Het iets omhoog brengen voor het vragen van stelling doe ik al heel erg lang, toevallig kwam ik het ook tegen in het boek van barrau jacometti en eveneens in het boek van heather moffet, dus ik dacht niet dat het zo raar was. Ik zal de boeken er nog eens bijzoeken om na te kijken of het echt zo is of dat ik het verkeerd geinterpreteerd heb. Het is overigens in mijn geval een klein beetje hoor, er is nooit iemand geweest die het opgevallen is dat ik het doe. Ik kan hierdoor een kleinere hulp geven dan wanneer ik mijn hand naar binnen doe.
Het vragen van stelling voorafgaand aan de buiging is voor mijn paard een seintje waarna hij vloeiend de wending/buiging in gaat (op het iets naar voren brengen van mijn binnenheup). Ik heb het dus absoluut niet nodig om iets te corrigeren oid, het is voor mijn paard een duidelijke en heldere hulp. Net zoals ik voor het inzetten van een schouderbinnenwaarts beide handen wat naar binnen breng, voor travers en appuyeren iets naar buiten. Op die manier geef ik heel duidelijke hulpen aan mijn paard, en zoals gezegd dat werkt bij mij heel goed.
Edit: beledigend is overigens het woord dat mijn gevoel aangeeft bij de term hijsen, daar doet de mededeling "dat is mijn persoonlijke mening"niets aan af. Maar goed dat is mijn mening
