Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-10-13 23:01

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-10-13 23:01

Even update'tje: Heb me sinds enkele weken omgeschoold naar western rijden en met de ideale leeromgeving gaat de stress stapje per stapje weg. Ben wel zenuwachtig. Heb morgen voor het eerst eigenlijk een les (van een equicoach) met mijn verzorgpaardje. Benieuwd of ik een paar antwoorden krijg..

**Geplaatst**: 30-10-13 23:12

Geplaatst: 30-10-13 23:12

Annemarievzr schreef:
Ook hier meldt zich een bange ruiter: ik ben van mijn vorig paardje een paar keer gevallen en in januari flink mijn ribben gekneusd en flinke angst er aan overgehouden. Nu ben ik sinds juni mijn nieuwe paard aan het leren kennen. Op zich een braaf dier, maar nu we in een nieuwe stal staan met alleen buitenbak moest hij daar erg aan wennen (Veel spannende dingen te zien!). We zijn ondanks de angsten van mij heel aardig gevorderd en ook in het bos wezen rijden, alleen en met anderen. Maar ik ben er 3 weken gelden in het bos afgevallen en nu ben ik weer heel gespannen. Ik bereid me voor op zo'n gemene rodeo bok en houd hem te kort, waardoor hij zich juist gaat spannen en bol maken en aanvoelt als een bommetje. Ik longeer van te voren goed, en zing als ik erop zit om mijn adem te reguleren, maar heb toch steeds een gevoel "als hij maar niet..." voor en tijdens het rijden. En ik wil dat gevoel terug van samen fijn rijden! ik weet het, het zit vooral tussen de oren! Weet iemand nog meer technieken om 'geestelijk' te ontspannen? Ik ga morgen met de storm in elk geval NIET rijden! Ik heb nu vooral succesmomenten nodig!

Welkom, Annemarievzr! Dat laatste vind ik dus een heel belangrijke: proberen weer succesmomentjes te krijgen en dan uitbouwen naar meer. Bij mij werkt het wel zo. Kleine stapjes zijn ook goed, als ze de goede kant maar op leiden

Ik heb niet de ultieme oplossing voor je. Als ik die had, dan gebruikte ik hem zelf

Maar volgens mij pak je het heel goed aan door rekening te houden met temperament bij je paard en eerst te longeren. Niet stoer willen doen, gewoon doen wat voor jou goed voelt, dan komt het wel +:)+

Wat mij ook helpt is niet met een vast doel naar mijn paard gaan, maar aankijken hoe het op dat moment voelt en hoe hij is en dan op gevoel bepalen wat we die dag doen. Dat kan dus ook een wandeling zijn of grondwerken als dat beter voelt.

**Geplaatst**: 31-10-13 00:29

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-10-13 00:29

Ik heb ook niet echt een oplossing, behalve inderdaad kleine stapjes! Iedere keer een klein stapje verder, dat is goed genoeg, zeker voor bangerikken zoals wij :')

Ik verwacht inmiddels vanwege meerdere redenen ook niet meer de wereld en moet zeggen dat dit wel een hele hoop helpt. Ook het feit dat we nu op een hele fijne stal staan en een binnenbak hebben scheelt wel een hoop, want als het inderdaad echt rotweer is of heel hard waait dan verkassen we naar de binnenbak als ik al aan het rijden ben, en dan is er ook een stuk minder afleiding. Wat ik voorheen deed, was ofwel rijden met muziek in m'n oren (dan hoor ik geen enge dingen en dan merkte ik dat m'n pony ineens ook relaxter liep) of met een kuikenmak ander paard (en ruiter

) in de bak rijden zodat je paard daar als het ware steun aan heeft.

Moet zeggen dat het hier heel erg fijn gaat (gelukkig!) en we zowaar dressuurmatig nu ook kunnen werken en ik ponylief aan durf te pakken als ze probeert te draken (soms houdt ze zo'n bui).
Maarrrrrr nu gaan we echt heel easy-going door de bak heen:
Afbeelding

Nu moet ik zeggen, morgen eerst maar kijken of ik dan nog zo'n held ben, ze heeft gisteren en vandaag vrij gehad dus even goed timen wanneer ik morgen naar stal ga, want een hele volle rijbak blijft voor ons allebei eng.. Maar nu ik weer zo op 1 hand door de bak kan rijden moet ik zeggen dat ik toch wel over m'n grootste angsten heen ben nu, en da's wel heel fijn

duurt even maar dan heb je ook wat

Ben nu dus ook niet meer zo bang dat ik met alles m'n rug breek.. En ach.. zelfs dat overleef je.. :')

**Geplaatst**: 31-10-13 19:55

Geplaatst: 31-10-13 19:55

Kijk dan, hoe relaxed Chelle-Dora, dat ziet er heerlijk uit $*\o/*$ Fijn dat het zo goed gaat met jullie!
Ik herken je stress om een volle bak hoor. Ik kies zeker nu in de herfst en winter weer de rustige momenten uit om te gaan rijden. Dat geeft mij meer rust en paard ook. Een hele rustige pony (die vindt mijn paard minder eng dan grote paarden

) erbij gaat ook prima. Ach, als dat helpt, is het toch helemaal niet erg?!

**Geplaatst**: 01-11-13 13:09

Geplaatst: 01-11-13 13:09

Hi,

Ik meld me ook even bij dit topic voor moed/inspiratie/geweldige verhalen. Wat goed van jullie dat sommige zover al zijn gekomen! Ik hoop dat ik ook weer het plezier weer terug vindt.

mijn verhaal:
Ik ben ook al een aantal keer (3!) van mijn paard gevallen en de laatste keer was eind augustus. Ik heb toen me elleboogbanden gescheurd en 4 wkn in het gips gezeten. Nu krijg ik mijn arm nog steeds niet helemaal recht maar kan ondertussen wel kracht zetten. Ik geef mijn paard niet de schuld, ze is nogal angstig aangelegd. Haar probleem is dat als ze in paniek schiet.. ook echt helemaal in paniek is en ik haar niet altijd rustig krijg. Ze doet het dus niet om gemeen te zijn. Om dit probleem te tacklen ben ik gisteren naar een manege verhuisd waar altijd iemand is en waar ook camera's hangen. Wil daar voorlopig privelessen gaan nemen, maar eerst mag de instructrice erop om haar aan de bak te laten wennen.

Voordat ik viel (1+2 was kort op elkaar in het begin ben die dag 3x opgestapt in het totaal) heb ik sowieso erge ups en downs met haar gehad. Mijn angst is vooral haar draf, nu zal ik sowieso erg gespannen zijn denk ik maar ik vind haar draf.. eng.. ze neemt namelijk hele ruime passen en ik ken dat ritme totaal niet.
Op dat moment raak ik uit balans en daar wordt zij zenuwachtig van en dan wordt ik dat weer en zo escaleert dat.

Pfff voor mij wordt het vanaf deze maand : "nieuwe kansen"

Muziek heeft me trouwens in het verleden ook goed geholpen maar niet met oortjes zoals Chelle_dora zegt ik probeerde dat maar van het geritsel schrok mijn paard. Ik zette de radio gewoon vrij hard

Misschien dat het nu straks wel werkt.

**Geplaatst**: 02-11-13 13:12

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-11-13 13:12

Misschien is het goed op met jouw paardje wat schriktraining te doen, die kan aan de hand. Het vergroot het vertrouwen van je paard, van jezelf en het versterkt de band. Dan zal ze misschien niet zo snel meer paniekeren en dit wetend kan dit wel helpen aan jou vertrouwen

**Geplaatst**: 02-11-13 17:25

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-11-13 17:25

Ik ben vandaag voor de 3e keer sinds maart ofzo weer alleen met paardlief op pad geweest. En al was het maar een stukje van 5 minuten naar de bak, maar ze had de hele week niks gedaan dus was wel enthousiast! En het ging prima! De terugreis konden we gewoon lekker ontspannen lopen

Het zijn de kleine dingen die het 'm doen.

**Geplaatst**: 07-11-13 15:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 07-11-13 15:21

Hierbij meld ik me weer af. Ik heb me een poosje hier gemeld en toen was ik nog erg bang, toen ik op die Haflinger reed, Bella. Ze steigerde en ik kon maar net voorkomen dat ik viel. Ook Bella sloeg bijna om, dat was zo'n eng moment voor mij.
Daarna werd ik erg bang voor deze pony, niet wetend waarom.

Een aantal geleden reed ik op een andere pony. Ze was echt heel braaf, maar ze had wel pit. Ze had een enorm tempo en racete echt door de bak. Maar op de een of andere manier vertrouwde ik deze pony, ik vertrouwde haar in haar manier van doen. Ik had in tijden niet meer zo fijn gereden!.

Na die les ging ik ineens als een speer!. Ik ben echt helemaal niet bang meer, op geen enkele pony. Geen enkele.

Hierbij is vooral ook mijn advies: Word een keer goed boos op jezelf, maar blijf wel in jezelf geloven. De eerste stap, om niet bang meer te zijn, moet je zelf zetten. Een ander kan dat niet voor je doen.

suc6

**Geplaatst**: 08-11-13 20:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-11-13 20:44

Ik kan me hier ook wel melden.

Ik heb nu een paard wat al een aantal jaar stil staat. Wil het nu proberen weer op te bouwen en er weer op te klimmen, maar aangezien ik in het verleden wel wat vervelende ongelukjes heb gehad ben ik angstig geworden. Zodra het vertrouwen er is, is er niets aan de hand, maar dat vertrouwen is lastig. Met het paard wat ik nu heb al helemaal. Die heeft dat heel goed door. Ze is wel braaf en controleerbaar, maar ja het blijft een dier. Ze is best wel schrikkerig en kijkerig. Logisch ook, ze wordt niet gereden, dus energie voor tien.
Ik wil haar binnenkort na laten kijken door de dierenarts, osteopaat en de tandarts zodat ik zeker weet dat ik er op klim zonder dat ze pijn heeft. Daarna hulp inschakelen en iemand er bij halen die mij kan helpen er weer op te klimmen (mochten jullie iemand kennen omgv. Tiel/Culemborg is het welkom). Vind het dus allemaal wel heel erg spannend, maar ik wil het wel zelf doen omdat ik denk dat ik anders nooit over die angst heen kom. Dus duimen maar dat ik er niet vanaf pleur.

**Geplaatst**: 08-11-13 20:52

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-11-13 20:52

@ teuk weet je wel hoe zo voorheen onder het zadel was? Dan weet je beetje wat je kunt verwachten. Als ze voorheen braaf was, zal ze nu niet anders zijn toch? Als je alle dingen hebt uitgesloten en zadel ligt goed.

**Geplaatst**: 08-11-13 21:02

Geplaatst: 08-11-13 21:02

Ja braaf. Toen ze veel gereden werd was ze ook veel rustiger, dus merk vooral dat ze die beweging echt nodig heeft. Teveel energie haha. Maarja, kan er natuurlijk niet zomaar 5 keer per week op gaan zitten.

Zeker omdat ik zo'n schijterd ben.

**Geplaatst**: 08-11-13 23:19

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-11-13 23:19

Beginnen met longeren en dan uitstappen is een goed begin toch?

Vertrouwen is het paard hebben scheelt veel! Ik ben zo een angsthaas maar van mijn merrie weet ik als er niks te schrikken valt ze heel erg braaf is hooguit wat voorwaarts, daar stapte ik dan ook naar een jaar rust gewoon op, kon helaas niet longeren vanwege chronische blessure dus had weinig keus. Iedereen verklaarde me voor gek maar weet dat zij niks doet als ik haar gewoon in haar tempo laat lopen ( gaat dan niet rennen ofzo ) en dat durf ik dan weer wel.. maar waait het bijv. En ik moet opstappen heb ik de kriebels. En elk ander paard als haar moet eerst vastgehouden worden tot ik overtuigd ben dat hij niet plots gaat rennen/bokken etc wat ik me allemaal in mijn hoofd haal wat allemaal zou kunnen gebeuren.. raar wezen ben ik toch!

**Geplaatst**: 08-11-13 23:29

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-11-13 23:29

Ja snap wat je bedoelt. Heb haar helaas niet genoeg gereden om te weten hoe ze nu zou reageren.
Heb inderdaad in het verleden ook een pony gehad. Stapte er altijd op in welke omstandigheid dan ook. Helaas is dat wederzijdse vertrouwen nu nog niet groot genoeg. Moet ook groeien natuurlijk. Gaat langzaamaan wel beter.

**Geplaatst**: 08-11-13 23:37

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 08-11-13 23:37

Komt vast wel goed! Zeker dat je nu alweer met haar aan het werk bent om die band terug te krijgen. Belangrijkste is wederzijds vertrouwen anders kom je niet zo ver. En ik weet heel makkelijk gezegd zeker thuis maar des te moeilijk wanneer je opstapt. Ikzelf vind dat het engste stuk, blijft het paard daar braaf bij zonder spanning ben ik al iets gerustgesteld. Helaas probeert mijn ruin daar meteen uit, hij blijft stilstaan tot ik zit ( dat heb ik in den treuren geoefend haha ) maar met aanstappen heeft hij dan zoiets bekijk het je.. en dreigt met bokken, maakt mij extra onzeker en dan heeft hij helemaal zoiets mooi ik bepaal wat er gebeurd..

**Geplaatst**: 18-11-13 10:46

Geplaatst: 18-11-13 10:46

Peuk schreef:
Ik kan me hier ook wel melden.

Ik heb nu een paard wat al een aantal jaar stil staat. Wil het nu proberen weer op te bouwen en er weer op te klimmen, maar aangezien ik in het verleden wel wat vervelende ongelukjes heb gehad ben ik angstig geworden. Zodra het vertrouwen er is, is er niets aan de hand, maar dat vertrouwen is lastig. Met het paard wat ik nu heb al helemaal. Die heeft dat heel goed door. Ze is wel braaf en controleerbaar, maar ja het blijft een dier. Ze is best wel schrikkerig en kijkerig. Logisch ook, ze wordt niet gereden, dus energie voor tien.
Ik wil haar binnenkort na laten kijken door de dierenarts, osteopaat en de tandarts zodat ik zeker weet dat ik er op klim zonder dat ze pijn heeft. Daarna hulp inschakelen en iemand er bij halen die mij kan helpen er weer op te klimmen (mochten jullie iemand kennen omgv. Tiel/Culemborg is het welkom). Vind het dus allemaal wel heel erg spannend, maar ik wil het wel zelf doen omdat ik denk dat ik anders nooit over die angst heen kom. Dus duimen maar dat ik er niet vanaf pleur.

Neem eens contact op met arua.nl, die zit bij jou in de buurt en heeft ervaring met angstbegeleiding

**Geplaatst**: 18-11-13 10:55

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-11-13 10:55

Maar ik moet me helaas ook weer melden, het is een hele tijd goed gegaan en we zijn zelfs gestart en hebben een sprongetje gewaagd, maar de angst is er langzaam weer in aan het sluipen. We zijn verhuist van stal en sindsdien is zijn we weer aan het tobben. Vreemd terrein enzo dus uiteraard wat kijkerig, in de buitenbaan al een paar keer met me aan de ren gegaan, dus maar in de binnenbak gaan rijden. Toen heeft ze me een paar weken later er flink afgegooid afgelopen vrijdag is ze in blinde paniek met me aan de kleter gegaan. Ik ben blijven zitten maar wist niet hoe snel ik er af moest komen toen ze uiteindelijk stil stond. Ik weet dat het grootste gedeelte aan mij ligt, zij kijkt en ik verstijf omdat ik denk dat ze gaat schrikken en dat doet ze dan uiteraard ook. Of ik zie/hoor bijvoorbeeld al dingen waardoor ik al verstijf voordat het paard nog maar door had dat er misschien iets zou kunnen zijn om van te schrikken. Zo irritant maar leer jezelf dat maar eens af

**Geplaatst**: 18-11-13 17:23

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-11-13 17:23

@ heukeltje ik herken het gevoel. Vandaag mijn ruin uitgestapt nadat iemand anders hem gereden had. Hij was heel braaf met rijden, diegene die hem rijd zei laat al je gevoelens over hem buiten de bak als je opstapt vanaf nu gaat hij naar jouw luisteren haha. Heel leuk gezegd maar wel heel moeilijk! Maar van vandaag een goede gevoel overgehouden, ipv hem zijn eigen tempo te laten stappen vandaag zelfs actief gehouden in stap en op de 2de hoefslag zodat hij wat meer moet nadenken waar hij loopt. En het helpt blijkbaar, op wat schudden met het hoofd na deed hij keurig wat ik vroeg ( hoofdschudden vond ik ook eng in begin en dat probeert hij nog altijd of ik daarvan onder de indruk ben haha )

**Geplaatst**: 18-11-13 17:45

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-11-13 17:45

Ja ik heb er zaterdag ook iemand anders opgezet en dan gaat ze ineens leuk doen. Zo frustrerend! Maar het grootste probleem is gewoon dat ik verstijf op die 'angstige' momenten en het dus niet kan negeren. Want bij elk geluidje denk ik al Oh daar gaat ze en pak ik vast rij haar terug ipv het voorwaarts oplossen. Maar ja dat zijn refexen en zijn heel moeilijk uit te schakelen. Maar heb ook dagen dat ik denk nou ga je maar eens gewoon doen en lukt het wel, heb alleen niet elke dag zo'n lefdag. Vaak rij ik 's avonds lekkerder, weinig afleiding om me heen. Overdag gebeurt er van alles op stal en raak ik al bij voorbaat in de stress van alle dingen waar ze wel niet van zou kunnen schrikken.

**Geplaatst**: 18-11-13 20:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-11-13 20:44

Mijn ruin is gelukkig wel vrij cool, hij schrikt niet zo gauw maar is wel kijkerig wanneer ik het spannend vind ( meer op zoek naar wat ik eng vind haha ). Vandaag startte iemand tractor naast de bak en degene die naast me liep vroeg of ze hem even moest vastpakken of dat ik even wilde wachten, toen zei ik heel stoer dat hoeft niet dat vind hij niet eng :p bij mij is vooral de omschakeling van een sensibele merrie die wel altijd alles eng vond na een coole kikker die alleen misbruik maakt wanneer ik onzeker ben.. lees hij gaat stilstaan en dreigt met bokken wanneer ik been geef..

**Geplaatst**: 18-11-13 22:42

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-11-13 22:42

Ja bij mij komt het ook vanwege mijn vorige paard. De merrie die ik nu heb is eigenlijk super cool in d'r koppie alleen word ze nerveus van mij. En vind ze het idd wel handig om te misbruiken als ze geen zin heeft. Als ik angst heb stop ik namelijk met rijden en kan ze lekker doen wat ze zelf wil

**Geplaatst**: 18-11-13 23:52

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-11-13 23:52

Leuk he zo'n paard die spiegelt? :p
gewoon blijven oefenen en zorgen voor goede ervaringen dan komt het vanzelf weer goed met ons ! ;-)

**Geplaatst**: 19-11-13 09:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-11-13 09:58

Nou ik hoop het, na 1 nare ervaring ben ik weer terug bij af. Rijden ging gister oo gewoon niet. Vanavond gaat eerst iemand anders er op en ik pas als ze moet is

**Geplaatst**: 19-11-13 10:15

Geplaatst: 19-11-13 10:15

Hier ging het juist wel lekker nu, kreeg weer wat vertrouwen en durfde ik weer wat te vragen (rijden met de Sorrento, waar ik vanaf gerodeo'd was..) Laatste keer ging echt lekker, en het zag er volgens de eigenaresse ook goed uit. Maar toen kreeg ik het telefoontje van de eigenaresse: die was er een week later dus vanaf gerodeo'd.. Hij was een beetje gek in de bol... Dus vind het nu wel weer spannend om op te stappen.

**Geplaatst**: 19-11-13 10:36

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-11-13 10:36

Nou het was gister de eerste keer dat ik er weer opzat na ons cross avontuur. Paard was rustig hoor gister maar ik niet

**Geplaatst**: 19-11-13 10:41

Geplaatst: 19-11-13 10:41

O, o, meiden, we zijn weer lekker bezig met z'n allen

Stapje vooruit, stapje (of 2) achteruit. Maar toch elke keer weer dat stapje vooruit, laten we daar maar op focussen! Hier weer aan het opbouwen. Dat wil zeggen, ik moet er nog op na twee weken longeren en grondwerk vanwege een wondje in zijn mond. Mijn dochter en bijrijder zijn er al op geweest en hij is zo mak als een lammetje, zo zeggen zij. Toch voel ik de spanning al weer komen als ik aan vanmiddag denk, dan is het mijn beurt

Ik herken het heel erg dat je soms zo'n stoere koele dag hebt. Je stapt er op en denkt "Ik ga gewoon lekker rijden" en dan lukt het nog ook

Soms wilde ik wel dat mijn paard iets minder spiegelde, dat zou een stuk eenvoudiger zijn! In de aanloop naar vanmiddag ga ik mezelf programmeren op dat stoere gevoel, misschien helpt dat