Hallo allemaal,
ik denk dat alle ruiters hier wel eens last van hebben. De een in wat groter mate dan de ander.
Ik rij zelf al meer dan 30 jaar en heb dus uiteraard het nodige meegemaakt.
Ook fases gehad waarin ik al misselijk werd bij het idee dat ik op een paard moest gaan zitten.
Gelukkig heb ik daar heel begripvolle en kundige begeleiding in gehad die mij het vertrouwen weer terug konden geven.
Nu is mijn werk jonge paarden zadelmak maken en paarden corrigeren.
Maar ook nu kom ik nog wel eens in situaties waar ik van denk; ik zou het heel fijn vinden als er nu iemand anders op zat!
Zo zie je maar, ook als beroepsruiter heb je last van angst en ik denk dat dat heel normaal is en misschien ook wel goed om te vermijden dat je de situatie onderschat.
Zeker na een flinke val, al dan niet met blessures, is het van belang dat je de tijd weer neemt om vertrouwen in jezelf en je paard te krijgen. Hoe lang dat duurt en hoe je dat moet doen? Ik denk niet dat er een standaardantwoord op is.
Mijn ervaring, zolang je je niet zeker voelt, zorg dat er iemand bij is als je gaat rijden. Forceer het gebeuren niet meteen maar ga voor jezelf een soort van basis vormen die je elke dag herhaalt en als het goed gaat, komt er weer wat bij.
Probeer je vooral niet dapperder voor te doen dan je bent, want dat hebben die beesten akuut in de gaten. En neem vooral begeleiding die begrip voor je situatie heeft en je erdoorheen kan helpen en niet zo onder het mom van; kom op stel je niet aan...
In elk geval heel veel succes ermee....