Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-13 21:53

Geplaatst: 16-04-13 21:53

Duidelijk verhaal. Je hebt dus ook al genoeg............
Ik geef niet snel deze uitspraak. Maar kan je niet op een ander paardje rijden waar je zelf "ontspannener" op kan zitten?
mbt paard/ drammen en trekken oooh wat herken ik dit. Mijn paard is ook zo. Ik gebruik op dit moment echter toch wel de slof. Maar dat is meer voor mijn angst enz. Heb zelf ook wel last van rug/ nek. En merk dan ook wanneer ze zo bezig is dat dit flink parten speelt. En dan zijn het bij mij alleen nog maar spieren zover ik weet.

En mbt beperking. Ik heb nu geestelijk maar ook fysiek een beperking aan de val overgehouden. Mijn pols is nog steeds niet goed. Oke ben nog maar een half jaar verder. Maar de verwachtingen zijn niet hoopvol. Maar dat is niets met hetgeen ik bij jou terug lees.
Ik weet geen adviezen ik hoop alleen dat je wel de ontspanning gaat vinden en de frustraties achter je kan gaan laten.

**Geplaatst**: 16-04-13 22:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 22:17

Een ander paard rijden zou een optie zijn, ik heb zelfs overwogen om een paar lessen op de manege te nemen waar ik vroeger altijd heb gereden zodat ik die angst (vooral voor het galopperen) er even uit kan rijden. Gewoon op mijn oude lieveling, even weer lekker door die bak sjeesen zodat ik het plezier ervan ook weer in kan zien. Dat mis ik namelijk heel erg.

Roos is in principe zo mak als een lammetje. Ze wilt heel graag maar ho is altijd ho en ze zal ook nooit onder me uit denderen of er ineens vandoor gaan. Soms ligt het tempo naar mijn mening gewoon te hoog.

En ik denk niet dat een blessure met een pols ten onder zou moeten gaan aan wat ik aan mijn val heb overgehouden hoor. Zodra je fysieke belemmeringen overhoudt aan een val die je hinderen in het dagelijks leven (het lijkt me dat dat met een pols ook wel zo is) wordt het moeilijker om je over je angst heen te zetten en om weer zonder zorgen aan de slag te gaan.

**Geplaatst**: 17-04-13 11:43

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-04-13 11:43

Ik meld me ook hier, ik ga straks weer naar mn verzorgpaard toe om voor de 2e keer sinds de "winterstop" weer alleen naar de bak toe te gaan. De bak is niet aan huis, maar ongeveer een kwartier lopen. Nou heb ik een angst voor tracktors ontwikkeld (alleen als ik met t paardje ben, omdat het 1x is fout gegaan), nu durf ik eigenlijk helemaal niet meer.. ik word er gestressed van en dat slaat over op het paardje, ik ben gewoon bang dat er iets gebeurd al is dat bullsh*it omdat paardje bomproof is. Vorige keer ging het rijden ook niet goed en ik heb sindsdiem niet meer op haar gereden, dus ik zie er best tegenop. Voor de winterstop was ik helemaal niet bang, daarom vind ik het zo raar! Ik ga nu ook proberen om met 1 oortje muziek in te rijden, zien of ik daar ontspannen van word tijdens het rijden.

**Geplaatst**: 17-04-13 12:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-04-13 12:31

Misschien iemand die je kan helpen? Als je een goeie vriendin hebt die ervaren is met paarden, kan zij misschien met hem lopen en hem rijden, zodat jij kunt zien dat het prima gaat. Eerst zien dan geloven is vaak mijn motto

**Geplaatst**: 17-04-13 12:32

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-04-13 12:32

Yvanka, Oenkerk in Friesland? Daar heb ik ooit nog stage gelopen!

**Geplaatst**: 17-04-13 18:29

Geplaatst: 17-04-13 18:29

Is er al eens iemand mee gefietst of idd wat Danoesja zegt iemand anders erop en kijken hoe het gaat.
Kan je evt. lopend ernaast naar de bak? En langzaam aan wat verder.

Mbt mijn pols: ik heb beperkingen zowel in leven als in mijn werk. Vooral mijn werk is de vraag of dit voor mij te doen blijft als dit echt zo blijft. Maar dat is aankijken hoe het gaat. Fysio is nu gestopt omdat het te weinig effect blijkt te hebben. Deze geeft ook flink druk aan de pezen waardoor mogelijk de pijn extra blijft. Heb momenteel voor de nacht nog een spalk. Die wordt steeds verder in de goede "stand" gezet in de hoop dat dit helpt. Geeft dit ook geen effect ?? dan moet ik even aankijken. Mogelijk dat door "rust" (geen fysio/ extra druk) de pijn weggaat en het prima gaat met wel beperkingen. Maar blijft de pijn tja dan moet er echt iets mee. De beperkingen zelf tja het is zo. Maar de pijn die ik erbij heb is niet te doen. Maar goed ben ook nog bezig met opleiding en de enige optie die hierna is, is opereren of in ieder geval kijkoperatie. Maar ben al uren verloren door de val. en heb al verlenging. Dus wil dat eerst afmaken. Al komt dat ook beter uit.
Dus ja het is ook niet niets. ..........

**Geplaatst**: 17-04-13 20:22

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-04-13 20:22

Ik loop er ook altijd naast, alleen als er iemand bij is zit ik erop. Het stomme is dat ik ook wel weet dat ze niets doet, als ze iets eng vind dan probeert ze alleen weg te komen en dan draai ik meestal even een rondje en is het weer goed. Als ik gespannen ben dan gaat ze trekken enzo.
Vanmiddag ben ik heen geweest, de heenreis liep de zoon van de bakmevrouw mee en de terugreis was ik alleen. Toen kwamen er bijna 2 tracktors langs maar die sloegen gelukkig af. Ik heb ook wel fijn gereden, dus hopelijk neemt die angst per keer wat af

Danoesje: Jaa in friesland! Op de manege zeker?

**Geplaatst**: 17-04-13 20:40

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-04-13 20:40

Haha ja...weet niet meer hoe hij heette maar heb daar ooit mijn koetsiersbewijs gehaald:D

**Geplaatst**: 17-04-13 22:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 17-04-13 22:17

Ptc+/praktijkschool denk ik. Is nu helaas gesloten en de manege staat te koop nu..

**Geplaatst**: 18-04-13 07:24

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 18-04-13 07:24

Zonde! Was echt wel leuk daar toen..

**Geplaatst**: 18-04-13 17:37

Geplaatst: 18-04-13 17:37

hoi hoi,

Ik meld me ook even.
Zolang ik op mijn paard zit is er eigenlijk niets aan de hand. Er moet dan veel gebeuren wil ik echt bang worden.
Bij mij ligt het probleem meer wanneer ik aan het longeren ben.
Ik sta aan de duinrand en onze bak is best wel windgevoelig zeg maar. Eromheen staan bomen en Baron vind het verschrikkelijk spannend als er een geluid door de wind veroorzaakt word. Bijv. een tak die naar beneden valt of het flink kraken van een boom.
Het is natuurlijk heel logisch dat ie dat eng vind, maar hij gaat dan als een dolle rondjes om me heen rennen en ooit in blinde paniek zelfs op me af. Hij vlucht altijd wel de andere kant op als ik dan met mijn armen wapper, maar echt fijn is het natuurlijk niet dat je je paard op je af ziet stormen.
Nu duurt het bij mij altijd even voor die spanning gezakt is en tot dat helemaal weg is kan ik niet fatsoenlijk verder aan de longe. De ontspanning is dan van beide kanten weg en voor die weer helemaal terug is, gebeurt het opnieuw.

Maar dit gebeurt bijvoorbeeld ook als we gaan wandelen. Als hij schrikt en opzij springt dan zit mijn hart meteen ook in mijn keel. Bang dat ie een keer op mij springt o.i.d.

**Geplaatst**: 20-04-13 13:08

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-04-13 13:08

Dat probleem heb ik gelukkig niet (meer). Mijn paard weet dat ze niet tegen mij aan mag lopen. Ze heeft duidelijk haar eigen ruimte om naast mij te wandelen. Ik heb haar paar keer een elleboog gegeven. Dat was op momenten waarop ze niet in paniek was maar gewoon mij teveel opzocht. Goed gedrag werd beloont.
Toen ze jong (enter) was deed ze het wnatuurlijk en uit onervarenheid. Ze was ze erg schrikkerig van vanalles wat er buiten gebeurde. Ik heb dit gedrag altijd genegeerd. Niet boos worden. Dat is belangrijk. Niet belonen en aandacht geven want daar bevestig je angst mee. Duidelijk leiding geven. Ze is nu 5 en kijkt bijna nergens meer van op.

Ik denk dat die aanpak vruchten heeft afgeworpen. Neem tijdens het longeren en wandelen duidelijk de leiding. Dat begint bij je lichaamshouding. Stel je zelf zelfverzekerd op!

**Geplaatst**: 20-04-13 15:49

Geplaatst: 20-04-13 15:49

Yvankaxx schreef:
Ik meld me ook hier, ik ga straks weer naar mn verzorgpaard toe om voor de 2e keer sinds de "winterstop" weer alleen naar de bak toe te gaan. De bak is niet aan huis, maar ongeveer een kwartier lopen. Nou heb ik een angst voor tracktors ontwikkeld (alleen als ik met t paardje ben, omdat het 1x is fout gegaan), nu durf ik eigenlijk helemaal niet meer.. ik word er gestressed van en dat slaat over op het paardje, ik ben gewoon bang dat er iets gebeurd al is dat bullsh*it omdat paardje bomproof is. Vorige keer ging het rijden ook niet goed en ik heb sindsdiem niet meer op haar gereden, dus ik zie er best tegenop. Voor de winterstop was ik helemaal niet bang, daarom vind ik het zo raar! Ik ga nu ook proberen om met 1 oortje muziek in te rijden, zien of ik daar ontspannen van word tijdens het rijden.

Misschien is het een idee het stuk eerst alleen te lopen, zonder je paard dus?
En stilstaan als er een traktor voorbij komt?
Dit een paar keer oefenen en voor mijn part ook op de fiets.
Misschien daarna je verzorgpaard meenemen en als er een traktor voorbij komt, stil blijven staan en proberen diep adem te halen.
Wat ook helpt, is een liedje zingen onderweg, je bent dan namelijk bezig met iets anders en je ademhaling kun je dan niet faken.
Ik heb het liedje zingen wel eens tijdens een buitenrit gedaan met onze meiden groep en het helpt echt!
Als je erop zit helpt het ook. Diep ademhalen, je focussen op je ademhaling en proberen ontspannen te gaan zitten.
Die traktor is dan het probleem niet meer en je paard ook niet, dus probeer het gewoon zou ik zeggen, zou graag willen weten of het voor jou werkt!

Let me know!

**Geplaatst**: 20-04-13 18:38

Geplaatst: 20-04-13 18:38

Mm ik ben naast mijn paard ook niet altijd de minst angstige. Ze doet zo af en toe echt raar. Maar moet zeggen dat dit al stukken minder is. Ik ga ook niet buiten wandelen met haar. Heb het wel een tijd gedaan en ging eigenlijk prima maar ligt meer spanning bij mij. Al wordt dat steeds minder naar mate ik dit vaker doe.

Ik heb gisteren gereden en vandaag. Lijk weer iets meer spanning te hebben dan vorige week. Maar waar dat aan ligt?
Ach toch wel lekker gereden uiteindelijk. Wat meer gedraafd.

**Geplaatst**: 20-04-13 19:20

Geplaatst: 20-04-13 19:20

Wat bij mij nu goed helpt: ik ben met een kleine pony bezig (welsh) die nooit het erf af geweest was. Supergevoelig dier, maar zat erg vast. Ben er vorige week (week ervoor) voor het eerst weer opgeklommen, en was 1 bonk spanning/vasthouden. Heb de keer erna dus wat gedaan: ben na het rijden afgestapt, en heb de pony mee naar buiten genomen! Hij vond het eng, maar was ook heel braaf. En het gaf mij echt vertrouwen dat de pony zo op mij vertrouwde! Vandaar weer ernaast naar buiten geweest, en nu alleen halster. Als er iemand mee gaat, ga ik erop...

**Geplaatst**: 20-04-13 19:28

Geplaatst: 20-04-13 19:28

Kijk mij gaan met mijn paard voor het eerst op het strand in de Endurance sport.

**Geplaatst**: 20-04-13 19:51

Geplaatst: 20-04-13 19:51

Daar is maar een woord voor: TOPPIE

**Geplaatst**: 20-04-13 19:52

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-04-13 19:52

Gaaf zeg!

Hier ook een positieve update met later een foto, weer bij een fotomeeting geweest (op de plek waar ik dus mijn heup brak) en ik was heel erg gespannen voor het rijden maar het ging goehoeeeed! $*\o/*$

**Geplaatst**: 20-04-13 19:53

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 20-04-13 19:53

Super gaaf!
Allemaal vette dingen iedereen

Ben trots op jullie!

**Geplaatst**: 20-04-13 19:54

Geplaatst: 20-04-13 19:54

Super Robijntjah.

**Geplaatst**: 20-04-13 19:54

Geplaatst: 20-04-13 19:54

Super Robijnjah!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-13 20:14

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-13 20:14

Somebitch, beetje laat maar wat een gave foto. Super!! +:)+

**Geplaatst**: 23-04-13 08:03

Geplaatst: 23-04-13 08:03

Somebitch schreef:
[ Afbeelding ]

Kijk mij gaan met mijn paard voor het eerst op het strand in de Endurance sport.

Gave foto!
Enne... Endurance is gaaf! $*\o/*$

**Geplaatst**: 23-04-13 08:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 23-04-13 08:44

endurance ziet er inderdaad gaaf uit. Ik wou dat ik dit ook durfde.
Ik ben gisteren na het rijden een blokje om gewandeld en dit vond ik al spannend. Ik was even blij dat iemand riep om even te wachten, dat haar ruiter ook mee kon wandelen. Ik waswel tevreden over dit blokje om, half weg was mijn spanning weg.

**Geplaatst**: 23-04-13 13:59

Geplaatst: 23-04-13 13:59

debravanesch schreef:
endurance ziet er inderdaad gaaf uit. Ik wou dat ik dit ook durfde.
Ik ben gisteren na het rijden een blokje om gewandeld en dit vond ik al spannend. Ik was even blij dat iemand riep om even te wachten, dat haar ruiter ook mee kon wandelen. Ik waswel tevreden over dit blokje om, half weg was mijn spanning weg.

Zo ben ik ook begonnen hoor.

Komt vanzelf, vooral veel doen en herhalen.

En ik heb er nog steeds weleens last van buiten, meer als ik alleen ben omdat paardje dan ook weer anders is.

Nog 1 spam.

En zo liep mijn paard erbij toen ik er nog op moest.