Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-05-13 15:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 23-05-13 15:58

Ik kom even binnenvallen hoor, maar is het misschien een idee om hulp te zoeken m.b.t. de angst?
Bij een hulpverlener/coach die erin gespecialiseerd is? Zodat je het onderliggende probleem kan aanpakken.
En het gaat (vaak) een stuk sneller om van je angst af te komen.

Gewoon, zomaar een gedachte.

**Geplaatst**: 23-05-13 19:19

Geplaatst: 23-05-13 19:19

danoesje schreef:
Leestmee, heel goed. Niet alleen gaan lopen klooien hoor! Niet omdat je het niet kunt, maar omdat het niet veilig voelt. Veiligheid voor alles! Iemand die bewust bij je in de bak staat en met je meekijkt en die weet hoe je iets op moet lossen is echt belangrijk nu.
Misschien moet je inderdaad gewoon rustig gaan opbouwen en desnoods de eerste paar keren alleen maar een beetje stappen als dat goed gaat. Hij mag best bang zijn en kijken, hij mag alleen niet wegrennen en je de hele weg over sleuren. Dus dat heb je goed gedaan: volgehouden tot hij er langs is gegaan en daarna neem ik aan lekker beloond. Je gaat er niet van de ene op de andere dag zonder angst opzitten, maar het kan snel gaan. Ik heb nu ook spanning in mijn buik omdat ik er vanavond weer opga. Maar er is iemand bij die me kan vertellen wat ik moet doen als hij wel gaat rennen. Dat geeft me net dat stukje veiligheid om er toch op te stappen. Wie had dat gedacht twee weken geleden. Je komt er wel!

Ik heb m zo'n beetje de hemel ingeprezen en platgeaaid. Vandaag kon ik niet veel doen. Ik heb geen binnenbak. Maar ja de wei moest uitgemest worden dus dat gedaan. Paardlief vond dat wel interessant, kruiwagen snuffelen en daarna om een knuffel vragen. Die heeft ie uiteraard gekregen.

**Geplaatst**: 23-05-13 22:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 23-05-13 22:35

Leestmee, ik ken t, geen binnenbak. Heb er ook geen. Gelukkig wel een goede buitenbak tot mijn beschikking maar als de regen met bakken uit de lucht komt ben ik ook wel even klaar hoor

**Geplaatst**: 26-05-13 13:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-05-13 13:31

Ben er helaas weer afgedonderd..

**Geplaatst**: 26-05-13 13:40

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-05-13 13:40

Aah balen Danoesje! Wat is er gebeurt?

**Geplaatst**: 26-05-13 13:54

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-05-13 13:54

Hij is gewoon jong en is een tijdje geleden begonnen met heel hard wegrennen. Inmiddels staat hij daarvoor in training nadat ik eraf wat gedonderd en gaat het bij haar super, maar bij mij zit er inmiddels zoveel spanning in dat ik hem niet door durf te rijden. Met als gevolg dat hij wat wankel wordt en dan gaat rennen. Ik krijg hem wel terug, maar vervolgens gaat hij er weer vandoor....

**Geplaatst**: 26-05-13 14:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-05-13 14:31

Is dus echt onze wisselwerking! Het is echt een topknol maar momenteel niet geschikt voor mij, blijkt..

**Geplaatst**: 26-05-13 14:39

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-05-13 14:39

Kun je niet eerst op een ander paard weer terug wat vertrouwen krijgen voordat je weer op je eigen stapt?

**Geplaatst**: 26-05-13 16:41

Geplaatst: 26-05-13 16:41

Jakkes Danoesje dat is echt balen zeg.
Dat wegrennen ken ik wel. Mijn paard is dan niet jong maar Verona doet dat dus ook.en in januari bokte ze dan ook door eerst stil staan en dan rodeo. Maar normaal vliegt ze er vandoor.

Door angst ga je er minder aan rijden en blijf je terug houdend. Heb het vandaag weer flink ervaren.
Ik heb dus net weer erop gereden. Ze stond inmiddels weer 2 weken stil. Gisteren longeerlijn eraan gedaan e gelongeerd. Ze waas behoorlijk fris en wegschieterig. In de wei doet ze ook zo maf en met binnenzetten al helemaal.
vandaag toch besloten zadel erop te leggen en daarmee te longeren. Rijlaarzen aan en zie het wel. Ze vloog meerdere keren er vandoor aan del ongeerlijn, paniekerig enz. Na tijdje ontspande ze meer.
Heb toch besloten om erop te stappen. Slof wel vrij kortgepakt maar met ontspanning hebben we dan gereden.
Doorpakken durf ik dus nog niet. Niet genoeg been eraan enz. Ze probeert natuurlijk om er onderuit te komen enz. Maar is zen iet gelukt. En heb gewoon goed afgesloten. Ik ben best weer trots op mezelf en Verona natuurlijk.
Uitstappen met losse teugel durf ik nog niet. Deed het even en ze neigde om keihard weg te rennen. Maar uiteindelijk toch nog met iets lossere teugel gereden. (moeten jullie niet denken dat ik haar heel strak heb met rijden hoor

)

**Geplaatst**: 27-05-13 08:16

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-05-13 08:16

Tyke,hartstikke goed!! Die van mij was de afgelopen dagen ook een beetje maf, zat vast in t weer of het was volle maan hihi.
Is inderdaad de wisselwerking. Ben aan het bedenken of ik hem toch ga verkopen omdat hij te snel voor me is of dat hij kan blijven en dat ik er geel hard aan ga werken met degene waar hij in training staat. Die heeft me een aanbod gedaan wat ik eigenlijk niet kan weigeren..

**Geplaatst**: 27-05-13 08:57

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-05-13 08:57

Pff, lastig danoesje.. Ik zit ongeveer in dezelfde situatie, paard heeft zijn beweging en training nodig, maar ik twijfel nog steeds of ik hem dat kan geven, maar ik merk wel dat er dagen zijn dat het met de juiste hulp goed gaat en dan is het zo'n prachtpaard! Ik denk dat we allemaal wat minder aan ons zelf moeten twijfelen, als iemand hulp aanbied is dat niet voor niks, dan geloven zij er ook in toch??

**Geplaatst**: 27-05-13 16:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-05-13 16:35

Grasieux, helemaal waar. Maar was het maar zo makkelijk, want als je daar op de grond ligt denk je er toch even anders over. Ik ben bereid alle tijd van de wereld in hem te stoppen, maar het is wel een strijd om er wat energie uit te halen. En dat prachtpaard ken ik, dat is de mijne ook als hij goed loopt!! En trainster is wel zo eerlijk om het te melden als ik hem beter kan verkopen. Gelukkig heb ik een superfijne vriend die zelfs meehelpt tegenwoordig! En van de week ff een body-protector aanschaffen:)

**Geplaatst**: 27-05-13 16:41

Geplaatst: 27-05-13 16:41

Ik meld me ook aan!

Ik ben zelf ook een angstige ruiter met buiten rijden het meest. als ik naar me les moet en ik ga daar heen rijden moet ik door smalle staartjes heen rijden (ik moet daar overheen) En als er dan een auto me wilt inhalen ben ik altijd bang dat net me pony gaat schrikken en voor die auto staan. En me pony kijkt dan niet meer uit voor alles want ik fietste naast hem en me zusje zat er op en hij schrok en sprong zo boven op me fiets gelukkig goed afgelopen. En met buitenrijden ben ik gewoon bang dat ik er af donder.

**Geplaatst**: 27-05-13 18:13

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-05-13 18:13

Hé Grasieux en Danoesje, niet opgeven.. Probeer te denken aan wat je met hem/haar kan bekomen en niet altijd aan wat de weg ernaartoe is.. Het is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je een echte klik met je paardje hebt, dan moet in jezelf geloven dat het je zal lukken. Hoe lang het duurt, who cares?

X

**Geplaatst**: 27-05-13 18:54

Geplaatst: 27-05-13 18:54

@Danoesje en @Grasieux zoals Grasieux al zegt, als iemand jullie hulp aan bied zullen zij er ook wel in geloven toch! Ik ken het wel, mijn paard gaat er ook wel eens vandoor. Gelukkig is die heel snel terug te krijgen. Als jullie goed met jullie paardjes kunnen omgaan denk ik dat het er met geduld en tijd wel komt. En anders kunnen jullie inderdaad het proberen op een wat rustiger paard, als dat mogelijk is. Het lukt jullie uiteindelijk vast wel!

Ik ga morgen weer rijden. $*\o/*$ Ik ben zo blij dat ik van voorkeurspaard ben gewisseld op de manege, ik heb veel meer een klik met dit paard. Altijd al gehad, ik ging voor de fries omdat ik op haar uiterlijk was gevallen. Een super lief paard, alleen had ik geen echte klik met haar en ik kreeg niet het gevoel alsof onze relatie er vooruit op ging naarmate ik vaker op haar ging rijden. Met het paard dat ik nu rijdt gaat het elke keer dat ik bij hem ben weer beter tussen ons, het is soms een dominante banketstaaf, maar ik vind het echt een geweldig dier. Onder het rijden vertrouw ik hem voor de volle 100%. Ik zou willen dat ik hem kon overkopen van de manege. Helaas.

**Geplaatst**: 28-05-13 00:02

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 00:02

Sterkte meiden, wat vervelend. Ik heb ook 10 jaar niet durven rijden, nu een haflinger (pittig ding) waar ik me wel prettig op voel.
Vandaag een grote doorbraak, voor het eerst in ruim 20 jaar gesprongen....OK 2 kleine kruisjes maar wat ben ik trots!

Moraal van het verhaal......gewoon blijven proberen, komt vanzelf met het juiste paard/pony - instructeur - leeftijd etc.

**Geplaatst**: 28-05-13 07:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 07:35

xrose, dat denk ik ook wel, maar ik vind het gewoon heel eng als hij er vandoor gaat. Ookal is het geen rottigheid, ik ga dan twijfelen of ik dat wel op kan lossen. Maar we gaan er weer mee aan de slag:)

**Geplaatst**: 28-05-13 09:52

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 09:52

Danoesje, dat snap ik! Als mijn paard er vandoor gaat schiet ik ook altijd in de stress. Mooi dat je er weer mee aan de slag gaat, het gaat je vast lukken.

**Geplaatst**: 28-05-13 11:37

Geplaatst: 28-05-13 11:37

Je hebt gelijk hoor danoesje, het klinkt zo makkelijk.. Ik denk altijd 's-avonds als ik in mijn bed lig, morgen ga ik dit doen en dat doen en ik stap er zó op!! Maar dan sta je daar de volgende dag met knikkende knieen en klotsende oksels...
Ik mag op het moment helemaal niks doen, zelfs geen stal uitmesten, zit een beetje in de lappenmand met een schouder die ooit gebroken is enzo en dat nu het eindelijk eens mooi weer is.. Dus alleen maar weer groter wordende drempel.. Maar gelukkig heeft mijn instructrice aangeboden hem eens te rijden.. Dus, ik ga braaf elke keer aan de kant zitten en mijn geweldige knol bekijken, dat moet ik toch wel aandurven..?

**Geplaatst**: 28-05-13 11:49

Geplaatst: 28-05-13 11:49

Grasieux schreef:
Ik denk altijd 's-avonds als ik in mijn bed lig, morgen ga ik dit doen en dat doen en ik stap er zó op!! Maar dan sta je daar de volgende dag met knikkende knieen en klotsende oksels...

Haha, heel herkenbaar! Hier ook zo'n sch*terd!
Mijn paardje heeft een paar keer gesteigerd bij het opstijgen (waarom weet ik niet). Ze heeft dit al maaaaanden niet meer gedaan, maar toch heb ik altijd nog enorme kriebels in mijn buik bij het opstijgen, ben soms zelfs misselijk van de spanning! Als ik er eenmaal opzit dan gaat het wel weer.

Zou ik er ooit nog vanaf komen, die spanning met het opstijgen? Ik zou denken, gewoon veel doen, maar goed, ik rijd drie keer per week, dan zou je toch verwachten dat die spanning er een keer af gaat, of niet?!

**Geplaatst**: 28-05-13 12:55

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 12:55

haha kijken moet lukken. Vind ik op dit moment een stuk ontspannener dan er zelf opklimmen. niet dat hij gemeen is, maar doordat ik verstijf gaat hij alleen maar harder! En stopt dus niet vanzelf, omdat ik aan zijn teugels ga zitten :S beetje een cirkeltje dus, want hij wordt weer gestresst van mij. Max66, wat vervelend!

**Geplaatst**: 28-05-13 13:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 13:04

He, Max66, heb ik ook! Ik ben ooit een keer loeihard gevallen tijdens het opstijgen omdat het paard aan de kletter ging, ik heb precies hetzelfde! En dan wilde de mijne ook nog niet stilstaan tijdens opstijgen en dan moest ik ook nog met een krukje opstijgen.. Ik heb veel geoefend tijdens het longeren dat hij braaf bij het krukje bleef staan en nu begint hij het te snappen. Maar durfde eerst dus bijna niet alleen op te stijgen.. Het is inderdaad veel doen, maar of je het ooit helemaal kwijtraakt weet ik niet.. Ik denk dat als je je paard vertrouwd dat dat belangrijker is..

Ja, Danoesje, lekker he zo'n neerwaartse spiraal effect.. Verschrikkelijk, maar aan de andere kant voelt je paard je wel goed aan, niet handig in onze situatie, maar misschien werkt het ooit nog een keer in ons voordeel..

**Geplaatst**: 28-05-13 14:41

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 14:41

Het is logisch danoesje, dat wanneer je verstijfd, je paard sneller gaat, want je spant namelijk je benen op en geeft dus eigenlijk been.

Mijn paardje is er gisteren ook 2 keer vandoor willen gaan, ik was zelfs mijn stijgbeugel kwijt, maar toch gewoon weer terug genomen en verder gedaan. Dit lukt jou op een dag ook wel hoor, geloof mij!!

**Geplaatst**: 28-05-13 14:57

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 14:57

Hoi debra, heb gelukkig de kans gekregen om een tijdje te trainen op andere paarden. Dus daar ga ik komende week mee aan de slag. Het zou heel fijn zijn als dat me weer vertrouwen geeft. Heb ook een leenzadel van ninon schutte met balanskussen en hoop dat hij die prettiger vindt. Dan nog een bodyprotector en we gaan weer. Wie gebruikt zo'n ding en welk merk?

**Geplaatst**: 28-05-13 15:07

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-05-13 15:07

Let op met bodyprotectors. Als ze te lang zijn dwingen ze je in de verkeerde houding!