Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-05-13 06:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 03-05-13 06:58

@Tyke,

vind het prima dat hij daar naartoe gaat hoor, is hij weer een ervaring rijker!
Wat onwijs balen van je pols, het zit je nog niet echt mee zeg! Hopelijk komt er toch nog wat vooruitgang!

**Geplaatst**: 04-05-13 09:29

Geplaatst: 04-05-13 09:29

Pff, hier gaat het weer even wat minder.. Zo heb ik woensdag heerlijk gereden, gister ging het niet.. Eerst kreeg hij een ander zadel op, een VZH waar ik dieper in zou zitten. Stap ging wel, maar draven zat echt niet. Paard begon ook steeds meer te 'etteren', dus toch dat andere zadel op gedaan. In het begin ging het niet veel beter, van ineens een pirouette draaien tot telkens aan dribbelen.. Volgens de eigenaar moest ik wat gaan doen, en ben toen diagonalen gaan rijden: In draf, X terug in stap, M draf, H weer diagonaar en uitsrekken, K diagonaal maar gebroken lijn.. Telkens weer wat anders op een diagonaal.. Ik zat nog te twijfelen om te gaan galoperen, maar dat werd ff teveel het goede..

**Geplaatst**: 04-05-13 09:45

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-05-13 09:45

Jammer. Maar uiteindelijk werd dat etteren wel minder dus toen je hem aan het werk ging zetten?

Veel van hand veranderen is inderdaad goed, alles om niet voorspelbaar te worden. Van mijn instructrice heb ik geleerd om (niet op de letters) steeds een stukje volte links en weer omstellen naar rechts etc (kwart voltes, halve voltes, groot, klein) en dan af en toe recht op de wand af rijden > halt houden > achterwaarts (is ook een verontschuldiging in paardentaal en natuurlijk een goede oefening voor de gehoorzaamheid en concentratie) en dan weer de wending nemen en direct wegdraven. Hier en daar wat wijken tussendoor etc. overgangen of tempowisselingen rijden kan helpen, maar het maakt sommige paarden alleen maar heter, dus dat verschilt per paard, voor de concentratie en gehoorzaamheid is het wel heel fijn. Ik doe dan meestal eerst 4 pasjes stap en dan weer in draf, dan nog maar 1 pasje stap en gelijk weer draf en uiteindelijk een schijnovergang, dus bijna stappen en gelijk weer openen. Je moet je paard bij wijze van spreken helemaal hypnotiseren. Misschien heb je er iets aan, mijn helpt het in ieder geval heel goed.

**Geplaatst**: 04-05-13 10:26

Geplaatst: 04-05-13 10:26

Dan kje wel! Klopt, dit deed ik gister dus ook: slangenvoltes, maar niet tot de hoeslag, en ineens een kleine volte ipv een boog. Tijdens de wending overgangen maken. En op het einde dus slangenvolte en naar de hoesflag wijken. Achterwaarts heb ik nog niet gedaan op dit paard, maar dat is vooral omdat hij niet normaal stil wil staan..

Klopt dat je paarden vaak juist wakker maakt door overgangen of tempowisselingen te rijden. Maar dit paard vind het strekken zo leuk, dat ik hem hierdoor juist beter bij me kan houden: dan gaat ie echt opletten wanneer het 'mag'... En doe het dan op verschillende plekken: eerst diagonaal, maar de diagonaar erop is het weer X halthouden. Of lange zijde, maar daarna weer wat verzamelen.. Iig nooit twee keer achter elkaar hetzelfde.

**Geplaatst**: 04-05-13 10:46

Geplaatst: 04-05-13 10:46

Doe ik ook hoor veel afwisselen. Steeds iets anders.

Nou denk dat ik voorlopig niet hoef te rijden.........

Ik vol goede moed richting de wei om paard eruit te plukken. Staat ze kreupel. linker voorbeen. Hoeven uitgekrabt kijken of het daar zit. Zakt ze er ook gewoon doorheen. Dus het is wat anders waarschijnlijk. Heb haar maar geborsteld en been gekoeld. En terug in de wei. Zet ik haar op stal wordt ze knetter zonder de schapen. En in de wei klein stukje afzetten wordt ze ook gekker. MAar goed in volle galop/ draf ging ze terug naar haar schapen. Stom beest. Vanmorgen liep ze nog goed met buiten zetten dus er is in de tussentijd iets gebeurt. Kijk vanavond en morgen nog even aan. Blijf koelen en dan maar richting kliniek.
Hoefsmid moet er ook echt nodig bij en heb ik gebeld maar ja voor die er is. Hoeven gingen ook ineens hard "kapot" 2 dagen en het was .... Ziet er nu wel redelijk uit maar krijg vast commentaar als ik zo in de kliniek komt. EN mogelijk is het wel de hoef??
Ik zie het morgen wel. Baal er flink van.

**Geplaatst**: 04-05-13 14:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-05-13 14:56

Nou ik ben vandaag weer in galop gegaan! En het ging goed

heb een rustig galopje gedaan, harder hoeft voor mij nog niet. Ik ben ook tot te conclusie gekomen dat het paard waarop ik normaal gesproken op rij, te lastig voor me is. Ik ben gewoon nog niet goed genoeg om haar te geven wat ze nodig heeft, zeker omdat ze nog jong is. We zijn beide onervaren en dat ging in dit geval niet zo goed. En mijn zelfvertrouwen gaat er ook niet op voorruit als ik op haar rij. Dus heb samen met mijn instructrice besloten dat ik ga overstappen naar het paard waarop in vandaag heb gereden. Die is gewoon wat makkelijker te rijden en daar kan ik meer van leren. Ik vind het wel jammer, want het is echt een lieve schat. Maar het is denk ik een betere keuze.

**Geplaatst**: 04-05-13 23:29

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-05-13 23:29

Heb geprobeerd via de moderator om mijn laatste bericht te laten verwijderen maar dit is helaas niet gelukt. Heb begrepen dat er het een en ander verkeerd is overgekomen in mijn berichtje, mijn excuus daarvoor. Het is niet zo dat ik niks van mijn paard heb gezien, maar niks in het echie. Dus wel op film. Veel is voortgekomen uit misverstanden en waarschijnlijk ook verkeerde verwachtingen van mijn kant. Het is nooit mijn bedoeling geweest om iemand zwart te maken, maar wel om mijn hart te luchten wat daardoor nogal ongenuanceerd hier terecht is gekomen.
Heb de afgelopen dagen veel tijd in mijn paard kunnen stoppen en veel van hem gezien waar ik weer een hele tijd op kan teren. En als klapper op de vuurpijl: ik mag er vrijdag zelf weer op

En als ik van de week hoorde wat hij heeft uitgespookt is dat al een kunstje op zich:P

**Geplaatst**: 05-05-13 12:42

Geplaatst: 05-05-13 12:42

$*\o/*$ Soms moet je je hart luchten n komt het gewoon voor een ander heel anders over. Dat is nadeel van schrijfwerk...
Maar echt super om te lezen.

Ik heb vanmorge maar rondje op Floor gereden. 2 keer afgestapt. Een keer bouwde ze enorme spanning op. draaide om voor witte schuurdeur die open stond en normaal dicht. eN later nog een keer draaide ze ineens om. Toen wel blijven zitten. EN toen ik in verte een motor aan zag komen met volle vaart. BEn ik ook afgestapt. Achteraf onnodig omdat motor erg rustig aankwam toen hij mij zag........... Maar was eerste buitenrit helemaal alleen $*\o/*$
JAmmer genoeg liep Verona vanmorgen nog geen steek beter

**Geplaatst**: 05-05-13 15:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-05-13 15:17

ik lees wel vaak mee, maar reageer niet veel.
ben wel weer van plan meer te gaan reageren, maar heb het erg druk.
heb vorige maand me merrie kunnen laten inslapen ( hoefkatrol 4)
ben wel een flinke stap gaan maken.
heb mijn bijna 4jarige fjorden ruin nu echt ingereden.
hij doet het nu ook echt lekker.
we doen alle gangen op de rechter hand, op de linker hand is vooral de galop nog erg moeilijk.
hij buigt al een beetje in en alles.
hij is ook onwijs braaf.
alleen nu komt het probleem.
buitenrijden.
ik heb al een keer naast hem gelegen helaas op onze eerste keer dat ik zonder iemand naast hem mee naar buiten ging.
hij schrok, de rest ging mee lopen en hij zette het echt op een lopen.
heeft toen een spong gemaakt ( een heuveltje af naar beneden het gras in)
hierdoor raakte mijn heup uit de kom ( spierdystrofie en hyperfielie)
en kon ik hem niet meer uit zitten.
heb me toen moeten laten vallen.
sinds dien durf ik weer niet meer buiten te rijden als er niemand naast hem loop.

iemand tips/ideeën hoe ik dit kan oplossen of kan overwinnen.
ik ben ook bang om het fout te doen gezien zijn leeftijd.
terwijl ik weet dat hij braaf is wand ook als ik er naast loop doet hij niets en kijkt hij niet eens op of om.

**Geplaatst**: 05-05-13 17:07

Geplaatst: 05-05-13 17:07

Tja moeilijk. Ik zou dan toch in het begin met iemand er naast buiten gaan rijden. En dan misschien diegene steeds verder weg laten lopen wanneer het voor jou goed voelt. Je moet zelf eerst vertrouwen hebben.
En heb je al eens met ander paard buiten gereden? Misschien is dat een optie om eerst zelf sterk in je schoenen te staan?

**Geplaatst**: 05-05-13 17:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-05-13 17:10

Misschien een voorstel wat je niet zo graag wilt horen hoor, maar is het dan misschien niet beter om eerst echt even de basisknopjes te bevestigen voordat je naar buiten gaat? Ik weet zelf ook hoe heerlijk het is om buiten te rijden maar ik weet ook dat ik tot 2 keer aan toe bijna een ongeluk heb gehad omdat ik naar buiten ging op een merrie die gewoon nog niet bevestigd genoeg was om mij mee naar buiten te nemen. Zelfs met iemand ernaast, zelfs aan de longeerlijn, zelfs met een slofteugel was het gewoon veel te gevaarlijk. Nou was dat ook nog eens niet zo'n brave merrie, erg heet en ontzettend eenkennig (niet alleen qua ruiter maar ook qua omgeving) maar toch.. Knopjes bevestigen en dan pas verder gaan kijken naar volgende stapjes lijkt mij het beste op zo'n moment, vooral als je zelf angst hebt

**Geplaatst**: 05-05-13 17:11

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-05-13 17:11

Ik ga morgen weer lekker rijden

Wordt heerlijk weer en omdat ik de laatste week toch eigenlijk alleen maar gelongeerd heb ga ik er weer lekker op! Moet zeggen dat ik er al een week wel echt naar uitkijk dus dat is denk ik een goed teken. Ik zal de eigenaresse vragen of ze wat filmpjes wilt maken!

**Geplaatst**: 05-05-13 17:14

Geplaatst: 05-05-13 17:14

Daar heb je een goed punt inderdaad Emma. Eerst de basisknop erop.
Vriendin van mij ging ook altijd naar buiten toen haar paard jong was (paard waar ik nu ook vanaf gevallen ben en vandaag heb gereden) Ze vloog regelmatig ervandoor in galop en niet meer terug te pakken.. Ze is toen les gaan volgen en heeft de knopjes erop gezet en nu gaat het super.
Dus dat is nog een veel betere tip.

**Geplaatst**: 05-05-13 17:22

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-05-13 17:22

Ik heb inderdaad hetzelfde. Die van mij deed in het bos hetzelfde als wat ze in de bak deed, die werd te enthousiast tijdens de galop, ging allerlei dingen zien, dan ging er een knop om en dan ging ze naar huis. In de bak was dit gewoon heel hard naar de uitgang rennen, merken dat ze er niet uit kan en dan als een tierelier rondjes gaan sjeesen, en in het bos was het bit tussen de tanden en gaan met die banaan. Wij hadden dan een lang galoppeerpad waar ik het eerst altijd probeerde, maar ho maar dat je haar na dat pad nog stil kreeg hoor, ze bleef maar rennen. Plat de bochten door, niet stoppen voor wegen, nee dat is echt heel vaak bijna fout gegaan.

Toen ben ik gaan lessen, geleerd hoe ik haar in de bak onder controle kon houden en in de tussentijd niet meer naar buiten geweest. Toen het langzaam weer een beetje beter weer begon te worden (februari) ben ik gevallen en dus niet kunnen kijken of het heeft geholpen.. Maar als je weet hoe je bepaald gedrag in de bak kan corrigeren, kan je het ook in het bos toepassen. Als je nog niet genoeg kilometers in de bak hebt gemaakt zijn er zo veel dingetjes die je nog niet hebt gemerkt of nog nooit aandacht aan hebt besteed.. En dat kan in het bos dan gevaarlijk worden.

**Geplaatst**: 05-05-13 18:51

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-05-13 18:51

In de bak heb ik de knoppen er wel op.
Alleen buiten( omdat als hij springt ik hem nie uit kan zitten)
Ken ik hem nie houden.
En met iemand er naast doet tie het 9 van de 10 keer wel goed.
Hoop dit jaar veder te komen.
En de basis zit er in.
Dus daaraan licht het ook niet.

**Geplaatst**: 05-05-13 19:12

Geplaatst: 05-05-13 19:12

Tyke schreef:
wat voor zadel heb je gekocht?

Ziet er fijn uit die foto's

Bedankt.

Een Philippe fontaine (van Stubben, maar veel zachter)

**Geplaatst**: 05-05-13 19:15

Geplaatst: 05-05-13 19:15

Emmaa_ schreef:
Misschien een voorstel wat je niet zo graag wilt horen hoor, maar is het dan misschien niet beter om eerst echt even de basisknopjes te bevestigen voordat je naar buiten gaat? Ik weet zelf ook hoe heerlijk het is om buiten te rijden maar ik weet ook dat ik tot 2 keer aan toe bijna een ongeluk heb gehad omdat ik naar buiten ging op een merrie die gewoon nog niet bevestigd genoeg was om mij mee naar buiten te nemen. Zelfs met iemand ernaast, zelfs aan de longeerlijn, zelfs met een slofteugel was het gewoon veel te gevaarlijk. Nou was dat ook nog eens niet zo'n brave merrie, erg heet en ontzettend eenkennig (niet alleen qua ruiter maar ook qua omgeving) maar toch.. Knopjes bevestigen en dan pas verder gaan kijken naar volgende stapjes lijkt mij het beste op zo'n moment, vooral als je zelf angst hebt

Ik ben het hier mee eens. Daarom heeft het bij mij een tijdje geduurd vooraleer ik buiten ging wandelen en dat is de reden dat ik nog niet met groepen mee ga wandelen die absoluut willen galopperen. Ik ken de knopjes in de piste, maar wil ook zeker zijn dat deze knopjes buiten werken ;-)

**Geplaatst**: 06-05-13 07:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 06-05-13 07:35

Als de knoppen er goed opzitten zou ik met een heel braaf paard meegaan die zich niks of weinig van jouw paard aantrekt. Hij kan dan zien hoe het hoort en zich eraan optrekken. Paarden leren van elkaar. voor hem is het spannend,hij voelt jouw spanning en alles is nieuw. Aan zijn paardenvriend kan hij dan aflezen dat er niks aan de hand is..

**Geplaatst**: 06-05-13 22:12

Geplaatst: 06-05-13 22:12

Tja bij mij even minder geluk. Had zo gehoopt op hoefzweer. Maar helaas. Ze steunde wel beter erop dus bekappen is gelukkig goed gegaan. Maar er lijkjt nu een verdikking net voor op de kogel te zitten. Hoefsmid dacht zelf eerst ook wel aan hoefzweer gezien de manier hoe ze stond. Mogelijk dat hij nog broeit maar kans is zeer klein. Dus mogelijk toch een peesblessure. (binnenste ?? of ?? Een die niet extreme dikheid geeft)
Heb naam gekregen van dierenarts en mogelijk nog een. Maar ga zo eens googlen. En dan maar naar bed. Arme Verona.

Denk dat ik maar ga stoppen met de paarden als het zo moet. Zo blijf ik "angst" houden.

**Geplaatst**: 09-05-13 13:14

Geplaatst: 09-05-13 13:14

Hallo! Ik hoop dat er hier nog wat nieuwe mensen bij mogen?
Een paar maanden geleden (februari) heb ik hier ergens (ik raak nog niet helemaal wijs uit het grote forum) een berichtje geplaatst: 'Is mijn angst nog te overwinnen?'
De angst is er bij mij langzamerhand ingeslopen en in februari kwam het op zijn hoogtepunt tijdens een rijles.

Vandaag kan ik zeggen dat ik een immense evolutie heb doorgemaakt

:
Ik ben op zoek gegaan naar lessen in het grondwerk, om mijn vertrouwen terug te winnen en die heb ik gevonden. Ik heb nu 6 verzorgpaarden onder mijn hoede (die mij allemaal wel met één aspect van mijn angst kan helpen :p ) en samen met de eigenares ga ik stapje per stapje verder om mijn angst te overwinnen.
Nu moet je weten dat ik bijna een paard niet durfde te borstelen, zo erg was het geworden. Maar ik wil door blijven gaan, want paarden zijn voor mij vaak de enigste uitweg om tot mezelf te komen en niet weg te vluchten van alles. Dat maakt dat leren vertrouwen en je assertief opstellen voor mij erg confronterend kan zijn.

Intussen heb ik een Arabische hengst binnengezet, leren longeren (zelf op de cirkel zetten!), paarden (alleen!) geborsteld in de stallen en vrij werk gedaan. (Bij het vrije werk merk ik bij mezelf dat ik het rustigst word.) Ik ben inmiddels aan het leiden toegekomen en daar voel ik me nog erg onzeker over. Vooral wanneer het paard achter mij aankomt en dus niet naast mij loopt. Daar is er dus nog werk aan.

De laatste overwinning heb ik 2 weken geleden behaald door helemaal alleen (de eigenares stond net buiten de weide) een weide binnen te gaan waar een jong paard (3 jaar en Arabisch Volbloed, maar van het doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg-type) stond. Na een heel eindje treuzelen aan de kant van de weide (met ontsnappingsmogelijkheden), ben ik er uiteindelijk op toegestapt en helemaal geborsteld. Het paardje keek niet op of om, maar voor mij een geweldig grote stap vooruit.

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat er nog veel mensen de moed niet verliezen en aan een klein sprankeltje hoop kunnen vastklampen, want het zijn de kleine dingen die het de moeite maken om door te blijven gaan.
Ik heb zelf nog een lange weg te gaan en ik hoop dan ook dat ik hier wel eens terecht kan wanneer het ook eens wat minder gaat.

Dit is intussen al een te lang bericht geworden

en ik ga straks terug richting paarden om hopelijk te genieten in het zonnetje van hen (fingers crossed!

), dus ik eindig ik hier. Antwoorden of steun nodig? Ik hoop het jullie allemaal te geven! X

**Geplaatst**: 09-05-13 13:46

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-05-13 13:46

Zoo, wat een verhalen weer! Gelukkig een hoop goede! Ben de laatste weken zo druk geweest (60 uur werken in de week) dat ik al bijna geen tijd meer had voor m'n paard, laat staan dit topic bij te lezen.. Maar, lekker lang weekend, dus ga er nog eens voor zitten straks..
Ik heb van de week mijn opstapangst weer een beetje kunnen overwinnen, eerst lekker gelongeerd, daarna opgestapt, rondje gereden, afgestapt, weer opgestapt enz.. En hij bleef gewoon netjes staan!!

Ik voel wel steeds meer druk van buitenaf komen, heeft iemand daar ook last van? Dat mensen je eigenlijk willen dwingen om al een stapje verder te gaan of bepaalde dingen te doen waar je nog niet aan toe bent?
Ik heb aan de ene kant het gevoel dat ik moet toegeven, aan de andere kant het gevoel dat ik het moet doen zoals ik wil. Maar daarnaast moet ik ook aan mijn paard denken, het is echt een dier dat uitgedaagd moet worden, niet alleen in het rijden, maar met alles.. Vanmorgen met hem aan het voetballen geweest en heb nog nooit zo een lol gehad! Maar iemand nog nuttige tips hiervoor??

**Geplaatst**: 09-05-13 13:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-05-13 13:49

Ik heb ook een goed verhaal voor jullie.. Ben dinsdag op een onbekende pony gestapt en ik ben op die pony voor het eerst sinds mijn val weer gaan galopperen... Zonder dat iemand het ook maar zei, ik dacht gewoon oké en nu ga ik galopperen. Ik was zo trots op mezelf

Zat er ook echt met een big smile op.

Ik herken dat wel heel erg hoor, Grasieux. Dat mensen je toch proberen te pushen om je dingen te laten doen die je niet wilt. De eigenaresse van het paard dat ik rijd zit ook telkens 'probeer maar een galopje' e.d maar ik wil het gewoon nog niet, vooral niet als ze zo drammerig loopt te doen als ze normaal doet.

**Geplaatst**: 09-05-13 17:09

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-05-13 17:09

Emmaa_ Super gedaan. Als jij je er goed bij voelt en en iets hebt van ik doe het, gewoon doen !!

@Emmaa_ en Grasieux: het hangt er vanaf op welke manier en door wie je gepusht wordt. Ik ben overlaats gepusht door de lesgeefster om te springen. Deze persoon kent mijn angst en ik heb in September bij haar ook al eens een sprongetje genomen, dus zij kent mijn angst, maar weet ook wat ik kan. Ze pusht me, maar kent ook de grens en zal mij niet over die grens pushen. Dit is ook belangrijk

**Geplaatst**: 09-05-13 18:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-05-13 18:04

Ja, dat is zeker waar, mijn instructrice weet altijd precies hoe ver we kunnen gaan en ook hoe ze mij net over bepaalde drempels moet helpen.. Maar als ik dan een keer een goede les heb gehad oid heeft ze wel eens de neiging om wat te gaan overdrijven, zo had ze laatst het idee dat ik me moest gaan richten op samengestelde wedstrijden.. Terwijl ik nog bezig ben met het brengen van orde en regelmaat in mijn "trainig"..
Maare, Emmaa_ dat is goed om te horen, dus toch af en toe niet denken maar doen!

**Geplaatst**: 09-05-13 21:11

Geplaatst: 09-05-13 21:11

Hier ook alleen maar supergoede verhalen! Ondertussen rijd ik een nieuw paardje (weet niet meer of ik dat hier nou verteld had) en het gaat supergoed. Ik durfde eigenlijk helemaal niet meer naar buiten, maar nu ga ik gewoon alleen! Vandaag een klein momentje van angst gehad. Was samen met een ander meisje een buitenritje aan het doen. Nic, het paard waar ik op rij wil heel graag voorop lopen. Op een gegeven moment kwamen we bij een weiland die we schuin overstaken, dus zij gaat in galop en Nic erachteraan. Toen had ik een klein momentje dat ik dacht hem niet meer te kunnen houden, maar dat was eigenlijk vrij snel over. Dus echt superblij! Hierbij een foto van vorige week, galopperend over het weiland:

Let btw niet op mijn/zijn houding. Hij vindt het zoooooo heerlijk buiten!