Bokt.nl

Odeale schreef:

Dendrofleur je bent wel mooi zelf je jonge paard aan het inrijden dat is toch al stoer zat? Er zijn er genoeg die dat niet durven hoor.
Heb je vervelende ervaringen dat je angstig bent geworden? of ben je meer onzeker of je het goed doet?
Dat laatste heb ik meer bij nieuwe dingen.
En verder gaan dan je zelf wil moest ik ook wel eens bij mijn instructrice. Soms heeft dat goed uitgepakt, soms ook niet.

Wendy_Komen schreef:

Weet niet hoe je het precies doet omdat ik er niet bij ben, dus wellicht wat ik ga zeggen doe je al.
Je stapt, wil halthouden, en neemt dan een lichte druk op de teugels. Als hij dan zijn hoofd naar beneden doet, hou je dezelfde hoeveelheid druk. Je volgt hem dan dus gedeeltelijk met je hand, maar hou die lichte druk. Ook al loopt hij 10 meter met zijn kop op de grond en dan pas halthouden is het nogsteeds braaf. Dus zou persoonlijk proberen niet de druk te verhogen, maar hem wat tijd te geven erover na te denken.

Goed dat je de osteopaat laat komen. Neem aan dat er al een tandarts bij is geweest?

DendroFleur schreef:

Odeale schreef:

Dendrofleur je bent wel mooi zelf je jonge paard aan het inrijden dat is toch al stoer zat? Er zijn er genoeg die dat niet durven hoor.
Heb je vervelende ervaringen dat je angstig bent geworden? of ben je meer onzeker of je het goed doet?
Dat laatste heb ik meer bij nieuwe dingen.
En verder gaan dan je zelf wil moest ik ook wel eens bij mijn instructrice. Soms heeft dat goed uitgepakt, soms ook niet.

Ik denk beide. Wil graag het idee hebben dat ik het nog kan controleren en als ik twijfel kom ik niet duidelijk genoeg over. Dan krijg je aanspringen en weer terugvallen in draf. Ik merk wel dat ik erg weerafhankelijke ben. Als het hard waait, heb ik snel hartkloppingen. Dat komt wel door mijn merrie die erg gespannen kan reageren. Met slecht weer kon ik haar beter op stal laten staan anders werd het al een gevecht om een volte te rijden. Het is er ook een die in de paddock hetzelfde reageert, hoofd omhoog en hals eruit gedrukt om maar zoveel mogelijk dingen in de gaten te kunnen houden. Toch is het een erg leuk ding, maar wel eentje die soms achter het behang hoort (zal ze dan ook wel van mij denken).
En ik ben 40+ en heb nooit als kind gereden. Daardoor nooit echt veel lef gehad. Toch doe ik ook wel aan gekke dingen mee al heb ik er van tevoren al spijt van (straks Paard en Koets, nu kon ik niet eens normaal in de les met Juntos rijden omdat hij te fris was).

melrovers schreef:

Dendrofleur, ik weet niet of het bij jou ook meespeelt, maar ik weet ook gewoon dat mijn leeftijd er ook mee te maken heeft dat ik het wat sneller spannend vind. Toen ik 20 was kende ik geen angst met paardrijden. Ik dacht ook niet zoveel na over wat er allemaal mis kan gaan. Vanaf het moment dat ik kinderen had is dat bij mij omgeslagen. Een tijdje zo erg geweest dat ik niet eens meer een paard vast durfde te houden, heel vervelend. Maar we doen het nu toch maar mooi zelf, dat inrijden. Ik ben er in ieder geval heel trots op.