Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Cassidy schreef:Als de ORS geen bewezen noodrem zou zijn, zou hij niet op een dergelijk grote schaal aangeleerd worden en door zoveel mensen worden gepropageerd.
Dat jij daar nou net geen genoegen mee neemt...tja....
Cassidy schreef:De ORS wordt geleerd en bevestigd door oefenen. Veel oefenen. Eeuwig en constant die ORS meenemen.
Cassidy schreef:als de ORS er eenmaal inzit bij een paard hoef je hem niet steeds weer mee te nemen.
Cassidy schreef:De ORS is een NOODREM, die je toe kunt passen als HE-LE-MAAL niets anders meer helpt.
jensvl schreef:In blinde paniek helpt niets meer. Maar ors is er om te voorkomen dat het zo ver komt.
maura schreef:Dat een ORS beter werkt dan aan twee teugels trekken komt simpelweg doordat het voor een paard moeilijker is om af te remmen als de achterhand recht achter de voorhand aandendert. Al eerder is aangegeven dat de bedoeling van de ORS is dat de achterhand 'ontkoppelt'. Klinkt mij logisch in de oren. Wat ik alleen niet logisch vind is om dat een paard aan te leren door z'n neus te sturen, of je nu wel of niet aan die neus trekt. Een paard loopt immers niet altijd achter z'n neus aan. En dus kunnen paarden met een enigszins soepele hals, of in elk geval een hals die soepeler is dan de middenhand, prima doordenderen met de neus op de singel (tot ze ergens tegenaan lopen en botsingen met rennende paarden zijn niet leuk). En daarom werd Mick75 geleerd om aan één teugel te trekken en tegelijkertijd aan dezelfde kant een beenhulp te geven. Ontkoppeling van voor- en achterhand zit onder je, niet voor je. Buiging in het lijf komt van gewicht en binnenbeenhulp, niet van binnenteugel. Leer je eigen lijf voldoende onder controle te krijgen om te rijden op zit en benen, zodat je je eigen balans gericht kunt inzetten om je paard te helpen in balans te blijven. Dan krijg je een paard dat aan de hulpen staat. Tien tegen één dat die er helemaal niet vandoor gaat, maar als dat toch gebeurt dan is zo'n paard gewoon te stoppen op ophouding met binnenbeen eraan.
Cassidy schreef:Ik hoef geen aannames te doen die niet kloppen, want onderstaande verteld mij dat jij niet helemaal snapt waar het bij de ORS om gaat.
Cassidy schreef:Hoe wil je de achterhand wegzetten vanuit het zadel zonder beenhulp?
maura schreef:Maar de ORS-reflex als zou een paard enkel op het optillen van de teugel reageren gaat er bij mij niet in. Dat de ORS soms wel 'werkt' kan volgens mij overigens prima verklaard worden. Namelijk doordat de ruiter in kwestie wel degelijk tegelijk (of zelfs iets eerder dan de teugel) óók een gewichts- en beenhulp geeft en daarmee lengtebuiging creëert, waardoor het paard als het ware wordt klaargezet om te ontkoppelen. En ik denk dat ook de gevallen waarbij paard en ruiter vallen te verklaren zijn. Ik denk dat in die situaties de ruiter aan de verkeerde kant de hulpen geeft. Omdat een paard met een bepaalde lengtebuiging (en omdat alle paarden scheef zijn zullen ze als ze aan de kletter gaan allemaal gebogen zijn naar hun voorkeurskant) niet zomaar naar de andere kant kán buigen zonder over z'n eigen poten te struikelen. Omstellen in galop is best mogelijk maar je hoeft geen GP-ruiter te zijn om te bedenken dat een serie wissels springen niet gaat lukken als de hulpen voor de wissel op het verkeerde moment worden gegeven. En je moet wel heel veel geluk hebben om in een ongecontroleerde rengalop precies op het juiste moment je gewicht te verplaatsen waarop het paard van buiging wisselt en waarna je aansluitend je hand over de teugel laat glijden waarop het paard zonder weerstand inbuigt en stopt. .
Cassidy schreef:Mijn grootste frustratie is als anderen die er niet altijd open voor staan, bij voorbaat de kont tegen de krib gaan gooien, dingen veroordelen omdat het "western", "rodeo", "jippiekajee" zou zijn. Als mensen het wiel voor de zoveelste keer proberen uit te vinden. Als paarden de dupe worden van eigenwijs gedrag van de persoon/eigenaar/ruiter omdat ze het allemaal opnieuw moeten uitvinden of serieus fouten gaan maken.