Bokt.nl

lailapri schreef:

Oke ik bedoel maar dan gaat de regel weer niet op
Maar alleen voorwaarts rijden wat zo ongeveer iedereen aanraad is bij hem rennen dus lopen zonder na te denken, vinden dat je wel erg moe ervan wordt en besluiten niet meer hard te willen, is neit meer willen rijden, is niet meer laten vangen....

Desiree schreef:

Een lui paard dus met weinig been rijden. WAarom? Als je zo'n dier met veel been gaat rijden, stopt hij gelijk met lopen als jij stopt met drijven. En dan krijg je de omgedraaide wereld. Zo'n paard moetj e aan de gang krijgen en dat lukt niet iedereen. En dat is niet zozeer onkunde van de ruiter, maar een mentaal iets. WAnt je moet het paard dan echt heel hard aanpakken.

Je geeft lichte kuitdruk. Geen reactie? *PATS* sporen er vierkant in, en hard! Liefst zo dat hij van schrik naar de andere kant van de bak vliegt. Maar dan mag je ook niet aan de teugels gaan hangen, maar moet je hem rustig opvangen. Na een paar keer begrijpt hij het wel.

Komt hij terug in tempo op eigen intitiatief? dan weer *PATS!* de sporen erin, op dezelfde manier.

Verder je benen gewoon stil laten hangen. Niet drukken met je kuiten, gewoon laten hangen en niets doen.

En uiteindelijk zal dit voor het paard zoveel prettiger zijn ondanks het harde optreden in het begin. Hij weet nu precies waar hij aan toe is en wat hij moet doen. Duidelijker kun je niet zijn. DAarbij hoeft hij nu niet steeds gedreven te worden, wat nog irritant is ook en lastiger voor zijn balans.

Dat voorwaartse denken waar men het over heeft, dat is voor de ruiter, en het vertaalt zich in het paard doordat het paard naar voren wil trekken en de ruiter daardoor genoodzaakt is het dier iets op te vangen.

Dit heb je ECHT nodig. Als die voorwaarts drang namelijk ontbreekt krijg je het gevolg dat je er aan de voorkant te veel aan komt en het paard op de voorhand trekt. Ik noem dat het "duikbooteffect". WAardeloos is dat. Je kunt het paard nog beter met zijn kop in de lucht laten flodderen dan op de voorhand laten lopen.

Lottew schreef:

Ik vind het eerlijk gezegd een verademing om ook eens zo'n topic op bokt tegen te komen, de meeste topics over dit onderwerp worden compleet verpest door mensen die denken dat ze het maar al te goed weten of uit zijn op ruzie. Gelukkig zijn er ook nog mensen die in ieder geval proberen hun paard te begrijpen, in plaats van het maar eeuwig fixeren op de krul!

claudie schreef:

ik ben het hier deels wel mee eens, alleen zou ik de zweep gebruiken.
ik zou het zo aanpakken dat het paard de link tussen de benen en de zweep gaat begrijpen. de voorwaartse "drang".
ikzelf ben van mening dat je het paard van achteren naar voren moet krijgen, ik denk dat je met de zweep meer kans van slagen hebt.

bovendien, ik ken maar weinig ruiters die hun benen echt stil kunnen houden, dus je moet wel echt goed weten hoe je je spoor moet gebruiken. als je er constant mee in je paard zit te prikken, zal hij wat een harde trap wel wat voor waartser worden, maar de reactie zal niet optimaal zijn.

vandaar dat ik het veiliger vind om de zweep te gebruiken, en dan een flike ram te geven.
en inderdaad zoals je al zei, als je hem een ram geef vooral voor niet tegenhouden

Lottew schreef:

@Desiree: Misschien ben je idd een beetje schizo, misschien ik dan ook wel want ik rij ze allebei met plezier . Merk wel idd dat ik uiteindelijk toch liever een paard heb met meer werklust dan een paard die liever lui dan moe is, maar het leuke en ontzettend leerzame aan ze allebei is hoe je ze uiteindelijk beide netjes aan het lopen krijgt...Misschien beetje schizo maar wel lekker

Amadeo schreef:

En dat is ook precies de manier waarop ik probeer les te geven. Ik snap soms niet dat er mensen zijn die lang blijven lessen bij iemand waarvan ze tijvels over dienst methode hebben.
En ook nog wel eens over het zelf-nadenken van ruiters, daar heb ik ook soms mijn vraagtekens bij. Daarom vind ik het ook super dat er in deze topic zo uitvoerig aandacht aan besteedt wordt!
En over het onderwerp: ik probeer mee te voelen als ik les sta te geven met de "leerling", zodoende kan ik vaak oplossingen aandragen aan de ruiter/leerling die werken, en het zijn inderdaad (het is al vaker in deze topic benoemd) niet altijd dezelfde oplossingen die ik benoem. Bij ieder paard en iedere ruiter kan het verschillen, timing is zeer belangrijk, met gevoel rijden ook (en de uitleg van de instructie is zeker heel belangrijk, ik merk meteen aan de handelingen van mijn leerlingen of ik iets goed en duidelijk onder woorden heb gebracht of niet).

runningkawa schreef:

sstt , ik type altijd alles uit een boekje over

Mireille1970 schreef:

Exeption schreef:

Sorry, ik begrijp niet wat je bedoelt. Waar wil je heen met je vraag?

Waar ik naartoe wil is: moeten de ruiters alles wat tegenwerking zou kunnen opbouwen uit de weg gaan of mogen ze best spanning opwekken en druk en zelfs een keer eisen dat het paard doet wat gevraagd wordt om daarna weer naar ontspanning terug te vloeien?

runningkawa schreef:

Dat denk ik ook, veel vlieguurtjes, met regelmatig de juiste instructie
En als je dan ook nog eens veel vlieguurtjes op verschillende paarden maakt, leer jet het voelen op elk paard.
Die ongeveer bij elke pas zegt wat het goede gevoel is en wat niet.
want daar draait het uiteindelijk om, dat je voelt wat het paard onder je doet.


Ik ga daarom ook vaak op mijn boek zitten, dan leer ik voelen wat ze daar bedoelen

runningkawa schreef:

Dat denk ik ook, veel vlieguurtjes, met regelmatig de juiste instructie
En als je dan ook nog eens veel vlieguurtjes op verschillende paarden maakt, leer jet het voelen op elk paard.
Die ongeveer bij elke pas zegt wat het goede gevoel is en wat niet.
want daar draait het uiteindelijk om, dat je voelt wat het paard onder je doet.



Ik ga daarom ook vaak op mijn boek zitten, dan leer ik voelen wat ze daar bedoelen