Kitty schreef:Wij hadden een disussie over springmanieren. Er waren twee paarden die beiden enorm goed sprongen. Beiden mooi in het voorbeen, neusje er mooi uit, goed openen.
Alleen het ene paard hield het achterbeen wat lang, maar door enorm te openen kwam hij heel netjes over de hindernis. Het tweede paard trok zijn hakken in zijn staart en sloeg daarna uit.
Egbert Schep vond het eerste paard beter in zijn achterbeengebruik boven de hindernis, terwijl wij juist het tweede paard beter vonden. Nu heeft de heer Schep vast een veel betere kijk op springpaarden dan ik, daar ben ik van overtuigd, maar toch leek het mij een veel economischere manier van springen. Door zijn achterbenen in te trekken en uit te slaan hoeft hij minder hoog met zijn achterhand over de hindernis dan met een lang achterbeen.
We hadden helaas geen tijd meer om verder door te gaan hierop, dus vandaar dat ik hier eens een mening hierover zou willen horen.
Ik ben ook meer voorstander van de manier zoals je uitlegde dat het paard sprong Dat Egbert uitkoos.
Wat ik heel belangrijk vind is het kantelmoment.