Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
arie53 schreef:Dit wordt tegenwoordig voor rijkunst versleten terwijl het paard zwaar op de voorhand gaat
arie53 schreef:e hadden in die tijd nog geen verkeerde horizontale Volbloedhalzen.
[pien_2010] schreef:Als ik moet kiezen tussen AR c.q. modern dan kies ik voor AR. Er gebeurt wellicht niet zoveel maar volgens mij wordt er ook niets beschadigd bij het paard.
[pien_2010] schreef:Onder begeleiding van mijn moderne instructrice indertijd een passage en piaff mogen rijden op haar grand prix george paard. Wat mij opviel was dat ik op een stijve klaas zat. Amper of niet op door te zitten. Maar zo ervoer ik het toen, huppelen op de plaats deed hij geweldig evenals met swingende huppels door de baan. Begreep er niets van hoe dit kon. Ik zat op een echte houten klaas die passage en piaff deed.
[pien_2010] schreef:Een paard, die St Prix George start gerechtigd was. Ik was zeer dankbaar dat ik dit paard mocht rijden, maar toen ik hem zag en er op ging zitten voelde ik gelijk dat dit hele ernstige foute boel was. Of anders gezegd, een verreden “steets “ paard. Dat was er niet bij verteld dat dit paard bijna niet meer te rijden was.
Zodra ik iets dieper ging zitten of benen gaf begon hij te huppelen op de plaats. Maar eenvoudige oefeningen als wijken, wending om de voorhand was onmogelijk. Dan kwam hij gelijk omhoog. Zodra ik aan de teugels kwam liep hij achter de teugel en verbrak alle contact. Wat was dat paard boos op zijn ruiters, dat werd me gelijk heel erg duidelijk. Dit paard heb ik drie keer per week onder begeleiding gereden (wouw wat miste ik mijn eenvoudige merens paardje waar vaak zo neerbuigend over gedaan word maar die qua opleiding zoveel verder was en beter voelde als dit dressuur gefokte paard dat zo hoog al mocht starten). Enfin na drie weken waren we zover dat paard het toeliet dat ik hem correct kon rijden met vallende stellinghals. Het staken, omhoog komen, boosheid werd minder en minder, en tot verbazing van zijn omgeving accepteerde hij mij , was lief en aardig voor me en deed meer en meer zijn best, zijn rug werd soepeler en soepeler. Ik was met dit hoog opgeleide paard terug gegaan naar de basis B - L. want het leek wel of dat overgeslagen was.
[pien_2010] schreef:Laatst op TV Isabel Werth zien rijden. Ik schrok heel erg. Wat een houten Klaas van een paard. De verslag gever, een man met veel verstand van zaken gaf aan dat het een minder gefokt paard was vergeleken met Damon Hill die later met Helen Langenhanenbergh in de ring zou komen. De presentator werd enthousiast toen Helen kwam: “Wat een mooi gefokt paard. Kijk eens hoe soepel hij door de baan gaat”. Op geen enkele manier werd vermeld dat we keken naar een correct getraind paard (Duits Klassiek) in tegenstelling tot het paard van Isabel dat een modern getraind paard is dat ik als niet correct getraind paard ervaar zoals zoveel modern getrainde paarden (helaas).
[pien_2010] schreef:Helaas met mijn jongste merens moeten stoppen L1 vanwege emigratie. Jammer zij heeft zoveel ijver en aanleg, zij had zeker tot en met Z kunnen halen.
jasmijn78 schreef:. En maar van alles roepen over hoe het zou moeten, en anderen afkraken die qua rijden wel met hun kop boven het maaiveld uitkomen.
terpentijn schreef:Doe je niet aan die hijgende eerzucht en competitiedrang mee (om wat voor reden dan ook) kun je niet paardrijden.
Dan is het ineens een "achtertuintjes"-gebeuren.
Ongeacht met welk soort van paard, ongeacht welk niveau, ongeacht van wie je (prive)les krijgt, zo lang je niet in officiele wedstrijden uitkomt ben je dus samen met je paard "een niks".
Allemachtig wat een stompzinnige kortzichtigheid.
pien_2010 schreef:jasmijn78 schreef:. En maar van alles roepen over hoe het zou moeten, en anderen afkraken die qua rijden wel met hun kop boven het maaiveld uitkomen.
Als mijn toonzetting van dien arrogantie is en af krakerij zoals jij blijkbaar heb opgepakt Jasmijn dan bied ik je daarvoor mijn oprechte excuses aan. Was niet de bedoeling.
Gezien de andere reacties herhaal ik mijn eerdere post aan jamijn: als mijn toonzetting van dien arrogantie is en af krakerij zoals blijkbaar door velen wordt opgepakt dan bied ik daarvoor mijn oprechte excuses aan. Was namelijk totaal niet de bedoeling. Wilde een ander geluid laten horen. Ik heb totaal niet de pretentie om mezelf op de borst te kloppen.
Of anders gezegd, 14 jaar geleden toen ik modern reed dacht ik dat ik goed kon rijden. Tegenwoordig na veel goede lessen en zeer bewust rijden veertien jaar later denk ik dat ik vooral nog heel veel heb te leren en dat ik daarmee in goed gezelschap verkeer met veel mensen hier op BOKT. Leren van mensen hun ervaring en mensen laten leren van mijn ervaring is altijd mijn insteek als het gaat om mijn Posten op BOKT.
Dus mezelf op de borst kloppen was met mijn post absoluut niet de bedoeling.Gossie wat een reacties.
[pien_2010] schreef:Onder begeleiding van mijn moderne instructrice indertijd een passage en piaff mogen rijden op haar grand prix george paard. Wat mij opviel was dat ik op een stijve klaas zat. Amper of niet op door te zitten. Maar zo ervoer ik het toen, huppelen op de plaats deed hij geweldig evenals met swingende huppels door de baan. Begreep er niets van hoe dit kon. Ik zat op een echte houten klaas die passage en piaff deed.
jasmijn78 schreef:Misschien lag het wel aan jou fysieke toestand dan je niet mee kon komen in de beweging? Een paard wat met afdruk loopt heeft nu eenmaal een grotere bewegingsafloop dan eentje die vlakjes en lafjes draaft. Dus de laatste zit lekkerder, zeker voor fysiek ongetrainde ruiters.
[pien_2010] schreef:Een paard, die St Prix George start gerechtigd was. Ik was zeer dankbaar dat ik dit paard mocht rijden, maar toen ik hem zag en er op ging zitten voelde ik gelijk dat dit hele ernstige foute boel was. Of anders gezegd, een verreden “steets “ paard. Dat was er niet bij verteld dat dit paard bijna niet meer te rijden was.
Zodra ik iets dieper ging zitten of benen gaf begon hij te huppelen op de plaats. Maar eenvoudige oefeningen als wijken, wending om de voorhand was onmogelijk. Dan kwam hij gelijk omhoog. Zodra ik aan de teugels kwam liep hij achter de teugel en verbrak alle contact. Wat was dat paard boos op zijn ruiters, dat werd me gelijk heel erg duidelijk. Dit paard heb ik drie keer per week onder begeleiding gereden (wouw wat miste ik mijn eenvoudige merens paardje waar vaak zo neerbuigend over gedaan word maar die qua opleiding zoveel verder was en beter voelde als dit dressuur gefokte paard dat zo hoog al mocht starten). Enfin na drie weken waren we zover dat paard het toeliet dat ik hem correct kon rijden met vallende stellinghals. Het staken, omhoog komen, boosheid werd minder en minder, en tot verbazing van zijn omgeving accepteerde hij mij , was lief en aardig voor me en deed meer en meer zijn best, zijn rug werd soepeler en soepeler. Ik was met dit hoog opgeleide paard terug gegaan naar de basis B - L. want het leek wel of dat overgeslagen was.
jasmijn78 schreef:Tsja.... als je niks van een paard verlangd, geen noemenswaardige inspanning... dan worden ze uiteindelijk allemaal wel mak/rustig. De kunst is om juist in maximale aanspanning mentale ontspanning en losgelatenheid te behouden. DAT is de kunst van het rijden. Als je dat lukt, dan heb je het goed gedaan. Dus jouw verhaal zegt mij weinig. Hooguit dat het paard bij jou zich niet in hoefde te spannen. Dat jij een PrixStGeorge paard op BL niveau kunt laten lopen... Ik zou het toch liever andersom zien.
terpentijn schreef:Doe je niet aan die hijgende eerzucht en competitiedrang mee (om wat voor reden dan ook) kun je niet paardrijden.
Dan is het ineens een "achtertuintjes"-gebeuren.
Ongeacht met welk soort van paard, ongeacht welk niveau, ongeacht van wie je (prive)les krijgt, zo lang je niet in officiele wedstrijden uitkomt ben je dus samen met je paard "een niks".
Allemachtig wat een stompzinnige kortzichtigheid.
superwoman schreef:Hmm, ik moet zeggen dat ik van de wedstrijden erg veel geleerd heb. Oefeningen waarbij ik dacht dat ik ze "onder controle" had, zijn op een wedstrijd soms veel moeilijker.
Stukje spanning van ruiter en paard maakt het duidelijkEr waar er nog verbeterpuntjes zijn. Daarbij moet je de oefeningen rijden op het juiste moment.
Ook ik reed gewoon voor mijn plezier.
Vibd de kortzichtigheid
nombrado schreef:Ik ben vorige week nog op een wat ouder GP paard gestapt, beheerste alles, maar owowow, wat zat dat paard vast in zijn lijf en rug en scheef.....