Super nieuws! Ik ga morgen weer rijden, niet alleen, maar het gaat wel hard waaien en dan wordt paardlief nog wel eens sterk en vervelend.. ben benieuwd..
Ik ga allen straks (10.30) al, mijn moeder is vandaag jarig dus ik moet helpen met de voorbereidingen en ik moet nog te bloedprikken. Zit nu al een beetje in de stress voor straks ;s
Vader van mn vriendin moet zo het wad over, ook niet zo'n fijn idee.. Maargoef we gaan er het beste van maken, krijgn we haar niet tot de bak, dan maar rustig rijden on het weiland.
Paardlief was vandaag lekker hevig. Voor de tweede maal met het nieuwe zadel gereden en ik raakte er al niet op. Heel het zadel kwam mee. Passer zei dat het zadel nog wat moet zakken, ook is het met reksingel en aangezien ik er al moeilijk op kom (hoewel dit met het andere zadel en andere singel prima ging) kan het ook aan mij liggen. Ze ging in draf al heel vlotjes en in galop was ze amper te houden. Ik heb wel gemerkt dat ze beter reageert op zit hulpen, dus misschien ligt het aan mij dat ze zo goed voorwaarts was of misschien is ze nog wat aan het wennen aan het nieuwe zadel. Allesinds, ondanks het stevig tempo, was er geen angst te bespeuren langs mijn kant.
Lag het aan de wind? Ik heb vandaag ook wel best fijn gereden, ondanks de wind enzo. Onderweg kwam er een vet grote vrachtwagen van achter, maar toen heeft mn vriendin haar even overgenomen. We hebben ook nog even een B proefje gedaan, en behalve de aanleuning en linkergalop viel me dat niks tegen
ANOUCKOEKJES
Berichten: 17
Geregistreerd: 05-11-12
Geplaatst: 10-05-13 17:22
Ik heb een tijdje terug op het verzorg paard van me zusje gereden, de singel bleek kapot te zijn waardoor in de galop het zadel omdraaide, zins die tijd bent ik best wel angstig om te galopperen.
Ik dacht gisteren dus een supertoffe dag te hebben, maar ik heb mezelf weer opgegeten van de zenuwen... Mijn verzorgpaardje (3j, ik weet het jong, maar het is mijn keuze. De eigenares is ook altijd op 2 passen bij me.) was gisteren wéér 'bijterig', maar van het nieuwsgierige soort: ah, een borstel *hap*, ah een voet *hap*. Het is meer knabbelen dat hij doet en zijn oortjes staan ook altijd naar voor. Wanneer ik hem wil aanmanen om door te stappen of als straf hem een beetje naar achter wil zetten, reageert hij op niets. Tikjes van de zweep: niets. Stem: niets. Lichaam: niets. Helemaal niet bang of geïntimideerd, wat maakt dat ik er geïntimideerd en bang van wordt :/ Zo zag ik het gisteren minder en minder zitten om met hem te werken, terwijl het een paardje is waar ik van in het begin een klik meehad en ik veel doodsangsten voor hem heb overwonnen. Ik heb wel doorgezet en uiteindelijk heb ik assertief kunnen optreden. Hij heeft het daar dan ook bij gelaten, maar ik had niet zo'n goed gevoel gisteren en ik ben dan ook maar gestopt. Pff.. Ik ben nu wat het net aan het rondsurfen op zoek naar iets leuks dat ik met hem kan doen om mijn gedachten een beetje te verzetten, maar de praktijk lijkt altijd zoveel moeilijker dan de theorie
Lobke_094, eigenlijk had je moeten doorgaan en pas stoppen als ze het goed deed. Dat is namelijk ook een vorm van belonen. Als ik rijd stop ik nooit als het net slecht ging, bijvoorld slechte galop, maar dan probeer ik opnieuw en doet ze het nu wel goed, dan stop ik.
Loke_094, wat vervelend voor je! Vraag de eigenaresse anders eens hoe ze het oplost? Drie is hartstikke jong, echt nog een kleuter. Het is niet gek dat je niet weet hoe je dat op moet lossen. Ik heb me er zelf ook zwaar op verkeken trouwens, hoe het zou zijn om een uk op te gaan voeden.
Maar het goede nieuws is dat ik er gisteren weer op heb gezeten! Welliswaar alleen 1 kort rondje aan de longe maar dat was genoeg voor de dag, vond ook Elise. Heel rustig opbouwen. En dan te bedenken dat ik altijd overal op ging zitten! Ik had vantevoren gezegd dat ik er niet op zou gaan maar heb me toch over laten halen door Elise, gelukkig! Zonder haar was ik er nooit op gegaan. Hij werd gespannen van mij maar was gelukkig wel braaf. Vandaag poging twee. Twee rondjes?
Tyke
Berichten: 2278
Geregistreerd: 27-09-04
Geplaatst: 11-05-13 17:14
super plaatje. Vind je paard daar ontspannen ogen. Zelf zit je idd nog wel wat gespannen. Maar je bent een stap verder jeeeuj.
Nottinghill
Berichten: 856
Geregistreerd: 03-08-12
Geplaatst: 11-05-13 19:37
Vandaag weer gereden! Ging super, wel een momentje gehad waar ik weer van schrok. We begrepen elkaar niet toen ik een wending wilde maken waardoor hij een schijnbeweging maakte, in de galop. Dit was de reden waardoor ik bij mijn laatste val viel. Gelukkig is er verder niets gebeurd. Ben wel blij dat ik nu op een ander paard rij die de galop goed beheerst. Mijn zelfvertrouwen gaat weer vooruit! We komen er uiteindelijk allemaal wel!
Op een manege ben ik snel bang voor een paard/pony ben snel bang dat ik val (zelfs op de makke pony's die nooit iets doen) Ik ben vroeger vaak gevallen (nooit hard) maar sinds een auto-ongeluk erg voorzichtig. Nu heb ik een superlieve verzorg haflinger en die probeerde me de eerste keer rijden behoorlijk uit en biel daar van af . Maar ik vond dat totaal niet erg en ben lachend weer opgestapt! Ik denk dat ik door haar gewoon mijn vertrouwen weer terug ga vinden
Goed teken dat je erop durft te stappen na vallen en dan nog wel met een lach! Ik heb gister voor het eerst weer gedraafd op mijn paard, nog met een lijntje eraan omdat hij flink ging rennen de laatste keren dat ik draafde,een tijd geleden al. Balkjes gedraafd,lach op mijn smoel en k had weer even het 'wow'gevoel dat hij me eerder altijd gaf. Dat paard kan zo heerlijk lopen!
whoehoeee drafje zonder lijn gedaan en eerst een galopje aan de lijn!! Trots op Eagle en op mezelf natuurlijk En op Elise want dit had ik nooit voor mogelijk gehouden zo snel..
Even een update bij mij vandaan: Last weer gesprongen en het vertrouwen is er gelukkig nog steeds. Ik spring nu gewoon zonder aarzelen en pak af en toe ook de 'hoge' sprongen mee. Ik denk wel dat dit weer anders is als ik op een pony zit die druk wordt of iets dergelijks, daarom ben ik wel blij dat ik de laatste keren de mogelijkheid heb gekregen om m'n angst te overwinnen op rustige pony's. Waar ik het meest blij om ben, is dat ik het helemaal zelf heb gedaan. Voorheen werd ik wel aangemoedigd door mijn instructrice, maar die heeft mij op een gegeven moment mijn eigen gang laten gaan in de springlessen. Na een tijd was ik er zelf zo klaar mee dat ik mezelf eroverheen heb gezet en gewoon ben gaan doen en dit heeft bij mij heel erg geholpen!
Dus mijn tip: vertrouw in jezelf dat je het makkelijk kan en het is een stuk minder eng!
ik meld me ook... ik ben een grote angsthaas, onzeker en bovenal: kampioen negatief zijn
Polderpaard
Berichten: 325
Geregistreerd: 10-07-12
Woonplaats: Flevoland
Geplaatst: 14-05-13 22:33
Goed gedaan zeg Bentejs en Danoesje Wat dapper! Ik ben hier een tijdje niet geweest. In de winter heeft het rijden op een laag pitje gestaan door lichamelijke problemen bij mij en frissigheid van Valco. Nu zijn we weer goed op dreef met rijden. Hij is nog steeds erg kijkerig, maar nu ik me weer wat zekerder voel, gaat het de goede kant op. Ook een eenvoudig bokriempje aan het zadel geeft net dat psychologische zetje Vorige week we lekker gegaloppeerd, dat gaf een prima gevoel. Gisteren ging het weer helemaal niet. Hij explodeerde al bij een vogeltje dat bewoog Ik ben er af gegaan en heb grondwerk gedaan, wat goed ging, dus toch met een positief gevoel afgesloten. Het blijft toch met vallen en opstaan gaan!
Heel goed dat je hebt gesprongen op een andere paardje Bentejs! Eerst vertrouwen opbouwen, dan pas weer de uitdaging opzoeken. Paardenluf, haha, negatieveling? Daar kan ik er wel meer van hoor, die van mij had bijna op marktplaats gestaan hoor, omdat ik hem zat was. Probeer soms gewoon te genieten! Polderpaard, goed opgelost. Dit weer met al die wind en regen is niet makkelijk als je een beetje onzeker bent. Dan maar even anders oplossen. Heb je iemand die je helpt en met je mee kan kijken? Die van mij vloog er gister weer eens vandoor (en best flink) maar weet nu hoe het komt en in theorie hoe ik het op moet lossen en dat is niet gelukt omdat ik zelf ben blijven rommelen. Heb gister ook los gegaloppeerd (eng!! wat goed ging en zelfs een mini-sprongetje gemaakt. Had ik in mijn eentje nooit gedaan dus zoek alsjeblieft iemand die je helpt!
Polderpaard
Berichten: 325
Geregistreerd: 10-07-12
Woonplaats: Flevoland
Geplaatst: 15-05-13 08:20
Danoesje. Dank je wel! Ja, ik neem binnenkort weer eens een lesje en vraag dan of de instructrice er eerst op wil om te voelen hoe hij is. Of misschien is hij met haar wel heel anders... Zij kan me dan vast goede tips geven hoe er mee om te gaan. Op stal is gelukkig ook veel "geestelijke ondersteuning" - veel mensen hebben nu wat moeite met hun paard blijkt. Knap hoor dat je los hebt gegaloppeerd en zelfs gesprongen!! Gaat goed zo! Fijn hoor als het weer een beetje op z'n plek begint te vallen en de zenuwen beheersbaar worden. Het lastige vind ik dat het zo heen en weer gaat, pieken en dalen. Denk ik net lekker op gang te zijn en rij ik echt weer zo'n beetje "normaal" met gallop en alles, kan het de volgende keer helemaal mis zijn. Kijkerig, wegspringerig en ik weer de zenuwen Het weer zal inderdaad z'n invloed hebben.