Bokt.nl

bruintje123 schreef:

Zucht.

Ik praat tegen een dove.

Ik weet wat samenwerken is.
Meer dan jij ooit gaat willen geloven

Sizzle schreef:

Dat laatste vind ik een bijzonder rare zin
Stel dat TS nu een dwarsleasie had na de laatste val

Niet alles wat je tegen komt heeft een doel en het is juist goed om ook op tijd te kunnen zeggen dat je niet de ideale combinatie bent.

Toch vind ik het raar dat hij eerst zo braaf was, past totaal niet bij de rest.
Ik heb er ook 1 die vanuit het 'niets' behoorlijk raar kan doen, maar die doet aan de hand dan ook raar en met vlagen onrespectvol.
Ik geloof niet zo in paarden die enkel met rijden niet braaf zijn, daar zit iets niet goed.

astridklomp schreef:

bruintje123 schreef:

Astrid
Je komt een soort van uit de hoogte met dat mensen het eens ervaren moeten hebben.
Wij hebben het ervaren.
Maar omdat we niet meteen op de grond staan slaan we er paard er ook niet doorheen.
Wel geven we door doortastend te zijn. Overtuigend te rijden en ja ook met lef een paard het gevoel dat het veilig is.
Ook dat je leider bent.
Maar helemaal niet op de negatieve draai die jij er aan geeft.
Maar misschien moet je dat ook ervaren hebben.

Slacht. Het idee alleen al.
Omdat hij steigert op een moment in een situatie dat de ruiter (begrijpelijk) onzeker is en dat overbrengt.
Dat is een gedachte die ik niet kan volgen.

Ik doe niet uit de hoogte Bruintje, ik probeer alleen uit te leggen wat ik bedoel. En met ervaren hebben bedoel ik het magische gevoel van dansen met je paard, het gevoel dat je een echte eenheid bent en bijna met alleen je gedachte je paard kan sturen. Het gevoel dat je paard het niet doet omdat jij het zegt, maar omdat het met jou wil samenwerken. Dat bereik je alleen door vanuit zachtheid met je paard te werken. En ik denk dat je ook niet goed gelezen hebt. Doortastend en overtuigend rijden met lef dat heb ik zeker ervaren en juist lange tijd gedaan (daar bedoel ik niet het steiger en vastbind verhaal mee natuurlijk he). Op die manier de leider zijn. En zoals ik ook al eerder zei, ja dat werkt ook in de meeste gevallen. Maar toch is dat de 'dwingende' leider. Wat ik probeer uit te leggen is dat je ook een andere leider kan zijn die zelfs nog veel beter resultaat geeft, de 'echte' samenwerking, en niet die onder dwang omdat de leider het zegt. Met dwang bedoel ik ook niet schoppen en slaan. Doortastend zijn en met lef rijden is al dwang, dan krijg je een robot. Standvastig moet je wel zijn, dat is geen dwang maar overtuigend voor een paard om hem uit te nodigen om met je samen te werken. Standvastig en zacht. Binnen de Horsmanship zijn er heel veel verschillende technieken, en ook daarin zijn er toch een aantal gebaseerd op dwang.
Zoals de Texaanse trainer Chris Logan zegt: “Weet je, niet alle trainers zullen het met mijn verhaal en ideeën eens zijn. En dat is prima, iedereen heeft recht op een eigen mening. Wel ben ik bang dat we beetje bij beetje de echte horsemanship aan het kwijtraken zijn, en we ons wederom op het terrein begeven waarop wij met dwang ervoor zorgen dat een paard een taak gaat uitvoeren, in plaats van dat het paard zijn taak snapt, bij de mens wil zijn en leergierig zoekt naar samenwerking. Er is een groot verschil tussen een paard dat als een robot alles wat er gevraagd wordt uitvoert en een paard dat in zijn volle spirit vanuit plezier samenwerkt met de mens.” “Paarden zijn van nature zachtaardig. Daarom is er geen reden om snel te gaan binnen een training, ga standvastig en op de juiste wijze te werk. Ben er voor het paard. Men moet leren om met zachtheid te handelen om de natuurlijke zachtheid van een paard naar buiten te laten komen. Voor mij is ware horsemanship als een dans. Alles klopt met elkaar, het ritme van de bewegingen, en de communicatie is vanuit een natuurlijk respect voor elkaar en is eerlijk. Wanneer een samenwerking tot een eenheid komt is dat als magie. Maar helaas, wanneer dit gebeurt wordt dit niet als zodanig door iedereen herkent of erkent. Training zou niets anders moeten zijn dan het begeleiden van een paard. Het fundament dat je opbouwt is essentieel, op chaos kun je geen eenheid bouwen.”

En, met paarden blijf je altijd leren! Ik heb beetje ervaren hoe het anders kan, maar ik ben daar echt nog lang niet over uitgeleerd. Al ben je al tig jaren bezig met paarden, als je er voor open staat en je verder kijkt kan je tot de ontdekking komen dat het nog mooier en beter kan zijn.

"Het werken met een paard vanuit gevoel en horsemanship is prachtig om te zien en ervaren, het is poëzie in beweging". (aldus de texaanse trainers Chris Logan en Jimmy Brown)

bruintje123 schreef:

Dat was ik al van plan.

Ik denk namelijk dat we heel veel hetzelfde zeggen maar heel veel naast elkaar heen praten omdat we andere woorden gebruiken.

Babootje schreef:

sorry hoor Astrid klomp... als je consequent zijn al teveel dwang vind, neem ik jou niet meer serieus..

Babootje schreef:

sorry hoor Astrid klomp... als je consequent zijn al teveel dwang vind, neem ik jou niet meer serieus..

jojoni schreef:

@Sanne83: Jouw reactie kwam er meteen tussenuit voor mij. Ik had voor mijn gevoel inderdaad al veel eerder moeten afstappen om hem te helpen. Laar door de wedstrijd en de mensen aan de kant deed ik dat niet. Daarom durf ik er nu ook terug op, ik weet zeker dat ik het zou kunnen herkennen. Als ik goed luister naar hem en mijn gevoel en niet naar de mensen aan de kant tenminste. Aan die namen had ik ook al gedacht. Zij helpen toch evengoed mensen in het zadel?

sanne83 schreef:

Juist paarden die gespannen zijn in vreemde omgevingen, drukke terreinen, buitenrijden etc, dat kan je allemaal aan de hand oplossen, máár dan moet je wel echt op de grond weten wat je moet doen

sanne83 schreef:

jojoni schreef:

@Sanne83: Jouw reactie kwam er meteen tussenuit voor mij. Ik had voor mijn gevoel inderdaad al veel eerder moeten afstappen om hem te helpen. Laar door de wedstrijd en de mensen aan de kant deed ik dat niet. Daarom durf ik er nu ook terug op, ik weet zeker dat ik het zou kunnen herkennen. Als ik goed luister naar hem en mijn gevoel en niet naar de mensen aan de kant tenminste. Aan die namen had ik ook al gedacht. Zij helpen toch evengoed mensen in het zadel?

Zeker Grondwerk is niet een doel an sich, het is een voorbereiding op het rijden. In jou geval gaat het erom dat je het paard leert hoe hij moet ontspannen. Dat kan je prima eerst op de grond doen en later dezelfde technieken toepassen in het zadel.

De meeste paarden zijn meer ontspannen als je op de grond staat en de meeste ruiters ook, plus dat het veel veiliger is. Dat geeft een veel betere situatie om te leren, dan gelijk vanuit het zadel.

Parelli zegt altijd: wanneer moet je eraf? Het eerste moment dat het door je heen gaat, dat je er beter af kan gaan Parelli is nota bene rodeo-ruiter geweest in z'n jonge (domme ) jaren.

Als je grondwerk goed is, los je het spanningsprobleem op de grond op. Dan stap je weer op.
In het begin betekent dat soms veel op- en afstappen. Soms is dat niet nodig.

Juist paarden die gespannen zijn in vreemde omgevingen, drukke terreinen, buitenrijden etc, dat kan je allemaal aan de hand oplossen, máár dan moet je wel echt op de grond weten wat je moet doen

Sizzle schreef:

Een sensibel paard wordt juist helemaal niet beter van kinderen.
Die zijn niet berekenbaar en geven tegenstrijdige signalen.
Het is dan juist van belang om routine en duidelijkheid te creeeren.

jojoni schreef:

@MariekS_; Een tumor is ook plausibel.. Maar wil ik zover gaan? Ik heb daar totaal geen ervaring mee.. Is dat nog operabel? En hoeveel geld ga ik er dan in moeten steken. Ik ben ook niet van de rijkste.. Alles gaat naar de paarden. Ik weet het gewoon niet. Dan kan ik hem beter als weidemaatje houden/wegdoen. Naar iemand die er eens per week een paar ongedwongen rondjes op wil hobbelen..