Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-08-13 14:20

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 07-08-13 14:20

Wel, ik denk dat je het antwoord zelf al geeft. Als je het paard geweldig vind, op blijven rijden. Je leert dan wel letterlijk met vallen en opstaan om in balans te zitten, maar je leert het wel

**Geplaatst**: 07-08-13 14:23

Geplaatst: 07-08-13 14:23

Maar waarom zou je op een paard blijven rijden, als je die boos maakt? Het is ook niet goed voor je vertrouwen om er dan elke keer (bijna) naast te liggen toch? Ik zou eerst een paar keer een ander paard rijden, en als je weer wat vertrouwder zit, dit beestje weer proberen.

**Geplaatst**: 07-08-13 14:57

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 07-08-13 14:57

Nou het is eigenlijk pas een keer fout gegaan, de rest van het jaar is er nog nooit iets gebeurt. Ik wil het denk ik sowieso nog een keer proberen, als het dan weer fout gaat kan ik alsnog een ander paard kiezen. Denken jullie dat het een slim idee is om als ik erop ga eerst een privelesje aan de longe ga doen?

**Geplaatst**: 12-08-13 12:20

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 12-08-13 12:20

-xrose: volgens mij weet je zelf wel wat je wil.

Bij mij gaat het rijden ook steeds beter en beter. Ben echt happy.

**Geplaatst**: 13-08-13 15:30

Geplaatst: 13-08-13 15:30

ja daar ben ik weer

Na wat gehannes buiten..heb ik besloten voorlopig niet meer naar buiten te gaan. Ik verkramp/verstijf gewoon van angst( de laatste keer) en ben dus maar afgestapt. Het plezier is nu helemaal weg buiten hierdoor. Hopelijk komt het nog een keer terug

Hopelijk gaat het met jullie een stuk beter?

Heb vluchtig de laatste pagina daargenomen

**Geplaatst**: 13-08-13 20:03

Geplaatst: 13-08-13 20:03

Jammer hoor. Ga nu gewoon plezier krijgen met rijden en in de bak vertrouwen op doen. Ga later stap voor stap weer opstarten.

Ik durf ook nog niet naar buiten. Wil een keer op zondag proberen wanneer het iets rustiger is op de weg. Maar steeds heb ik het te druk. Maar wie weet.........

**Geplaatst**: 13-08-13 21:41

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-08-13 21:41

Pfff, ik moet zondag weer rijden en dan komen de paarden net van de weide af. Ik wil m'n instructrice wel een berichtje sturen dat ik graag weer op het paard wil dat ik altijd rij, alleen ik ben zo bang dat het weer mis gaat. Zeker omdat hij net van de wei komt na 2 weken en dus waarschijnlijk vrij fris is. Misschien is het beter om het deze zondag nog niet te doen..
Er is wel een ander heel leuk paard op de manege die ook potentie heeft voor wedstrijden rijden ed. alleen wil ik m'n vriendje niet kwijt..
Ik vind het maar moeilijk.

Vervelend dat jullie niet naar buiten durven, is het niet handig om een keer te gaan met iemand die bijvoorbeeld het paard vast houd, dan kunnen jullie wat meer ontspannen. Klinkt misschien stom, maar misschien een idee?

Mooi dat het bij andere ook wel weer beter gaat!

**Geplaatst**: 13-08-13 21:48

Geplaatst: 13-08-13 21:48

Tyke schreef:
Jammer hoor. Ga nu gewoon plezier krijgen met rijden en in de bak vertrouwen op doen. Ga later stap voor stap weer opstarten.

Ik durf ook nog niet naar buiten. Wil een keer op zondag proberen wanneer het iets rustiger is op de weg. Maar steeds heb ik het te druk. Maar wie weet.........

Thanks ga ik idd ook doen

Nu ff in de bak lessen en oefenen. Kan er niet iemand met je mee?Op de fiets/paard?
@X_rose: Mijn vriend wil wel een keer mee gaan op de fiets, en de eigenaresse ook. Als ik wat relaxter ben ga ik dat zeker ook doen.

Helaas denk ik steeds: o nu waait het, o nu zijn ze met tractors bezig op het land,o nu zullen veel mensen (kinderen) wandelen en zo nog meer dingen om niet naar buiten te gaan :')

**Geplaatst**: 13-08-13 21:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-08-13 21:58

@Nicky84 je moet inderdaad ook nog eerst meer vertrouwen op doen in de bak

Maar mooi dat je dan ook met iemand anders samen kunt, dan kun je zo ook het vertrouwen steeds verder opbouwen tot het moment dat je echt alleen kunt gaan rijden. Gewoon langzaam opbouwen, dan kom je er uiteindelijk wel!

**Geplaatst**: 13-08-13 22:06

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-08-13 22:06

Ik kom dit topic per toeval tegen in de actieve onderwerpen en wil me graag melden.
Ik ben eigenaresse van een geweldige 3 jarige haflo Arabier merrie.
Ze wordt momenteel beleerd door een ervaren amazone.
Ik heb wel de kennis en skills om het zelf te doen, maar ben er veel te onzeker voor.
Pony doet het super! Ze beheerst alle drie de gangen redelijk, heeft een aardig stuur en rem, en de amazone die haar rijdt doet er alles mee. Ook al op de wei gereden, gewoon super!
Ik heb er nu drie x op gezeten, waarvan de eerste x nog de beste was.... Ik kom eigenlijk niet verder dan stap of een halve draf, áls ik er al op stap...
En aan de pony ligt het echt niet

Morgen mag ik weer... En de moed zakt me nu al in de schoenen.

**Geplaatst**: 14-08-13 13:40

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-08-13 13:40

LadyMadonna: waar komt het door? Heeft ze al eens gek gedaan waardoor de onzekerheid ontstaan is, of is het puur onzekerheid?

**Geplaatst**: 14-08-13 13:48

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-08-13 13:48

Ik ben sowieso geen held.
Ik heb tot 2,5 jaar geleden altijd hetzelfde paard gehad, welke door een blijvende blessure naar een zorgboerderij is verhuisd. Dit paard heb ik 9 jaar gehad en kon ik mee lezen en schijven. Het laatste jaar dat ik haar had heb ik eigenlijk al niet meer gereden, door haar blessure. In totaal heb ik dus al 3,5 jaar eigenlijk niet echt gereden.
Er staan twee paarden van vrienden op stal waar ik zo op stap. Heb tussendoor nog een andere geprobeerd, ook heel braaf, maar precies hetzelfde.
Het is eigenlijk het "nog niet één zijn met je paard"
Met mijn vorige paard wist ik precies wat ze deed als ze een oor bewoog, bij wijze van. Bij deze heb ik dat natuurlijk nog niet.
Ze is vrij voorwaarts (niet schieterig, maar loopt gewoon in vlot tempo). Moet ik sowieso erg aan wennen.

**Geplaatst**: 14-08-13 14:12

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-08-13 14:12

O dit had ik zo kunnen schrijven. Zo herkenbaar. Heb het zelfde met dit paard, alleen buiten. In de bak is er niets aan de hand. Vorig paardje kon ik ook mee lezen en schrijven en die was misschien iets pittiger als deze. Dit paard heeft vooral op de terugweg een flink tempo i.c.m.sterk maken waardoor ik angstig wordt (gevoel geen controle te hebben), zij is gevoelig en reageert daar weer op.

Maar is het niet prettiger voor jou dat je gewoon nog even grondoefeningen doet met je paardje..en dat die andere ruiter haar even berijd voorlopig en dat je het rustig opbouwt? Eerst uitstappen ofzo en dan verder opbouwen? Krijg je ook les op haar?

**Geplaatst**: 14-08-13 17:08

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-08-13 17:08

Ik heb hier een paar pagina's geleden verteld over mijn angst voor tracktors en om alleen met mijn verzorgpaard op pad te gaan. Nou ben ik nog niet weer alleen naar de bak geweest, maar ik ben een paar keer met haar en een ander paard op buitenrit geweest. Ook ben ik gister toen we een tracktor tegenkwamen op haar blijven zitten ipv meteen eraf te springen en haar aan mn vriendin te geven. Ze deed helemaal niks, en ik raakte niet compleet in paniek $*\o/*$

**Geplaatst**: 15-08-13 03:50

Geplaatst: 15-08-13 03:50

super om te lezen Yvanka. Stap verder.

@nicky: met de fiets iemand ernaast is een idee maar denk niet dat ik mijn schoonzus zover krijg of wie dan ook. Denk dat ik met vriendin samen ga gelijk en dan richting haar ga en vanaf daar vertrekken. Maar dat zal ook op een tijdstip zijn dat het rustig is op de weg. En vooral groot verkeer. MIjn paard geeft er geen moer om hoor maar ik schijt 20 kleuren. Zowieso ga ik altijd een dammetje op als er een grote traktor aankomt of ?? Vind ik veiliger voor mij maar ook voor hun. Je weet niet wat ze doen. Meeste mensen vinden het niet erg als je aangeeft dat ze even rustig moeten rijden zodat ik op zij kan. Maar goed eerste keer liever rust en niet teveel van die grote voertuigen op de weg.
Maar komt goed.

Ik begin echt wel weer meer vertrouwen te krijgen met mijn eigen paard. Nu paar keer zonder slof gereden. Ze is weer terug in haar eigen gedrag en wordt ze eigenwijs of strontvervelend dan bokt ze niet maar gaat achteruit lopen of juist harder. Enige probleem wat ik nu heb is dat wanneer ik ga galloperen dat ik haar neit meer terug krijg. Maar moet dan wel weer zeggen dat ze niet meer zo hard gaat. ERg lastig maar goed ga eens op zoek naar instructie. Denk dat ik daar nu weer aan toe ben en de durf heb.

**Geplaatst**: 15-08-13 15:15

Geplaatst: 15-08-13 15:15

Je kan natuurlijk ook schrijven: willen jullie allemaal alsjeblieft mijn boek kopen?!

Anyway, gister was ze met poetsen en zadelen al wat drammerig, waardoor mijn stesslevel aardig steeg. Naja, Syl m gereden, beetje drammen, beetje door dr been vallen, maar verder braaf.
Daar zat ik dan langs de bak met m'n chaps aan en m'n cap in hand denkend: dit wordt m niet vanavond

Uiteindelijk toch op gestapt, rechterhand ging best aardig, gewoon los, op t gemakje stappen....
Op de linkerhand werd het niks

ze werd wat kijkerig, en ipv dat ik haar dan aan het werk zet zodat ze geen tijd heeft om te kijken ga ik zoeken wat ze ziet en of het een potentiële schrik trigger is.....
Handig

dus op links zelf compleet geen ontspanning kunnen vinden....

**Geplaatst**: 15-08-13 16:30

Geplaatst: 15-08-13 16:30

Hoi allemaal,

Wil mij gelijk ook even aanmelden voor de topic, ik herken mezelf zo erg in jullie verhalen.

Ben ook angstig met paardrijden, hier heb ik een hele tijd geen last van gehad.
Maar sinds de val paar maanden terug en een zeer voorwaarts nieuw paard krijg ik onderweg naar stal al buikpijn.

Tot schrijfs

**Geplaatst**: 15-08-13 16:36

Geplaatst: 15-08-13 16:36

LadyMadonna schreef:
Je kan natuurlijk ook schrijven: willen jullie allemaal alsjeblieft mijn boek kopen?!

Precies mijn gedachte.

Wat moeilijk zeg dat je nu met buikpijn naar stal toe gaat. Dwing je jezelf om te moeten rijden? Of rij je voorlopig nog even niet weer? Of misschien alleen onder begeleiding?

**Geplaatst**: 15-08-13 17:04

Geplaatst: 15-08-13 17:04

Vergeleken met andere ben ik altijd wel een angstige ruiter geweest, dol op paarden maar ik schiet heel snel in de stress. Ook buiten het paardrijden om. Hier werk ik aan, door middel van ademhalingsoefeningen, yoga en zelfs periodes met therapie. Ik heb vanwege omstandigheden hoop onrust en stress in mijn leven. Paardrijden moet voor mij juist ontspanning zijn. Dat is het een hele tijd geweest, ik had er weer vertrouwen in en kon voor mijn gevoel de wereld aan, springen, ruiterbewijs, galopperen, buitenritten noem maar op ik deed het gewoon. Tot ik heel lomp ben gevallen door 1 niet opletten en twee paard schrok zich een hoedje.

Gelijk weer opgestapt en zelfs nog een sprongje gedaan, de weken erna niks aan de hand. (nou dacht ik) Intussen heeft een vriendin een nieuw paard gekocht, maar zocht hulp in de kosten en bla bla ok prima ik ben wel toe aan een nieuwe uitdaging (dacht ik) ok, 12 jaar, jong, fris, betrouwbaar, lief, volgt mij overal, is een enorme knuffelkont, eerst heel relax paardje niet echt voorwaarts maar gewoon goed.

Het ging allemaal goed, maar nu paar maanden later, is ze heel ongeduldig, staat niet meer stil met opstaan, wilt alleen maar hard, buiten gaat ze loeihard als ze alleen is. Dus ik gesprek aangegaan met "Eigenaresse" geen succes, het ligt aan mij en niet aan het paard ok dan is dat maar zo.

De dagen dat ik nu naar stal ga, is het rijden een strijd aan het worden. Heb zelf een bodyprotector aangeschaft, privé lessen heb ik ook, dan kan ik mij er wel een beetje overheen zetten. Dan moet ik wel galopperen. Maar zelf rijden, dan is het zeer onzeker stappen, zelfs longeren voel ik mij niet meer prettig bij. Terwijl ze niet eens lelijk naar mij kijkt! Ze doet niks alleen onder het zadel gaat ze ineens loeihard. Maar ja zodra ik nu het zadel pak krijg ik hartkloppingen waar u tegen zegt.

Stoppen is ook geen optie, moet gewoon aan mezelf werken. Maar soms stel ik mij de vraag, Hoe?

**Geplaatst**: 15-08-13 19:45

Geplaatst: 15-08-13 19:45

ai lastig zeg. Zou niet weten hoe je dit op moet lossen.
Heb je naast het paard ook spanning? Eventueel longeren en ernaast iets doen en zo terug naar erop?

Ik dacht dat ook gelijk. Koop mijn boek.
Ik weet het zelf ook wel hoor dat paard spiegelt enz.

**Geplaatst**: 15-08-13 20:46

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-08-13 20:46

Nou ik ga zondag als het goed is weer lessen en dan op een ander paardje, als m'n instructrice ermee instemt. Best een leuk beestje en heb hem nooit iets raars zien doen. Dus we zullen zien hoe dat uitpakt.

**Geplaatst**: 16-08-13 16:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-08-13 16:04

Ook lang geleden dat ik nog op bokt.nl geweest ben (waar herexamens niet allemaal goed voor zijn ;D )
Hier gaat het met ups and downs... Voor sommige dingen zeg ik sneller nee dan voordien, gewoon omdat het niet goed voelt. Waar ik dan nadien wel een slecht gevoel over heb, maar de momenten waarop ik rustig ben groeien alleen maar.. Dus we houden ons vast aan de goede momenten en bouwen daarop voort zeker?

**Geplaatst**: 16-08-13 16:22

Geplaatst: 16-08-13 16:22

@ Tyke, ik heb nog drie boeken liggen, dus nee sorry geen interesse in. Hoop dat door het lezen van ervaringen van andere, en behaalde doelen dat ik er ooit wel overheen kom. Daarbij heb ik ook hulp, alleen moet ik het knopje nog even vinden.

@ Tyke, ja klopt tijdens het poetsen begin ik al te rillen op mijn benen, maar dan zet ik wel door. Ga er ook gewoon op, en de eerst 15 min is het een en al stress. De ene dag kan ik na 20 min redelijk rijden en de andere dag kan ik wel janken. Maar ik zet wel door, en zeg ook tegen mezelf dat het paard niks doet. Want ze doet ook niks! ze kijkt niet gemeen, bijt niet staat alleen een beetje braaf paard te zijn.

Longeren, is voor mij gevoel heel eng. Ben bang dat ze er vandoor gaat en ik in de knoop raak met de lijnen. Of dat ze mij ineens zal aanvallen. Dit is nooit gebeurt hoor, maar in mijn hoofd wel.Als ik ontspannen ben is zij dat ook. Maar om nou met een half potje valeriaan naar stal te gaan is volgens mij ook niet helemaal de bedoeling.

@ Loke_094, ben het helemaal met je eens, gewoon doen waar jij je prettig bij voelt. Ik merk ook dat ik bij bepaalde dingen sneller nee zeg en inderdaad achteraf dacht hmmmm had ik het toch maar gedaan. Maar ja we komen er wel. stapje voor stapje

**Geplaatst**: 16-08-13 17:19

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-08-13 17:19

Kun je niet gewoon helemaal terug gaan naar nul? Nul druk? Dus ga naar stal zonder doel. Gewoon om er te komen. Kijk dan wat je kunt en wilt. Vooral naar wat je aankunt geestelijk. Als dat blijft bij voor de stal staan en paard een aai geven om daarna weer naar huis te gaan, zie dat dan als een nieuwe stap op weg naar vertrouwen.
Als je paard wilt borstelen, ook goed. Ga dan borstelen en zet paard dan weer terug.
Zo voorkom je dat je met buikpijn naar paard toe gaat en zonder druk. Als je je zo onder druk voelt staan om van die angst af te komen dan zit je alleen nog maar in die angst, die in feite niet realistisch is (maar wel voor jou!).
Dus.. ga terug naar het niks moeten

Omdat de gedachte aan 'er zal vast wel iets gebeuren' jou al buikpijn geeft voordat je paard hebt gezien.

**Geplaatst**: 16-08-13 17:24

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-08-13 17:24

Heb je alleen dat je de spanning kan loslaten als je instructrice erbij is? Want anders kan je natuurlijk ook gewoon zorgen dat je alleen gaat rijden als er een ander stalgenootje bij kan zijn.