Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-05-05 10:33

Re: Geen houden meer aan....Blijft steigeren...

Geplaatst: 29-05-05 10:33

Toch is dat een gevaarlijk antwoord.

Ik heb ze wel gekend die ook vanuit galop of draf zonder dat aan te geven gingen staan en dan is er een groter balansprobleem en dus meer gevaar... Ook aan een lang teugeltje...

We weten niet in hoeverre dit een probleem is dat het paard zich eigen heeft gemaakt en in hoeverre er angst in het spel is van de ruiter en die het paard misbruikt...

Ik zou toch kiezen voor : "bij enige twijfel, een handige niet bange ruiter vragen naar zijn idee erover, en niet zelf het gevaar opzoeken"...

**Geplaatst**: 29-05-05 17:29

Re: Geen houden meer aan....Blijft steigeren...

Geplaatst: 29-05-05 17:29

Mijn merrie heb ik nu 4 jaar en is nu een kleine anderhalf jaar steiger vrij. Dat is ook een heel gevecht geweest. Medisch was ze helemaal in orde, had alles na laten kijken. Bij ons was het probleem dat ik toen der tijd een heel onzeker meisje was met rijden (had 2 jaar niet gereden en daarvoor alleen maar manege lessen gehad) en toen had ik inene een paard gekocht dat alleen zadelmak en licht aangereden was. Grootste fout die je eigenlijk kan maken, maargoed was gewoon verliefd op dat beestje (en nog steeds Lovers

). Mijn paard is ook een onzeker paardje, en onzeker met onzeker gaat niet samen. Dit uitte bij ons ook in steigeren. Er waren momenten dat ik het aan voelde komen (voornamelijk in stap), maar ook momenten dat ze het rustig uit een drafje kon doen, en dat voelde ik dus niet aankomen. Mijn mooie dame kwam echt recht over eind, soms zelfs zo ver dat ze rustig op der achterbenen een aantal passen achterwaarts ging. Levensgevaarlijk dus. De gedachten om haar weg te doen spookten vaak door mijn hoofd, want ik werd alleen maar banger. Maar net niet bang genoeg om er niet meer op te stappen. Iedere keer stapte ik er weer op, en lag er ook vaak genoeg af. Op een gegeven moment (pas na 2 1/2 jaar dus, moet je nagaan) voelde ik inene een woede moment in mij. Ze steigerde weer recht overeind en op het moment bij het omhoog gaan heb ik de bit ring vast gepakt en op het moment dat wij neerkwamen heb ik haar letterlijk dubbelgevouwen en met me zweep haar de rondte in geslagen en dan op een gegeven moment losgelaten en naar voren getrapt. En dat was wat mijn paardje nodig had, want sindsdien heeft ze nooit meer gesteigerd. Maar dit kwam dus omdat ik op dat moment niet meer onzeker was, mijn angst verdween en ik voelde inene een soort adrealine stroom door mijn lichaam (mede ook door kwaadheid) en liet haar duidelijk weten wat ik niet wilde. En dat was alles wat mijn paardje nodig had. Iemand die niet onzeker is, want dat is zij al genoeg. Dus het hoeft niet altijd medisch te zijn of zozeer aan het paard te liggen. Het kan zoals in mijn geval gewoon een combinatie zijn van de eigenschappen van paard & ruiter. Daarom zou je ook gewoon eens moeten kijken hoe je paard in de kudde, op stal etc is. En pas jij wel daarbij. Zoniet, kan jij je aanpassen aan het paard. Mijn paardje is nog steeds ontzettend moeilijk, maar het is voor mij nu wel duidelijk wat ik haar niet moet laten voelen, wat ik haar (nog) niet kan vragen etc. Kost gewoon veel tijd. Maar gelukkig heb ik alle tijd van de wereld en ook zeker geen haast.

Beetje erg lang verhaal geworden, maar het hoeft dus niet altijd medisch te zijn of zozeer aan het paard te liggen (zijn karakter) of aan de ruiter. Bij mij was het dus een combinatie van.

Hoop dat je eruit kan komen met je paardje, want het blijft altijd gevaarlijk. Maar ga niet met eieren, flessen etc. zitte stinkmodderen. Goed kijken waarom je paard omhoog komt, ze doen dit echt niet zomaar.

Eve