Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-05-13 08:55

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-05-13 08:55

Ja, Polderpaard, ik herken dat heel erg.. Ga je vol vertrouwen aan de slag omdat het de vorige keer zo goed ging, is het rotweer en gaat hij rennen en wegspringen en overal naar kijken behalve naar jou.. Ik denk echt dat het weer veel invloed heeft.. Net jammer dat wij geen invloed hebben op het weer..

Danoesje, ziet er goed uit, je mag wel trots zijn op jezelf!

**Geplaatst**: 15-05-13 15:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-05-13 15:15

Polderpaard, ik herken het heeeeeeel erg zeg. De ene dag zit ik er vol vertrouwen en met een dikke smile op en kan ik na 20 minuten afstappen omdat ze gewoon zo goed haar best doe, en de volgende dag ben ik drie kwartier met haar aan het vechten en dan wilt het maar niet, tot op het punt dat ze onder me vandaan schiet en ik weer jankend afstap.. Daardoor wordt de drempel voor de volgende keer ook steeds groter.

Wat bij mij heel goed helpt is doelen voor mezelf stellen voor een bepaalde training. Mijn doel is nu de hele tijd dat ze minstens twee rondjes in draf bij mij moet blijven, op míjn tempo en niet op haar eigen tempo, en als ze dat doet mag ze van mij een rondje galopperen op háár tempo.

**Geplaatst**: 15-05-13 15:37

Geplaatst: 15-05-13 15:37

Polderpaard, we hebben ook een drama-voorjaar! Wisselingen van temperatuur, veel te koud voor de tijd van het jaar en wind. Zou niet moeten meespelen maar doet het toch. Met warm weer zijn ze vaak beter te handlen.
En natuurlijk gaat het met ups en downs, we werken nu eenmaal met dieren die een stuk onvoorspelbaarder zijn dan een fiets

Maar bovenal: ik denk dat wij, iedereen uit dit forum, vooral weer moeten leren genieten! niet kijken naar alles wat fout kan gaan maar genieten als het goed gaat en ontspannen! makkelijker gezegd dan gedaan als je er weer eens vandoor vliegt

Merk een onwijs verschil met wie me begeleidt. Degene waar hij in training staat en die dus nu met me aan het werk is, duwt me drempels over waar ik zelf niet overheen was gegaan (gister voor t eerst helemaal los, zelf galopperen,een klein sprongetje en buiten uitstappen), terwijl ik na mijn rondjes draf eigenlijk wel klaar was voor de dag!) en laat me zien dat het wegrennen dat hij doet, hoofdzakelijk aan mij ligt! Dat geeft me veel vertrouwen: ik kan makkelijker mezelf veranderen dan hem. Ik ga er eigenlijk altijd vanuit (probeer ik verstandelijk dan haha) dat een paard iets niet uit kwaadheid doet (over het algemeen) maar omdat jij als ruiter niet voldoende steun kunt bieden, omdat we een miscommunicatie hebben of omdat hij iets heeft aangeleerd. Daarmee is het niet opgelost overigens, maar zorgt in mijn geval wel dat ik minder angst heb...

**Geplaatst**: 15-05-13 16:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-05-13 16:10

Mooi gezegd danoesje..
Ik ben het helemaal met je eens, ik denk dat (in de meeste gevallen) de dingen die mijn paard doet een reactie is op wat ik doe, juist niet doe, of hoe ik me voel.
En inderdaad, als je geniet gaat het ook gelijk allemaal een stuk makkelijker en lach je sneller om de dingen die misgaan!

**Geplaatst**: 15-05-13 21:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-05-13 21:49

We hebben vandaag tijdens de les een parcourtje gedaan, met slalommen en balkjes en daarna een rondje galop, paardjes werden ook superfanatiek, maar er was no stress, gewoon lol met je knol

Zou iedereen denk ik af en toe moeten doen, even niet serieus bezig

**Geplaatst**: 16-05-13 20:10

Geplaatst: 16-05-13 20:10

Dank, dames

Het is ook fijn om te lezen dat anderen het herkennen en zelf ook zulke ervaringen hebben. Vandaag ben ik er weer vol goede moed opgeklommen. In eerste instantie ging het beter dan maandag. Flink figuren gaan rijden en halt houden en weer stappen. Bij het aandraven ging het helaas meteen weer mis. Hoofd in de lucht, hoofd scheef, rennen, gekke galop springen, pfffff

Ik heb het nog een tijdje doorgezet, maar hij voelde of hij elk moment kon exploderen en ik ben er best chagrijnig afgegaan. Gelukkig was de stalhoudster er en heb ik even kunnen bespreken wat we kunnen doen. Hij blijkt de ochtenden in de stapmolen ook erg druk te zijn de laatste dagen, dus hij gaat minder krachtvoer krijgen. We kijken het even aan en zo nodig gaat zij er een keer op om te kijken of hij bij haar hetzelfde doet of dat het toch meer aan mijn spanning ligt. Ik ben blij dat er iets gaat gebeuren en dat het misschien toch door het weer/teveel energie komt. Het ging juist zo goed met mijn ontspanning!
Nog een reden dus om te hopen op beter weer

Goed zeg, Yvankaxx $*\o/*$ Heerlijk als je zo ontspannen kunt genieten, daar gaat het toch uiteindelijk om!

**Geplaatst**: 16-05-13 20:16

Geplaatst: 16-05-13 20:16

ik heb een manegepony waar ik soms op moet en als die pony schrikt in de 2 achterste hoeken! ik ben van tevoren al bang dat ik erop moet en als ik er dan eenmaal opzit zegt de instructrice: 'Kom op rij gewoon door die hoeken heen!' ik durf dan niet en omdat ik nou niet echt goed voor mezelf opkom doe ik het dan angstig en wel, maar dan gaat het altijd verkeerd en gaat ze in rengalop naar de andere kant van de bak en daar stopt ze abrupt! wat moet ik hier mee? heeft iemand een tip of idee??

**Geplaatst**: 16-05-13 20:18

Geplaatst: 16-05-13 20:18

Rijden op mn verzorgpaardje gaat nu ook wel goed, rijd niet zo vaak omdat ik toch nog niet zo goed alleen durf en het nu ook druk heb met stage. We hebben de laatste keer even een B proefje gedaan, en behalve de linkergalop en de aanleuning ging het wel goed

Aanleuning is sowieso een struikelpunt, soms zakt ze zelf wat, maar ze gaat snel te diep en lang en laag snapt ze niet :-/

**Geplaatst**: 16-05-13 21:41

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-05-13 21:41

Polderpaard, ik geloof absoluut dat voer veel invloed heeft. Kinders worden ook druk als je er veel suiker instopt. Er komt beter weer aan, hopelijk helpt dat ook. Wel vervelend dat je het er zo lastig mee hebt!

**Geplaatst**: 18-05-13 12:14

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 12:14

Dit lijkt me nu een geschikt topic voor mij... helaas

Vanaf m'n 6e (ben nu 26) altijd paardgereden, mijn grootste hobby!

3 jaar geleden een ongelukje gehad, toen ben ik door het paard wat ik toen reed in mijn buik geslagen met inwendige bloedingen tot gevolg, ambulance en paar dagen ziekenhuis erachter aan. 6 weken niet mogen rijden. Toen ben ik weer begonnen, op hetzelfde paard. Ik was erg angstig en gespannen. Veel les gehad. Toch is het vertrouwen nooit meer echt goed gekomen. Op een gegeven moment besloten te stoppen met paardrijden omdat ik elke keer met tegenzin erop ging, door de angst/spanning. Toen heb ik een paar maanden haast niet gereden.
Een paar maanden later ben ik begonnen met een jong paard (uiteraard onder begeleiding). Dit ging eigenlijk best goed. Ik was niet meer heel gespannen. Paard werd verkocht (was niet van mij).
Toen ging ik een Fries rijden van een vriendin van mij. Dat ging allemaal prima. Alleen begin februari viel ik er van af, echt een heel dom pech ongelukje. Maar daarbij verbrijzelde ik mijn pols. Die is geopereerd maar nog steeds niet hersteld. Er volgt binnenkort weer een operatie. Nu heb ik in de tussentijd dus niet meer paard gereden. Nu zou ik van de chirurg wel weer mogen paardrijden (tot de volgende operatie). Alleen... ik durf eigenlijk niet zo goed! Er zijn genoeg mogelijkheden en brave en vertrouwde paarden waar ik op kan stappen. Maar toch durf ik niet... De enige oplossing is om er toch op te stappen, maar hoe krijg ik dat voor elkaar om er ontspannen op te zitten??

**Geplaatst**: 18-05-13 12:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 12:58

Zo, Emeraldo, jij hebt toch je portie pech wel gehad met paarden!
Jij bent hier waarschijnlijk wel thuis ja..
Misschien een idee om tijdens de periode dat je niet kan rijden wel tussen de paarden te blijven, dus lekker poetsen, misschien rondjes wandelen als je dat wel kan.. Zo raak je er niet helemaal uit en is de drempel misschien wat lager.. Zo kan je ook op de grond alvast goed kennismaken met het paard waar je eventueel later op kan rijden..

Pff, ik heb het weer taai de laatste dagen, wat een rotweer en ik merk dat hij gewoon zo graag wil dat hij er een beetje vervelend van word.. Maar ja, ik kan het hem niet kwalijk nemen..

**Geplaatst**: 18-05-13 15:57

Geplaatst: 18-05-13 15:57

Vandaag weer gereden, en het ging me toch goed! Een momentje ging hij voor mn gevoel te hard in de galop. Maar ben gewoon stevig gaan zitten en het ging helemaal prima! Helaas heeft hij wel geprobeerd me vandaag te pletten tegen de bakrand. Hier heeft ie twee tikken
voor gehad, waar ik achteraf wel spijt van heb. Maar ik schrok er echt heel erg van. Wat vinden jullie was het terecht dat hij tikken kreeg?

**Geplaatst**: 18-05-13 16:27

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 16:27

_xrose Deed ze het met opzet? Want dan was het sowieso terecht, en het is anders gewoon corrigeren lijkt mij..

Ik ga maandag samen met nog iemand een klein buitenritje maken, een hele stap voor mij, en toch wel spannend..

**Geplaatst**: 18-05-13 17:19

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 17:19

@Yvankaxx hij deed het zeker met opzet. Hij begon er zelfs bij te trappen, terwijl ik hem alleen een stapje opzij liet zetten.
Buitenritje is inderdaad spannend! Ik ga er binnenkort ook een doen voor de eerste keer. Gewoon er lekker van genieten!

**Geplaatst**: 18-05-13 18:51

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 18:51

Dan moet je je niet schuldig voelen dat je haar een tik(je) hebt gegeven!

Laatste keer dat ik buiten heb gereden is niet zo goed afgelopen (was wel op een ander paard), dus vind het wel wat eng

**Geplaatst**: 18-05-13 21:55

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 21:55

Oke gelukkig

Ik snap dat dat eng is ja. Maar gewoon proberen zoveel mogelijk te genieten! Dan komt het vast goed!

**Geplaatst**: 18-05-13 22:04

Geplaatst: 18-05-13 22:04

@emeraldo: je hoort hier dan ook wel thuis zo te lezen. Beetje mijn verhaal..... ik ben ook van fries afgevallen en gecompliceerde polsbreuk. Bij mijj dan gezet maar mogelijk volgt er tzt toch nog een operatie. ben nog flink beperkt en heb nog best veel pijn (half jaar verder nu) Als je genoeg brave en rustige paarden hebt om op te stappen waar je ook van weet dat die tegen spanning kunnen van de ruiter moet je het eigenlijk wel doen (mijn advies)
Begin bijv. met erop en een rondje stappen. En bouw dit dan steeds verder uit naar je gevoel??
MAar idd gewoon poetsen en bezig zijn en zo opbouwen?
Heb je ook last met borstelen van een paard of valt dat mee? Hoe beperkt ben je?

@rose: moeilijk te beoordelen. Maar denk wel dat je terecht gehandeld heb. Kan en paard echt wel tegen. En probeerde hij echt om je tegen bakrand te duwen en express zeker. Zou je niets doen doet hij het volgende keer weer in mijn ogen.

@yvanka: alvast veel plezier met kleine buitenrit. Flinke stap maar super.

Verona loopt weer iets beter. Hoop echt over een week er weer even op te stappen....... Nu druk aan het helpen op grote wedstrijd bij mij ini de buurt. Best frustrerend om iedereen zo lekker te zien rijden. EN ook wel goed te zien dat er vreselijk k.u.t. paarden zijn met rotbokken en steigeren enz dat mijn paard dus best braaf is..

**Geplaatst**: 18-05-13 22:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-05-13 22:10

@tyke hij deed het express ja. Het is een dominant paard en was al de hele tijd al vervelend. Daarna gedroeg hij zich voorbeeldig!

**Geplaatst**: 18-05-13 22:34

Geplaatst: 18-05-13 22:34

Daarom heb je het dus goed aangepakt. Zeker bij dominante paarden. Mijne is ook wel aardig dominant hoor. Vind mezelf soms ook "te ver" gaan maar dan relativeer ik soms even. Anders walst ze zo over me heen.

**Geplaatst**: 19-05-13 18:15

Geplaatst: 19-05-13 18:15

Zo ik heb weer heerlijk gereden. :))

Zemmie was een beetje in de irritant modus maar braaf.

Hij denkt alleen dat hij in een ander land woont ofzo, daar waar ze links rijden.

Dus ik ben nu aan het oefenen netjes rechts of aan de kant te rijden of in de berm zodat autos ons gewoon kunnen blijven passeren als we aan het draven zijn.

Alleen dat snapt hij nog niet echt.

Dus zodra hij weer stiekem helemaal aan de linkerkant van de weg is gekomen moet hij wijkend terug naar rechts. :')

Dat vind hij niet zo leuk hahaha.
Daarnaast kan ik nu denk ik eindelijk wel zeggen dat hij automak is voor de auto's die ons van voren passeren, we blijven dan gewoon door draven, eerst sprong hij altijd opzij en toen dat over was ging hij schoppen.

Maar nu doet hij eigenlijk geen van beide meer.

Hij aarzelt soms nog wel maar ik krijg hem er wel goed doorheen. :))

En hij is ook bijna koe mak, zijn weer koeien tegen gekomen, we kwamen aandraven, komt die koe naar boven rennen, die maf... Om ons aan te kijken, toen we eenmaal wat dichterbij kwamen speerde hij naar beneden naar zijn kudde, om vervolgens een paar meter te gaan rennen. Dat vond Zem niet zo leuk.

Maar hij deed eigenlijk niet heel veel.

En hier hebben we een lekker lang galopje gedaan.

Ofja, galopje

11 km in een uur gereden.

@_xrose en Marjolein; Daarom is er de term 'zo zacht als kan zo hard als nodig' in het leven gebracht.

Je kan niet altijd te zacht zijn, dan loopt ieder paard over je heen. Grenzen stellen duidelijkheid en consequent zijn daar heeft een paard wat aan.

En dat zie je ook terug in de manier van omgaan bij elkaar. Zet je paard samen met een ander en gooi bijvoorbeeld is wat eten in de wei. Ze proberen de ander zacht weg te jagen door ze 'vuil' aan te kijken, werkt dat niet dan gaan ze dreigen met happen en als dat niet werkt dan kan je paard een mep verwachten.

Succes morgen op je buitenrit Yvankaxx

Komt vast goed.

**Geplaatst**: 19-05-13 20:32

Geplaatst: 19-05-13 20:32

Nou dan heb ik het dus toch goed gedaan

Ik moet zeggen dat hij nadat ik de correctie had gegeven hij liever was dan hij ooit is geweest. Ik ga morgen weer rijden, hopen dat hij een goed humeur heeft. Het is me namelijk toch een chagrijn. Het rijden gaat steeds beter, was zaterdag eerlijk gezegd best trots dat het zo goed ging.

Mijn zelfvertrouwen gaat vooruit met dit paard. En ik leer van hem veel meer in verband met omgaan. Dus ik ben blij. $*\o/*$

@Somebitch lijkt me lekker zo'n buitenrit! Lekker 11 km rijden. Mooi dat het goed ging

**Geplaatst**: 20-05-13 16:22

Geplaatst: 20-05-13 16:22

Eigenlijk kan ik mezelf hier ook wel melden.
*zucht* ik vind het zo moeilijk maar ik doe het toch.. Omdat ik graag mee lees voor de tips en wat jullie mee maken.
Sinds 3 a 4 maanden rijd ik een geweldige friese ruin. Een enorme zeikstraal vind alles eng maar heeft een klein hartje. En eigenlijk is het een schatje als hij je echt kent. Ik kan lezen en schrijven met hem en hij doet werkelijk alles voor mij als ik dat wil ondanks dat hij wel eens aan de kant springt of weg rent.
Die Friese ruin is gister verkocht en gaat naar een nieuw huisje. Hij is niet van mij, en ik rijd hem voor zijn eigenaar voor de verkoop.
Sinds een paar weken rijd ik er nog een paard bij, een merrie. Pittig karakter, maar wel lief. Echt een tank, loopt voor je uit als je even niet oplet en met rijden erg voorwaarts. Met opzadelen staat ze geen minuut stil, en verder?? Verder is ze wel lief. Ohja met opstappen gaat ze draaien en gek doen. Maar dat kan ik wel door de vingers zien denk ik.
Maar oh wat ben ik bang en onzeker geworden. Niet door haar denk ik? Maar door het drammen van stalgenootjes en door een aantal dingen die over mij gezegd zijn tijdens dat ik aan het rijden was. Mensen zeggen dat ze het zelfde niveau hebben als mij met rijden, maar ik vind hun dat niet even super goed rijden dus dan denk ik weer dat ze mij slecht vinden.
Ik heb nu intotaal maar 1x zonder mijn instrutrice gereden en de rest heb ik alleen maar gelongeerd. Gewoon.. Omdat ik het niet durf. Ookal staat er een stalgenootje bij te kijken, ik durf niet alleen te rijden.
Woensdag ben ik nog van een ander paard gedonderd en sinds dien heb ik niet meer gereden. Ja op die fries, maar verder op geen 1 ander paard. Die fries vertrouw ik, maar verder geen andere..

Pfhoe, wat voel ik mezelf een watje als ik bedenk dat ik vanavond weer aan de longeerlijn ga rijden en ik kan ook makkelijk los. Ik kan zelfs ook makkelijk een galopje rijden, maar ik durf het niet meer.. En waarom niet? Ik kan je er geen antwoord op geven.
Verschrikkelijk vind ik het. Als ik me bedenk dat ik een halfjaar geleden overal op stapte, en nu z'n watje ben geworden.
Stomme ik _-:(

**Geplaatst**: 20-05-13 22:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-05-13 22:21

De buitenrit ging goed! Helaas kun je in rijperkerk niet echt leuk buitenrijden dus was het voornamelijk door het dorp, en zelfs zijn we langs de grote weg gegaan een stuk! Serema was op de onbekende stukken alleen wat kijkerig, maar verder deed ze niks verkeerd. Die stress was dus (gelukkig) voor niks

**Geplaatst**: 21-05-13 07:54

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 21-05-13 07:54

Fresley, is helemaal niet stom om aan de lijn te zitten! Nieuwe paarden zijn voor veel mensen eng/spannend en als dat ervoor zorgt, gewoon lekker doen. Misschien kun je een paar dagen achter elkaar rijden als je die mogelijkheid hebt? Kun je weer wat vertrouwen opbouwen. Neem iemand mee die je voorlopig even aan de lijn houdt. Er komt vanzelf een moment dat je los wilt waarschijnlijk en anders dan maar even zo. Hoe moeilijk het is, laat die andere mensen lekker in hun sop gaarkoken. Je hebt les en werkt er dus aan om beter te worden. Niet gaan vergelijken met een ander, iedereen rijdt op zijn of haar manier. Probeer er weer een beetje lol in te krijgen en ga (als is het maar een paar seconden) genieten!

**Geplaatst**: 21-05-13 08:25

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 21-05-13 08:25

Ik heb gister weer gereden en het ging echt goed! Zelfs een galopje gedaan aan de lange teugel. Alleen her caroussel rijden vond ik vervelend. M'n paard probeerdr de rest steeds te bijten en ging er op een gegeven moment vandoor. Er is gelukkig niets gebeurd

Hij is ook een stuk liever op stal, hij gaat alleen wel trappen als hij niets lekkers krijgt. Hij krijgt voortaan dus alleen nog maar een beloning aan het eind van de les.