Bokt.nl

RenWaBl schreef:

Super topic dit! Zou zelf ook graag mee willen doen aan een clinic als die er komt.

@ Marcel: ik heb nu een (bijna) 4-jarige Solitair, waarmee ik (wanneer we er allebei aan toe zijn) springwedstrijden wil gaan rijden. Hoe kan ik haar het beste inleiden met springen? Ik ben tot nu toe 1 x in de maand met haar een sprongetje aan het maken van max 40 cm. De laatste tijd helemaal niet, omdat onze buitenbak niet te rijden is. Maar kan ik haar beter eerst aan steiltjes laten wennen en een beetje de hoogte in, dus tot 80 cm en daarna pas aan (lage) oxers etc laten wennen? Of eerst het lage werk met oxers etc erin verwerken? En moet ik elke x voor het springen eerst met drafbalken beginnen?
Ze kan trouwens niet alleen in de wei staan, want dan springt ze eruit (+- 1.10 m) naar haar vriendinnetje, dus springen kan ze zeker. Maar is dit een goed teken dat ze het uit zichzelf doet? Natuurlijk moet ze eigenlijk gewoon in de wei blijven. Vandaar dat ze tegenwoordig nooit alleen in de wei staat.

Roxy_K schreef:

nou, ik wil gewoon normaal een bocht door na de sprong, als ik parcour rijd.
maar hij valt zeg maar door me been heen, normaal gaat hij om je been de bocht door, nu vlak, en ik krijg het zeg maar niet goed, omdat ik meestal bezig ben met het tempo en me eigen neerkomen zeg maar...

Excuseme schreef:

Voor de mensen met angst hier wat mentale tips.

1. Vraag je op de eerste plaats af, van wie moet ik eigenlijk springen? Het antwoord zal in 9 van de 10 gevallen jezelf zijn. Een innerlijke norm die zegt dat paardrijden misschien niet compleet is als je niet springt. Ik weet dat ik op een 100 meter hoge brug met een elastiek om mijn benen mooi blijf staan, ook al laten anderen zich vallen. Ik kan met dat idee prima leven. Dus tip 1 is om te evalueren of de strene norm voor jezelf nodig en handig is.

2. Als je toch wilt springen werk aan je grondhouding als persoon en probeer daarin wat te veranderen. Het volgende model kan je daarin helpen:


In de binnenste cirkel gaat het om dingen die je onder controle hebt en waarin je kunt sturen en succesvol zijn. De buitenste cirkel zitten zaken die die kenmerken niet hebben, bijvoorbeeld de wereldvrede of milieu. Onderzoek leert dat succesvolle mensen de middelste cirkel van lieverlee vergroten ten koste van de buitenste. Dus misschien ook wel springangst kennen of hebben gehad, maar deze naar binnen hebben gehaald. Dit heeft te maken met pro-actief zijn( ik kan dit en ben zelf bekwaam) versus reactief (ik kan dit niet en het ligt aan zaken die ik niet kan controleren.) Je ziet ook aan de teksten van schoentje en marcel dat die waarschijnlijk proactief denken en doen. Ik hoef doorgaans maar even met mensen te praten en kan ze inschalen. Suzanne, ik pik jou er even uit, maar het geldt bijna voor iedereen die in dit topic met angst de zaken beschrijft. Suzanne schreef:

Ik ben ook iemand met angst voor springen, ook omdat ik daar (denk ik) geen talent voor heb. Ik raak snel uit balans, achter op de sprong en ik kan te weinig steun op mijn beugels houden. Daarbij zie ik slecht afstanden en is het dus voor mij echt een sprong in het diepe als ik moet gaan springen.

Kijk eens even hoe vermijdend, reactief en buitenste cirkelachtig de tekst is. Veel negatieve bewoordingen, dingen die niet kunnen, geen talent etc. Dit heeft direct impact op de effectiviteit.

Een bereikend, pro actief iemand schrijft of zegt: in het springen kan ik nog beter worden. Balans is voor een deel aanwezig en moet nog werken aan steumn op de beugels. Als ik toch aan de gang ga probeer ik afstanden ook nog beter te leren zien en wordt springen wel weer leuk.

Als jullie het van jezelf herkennen geldt het volgende ook. Een succes schrijf of schreef je vaak toe aan toeval, het goede paard, omgeving, niet zo hoog parcours, etc, terwijl je falen meteen aan jezelf wijt. Pro-actieve mensen doen het vaak andersom (en worden daardoor soms als arrogant betiteld)

Door zo tegen jezelf te praten haal je de angst van buiten naar binnen.

Tot zover, laat maar even weten of dit soort bijdargen je helpen, dan schud ik er nog wel een paar uit mijn mouw.

Simmie schreef:

Interessant onderwerp Excuseme.
Ik zou wel willen weten HOE je je angst dan in die binnenste cirkel krijgt. Iemand die echt bang is kan wel tegen zichzelf zeggen "ik kan het" (even kort door de bocht gezegd) maar het doen is wat anders. Daar is imo wel iets meer voor nodig.

MarcelDufour schreef:

Shanna_W schreef:

Ik heb gisteren balkjes werk gedaan met drie balken en iedere keer 6meter tussen, dat hij dus iets meer tijd had. Dat ging goed!
Vandaag leg ik ze op drie meter
Het grondwerk is al redelijk onder de knie, zondag liep hij zijn eerste B proef en we werden tweede Niet zo slecht voor 'n groentje
Bedankt voor je snelle reactie, ik ga nu naar stal en ik ga aan het werk

Laat me weten wanneer je het gedaan hebt hoe dat ging. Dat helpt ook anderen die het lezen.
En ik vind het leuk.

Shanna_W schreef:

Ik doe alles nogal stilletjes aan! In de piste was het erg druk.
Ik heb op de ene kant 1 balk gelegd om gewoon een paar keer over te draven en te galoperen, op de andere kant vd lange zijde heb ik drie balken gelegd op in-uit en daar ging hij wel fijn door! Hij corrigeert inderdaad heel goed zijn galopsprong als ikzelf aan het prutsen ben geweest. Hij viel ook één keer in draf dus ik dacht om beter gewoon verder te draven en opnieuw te proberen maar toen huppelde hij over de eerste balk en galopeerde netjes verder, top dus!
Wat ik wel merk is dat ik deze zomer, zoveel beter was in mijn reacties op het "afstanden rijden".
Ik sprong toen veel vaker en reed toen ook meer wedstrijd, in september is mijn paard toen verkocht, en de paarden die ik had doorgereden gingen door naar een prof (ja zo gaat dat hé ) waardoor ik minder sprong, ik had toen één keer per week springles en dat waren vooral de lijntjes zoals hier eens in een filmpje werd getoond. Nu zijn we bijna 6 maand verder en heb ik serieus wat in te halen!
Kan dat zijn doordat ik een periode wat minder heb gesprongen/balkjes heb gegalopeerd, dat het allemaal nu weer wat lastiger is? Ik hoop dat het snel weer terugkomt want ik voel me altijd zo slecht als ik begin te prutsen
Heeft u trouwens tips ivm goeie instructeurs in België? Voor jonge paarden..
We waren vandaag op stal aan het brainstormen en het valt niet mee om de juiste persoon te vinden! Ik heb nu één iemand in het hoofd en misschien dat ik daar toch eens bij probeer.
(Veel leeswerk, mijn excuses )

besita schreef:

Shana
je zit in W- vlaanderen?
Phillipe Vandelanotte
Jan vinckier
Lieven devos
anders eens tijdens indoorconcours in Moorsele navraag doen aan de ruiters zelf bij wie de rijstijl en omgang paarden

wij hebben ( maar das al zo lang geleden ) vroeger les en begeleiding gehad van Marc van dijck , en heel lang gelest bij Philip Lejeune en af en toe een lesje bij Pessoa

Joki schreef:

nog een vraag over dat balken galoperen zoals hierboven beschreven. Zit je daarbij in verlichte zit of niet?

Shanna_W schreef:

besita schreef:

Shana
je zit in W- vlaanderen?
Phillipe Vandelanotte
Jan vinckier
Lieven devos
anders eens tijdens indoorconcours in Moorsele navraag doen aan de ruiters zelf bij wie de rijstijl en omgang paarden

wij hebben ( maar das al zo lang geleden ) vroeger les en begeleiding gehad van Marc van dijck , en heel lang gelest bij Philip Lejeune en af en toe een lesje bij Pessoa

Ja vandaag kwamen al deze namen ook boven
Marck van Dijck, daarover zei iemand dat hij vaak snel hoog durft bouwen, ik doe het leiver iets rustiger aan
Phillipe Vandelanotte geeft ook les aan iemand bij ons op stal, maar die zal niet zomaar aan iedereen lesgeven denk ik...

besita schreef:

die heeft met haar man een heel fijne stal opgezet ( jan Vleugels ) vooral handel nog !! Topamazone

besita schreef:

ik denk dat ze nog rijdt hoor maar niet meer heel actief
Veronique withaker die zit hier wel nog en rijf-dt gewoon landelijk hier met jonge knollen

Suzanne F. schreef:

Excuseme: Heeft het ook niet te maken met zelfkennis? Ik weet zelf waar ik wel en niet goed in ben.
Je zal mij niet zo horen praten over mijn dressuurcapaciteiten en vaardigheden in de scholing. Omdat ik weet dat ik die wel heb. Ik heb mijn mindere kanten benoemd omdat ik deze erken.
Ik geef toe dat ik onzeker ben in het springen maar dat komt ook doordat ik voel dat daar mijn talenten niet liggen. Ik wil ze wel verbeteren mocht ik daar ooit weer voor in de gelegenheid zijn.
Ik ben wel zelfverzekerd en dus pro-actief als ik over mijn dressuurkant/jureerkant/instructeurskant praat.