Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-04-13 16:36

Geplaatst: 14-04-13 16:36

mm die versnelling............. lijkt Verona wel.

Galloperen doe ik voorlopig niet denk ik. Eerst maar eens gevoel hebben dat ik haar onder controle heb en niet het gevoel van wat gaat ze nu weer doen......

**Geplaatst**: 14-04-13 16:40

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 16:40

Als pony's er onverwachts ervan doorschieten...

**Geplaatst**: 14-04-13 17:13

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 17:13

Maar dat heeft voor mij ook heeeel lang geduurd hoor.

**Geplaatst**: 14-04-13 17:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 17:15

Ik heb ook nog heel veel moeite met de galop.. Merrie die ik rijd wil er nog wel eens doorheen lopen drammen als ze heel veel zin heeft om te lopen, en dan laat ik haar wel even gaan, maar op een of andere manier vind ik het nog niet heel fijn. Komt denk ik wel met de tijd, hoop ik. Eerst maar even veel kilometers maken in de draf haha.

**Geplaatst**: 14-04-13 17:18

Geplaatst: 14-04-13 17:18

Verona is een drammer van karakter. Ze is ook erg sterk. Galop vind ze erg moeilijk. Maar ging beter laatste tijd voor het fout ging. Maar ze pakt bit en gaat dan hard lopen.
Ach idd eerst maar kilometers stap en draf en dan komt de rest weer vanzelf.

**Geplaatst**: 14-04-13 17:22

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 17:22

Bit vastpakken dat ken ik.

Daarom rijdt ik dus niet met bit buiten en dat ga ik niet doen ook.

Maar op deze manier heb ik er geen probleem mee, sowieso als ik alleen ben dan zeg ik hooo en dan gaat hij al langzamer, heel raar voorheen had ik nooit gedacht dat dat zou werken..

En met een ander paard, ja dan is hij drammerig en krijg hem ook niet gelijk terug als we echt crossen. Maar dat is logisch want van zo'n grote snelheid kan je ook niet gelijk stilstaan. Denk maar aan de remweg van auto's.

**Geplaatst**: 14-04-13 17:47

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 17:47

De merrie waar ik vanaf ben gevallen was niet echt een drammer, maar die pakte haar bit vast uit paniek. Dus als wij buiten aan het rijden waren en we galoppeerden en ze zag iets wat ze eng vond sprong ze niet opzij, dan versnelde ze niet, maar dan ging ze gewoon door met galopperen tot ik haar de bosjes in trok. Dat ging soms letterlijk met twee handen aan één teugel vlakbij het bit en dan compleet omtrekken omdat ze gewoon niet wou stoppen. Heel sneu en ik voelde me er altijd zo schuldig over maar mijn eigen leven gaat dan echt even voor...

**Geplaatst**: 14-04-13 17:54

Geplaatst: 14-04-13 17:54

ieuw dat hoop ik niet meme te maken.
Als Verona schrikt (normaal hoe het was) springt ze iets opzij of maakt een bochtje extra of spurt naar voren.
Echter toen ik viel schrok ze ook (of deed alsof) en bokte ze rodeo..........

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-13 18:14

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-13 18:14

Oh bij mij heeft het ook wel heel lang geduurd voordat ik met de galop bezig ben gegaan. Maar ondertussen beheers ik de stap en draf voldoende (ik zeg niet perfect, want dat is niemand.haha). En nu is de galop beheersen de volgende stap.
Ik doe nu gewoon kleine stukjes elke keer en dan langzaam aan steeds langer.
Maar zoals jullie zien is die turbo snelheid moeilijk uit te zitten.

Somebitch, aah leuk dat vriendlief ook mee is gegaan! Geen 'enge' dingen tegen gekomen?

**Geplaatst**: 14-04-13 18:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 18:21

Nee. Met een ander paard of iemand op de fiets is hij veel stoerder als alleen haha. Alleen een paar opvliegende eenden tijdens het galopperen maar daar was zijn reactie eigenlijk ook minimaal.

**Geplaatst**: 14-04-13 18:49

Geplaatst: 14-04-13 18:49

Tyke schreef:
ieuw dat hoop ik niet meme te maken.
Als Verona schrikt (normaal hoe het was) springt ze iets opzij of maakt een bochtje extra of spurt naar voren.
Echter toen ik viel schrok ze ook (of deed alsof) en bokte ze rodeo..........

Toen ik viel kreeg ik ook een veel ergere rodeo dan verwacht/dan normaal.. Daarom werd ik ook zo gelanceerd.
Het stomme is dat ik voor mijn val totaal niet bang was voor dat soort dingen, ze mocht er lekker vandoor gaan want ik kreeg haar toch wel weer op de remmen. Nu zou ik echt in mijn broek plassen en huilend afstappen denk ik

Al weet ik dat de merrie die ik nu rijd dat soort dingen noooit zou flikken... Die zou hoogstens een paar passen opzij gaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-13 19:19

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-13 19:19

Somebitch schreef:
Nee. Met een ander paard of iemand op de fiets is hij veel stoerder als alleen haha. Alleen een paar opvliegende eenden tijdens het galopperen maar daar was zijn reactie eigenlijk ook minimaal.

Kijk eens aan, super +:)+

lijkt me lekker zeg, zo'n ritje in de zon.

**Geplaatst**: 14-04-13 20:18

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-04-13 20:18

Nou, ik heb weer gereden, zucht! Poownie weer heel heet, gaat al wel beter maar ze blijft maar zo dribbelen en kan er dan echt vanuit stilstand vandoor vliegen.

**Geplaatst**: 14-04-13 20:21

Geplaatst: 14-04-13 20:21

Jammer dat je pownie zo heet was.

@emma; Dat dacht ik ook van Verona dat ze dat nooit zou doen, en 4 benen in de lucht wat Floor deed ook niet.........Dat is ook de grotste oorzaak denk ik dat ik angst heb. Waren het dingen die ik kon verwachten van beide ben je er meer op berekend.

Ik ga hier afsluiten. Zit met spalk te typen en dat gaat zeer moeizaam........

**Geplaatst**: 14-04-13 23:33

Geplaatst: 14-04-13 23:33

Mag ik me ook melden?
Vroeger eerst een shetlander gehad, na een tijd werd ik daar te groot voor en was het tijd voor iets anders. Ik kreeg toen een welsh van mijn moeder. Onbeleerd, en was niks gewend.

Na een jaar heeft mijn moeder hem ingereden, en toen na een tijd mocht ik er op, natuurlijk blij want ja daar wacht je dan jaar op. En toen: rondje stappen, draven (galop was nog niet echt bevestigd). Mijn moeder reed meer op hem en had hem ook goed doorgereden.

Nadat hij goed was doorgereden, ging ik er weer op. En het was, bokken, bokken en nog eens bokken. Eerst dacht ik dat het kwam doordat hij onervaren was, maar later was het gewoon dat ik geen overwicht op hem had. Ik was te lief.

Na een paar maanden durfde ik er niet meer op, en vond het zielig voor hem dat hij niet de aandacht kreeg die hij verdiende. Hij is toen verkocht, en ik was gestopt met rijden. Was het vertrouwen in paarden gewoon kwijt.

En nu na 9 jaar ben ik weer begonnen met rijden (september 2012), eerst een paar lesjes in een kolone les. Na 5 lessen mocht ik naar de gevorderden groep.

Toen mocht ik ook op de wat moeilijkere pony's/paarden. Zo was mijn allereerste keer galopperen op een paard die altijd een klein bokje geeft met het aangalloperen. Mijn instructrice heeft wel 3x gevraagd of ik wel wou, maar ik moest toch over dat punt heen.

En nu? Ik ga elke week weer met plezier naar paardrijden toe, en heb vandaag zelfs mijn eerste springles gehad.

Als ik terugdenk, dan had ik gewoon door moeten zetten, en niet stoppen. Voor mij heeft het stoppen het alleen maar moeilijker gemaakt om weer te beginnen.

Gr. Tinkerlove_

**Geplaatst**: 15-04-13 06:38

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 15-04-13 06:38

Tinkerlove, beter laat dan nooit. En denk ook niet dat je pony er heel gelukkig van was geworden als je hem toch had gehouden. Hij is nu vast bij iemand terecht gekomen die er meer mee kan. Het is zo makkelijk om te bedenken wat je anders had kunnen doen maar je hebt juist gekozen voor je paard. En nu heb je er weer lol in, waardoor je je angst en frustraties niet op je paard over brengt. Nu ikke nog als ik weer op mijn eigen paard moet als hij wat verder is in training. Doodeng. En dan hopen dat ik niet net als jij, bang blijf en daarmee het overwicht op dat puppie verlies. Dan zal ik alsnog moeten besluiten hem te verkopen.
Kortom, gewoon lekker genieten van wat je nu kunt en durft. Je bent ouder en wijzer geworden!

**Geplaatst**: 16-04-13 10:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 10:56

Tinkerlove, mooi om te lezen dat je over je angst heen bent gekomen

Ik wou eigenlijk ook dat ik gelijk weer in het zadel was geklommen ipv te "stoppen" maar helaas kan dit niet altijd als je een lelijke val maakt. Door de periode waarin ik niet heb mogen rijden heb ik extreem veel angst opgebouwd. Ik rijd op dit moment op zo'n beetje de liefste merrie ter wereld en ik durf nog steeds niet vrijwillig te galopperen.

Wat mij heel erg helpt trouwens, tip voor iedereen, is muziek luisteren tijdens het rijden in de bak. Ik ga me concentreren op de muziek ipv compleet op alle kleine bewegingen die paardlief maakt en dat helpt mij echt heel erg met ontspannen

**Geplaatst**: 16-04-13 11:01

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 11:01

emmaa, heel goeie tip denk ik! Alleen kreeg ik altijd al te horen dat ik als in trance op mijn paard zat, met muziek op merk ik helemaal niks meer van de wereld om me heen hihi.

**Geplaatst**: 16-04-13 11:03

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 11:03

Haha nee ik ga veeeel te veel leten op mijn paard.. Merrie maakt nog wel eens hupsjes of versnelt lichtelijk, en dan slaat de paniek bij mij toch een beetje toe. Met muziek op kan ik me veel beter afsluiten en eigenlijk dus ook veel relaxter rijden!

**Geplaatst**: 16-04-13 14:47

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 14:47

Als ik dat hoor valt het met mijn angst nog wel mee...Ennn ik word net geappt of ik met het paardje van een stalgenoot mee wil springen

Heb ik al 10 jaar ofzo niet gedaan maar om mijn eigen straks meer uitdaging te kunnen geven wil ik toch wat meer gaan springen. Eng!!! Maar wel super-overwinning als ik het ga doen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-04-13 18:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 16-04-13 18:10

danoesje, wat leuk dat je zo kans krijgt. Het zal vast wel even spannend zijn. Maar als je het eenmaal hebt gedaan, blijf je soorgaan. Haha

Ik kan vol overtuiging zeggen dat ik nog nooit zo fijn heb gereden als vandaag. Woeeh, het ging echt goed. Ik reed op een ander dys ik had er de minste verwachtingen van maar het ging echt ontspannen en ik kon goed de bak door galopperen zonder die drafpasjes er tussendoor. Dat voelde zo goed. Ik ben blij!

**Geplaatst**: 16-04-13 18:40

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 18:40

Blij:D

**Geplaatst**: 16-04-13 19:16

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 16-04-13 19:16

Bij mij vandaag juist een enorme domper. Ben er letterlijk jankend vanaf gestapt omdat ik zo boos was op mezelf en op mijn rug dat het gewoon weer niet ging.

Paard zat echt enorm vast op rechts.. Nou hebben we hier wel vaker last van en het is gewoon een kwestie van even doorheen prikken. Als ze daar eenmaal doorheen is is ze best fijn te rijden maar je moet er wel doorheen komen. Nou zit ik helaas ook vast op links (probleem aan de rechterkant van mijn rug) waardoor elke keer dat zij mij naar rechts trekt, ik dus op de verkeerde kant van mijn rug kapot getrokken word. Ze was vandaag echt uitzonderlijk erg aan het drammen en trekken en ik kreeg er gewoon zo veel pijn van dat ik echt terug ging trekken in plaats van ophoudingen maken en meer aan de voorkant zitten ipv een beetje meehobbelen. Ze trok gewoon zo hard en mijn rug deed zo veel pijn dat ik ervan moest huilen en dus ben afgestapt. Ik baal op zulke momenten zo erg van mezelf, als ik nou gewoon wat meer had durven te rijden in plaats van een beetje meeliften was het wel gewoon lekker gegaan, dan had ik er nu niet zo'n poedersuiker over gehad. Ik ga het donderdag in ieder geval weer proberen, en voor de rest moet ik maar even kijken. Stalgenootje heeft aangeboden me wat te helpen want ik zit nu echt met mijn handen in het haar, ik heb niet de kracht in mijn rug om haar door te rijden, haar eigenaresse kan op dit moment helemaal niet rijden door een operatie maar de lieverd moet toch haar energie kwijt. Dat is ook waarom het elke keer fout gaat. Pff.

Sorry dat ik het even bij jullie dump maar ik moet het echt even van me af schrijven

**Geplaatst**: 16-04-13 19:40

Geplaatst: 16-04-13 19:40

Even een hele dikke knuffel.
Je moet niet jezelf de schuld geven. Je doet wat je kan. Rijd je wel eens met hulpmiddelen? Kan dit drammen / trekken minderen? Van te voren energie eruit longeren??
EN voor jezelf? Heb jezelf ook hulp van bijv. fysio/ osteo oid?

Jammer hoor ik duim voor je dat het donderdag even wat beter gaat hoor.

@tinkerlove_: Nou idd beter laat dan nooit. Of je de juiste beslissing hebt gemaakt?? Dat weet je nooit. Maar denk zelf van wel. Je bent weer lekker aan het rijden met plezier en daar gaat het dan toch ook om.

@emma: mbt muziek: klinkt prima maar ben bang dat dit bij mij niet echt zal helpen maar kan het altijd nog proberen.

Nou ik heb even rust. te moe om iets te doen. Anders ben ik niet fit genoeg en heb ik ook frustratie. Zaterdag gaan we weer en misschien vrijdag al wel.

**Geplaatst**: 16-04-13 19:45

Geplaatst: 16-04-13 19:45

Ik heb zelf echt zo lang bij de osteo en de fysio en de mensendieck en zelfs in het ziekenhuis gelopen dat ik door de bomen het bos niet meer zag.. Het punt is (hier komt een lang verhaal hoor, niemand hoeft het van mij te lezen als het diegene niet interesseert) dat mijn rug scheef staat. Ik heb 2 ruggewervels die scheef op elkaar zijn geklemd door mijn val en dit wordt alleen maar verergerd door de scoliose die ik aangeboren heb. De osteo kan voor mij niks betekenen omdat mijn spieren zo gevormd zijn naar die slechte stand van mijn rug, dat mijn wervels weer terug schieten op het moment dat ik ze laat kraken. Het kraken zelf doet geen pijn, maar de laatste keer dat mijn wervels weer verschoten na de osteo ben ik flauwgevallen van de pijnscheut die daarbij kwam kijken.
Het plan was daarna om mijn rug sterker te maken door middel van gerichte mensendieck therapie. Elke keer als ik bij dat mens zat werd ik duizelig en misselijk en helemaal naar van de pijn, en in het halve jaar dat ik daar heb gelopen ben ik geen scheut vooruit gegaan. Daarbij dekte mijn verzekering het na een tijdje ook niet meer dus dan is het snel afgelopen.
De fysio was een beetje mijn laatste redmiddel, maar die heeft ook eigenlijk vanzelf aangegeven dat hij er niet zo veel mee kon. Ik kom 1 keer in de 2 maanden bij een speciale fysio in het ziekenhuis, één keer in de 2 maanden moet ik namelijk ook foto's laten maken. Hij bekijkt mijn rug dan, samen met de foto's, en dan kijken we samen verder wat de volgende stap zou zijn. Hij heeft aangegeven dat ik het beste weer kon gaan beginnen met sporten, en dan vooral veel sporten die mijn balans en de rust in mijn hoofd terug zouden brengen. Ik loop nou 3 keer in de week bij de sportschool, ik doe hier vaak aan yoga of pilates en tijdens de krachttraining krijg ik regelmatig hulp om mijn spieren zo los mogelijk te krijgen.

Helaas merk ik met het rijden toch nog heel erg dat mijn val me met een "handicap" achter heeft gelaten. Niet alleen mentaal, maar ook fysiek. Op het moment dat zij zo gaat lopen trekken en ik trek terug, wordt zij drammerig. En als zij drammerig wordt, word ik weer bang. Zo reageren we onze eigen frustraties op elkaar af en dat resulteert dus nu (voor de tweede keer in een week) dat ik er eigenlijk huilend afstap.

Oh en hulpmiddelen, helemaal overheen gelezen

Ik ben eigenlijk qua hulpteugels alleen een slofteugel gewend, nou hebben we die niet liggen op stal en gebruik ik die ook eigenlijk liever alleen als allerlaatste redmiddel. Ik vind een slof een fijne hulpteugel maar het is nogal wat, vooral voor een paard die het ook wel kan zonder. We hebben wel elastiek en bijzetteugels, maar beide vind ik niet de fijnste middelen om sowieso mee te rijden. Elastiek dramt ze zo doorheen en bijzetteugels gebruik ik alleen bij het longeren, puur en alleen omdat ik ze veel te scherp vind inwerken om mee te rijden. Ze kan dan echt geen kant meer op en op die manier wil ik haar ook niet naar beneden hebben, hoe fijn het ook is voor mijn rug.