Niffie schreef:Ik heb m'n paard best wel eens onterecht een tik gegeven, daarintegen bijt hij mij ook wel eens onterecht!!!
Onterecht in wiens ogen?
Wat voor jou onterecht kan lijken, is voor een paard niet meer dan logisch.
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Niffie schreef:Ik heb m'n paard best wel eens onterecht een tik gegeven, daarintegen bijt hij mij ook wel eens onterecht!!!
Myukii schreef:Niffie schreef:Ik heb m'n paard best wel eens onterecht een tik gegeven, daarintegen bijt hij mij ook wel eens onterecht!!!
Onterecht in wiens ogen?![]()
Wat voor jou onterecht kan lijken, is voor een paard niet meer dan logisch.
Rhodos schreef:haha Pearlie: zo bedoelde ik het ook... ik zal nog even editten...
Edit: ik had het wel opgeschreven zoals ik het bedoelde, hoef niet te editten.. (he wat een spraak/schrijf/leesverwarringen allemaal..
, sorry ik had er half overheen gelezen, je zei idd dat jij je zelfbeheersing nooit verliest.
judithh schreef:mijn hemel wat een ophef van sommige in dit topic....ik kan me ook niet voorstellen dat jullie allemaal engeltjes zijn.
Als een paard zonder aanwijsbare reden een "gevaarlijke" stunt uit haalt zul je toch echt even de "rem" er op moeten zetten. Bij een paard wat stijgert en verder gezond is zoals de TS beaamt, moet je dit soort fratsen toch echt de kop indrukken. Reacties als op stal zetten en de volgende dag maar verder kijken vind ik persoonlijk niet de manier.
Paarden kunnen in mijn ogen niet zelf denken van...als ik dit...dan hoef ik niet dat, maar herhaling en gewenning vormen wel het gedrag van een paard.
Mijn paard is een dominant type die eigenlijk nergens van onder de indruk is, dit uit zich door vrijwel iedere dag weer te proberen mij te onderdrukken, ik druk dat gelijk de kop in en dan is er voor die dag geen probleem meer, laat ik hem zijn gang gaan en denk ik...ach morgen weer een dag, dan is het einde zoek.
TS voel je er niet al te schuldig over, tuurlijk voel je, je op dat moment even rot, maar het heeft wel geresulteerd is braaf gedrag, stijgeren is onacceptabel mits er geen aanwijsbare reden voor is, net als schoppen/bijten..enz..
midgie schreef:karinFTbing schreef:En ken je probleem hoorBij mijn bijrijdpony heb ik gisteren het ook gehad, ze was echt strontvervelend en vertikte het om rechts aan te galloperen. Ik ben doorgegaan tot ze een paar stapjes had gedaan, maar ze heeft geen geweldige conditie en dus was ze compleet buiten adem. Dit vond ik zelf best erg, maar dan bedenk ik me wel dat het absoluut haar eigen schuld is, ze moet maar gewoon normaal lopen, een week geleden kon ze het ook dus nu ook.
Dit geld bij jou precies hetzelfdeDus schaam je vooral niet als je eens flink boos wordt op je paard, een paard hoort te weten wie de baas is, maar dat moet ook zonder wondjes kunnen.
Knap dat jeje paard de schuld geeft, maar sorry wel een beetje dom, je paard reageert zo door jou frustraties en tuurlijk kun ej hem helemaal afmatten , maar gaat hij je daardoor respecteren , jij hebt op dat momnet geen respect voor je paard , dus waarom zou hij het voor jou krijgen, hij doet het op dat moment waarschijnlijk uit angst, gewoon zo doorgaan, dan stompt je paard af en zal nooit voor je door het vuur gaan.
Helaas dat ook zoveel mensen een paard als een klein kind zien, een paard is geen mens en wat je ook doet je kan het niet vermenselijke.
Vergelijk hem met zichzelf en leer van je paard, ga eens een dagje bij een wei staan met een groep paarden en leer hoe ze met mekaar omgaan, dan kun je zien dat ze eerlijker zijn dan mening mens,

judithh schreef:mijn hemel wat een ophef van sommige in dit topic....ik kan me ook niet voorstellen dat jullie allemaal engeltjes zijn.
Als een paard zonder aanwijsbare reden een "gevaarlijke" stunt uit haalt zul je toch echt even de "rem" er op moeten zetten. Bij een paard wat stijgert en verder gezond is zoals de TS beaamt, moet je dit soort fratsen toch echt de kop indrukken. Reacties als op stal zetten en de volgende dag maar verder kijken vind ik persoonlijk niet de manier.
Paarden kunnen in mijn ogen niet zelf denken van...als ik dit...dan hoef ik niet dat, maar herhaling en gewenning vormen wel het gedrag van een paard.
Mijn paard is een dominant type die eigenlijk nergens van onder de indruk is, dit uit zich door vrijwel iedere dag weer te proberen mij te onderdrukken, ik druk dat gelijk de kop in en dan is er voor die dag geen probleem meer, laat ik hem zijn gang gaan en denk ik...ach morgen weer een dag, dan is het einde zoek.
TS voel je er niet al te schuldig over, tuurlijk voel je, je op dat moment even rot, maar het heeft wel geresulteerd is braaf gedrag, stijgeren is onacceptabel mits er geen aanwijsbare reden voor is, net als schoppen/bijten..enz..
CharlyBrown schreef:hoihoi!!
Ik wil even wat met jullie delen, misschien herkend iemand mijn situatie.
Gister was mij paard met rijden stront vervelend. Ben 45 minuten bezig geweest om met geduld hem lekker an het lopen te krijgen. Hij vertikte het. En ging soms in de staak door flink te steigeren.
Op een gegeven moment was ik het zat. heb hem flink op z'n kop gegeven... en taaaadaaaa meneer kon opeens heeeeeel goed voorwaarts lopen, hij was snel aan het been en liep geconcentreerd neerwaarts. En hij kon ook plots enorm lekker linksom galloperen (Afgelopen weken sprong hij linksom hele tijd om)
Het was even vechten (hoewel ik dit haat) maar was wel tevreden.
Na uitgestapt te hebben, lekker afgespoten... en toen tot mijn schrik!!!!![]()
Ik zag een aantal kleine schaafwondjes boven zn mondhoeken... zo verschrikkelijk zielig...![]()
Heb hem wel eens vaker zo aan moeten pakken... maar dit is nog nooit gebeurt....
(hij loopt trouwens op de 6 weken bij de fysio.... dit gedrag heeft dus niks te maken met het feit dat hij bv. vast zit is zn lijf... zadel en gebit is ook in orde... meneer is soms gewoon dwars)
heeft iemand dit wel eens meegemaakt???
Damn, dan schaam je je echt kapot, dat kan ik je wel vertellen! Nu weet ik dus dat als een paard ergens last van heeft, en je wordt boos, dat ze dan over hun pijn heen kunnen lopen. Gewoon maar even verdrukken en toegeven.
Yamcha schreef:Zo zou ik steigeren zonder aanwijsbare reden ook aanpakken. En toch proberen later te kijken hoe het kwam, steigeren doen ze nooit zomaar. Maar straffen doe ik niet, als het niet nodig is.
Bij aangeleerd gedrag is het anders wat, als een paard heeft geleerd te bokken/steigeren en daar in het verleden onbewust voor is beloond, dan probeer ik in de eerste instantie die beloning weg te nemen (wat in de meeste gevallen op stal zetten is), werkt dat niet, dan probeer ik het paard af te leiden, met een makkelijker oefening, zodat ik daarvoor kan belonen, en op die manier leert hij dat steigeren/bokken geen effect heeft.
Als dat ook niet werkt, dan is een tik wel een idee. Maar dan toch bij bokken op de schouder (op de een of andere manier kunnen ze dan niet meer bokken) bij steigeren op de kont, zodat ze wel naar voren moeten, en dus niet meer kunnen steigeren.
debiel schreef:Sommige paarden moeten even worden doorgepakt en een paar kleine wondjes daar krijgt hij niets van, moet ie maar luisteren
Citaat:Sommige paarden moeten even worden doorgepakt en een paar kleine wondjes daar krijgt hij niets van, moet ie maar luisteren
) Springen gaat altijd wel goed, we hebben dan altijd plezier, dat scheelt.supertinkie schreef:Myukii schreef:
Onterecht in wiens ogen?![]()
Wat voor jou onterecht kan lijken, is voor een paard niet meer dan logisch.
In mijn opzicht hoeft dat niet zo te zijn, ik tolereer het niet van een paard dat hij mij zomaar bij mijn vel te pakken heeft als ik bijvoorbeeld voor hem loop, of dat ie mijn hand er bijna af bijt omdat ie denkt dat ie een snoepje krijgt. Dan heeft het paard naar mijn idee totaal geen goede reden om te bijten.
Sizzle schreef:Yamcha schreef:Zo zou ik steigeren zonder aanwijsbare reden ook aanpakken. En toch proberen later te kijken hoe het kwam, steigeren doen ze nooit zomaar. Maar straffen doe ik niet, als het niet nodig is.
Bij aangeleerd gedrag is het anders wat, als een paard heeft geleerd te bokken/steigeren en daar in het verleden onbewust voor is beloond, dan probeer ik in de eerste instantie die beloning weg te nemen (wat in de meeste gevallen op stal zetten is), werkt dat niet, dan probeer ik het paard af te leiden, met een makkelijker oefening, zodat ik daarvoor kan belonen, en op die manier leert hij dat steigeren/bokken geen effect heeft.
Als dat ook niet werkt, dan is een tik wel een idee. Maar dan toch bij bokken op de schouder (op de een of andere manier kunnen ze dan niet meer bokken) bij steigeren op de kont, zodat ze wel naar voren moeten, en dus niet meer kunnen steigeren.
Zo'n aangeleerde bokker heb ik gekocht. Oh wat heb ik ruim 2 jaar zitten zoeken naar 'aanwijsbare redenen', maar die waren echt niet te vinden. Iedere keer als ik het paard vroeg de buikspieren te gebruiken bokte ze loeihoog en sloeg ze levensgevaarlijk naar achteren uit.
Uiteindelijk voorzichtig te rade gegaan bij de oude eigenaar. Uit hun verhalen kon ik al snel opmaken dat ze daarmee begonnen was met aangalopperen en zijn ze dat maar niet meer gaan vragen. Merrie had razendsnel door dat als het werkt bij de galop dat het ook wel eens bij elk moeilijk oefeningetje kan helpen. Ze was zelfs zo ver gegaan dat ze helemaal haar lichaam niet meer gebruikte (rechte plank) zodat ze als een manege paard door de bocht ging. Wilde je haar laten buigen dan kon je een bok verwachten. Dit gedrag maakte echter haar benen en rug extra blessure gevoelig en dus ook voor het paard onwenselijk. Nadat ik zo goed mogelijk een medische oorzaak had uitgesloten en lang genoeg geprobeerd had het te negeren ben ik vreselijk boos geworden. Het was binnen 10 minuten over en heeft het slecht 1x nog geprobeerd toen ze een week door een onervaren persoon recreatief gereden was. Duidelijker dan dat kon haast niet. Helaas is het aan de longeerlijn nog niet helemaal opgelost soms. Als ze bijvoorbeeld geen zin heeft om halt te houden (stil staan is niet leuk, erg saai vooral) dan trekt ze eerst een super zuur gezicht, gaat vervolgens beledigd opzij kijken en dan moet ik op mijn hoede blijven want op het moment dat ik dan doorzet en mijn stem verhef kan ik wel eens de onderkant van de schattige hoefjes mijn kant op verwachten.
Het is gewoon vreselijk belangrijk om je paard goed te kennen. Zou dit paard namelijk ineens staken of niet voorwaards zijn dan zou ik zeker wel afstappen om te zien wat er aan de hand is, want dat past niet in het karakter.
TS: het feit dat je je schuldig voelde geeft al aan dat het niet in je karakter zit om je paard zomaar af te rossen. Leer er van probeer de situatie goed te analyseren zodat je de volgende manier op een een eerlijke resolute manier kunt handelen.
alleen hij is zo druk met etteren datie niet eens doorheeft dat we al 100 meter verder zijn gelopen
overigens ga ik naar buiten zonder zweep/sporen, buiten rijden is gewoon lange teugel en hobbelen maar.