Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-13 12:14

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-11-13 12:14

Polderpaard en heukeltje veel succes vandaag!

**Geplaatst**: 19-11-13 23:22

Geplaatst: 19-11-13 23:22

Dank je wel, Twinducklin!
Het ging goed vanmiddag $*\o/*$ Ik heb hem eerst even kort losgegooid en wat grondwerk gedaan, daar worden we allebei rustig van. Daarna de kilo's zand van het rollen er weer afgepoetst en opgezadeld met toch wel wat onrustig hart

Het was stil in de binnenbak, wat wel prettig was. En voor de afleiding heb ik de radio aan laten staan, dat hielp best een beetje. Bij het instappen, merkte ik wel dat hij wat reageerde op dingetjes, dus meteen gaan draven. Op een of andere manier lukte het me vandaag dus wel de spanning om te zetten in werken en ik heb een half uurtje lekker gereden, zonder echte problemen. De spanning vloeit dan wel af, al verdwijnt hij nog niet helemaal bij mij en dus ook bij hem.
Ik ben blij en ga vol goede moed verder met mijn knappe vent

$*\o/*$

Heukeltje, hoe ging het bij jou vanavond??

**Geplaatst**: 19-11-13 23:59

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-11-13 23:59

Fijn dat het zo goed ging vandaag! Dat zijn de dagen waarvoor we werken toch?

**Geplaatst**: 20-11-13 10:13

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-11-13 10:13

Bedankt!

Hier ging het ook goed, toen ik op stal kwam zat ze van top tot teen onder de modder dus ze had al haar energie an verspeeld in de paddock. Ze was niet voorwaarts te krijgen dus heb maar genoten van dat relaxte drafje en galopje!

**Geplaatst**: 20-11-13 14:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-11-13 14:44

Allemaal goede vooruitgang dus!
Ik heb vandaag weer uitgestapt, moest even slikken voordat ik erop stapte omdat hij ruiter in begin uitprobeerde maar hij was zo moe dat ik toch ben opgestapt en natuurlijk was hij toen superlief!

**Geplaatst**: 20-11-13 23:11

Geplaatst: 20-11-13 23:11

Vorige les twee keer m'n beugels verloren en aangezien mijn balans niet zo goed is ben ik er toch weer bijna twee keer afgevallen. Die angst komt dan toch weer even in me op. Gelukkig rijd ik nu een braaf beestje en ging hij gewoon weer terug naar stap, het vorige paard wat ik reed was er gewoon vandoor gegaan. De hele les ging gewoon niet zo lekker, bij ons allebei niet. Gelukkig gaat het 9 van de 10 keer wel goed en heb ik een hele fijne les. Galopperen gaat erg goed, zit er heel relaxed op. Versnellen vind ik nog wel spannend alleen dan ga ik gewoon goed rechtop zitten en spreek ik mezelf toe om rustig te blijven en dan gaat het erg goed. $*\o/*$ Ben uiteindelijk erg blij dat ik van paard ben gewisseld. Vind het andere paardje nog steeds helemaal geweldig, maar hij ging nu gewoon niet zo goed samen met mij. Mijn angst wordt al met al steeds minder en ik ben er erg blij mee. Kan me nu gaan concentreren op techniek en het verbeteren

**Geplaatst**: 22-11-13 00:22

Geplaatst: 22-11-13 00:22

Goed gegaan dus, Twinducklin en Heukeltje, super $*\o/*$
Goed hoor, Heukeltje, dat je het gewoon per keer bekijkt en rustig begint met uitstappen. Het vertrouwen moet toch weer groeien. Ik gooi hem liever ook eerst even los, al was het alleen voor het gevoel dat hij de stoom een beetje kwijt is. Dat hele frisse hoeft voor mij niet zo

Ik vind het wel lekker als hij een beetje doordraaft natuurlijk, maar als dat komt met kijkerigheid, dan maar liever wat slomer voor nu

**Geplaatst**: 22-11-13 00:24

Geplaatst: 22-11-13 00:24

_xrose schreef:
Ben uiteindelijk erg blij dat ik van paard ben gewisseld. Vind het andere paardje nog steeds helemaal geweldig, maar hij ging nu gewoon niet zo goed samen met mij. Mijn angst wordt al met al steeds minder en ik ben er erg blij mee. Kan me nu gaan concentreren op techniek en het verbeteren

Fijn, Xrose dat het beter gaat met het andere paardje

Wie weet, als je weer een tijdje verder bent en meer zelfvertrouwen krijgt, kun je misschien wel weer op het andere paardje stappen!

**Geplaatst**: 22-11-13 16:02

Geplaatst: 22-11-13 16:02

Polderpaard schreef:
_xrose schreef:
Ben uiteindelijk erg blij dat ik van paard ben gewisseld. Vind het andere paardje nog steeds helemaal geweldig, maar hij ging nu gewoon niet zo goed samen met mij. Mijn angst wordt al met al steeds minder en ik ben er erg blij mee. Kan me nu gaan concentreren op techniek en het verbeteren

Fijn, Xrose dat het beter gaat met het andere paardje Wie weet, als je weer een tijdje verder bent en meer zelfvertrouwen krijgt, kun je misschien wel weer op het andere paardje stappen!

Ik heb zelfs nog op het paardje gereden nadat ik er was afgevallen

Ben ook wel blij dat ik dat heb gedaan, dan zie je dat het negen van de tien keer gewoon goed gaat. Maar wil zeker nog een keer op het andere paardje, is en blijft mn vriendje om de een of andere reden.

**Geplaatst**: 28-11-13 10:37

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-11-13 10:37

Angst met paardrijden is echt klote. Ik heb het zelf namelijk ook gehad, heel lang. Geen enkel paard vond ik nog leuk, maar als mijn ouders vroegen of ik er dan niet beter vanaf kon, wou ik dat ook weer niet. Ofwel, het ging slechter en slechter.
Misschien ook een tip van jullie, neem privelessen. Aan de longe of gewoon dat iemand ernaast loopt. Begin weer bij het begin en doe net of je eerder nooit gereden hebt. Alsof je alles opnieuw moet leren. En als je na een les, met misschien alleen maar stap denkt: 'Ik vond het niet eng, ik wil wel verder'. De volgende keer zou je bijvoorbeeld kunnen draven en misschien zelf galopperen. Als je dat aan de longe durft, kan je het ook alleen proberen.
Kan je geen privelessen nemen?. Vraag dan of er gewoon iemand bij blijft staan, bij de bak dan bedoel ik. Soms is het ook beter om alleen aan de gang te gaan, dat ligt eigenlijk helemaal bij jezelf. Mijn paardrijmotto van nu is: Gewoon doen. Niet denken, maar doen.

Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben

suc6

**Geplaatst**: 02-12-13 13:55

Geplaatst: 02-12-13 13:55

(Disclaimer: Nederlands is mijn derde taal, dus het zou nog best kunnen dat er grammaticale fouten tussen zitten. Corrigeren mag altijd!)

De laatste 2 weken heb ik het zooo goed gedaan bij de manegelessen. Ik heb een paar nieuwe pony's mogen "uitproberen", mijn angsten zijn wat minder geworden, en zo zelfverzekerd ben ik volgens mij nooit gevoeld. Ik durfde nog te galopperen met een hele nieuwe pony, en het is allemaal gewoon prima gegaan.

Aan het einde van de les van vorige vrijdag ben ik toch gevallen. Dat weten jullie wel, laatste 5 minuten van de les, lange teugels, iedereen een beetje relaxed.... en dan begon het te hagelen, en HARD! :wow:

Mijn pony schoot in rengalop en rende weg. Ik raakte mijn linkerbeugel kwijt en probeerde te remmen, maar toen draaide hij naar links en omdat ik geen steun onder mijn linkervoet had, vloog ik weg. Ik lande op m'n achterste, en hoorde een krakende geluid - en de PIJN....). Toen dacht ik "oh nee, niet mijn rug..". Paar minuten later bleek het dat ik op mijn rechterbil had geland - en dat er niets was met m'n rug. Ik kon nog op dat pony klimmen en nog 3-4 minuten rondstappen (m'n billen en rug deden nog zeer, maar ik was alleen blij dat niets gebroken was). Nu heb ik een blauwe/zwarte/groene/paarse plek de grootte van mijn hand op mijn rechterbil in een vorm van een scheef smiley.

Toch ben ik zo dankbaar dat ik niets gebroken heb. Voor jaar of 2 heb ik Aikido gedaan, en daar heb ik geleerd om niet op mijn handen vallen - als ik dat had gedaan, had ik ten minste 1 gebroken pols. Dus, leren vallen dames!

**Geplaatst**: 02-12-13 13:59

Geplaatst: 02-12-13 13:59

Is leuk gezegd leren vallen maar niet in alle situaties mogelijk

Mijn laatste val van mijn eigen paard kon ik wel "goed" vallen. Maar de val ervoor kon dat onmogelijk omdat het zo onverwachts kwam.

SPAM
[EJL-ITP] Verona door de jaren heen

**Geplaatst**: 02-12-13 14:00

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-12-13 14:00

Inderdaad.. Ik wil graag leren vallen maar vaak gaat het vallen en landen in 3 seconde tijd en dan lig ik al op de grond nog voordat ik me kan bedenken hoe ik ook alweer heb leren landen...

**Geplaatst**: 02-12-13 14:02

Geplaatst: 02-12-13 14:02

ik heb met de fatale val nog net na kunnen denken in 3 seconden. En ondanks hoe ik gevallen ben juiste beslissing. Anders had paard een trauma en was ik misschien nog vervelender terecht gekomen.

**Geplaatst**: 02-12-13 15:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-12-13 15:56

Mag ik mij hier melden?
Ik ben ook een angstige ruiter en wil er graaaaag vanaf komen!

**Geplaatst**: 03-12-13 12:43

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 03-12-13 12:43

Dan ben je hier aan het juiste adres Focussed

**Geplaatst**: 03-12-13 12:53

Geplaatst: 03-12-13 12:53

Je zit hier goed. Ik hoop dat ik wanneer ik weer ga rijden niet weer zoveel angst heb. Ik heb dit keer goed afgesloten.

Even SPAM
[EJL-ITP] Verona door de jaren heen

**Geplaatst**: 03-12-13 21:40

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 03-12-13 21:40

@polderpaard dank je wel voor je welkom!
@stormheidi wat goed dat je over je angst heen bent!
Hier gaat het goed! Ik ben sinds een week weer in de bak aan het galopperen. Dat deed ik in het bos wel gewoon, maar in de bak niet (ben het ergste in de bak gevallen...). Ik heb inmiddels in allerlei weersomstandigheden gereden, en het is nu natuurlijk donker als ik rijd, dus met lamplicht zijn we ook al aardig gewend. Ik begin steeds meer vertrouwen te krijgen dat ik gewoon een beschaafd paard onder mijn kont heb (dit is de eerste winter die we samen meemaken). Ik heb wel op zeker moment tegen mezelf gezegd dat ik niet moest zitten afwachten maar juist pro-actief moest rijden en dat helpt. Als ruiter moet je tenslotte de leiding nemen

Verder hoef ik van mezelf geen enge dingen, dus de galop heb ik laten zitten totdat ik er weer vertrouwen in had. Vandaag ben ik helemaal alleen het bos in gegaan en dan is mijn paard gewoon geen held! Met anderen is hij superbraaf. Maar we hebben het gedaan omdat het zulk mooi weer was, en we hebben zelfs de akelige boer met tractor overleefd die het nodig vond ongeveer in onze staart te gaan zitten ondanks mijn gezwaai. Ik stond op het punt om af te stappen omdat ik enorme spanning voelde bij mij en peerd. Maar ik ben erop blijven zitten (yes!) Daarna zijn paard en ik samen in lotushouding gegaan (figuurlijk dan he) en hebben we een heel stuk gedraafd om weer bij te komen. En ineens zag ik wat een prachtige dag het was: de zon, hier en daar wat rijp, mooie kleuren en ik heb zo genoten! Zimon liet zijn hals vallen en brieste af en toe tevreden. Ik had overigens al wel aan het begin besloten dat ik niet zou galopperen gewoon omdat dat niet goed voelde. En dat scheelt al veel. Misschien ook een tip voor anderen: forceer het niet. Ik merkte dat ik al 10 minuten bezig was met me zorgen te maken over waar ik zou galopperen en waar ik dan beter niet langs zou gaan omdat daar een risico was dat paard aan de kletter zou gaan...nu is mijn motto: bij twijfel, niet doen! Maar met alles wat je wel doet, moet je wel gewoon vooruit blijven denken.

**Geplaatst**: 04-12-13 11:57

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-12-13 11:57

Ik heb even mijn post gekopieerd uit een ander topic, dan kan ik me hier een beetje voorstellen met mijn probleem.

Citaat:
Zolang het paard 100% voorspelbaar is, gewoon z'n rondje loopt en in zekere mate bomproof is rij ik heerlijk en ontspannen, reageer ik snel en ben ik redelijk handig te paard.

Zit ik op een paard dat eigen initiatief heeft en wat kijkerig of schrikkerig is, dan merk ik meteen dat ik zelf angstig wordt. Ik krijg er echt kriebels van in mijn buik, waardoor ik ook niet meer snel en handig kan rijden. Sterker nog ik word een beetje een onhandige zombie, die maar zit en vooral alles op zich af laat komen (= niet erg handig op een snel en handig paard die juist goede hulpen en sturing nodig heeft om braaf te blijven) ik reageer niet goed/onhandig en vooral niet doortastend op tekens van het paard (oren naar voren, spanning) waardoor de spanning opbouwt en het paard uiteindelijk wegspringt.... Dat is dan weer een bevestiging van mijn angst en vanaf dan gaat het alleen maar slechter. Bij het wegspringen (hoe klein dan ook) krijg ik ook altijd een mini-hart-verzakkinkje. (Misschien een valiumpje voor het rijden ? )

Ik merk ook dat ik "enge" delen in de bak ga ontwijken, om zo te zorgen dat een kijkerig paard zo min mogelijk kijkerig is en de kans op wegspringen minimaal is. Wat uiteindelijk helemaal niet werkt natuurlijk en slechts een oplossing is voor 1 rondje.

Ik vermoed dat ik vooral bang ben om te vallen, terwijl ik over het algemeen een prima zit heb en ook "vroegah" op de wildste en meest bokkende paarden bleef zitten. Maar ook toen was ik al een angstige ruiter (eigenlijk altijd al geweest). Het is dus een bekend probleem, en omdat mijn eigen paard voor 99% betrouwbaar is heb ik jaren niets gedaan met die angst (die bij mijn eigen paard niet aanwezig is).

Maar nu rijd ik een onwijs leuk paardje bij, die dus wel (bij het ontbreken van de juiste sturing) kijkering/schrikkerig kan zijn . En ik wil zo graag van m'n eigen onhandigheid af!!!

Wie o wie heeft goede tips .... Om vooral zelf zekerder te worden en door m'n angst heen te rijden (want als het eenmaal goed gaat dan kan ik zo onwijs genieten van het rijden en gaat gewoon alles heerlijk). Want het lijkt me heerlijk om zelfverzekerd en doortastend te kunnen rijden, ook als het wat "spannender" wordt..

**Geplaatst**: 04-12-13 12:16

Geplaatst: 04-12-13 12:16

Bij mij is dat hetzelfde. Ik steek het erop dat ik meer verantwoording heb ten opzichte van werk enz.
idd bang om te vallen.

Hoe op te lossen? misschien met instructrice erbij toch de spannende dingen opzoeken en doorrijden.
Ik heb dit nu met het paardje van mijn vriendin waar ik noodlottig vanaf ben gevallen. Met haar erbij gaat ht goed maar ben ik alleen dan brrrr.

Maar zorg dat er iemand bij is en zoek het op. Probeer ademhaling goed te hebben.

**Geplaatst**: 04-12-13 12:29

Geplaatst: 04-12-13 12:29

In principe moet je gewoon het paard vertrouwen waar je op zit , ik weet ik heb makkelijk praten want ikzelf heb totaal geen angst , ik ga op in principe op elk paard , maakt niet uit hoe stout hij is

Maar een vriendin van me moeder heeft ook hele erge angst op haar eigen paardje , laatst had ze weer volle vertrouwen erin en nu is ze alweer gevallen en het enigste wat ze nu zegt is ik wil niet meer , helaas moet zo iemand iets zelf beslissen en uiteindelijk zal ze er toch weer over 2 dagen op gaan , maar inderdaad sommige zitten gewoon met het werk en kunnen niet 6 weken thuis blijven

**Geplaatst**: 04-12-13 21:00

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-12-13 21:00

Ik ben op pony een rondje door het dorp gaan maken, zonder zadel (zijn zadelloos momenteel). 2 maanden terug durfde ik nog nieteens aan de hand de straat uit!
Op het laatst waren een paar pionnen die heeeeel eng en paardetent waren, dus toen ben ik afgestapt. Ben toch best wel trots

**Geplaatst**: 04-12-13 22:19

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-12-13 22:19

Goede tip om een instructrice in de bak te zetten. Dat helpt bij mij heel goed. Zij geeft aan wat er moet gebeuren en zowel paard als ik hebben 1 oor op haar gericht. Daardoor zijn we minder met elkaar bezig.

**Geplaatst**: 08-12-13 22:50

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-12-13 22:50

Ik bewonder iedereen hier echt enorm om hen doorzettingsvermogen!. Ga zo door!.

**Geplaatst**: 09-12-13 11:50

Geplaatst: 09-12-13 11:50

chelle_dora schreef:
Inderdaad.. Ik wil graag leren vallen maar vaak gaat het vallen en landen in 3 seconde tijd en dan lig ik al op de grond nog voordat ik me kan bedenken hoe ik ook alweer heb leren landen...

Same here, ik zag ineens heel snel de grond op me afkomen en de volgende seconde was ik Knock-out :')

dan kan je weinig denken. Dit was 2/3maanden geleden en mijn eerste val. Nu erg bang om te vallen natuurlijk. Ik 'mag' ook niet vallen met m'n slechte knieen..