit jaar voor de 2e keer dat hij gaat wegschieten als het winter wordt. Door een tumor in zijn nek is hij dit jaar geopereerd en geruind. Was het eerder omdraaien en iets wegschieten, nu gaat hij op volle kracht in een streep de bak door. Blijf gelukkig tot nu toe wel zitten maar raak in de stress, wordt boos omdat ik in de stress raak. Bij de huidige instructrice moet ik gewoon doorrijden en met hetzelfde verder gaan maar dat vind ik als ik alleen rijd nog erg lastig. Blijf op een steeds kleiner stukje rijden.
Het is echt lastig om er doorheen te komen. Gisteren heeft iemand anders erop gereden die de confrontatie aanging. Dus 2x bijna door het hek geschoten, maar uiteindelijk liep hij soms wel ontspannen. Maar in de achterste bleef hij toch een oogje houden. Heeft hij ook als hij alleen in de bak loopt.
Zit dus echt te wachten op 's avonds langer licht zodat ik makkelijker thuis kan rijden. Heb hem een tijd met slof en daarna martingaal gereden, nu rijdt ik hem zonder iets. Ook ga ik niet meer naar groepsles omdat daar een aantal friezen rijden wat een vreselijk kabaal maak als die aanspringen. Heb wel iedere week thuis privéles.
Eigenlijk weet ik precies wat ik moet doen, maar het doen is een tweede. Gewoon opstappen en de hoefslag rond rijden en als hij wegschiet gewoon op hetzelfde stuk weer verder gaan. Op mezelf vertrouwen dat ik er niet af val en dat het niet erg is om de controle even kwijt te zijn.

danoesje
Berichten: 2564
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angstige ruiter #2

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-14 09:25

Dendrofleur, wat onwijs vervelend! Zo is je hobby niet zo leuk meer he?
Ik kan me goed voorstellen dat je rationeel denkt: doorpakken, maar emotioneel gaat dat niet. Je legt je leven letterlijk in handen van een dier en die doet niet meer waar je hem op altijd op vertrouwde. Het is geen kapotte fiets die weer gemaakt is, maar een paard!
Toen hij van de week werd gereden, hield hij daarna helemaal op? Ik kan me voorstellen dat hij een angst heeft ontwikkeld voor pijn en dat heeft omgezet in gedrag, waar hij toch mee weg is gekomen. Als je tenminste zeker weet dat hij geen last meer heeft. Ga er vanuit dat je zadel, tanden en lijf na hebt laten kijken gezien je geschiedenis.
Was het maar zo makkelijk: opstappen en wegrijden en niet in de paniek schieten. Dat is precies de reden dat de meeste mensen hier spuien ipv op hun paard zitten :P