Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-07-13 11:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 19-07-13 11:21

Straks eerste wedstrijdje van mij en mijn paardje. ik vind het wel erg spannend. Ik weet niet hoe ze zal reageren. Nieuwe piste, veel andere paardje, veel lawaai.

**Geplaatst**: 19-07-13 13:44

Geplaatst: 19-07-13 13:44

Polderpaard schreef:
Koel hoor, Jazza! Wat een rare mensen heb je toch, midden op het ruiterpad gaan liggen picknicken Heel knap dat jullie rustig bleven n het samen goed hebben opgelost $*\o/*$
Goed zo, Leesmee $*\o/*$ Geweldig hè, wat je kunt bereiken als je het hoofd koel houdt. Ik heb van de week ook voor het eerst met mijn paard buiten uitgestapt. Klinkt zo normaal en helemaal niet als een prestatie, maar wat was ik blij dat het lukte! Jij was zeer alert, maar ik had niet het gevoel dat hij er ieder moment onder uit kon schieten. Dat is wel anders geweest. Vandaag na de les weer lekker buiten in de wind uitgestapt. Al is het maar een klein stukje, voor mij is het een hele stap vooruit

Precies. Hoe beter het gaat. Hoe blijer en ontspannender ik ben. En ik merk dat ik er veel meer plezier in krijg.

**Geplaatst**: 20-07-13 09:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-07-13 09:15

Wat fijn dat iedereen stappen vooruit maakt!
Ook hier gaan we vooruit. Ik kon niet buitenrijden met mijn merrie. Rijden is nog steeds een stap te ver, maar we maken aan de hand inmiddels heel wat km's aan een los touwtje of helemaal zonder touw. Het grootste stuk hebben we nu dus al overwonnen, heel erg fijn!

**Geplaatst**: 20-07-13 19:52

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-07-13 19:52

Wauw los aan een touw vind ik heel wat hoor, dat vraagt wat vertrouwen en "good thinking", knap!
Ik durfde ook een tijd lang niet naar buiten en heb het wandelen op een gegeven moment uitgebouwd door er onderweg stukjes op te stappen

Dus cap op (en evt paard een zadel. Ik deed het zelf met bbp, dan kon ik er sneller weer af indien nodig

) en wandelen maar! Al ga je er maar 3 passen op, het zijn toch weer 3 passen

Ik kon zo succeservaringen opdoen en vertrouwen in mijn verzorgpony krijgen en dit heeft erg goed gewerkt voor ons

Misschien heb je er wat aan!

**Geplaatst**: 22-07-13 12:40

Geplaatst: 22-07-13 12:40

Polderpaard: top!
Kleine stukjes zonder problemen zijn goud waard en de enige manier om vertrouwen te laten groeien.
Ik ga zo ook weer een stukje bos pakken (lees: schaduw). Hopelijk zonder picknick-ers dit keer

**Geplaatst**: 27-07-13 16:36

Geplaatst: 27-07-13 16:36

Hoi!!

Graag wil ik me hierbij melden/meelezen/reageren en vooral overwinnen!!

Vorig jaar mei tijdens oefenen voor ringrijden van mijn 5 jarige trekpaard Noes afgevallen. Met de ambulance naar het ziekenhuis gereden en het resultaat daarvan was/is beschadiging in tussenwervelschuiven in mijn rug. Wat scheurtjes in, stukje uit en niet meer goed op zijn plaats. Met platliggen en fysio/manuele therapie is dit allemaal redelijk goed hersteld. Echter heb ik er giga angst aan overgehouden... Durfde slecht te rijden, uit angst er weer af te vallen. Nu ging het een tijdje weer hartstikke goed....

Erg gave puzzelrit gedaan samen met Jaan81 op bokt, 20km gereden en paardjes gingen super!!
Ook regelmatig op pad geweest samen met vriendlief en ons andere trekpaard Uto, ook dat ging echt keurig! Ok=ok heb ik alweer 2 rijrjdwedstrijden achter de rug en staat er a.s. zaterdag weer eentje op de planning.
Maaaaaar helaas beetje terug val, want ik zou weer eens alleen (vriendlief op de fiets mee ipv op paard) op buitenrit... We waren pas paar minuutjes van huis, toen het mis ging (100% eigen schuld). Althans, ik streste over iets, nog voordat Noes het zag en er iets gebeurde, dus toen had Noes uiteraard door dat baasje het niet helemaal onder controle had en toen ging hij inderdaad stout doen. Stoppen, achteruit, rondjes draaien e.d. En in plaats van eraan te rijden, raakte ik paniekerig, werd bang dat ik eraf zou vallen en wilde er vanaf!! Dus jankend eraf gekomen.

Mijn vrind er op en met een beetje stemgebruik liep Noes gewoon langs hetgeen hij voor staakte. (Natuurlijk, want eigenlijk weet ik wel dat het gewoon een dappere dodo is, die niet zo snel onder de indruk is, maar op die momenten is hij ineens levensgevaarlijk, lijkt 2 meter hoger dan dat ie werkelijk is en ben ik bang dat ie ineens in een duivelspaard veranderd o.i.d.) Mars verder gereden en ik op de fiets mee.... durfde niet meer terug erop, had weer zo de bibbers in mijn benen. Onwijs sjit, want het ging juist zooo super!
Nu weer opnieuw proberen mijn vertrouwen op te bouwen in de bak en buitenritje samen met Uto.
Maar wat ik me afvraag.... weet gewoon niet hoe ik het moet oplossen? Opzoek naar een goed instructeur die ervaring heeft met iemand die angst opnieuw moet overwinnen (maar vind zo iemand eens, hier in de buurt (Zuid Beveland in Zeeland) Of moet ik mijn brain laten aanpakken door een psycholoog??? Wat is wijsheid??

Zal in elk geval proberen jullie te vertellen van mijn ervaringen en te delen en leren van jullie ervaringen.

**Geplaatst**: 27-07-13 16:57

Geplaatst: 27-07-13 16:57

Wat een goed topic, ik meld me ook even. Bij mij zit de angst volledig tussen mn oren, want ik heb nog nooit iets echt gevaarlijks meegemaakt. Ben er alleen een flink aantal jaar uitgeweest, en toen ik weer begon kwam er angst mee. Voor wat er zou kunnen gebeuren.

Zolang mn voeten de grond nog raken is er niks aan de hand en weet ik precies wat ik moet doen. Maar als ik erop zit, en dan maakt grootte van het paard ook nog uit want hoe groter hoe enger, raak ik gespannen.

Pas als ik het paard goed ken kan ik ontspannen en zelfs lachen als hij een keertje schrikt. Maar een vreemd paard die kijkerig is, of gewoon wat schrikkerig door dat het bijv flink waait, vreselijk.
Teugels kort, liefst volledig in de krul want 'dan kan hij er niet vandoor' .
Slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar ik krijg dat gevoel pas weer uitgeschakeld als ik weer met mn voeten op de grond sta.

Ik zoek nog steeds naar DE tip. Heb zelfs al een keer geprobeerd de angst een kleur te geven (blauw) en dan moest ik aan een veilige kleur (groen) denken. Had ik ergens gelezen, maar helaas maar weinig resultaat.
Binnenkort ga ik naar een Parelli dag, hopelijk kan ik daar iets uithalen. Maar een cursus angstvrij als je op het paard zit, zoek ik nog.
Ik ga niet stoppen met paardrijden, nooit. En ik hoef ook niet elk paard meer te rijden. Maar die irrationele angst wil ik toch wel graag kwijt.

**Geplaatst**: 29-07-13 13:41

Geplaatst: 29-07-13 13:41

Ik ben weer terug bij af.

Ben er gister afgevallen, van het paard dat ik voor de volle 100% vertrouwde.
Hij ging er vandoor, volgens mij had hij er sowieso al heel veel zin in want hij ging hard. Vervolgens raakte ik mijn balans kwijt en toen begon hij met bokken en scherpe bochten maken.
Ben gelukkig niet hard gevallen en hij heeft me ook niet geraakt. Heb alleen wat spierpijn en blauwe plekken. Dus ben er nog goed vanaf gekomen. Vervolgens begon hij alle paarden in de bak aan te vallen. Heb er na nog op een ander paardje gereden en dat ging wel prima.
M'n instructrice wilt nu dat ik op een ander paard ga rijden, omdat ik altijd voorover ga hangen als hij er vandoor gaat en dan is bij hem zo die knop om en gaat hij dit gedrag vertonen.
Ik ga deze week sowieso nog op een ander paard lessen, die dit nooit zou doen.
Alleen wil ik het eigenlijk het liefst gewoon weer op hem proberen, want ik heb echt het gevoel alsof hij m'n maatje is.
Ik ga eerst maar eens de les van deze week doen en dan vragen of ik een keer een privéles mag doen aan de longeerlijn met het paard waarvan ik ben afgevallen, dan voorzichtig weer een galopje enzovoorts.
Ik vind het verdomde poedersuiker. -O-

**Geplaatst**: 29-07-13 14:00

Geplaatst: 29-07-13 14:00

jaa,
anderhalf jaar geleden ging ik met mijn verzorgpony en de eigenaresse een buitenrit maken. de eigenaresse ging op de fiets mee en ik mocht op haar e-pony. toen we op weg waren naar huis mocht ik nog een laatste galop doen en toen ging het mis. hij schoot ervandoor en hij was niet meer te stoppen. in volle rengalop gingen we over de weg en dan ook nog eens voor de 2e keer bitloos... wij gingen ongeveer 3km in rengalop. en dan door het prikkeldraad naar een weiland waar ik hem eindelijk te stoppen kreeg. ik bleef gelukkig wel zitten.

toen ik een paar maanden later in de drunese duinen ging rijden met een manege paard gingen we ook in rengalop met de groep en toen begon mijn paard te bokken... sindsdien blijf ik het eng vinden om met een vreemd paard zomaar buiten te galopperen.

gelukkig heb ik het wel met mijn eigen pony weer aangedurfd om buiten te galopperen!

**Geplaatst**: 29-07-13 22:28

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 29-07-13 22:28

Weer een stap voorruit. Een galopje gedaan zonder zadel, wel enkel op de rechte stukken, maar een begin.

Ik lees ook weer enkel positieve ervaringen. Super bezig iedereen

**Geplaatst**: 30-07-13 09:16

Geplaatst: 30-07-13 09:16

Disclaimer: eventuele grammaticafouten en typos omdat Nederlands mijn vierde taal is. Feedback is welcom dat ik mijn schrijfvaardigheden kan verbeteren

Ik ben ook geen held op paard. Ik ben bang dat ik ooit een keer ga vallen, maar tot nu toe ben ik in mijn leven maar een keer er af geflikkerd, maar deze verhaal gaat daar niet over....

Een keer reden wij in de binnenbak lekker met z'n allen, en onze instructeur dacht de deur buiten de bak gaan openen voor een beetje frisse lucht - natuurlij met een klap. Dan schoot de pony waar ik op reed helemaal in de paniek, sprong opzij en ging heel hard door! En ikke gewoon met de benen drukken om erop te kunnen blijven... ;D Na een seconde of 15 was hij alweer rustig en kon ik hem tot stoppen dringen, maar ik zat bijna te hyperventileren!

In principe weet ik dat paarden van alles kunnen schrikken maar dat was wel zo'n ervaring dat ik dacht "jeetje, kan ik ooit gewoon genieten en niet bang te hoeven zijn dat hij van ergens schrikt?!". En ook die reactie van "IK HOU JE VAST MET M'N BENEN, IK BLIJF HIER!" is misschien een beetje overdreven. Maar ja...

**Geplaatst**: 30-07-13 09:47

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-07-13 09:47

oppassen wanneer je vasthoud met je benen, want je geeft hierdoor druk met je benen, wat je ook gebruikt tijdens het rijden voor bijvoorbeeld tempo te maken

**Geplaatst**: 30-07-13 21:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-07-13 21:49

Vandaag weer een lesje gedaan op een ander paard.
Eerlijk gezegd ging het best goed! Het was een braaf paard, was alleen wat zenuwachtig voor de galop maar ook dat ging goed. Dus ik ben toch niet zo ver terug al ik dacht.

Ik wil echter wel gewoon weer verder op het andere paard waarvan ik ben gevallen, ik heb gewoon een klik met hem voor mijn gevoel en ik wil dat niet opgeven omdat ik er een keer ben afgevallen.
Ik wil niet weer helemaal opnieuw een band opbouwen, dus ik ga gewoon aan mijn instructrice vragen of ik het weer op hem mag proberen.

**Geplaatst**: 01-08-13 04:26

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 01-08-13 04:26

Ik meld me ook! Vroeger niks aan de hand, niks was te gek, te jong, te fris en te fruitig. Ik stapte zonder moeite en met glimlach op alles...

Tot ik een verzorgpaard kreeg, flinke dressuur ruin (1.78 schofthoogte). Flink ding dus... Eigenaresse een weekje op vakantie en ik dus een week "mijn eigen paard"... Eerste dagen gingen goed, leuk, prima, goed gereden. Dag 3... De dag des onheils... Rustig losgewerkt, stap, draf... Galopje in de hoek aanspringen en PANG daar ging hij... Alles uit de kast! Hard, scherpe bochten, bokken en ga zo maar door... Dankzij de diepe zit in het zadel en onzichtbare lijm aan m'n billen ben ik blijven zitten. (ik weet zelf ook nog steeds niet hoe...) Paard stond uit het niets weer stil, keurig op de A-C lijn en slaakte een diepe en toch wel tevreden zucht. Ik pinkte heel veel tranen weg met bibberende handen.

En dan... Wat moet je dan? Nog 1 iemand op stal maar te ver weg om aan te roepen. Als je er af ligt, tja dan stap je weer op.. Maar ik zat nog... Discussie met mezelf, er af of weer doorrijden... Met angst in m'n lijf weer weg gestapt. Maar bij de eerste wapperende spriet voelde ik het paard weer power opbouwen voor nog zo'n rodeo. Nee, bedankt! Dan er maar af en er niet meer op. Met pijn en moeite de week volgemaakt met hulp van andere stalgenoten (waarvan er 1, de dag erna er wel naast lag) en met losgooien.

Sindsdien was ik bang, gewoon bang. Met name als ik alleen aan het rijden was. Zelf poetsen van een zenuwachtig paard ging niet. Helemaal in paniek, hartslag van 200...

Nu wat maandjes verder bij een vriendin gaan "helpen" met de paarden. Ik heb haar mijn angst verteld en we zijn samen begonnen met grond werk. Van poetsen, longeersingel, touwtjes vast tot het longeren zelf. Goed aangegeven waar mijn grenzen liggen. Nu weer heel langzaam opbouwen met rijden, gaat steeds beter. Galop gaat weer als van ouds en als zij even wegloopt schiet ik niet meteen in de paniek. Ik zit er stiekem zelfs aan te denken om volgend jaar weer een wedstrijdje te starten...

**Geplaatst**: 01-08-13 20:40

Geplaatst: 01-08-13 20:40

Zit laatste tijd wel wat mee te lezen maar druk druk.

Hier gaat het echt steeds beter. Vandaag was de dag dat ik ging voor een nieuw dressuurzadel. En heb hem. Verona was echt zo super. Ze werd verrot gestoken door dazen enz. maar bleef zo haar best doen. Na een rit van anderhalf uur met de trailer enz., hitte en 10 zadels enz.
Mijn vertrouwen groeit. De knop om slof eraf te halen is nog niet om hoor maar goed ik ga ook meer dingen maar accepteren van haar. Ze is zo als ze is en ze wilt gewoon wel werken voor mij en doet veel.
Wie weet wat er komt als vervolg................

$*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

**Geplaatst**: 02-08-13 09:01

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-08-13 09:01

waarom bouw je die slof niet af!!, eerste 20 min met slof en dan haal je ze eraf en zo afbouwen.

**Geplaatst**: 06-08-13 08:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-08-13 08:49

Ik heb gisteren echt een gigantisch sprong vooruit gemaakt, letterlijk en figuurlijk. Ik heb namelijk gesprongen met mijn paard en nee niet 30-40 cm, maar 60-70cm en een oxer van deze hoogte. Echt een boost voor het vertrouwen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-13 11:11

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-13 11:11

Hallo allemaal!
Jeetje, ben veel te lang niet ip bokt geweest. Had er gewoon geen tijd meer voor.
Hoe gaat het hier allemaal? Nog diepte en of hoogte punten?
Met mij gaat het allemaal zn gangetje. Rij de laatste tijd steeds meer op verschillende paarden waardoor ik aan alle soorten en maten kan wennen. Met de een gaat het beter dan met de ander. Bij de een komt de spanning weer naar boven (erg loperig) en bij de ander heb ik nergens last van. Maaar ik moet zeggen dat er vooruitgang in zit!

Debra,.wat goed zeg!!!ik doe het je niet na.

**Geplaatst**: 06-08-13 11:25

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-08-13 11:25

Dat komt wel Liesbeth1994.
Het heeft inderdaad zijn voordelen om verschillende paarden te rijden, je leert verschillende karakters kennen

**Geplaatst**: 06-08-13 11:33

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-08-13 11:33

Hoihoi,
ik heb een tijdje geleden hier wat berichten geplaatst over mijn springangst,
ik kan jullie vertellen dat ik volledig van mijn springangst af ben! $*\o/*$
ik spring weer gewoon een B parcourtje rond

ik heb 24 augustus dan echt mijn eerste springwedstrijd

**Geplaatst**: 06-08-13 11:57

Geplaatst: 06-08-13 11:57

super dat je van je springangst af ben toppie.

@debravanesch: ik blijf zowieso altijd met slof rijden wanneer ik op buitenrit ga. Maar in de bak moet ik er een keer vanaf. Afbouwen is een mogelijkheid maar ze heeft het gelijk in de gaten en gebruikt dit dan..... maar ik heb vandaag gereden zonder slof. Hing wel klaar.

Zoals gezegd ben weer stapje verder. Slof vandaag niet aangedaan en lekker gereden. Galop is nog niet helemaal zonder maar goed. Weer stapje vooruit.

**Geplaatst**: 06-08-13 12:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-08-13 12:10

laat ons zeker weeten hoe de wedstrijd ging galopje2000.

Het is inderdaad een stap in de goede richting Tyke. En de galop volgt, dat is ook een vorm van afbouwen he ;-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-13 17:37

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-13 17:37

debravanesch schreef:
Dat komt wel Liesbeth1994.
Het heeft inderdaad zijn voordelen om verschillende paarden te rijden, je leert verschillende karakters kennen

Juistem! Ben ook heel blij dat het kan.
Ik kom net van het grote zwartje af. Ging heel goed, heel fijn gereden. Ondaks wat gekibbel met die rot vliegen. Volgende keer maar ipv zweep gewoon een vliegenmepper gebruiken ~~}>

**Geplaatst**: 07-08-13 00:03

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 07-08-13 00:03

Goed van je Tyke! En met veel geduld en tijd kom je er wel!

**Geplaatst**: 07-08-13 12:41

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 07-08-13 12:41

Wat denken jullie dat beter is? Gewoon op het paard verder gaan waarvan ik ben afgevallen of moet ik een ander paardje kiezen? Het gaat om manege paarden. Het paard waarvan ik ben afgevallen vind ik geweldig en ik wil eigenlijk geen ander, alleen hij word dus boos als je uit balans raakt en daar heb ik soms last van. Dus wat vinden jullie?