Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-07-16 11:51

Geplaatst: 29-07-16 11:51

pol013 schreef:
Iets wat ik nog niet voorbij heb zien komen: zijn voeding. Je geeft alleen hooi? Geen vitaminen en mineralen supplement?
Dan zou ik daar ook snel mee starten; een algehele vitaminen en mineralen aanvulling + een supplement als NervControl.
Simpel te regelen, goedkoper dan foto's nemen en dan kun je dat ook weer uitsluiten.

Op het moment dat uit fysiek ongemak een patroon voortkomt heb je aan juist voer alleen niet genoeg. Natuurlijk kun je er wel voor zorgen dat het paard de bouwstenen heeft om zijn werk goed te kunnen doen, waarmee je nieuw fysiek ongemak voor een deel kunt voorkomen. Maar als een paard eenmaal een gedragspatroon heeft ontwikkeld kun je dat met geen enkel voer of supplement oplossen.

**Geplaatst**: 29-07-16 12:10

Re: Van afsluiten naar steigeren naar gevaarlijk...

Geplaatst: 29-07-16 12:10

Maar als daar een oorzaak ligt kom je er ook niet vanaf als je het niet aanpakt. Als je paard een tekort heeft en daardoor bijvoorbeeld heel snel verzuurt (om maar iets te noemen) kom je ook niet snel van je problem af voor je de oorzaak weg neemt. En als je kunt voorkomen dat je paard verzuurt kun je misschien ook het gekke gedrag voor blijven.
Al denk ik in deze situatie eerder aan het niet kunnen verwerken van een prikkel overload. Vandaar de Nerv Control.

En dan is dit een veel goedkopere gok dan foto's nemen. Want als daar iets of niet te vinden is weet je ook nog niet of daar a. het probleem vandaan komt, b het problem er mee opgelost is als je het aanpakt.

Voeding hoort m.i. gewoon in een volledige aanpak van je problem.

**Geplaatst**: 29-07-16 12:15

Geplaatst: 29-07-16 12:15

Tuurlijk, je kunt er nieuwe fysieke problemen mee voorkomen.

Ik wilde maar aangeven dat je met een paard met een mentaal probleem dat probleem niet met voedsel kunt oplossen. Fysieke problemen kunnen zeker baat hebben bij een aanpassing in het voer. Een mentaal probleem wat inmiddels een patroon is geworden niet, of nauwelijks.

**Geplaatst**: 29-07-16 12:23

Geplaatst: 29-07-16 12:23

Volgens mij staat je angst jullie beiden te veel in de weg. Jouw paard is blijkbaar toch eentje die een stevige leider nodig heeft en ik geloof best dat je die met een beetje hulp ook kunt worden.
In plaats van te bevriezen en af te stappen zou je eigenlijk je paard moeten aanpakken. Aanstalten om te steigeren gelijk omtrekken. Door niet meer naar buiten te gaan ermee heb je de drempel terug veel hoger gemaakt om terug naar buiten te gaan. En je paard heeft zo geleerd dat hij zelf kan beslissen om om te draaien en naar huis te gaan.
Misschien wil de oud eigenaar je al dan niet tegen vergoeding wel weer terug op weg helpen ? Of iemand op je vereniging die ervaring genoeg heeft je paard terug op buitenrit vertrouwen kan geven. Je hoeft je hiervoor echt niet te schamen, hulp vragen om te kunnen evolueren is niet falen. Je kunt er alleen maar sterker uit komen en terug op de rails geraken met je paard.
edit: ik lees dat de vorige eigenaresse dit gedrag niet heeft gezien, dan zou ik toch aan een meer ervaren ruiter hulp vragen die rustig kan blijven zitten als je paard wat probeert. Daarvoor heb je echt niet pressé een gerd van den hof nodig.

**Geplaatst**: 29-07-16 12:41

Geplaatst: 29-07-16 12:41

Jeetje wat een verhaal zeg...
Allereerst heb ik diep respect dat je ZO ver gaat voor je paard en ook het vertrouwen in hem blijft houden. Ik weet niet of ik het je na zou kunnen doen, al zou ik het nog zo proberen..

Ik lees heel veel tips en ideeen en ik denk dat heel veel reacties plausibel kunnen zijn. Zowel het hele leiderschap/angst aspect als medische zaken.
Wat ik nog niet voorbij heb zien komen, maar waar ik wel gelijk aan moest denken, wellicht onnodig drastisch gedacht van mij, maar wil het niet ongezegd laten:
Dit gedrag klinkt mij bekend van zowel een hond als een paard waarbij een tumor in de hersenen gevonden was.
Dit hoeft niet altijd tot uiting te komen maar in beide gevallen ging plotseling het licht uit op momenten dat de prikkels teveel werden.
Ik kan me daarbij ook voorstellen dat zoiets als rechtsom aangalopperen bepaalde gebieden in de hersenen overprikkelt waardoor hij daar juist zo heftig op reageert.

Nogmaals, ik opper dit alleen omdat de situatie redelijk wanhopig begint te worden. Je hebt al zoveel onderzocht en uitgesloten...

**Geplaatst**: 29-07-16 14:45

Geplaatst: 29-07-16 14:45

betadine schreef:
Volgens mij staat je angst jullie beiden te veel in de weg. Jouw paard is blijkbaar toch eentje die een stevige leider nodig heeft en ik geloof best dat je die met een beetje hulp ook kunt worden.
In plaats van te bevriezen en af te stappen zou je eigenlijk je paard moeten aanpakken. Aanstalten om te steigeren gelijk omtrekken. Door niet meer naar buiten te gaan ermee heb je de drempel terug veel hoger gemaakt om terug naar buiten te gaan. En je paard heeft zo geleerd dat hij zelf kan beslissen om om te draaien en naar huis te gaan.
Misschien wil de oud eigenaar je al dan niet tegen vergoeding wel weer terug op weg helpen ? Of iemand op je vereniging die ervaring genoeg heeft je paard terug op buitenrit vertrouwen kan geven. Je hoeft je hiervoor echt niet te schamen, hulp vragen om te kunnen evolueren is niet falen. Je kunt er alleen maar sterker uit komen en terug op de rails geraken met je paard.
edit: ik lees dat de vorige eigenaresse dit gedrag niet heeft gezien, dan zou ik toch aan een meer ervaren ruiter hulp vragen die rustig kan blijven zitten als je paard wat probeert. Daarvoor heb je echt niet pressé een gerd van den hof nodig.

Ik denk dat je even het hele topic door moet lezen

Inderdaad, dit paard heeft een goede leider nodig (zoals elk paard). Maar een goede leider motiveert je, legt je alles goed uit en geeft je vertrouwen om met hem samen te werken.
Een leider die je dwingt om iets te doen, boos wordt als je het niet helemaal goed of naar zijn zin doet, daar ga je of tegen in protest of je zegt ja en amen en doet gedwee wat de leider zegt.
De laatste leider is de 'short cut', iedereen kan boos worden en dwingen, alleen werkt het niet bij elk paard. Een gevoelig en onzeker paard gaat ervan over de flos omdat hij zijn leider niet vertrouwt, en kan heel gevaarlijk worden.

De eerste leider neemt een langere en lastigere weg, want je moet een paard kunnen lezen en timing en gevoel hebben. En je moet dit eerst leren van een trainer, dus je moet er tijd en energie in steken. Een leider die een paard goed kan lezen en daar naar handelt en een paard goed kan uitleggen wat hij wil van het paard en het paard vertrouwen kan geven, kan elk paard gemotiveerd krijgen om met hem samen te werken. En houd dit dan altijd in gedachten: "If your horse says no, you either asked the wrong question, or asked the question wrong."

Het is je eigen keuze wat voor leider je wil zijn.

**Geplaatst**: 29-07-16 15:44

Geplaatst: 29-07-16 15:44

oji schreef:
maar jee...denk dat de braafste dodo nog geleerd had dat protest zich uitbetaald in niet meer hoeven werken. Net zo goed als dat belonen heel goed werkt om een paard te leren dat ie iets goed doet, werkt belonen (en afstappen, paard zijn zin geven is de ultieme beloning, beter dan een klopje en braaf) ook heel goed om hem te leren dat wanneer hij protest vertoond, dat jij stopt met rijden. Hij zal dit in no time in zijn eigen voordeel gaan gebruiken.

Als ik iedere keer dat mijn merrie als een diva op haar achterste benen stond te dansen had toegegeven en afgestapt, had ik nu een draak van een paard gehad, waar waarschijnlijk niet meer op te rijden was.

Ik ben geneigd met Oji mee te gaan. Uit de reacties van TS is te lezen dat haar paard herhaaldelijk is beloond voor protestgedrag. Een beetje slim paard heeft dat echt zo door en het liefste en het meest gehoorzame paard kan daardoor heel vervelend worden.

Als ik het verhaal van TS lees denk ik niet gelijk aan lichamelijke problemen.

**Geplaatst**: 29-07-16 17:25

Geplaatst: 29-07-16 17:25

Babootje schreef:
oji schreef:
maar jee...denk dat de braafste dodo nog geleerd had dat protest zich uitbetaald in niet meer hoeven werken. Net zo goed als dat belonen heel goed werkt om een paard te leren dat ie iets goed doet, werkt belonen (en afstappen, paard zijn zin geven is de ultieme beloning, beter dan een klopje en braaf) ook heel goed om hem te leren dat wanneer hij protest vertoond, dat jij stopt met rijden. Hij zal dit in no time in zijn eigen voordeel gaan gebruiken.

Als ik iedere keer dat mijn merrie als een diva op haar achterste benen stond te dansen had toegegeven en afgestapt, had ik nu een draak van een paard gehad, waar waarschijnlijk niet meer op te rijden was.

Ik ben geneigd met Oji mee te gaan. Uit de reacties van TS is te lezen dat haar paard herhaaldelijk is beloond voor protestgedrag. Een beetje slim paard heeft dat echt zo door en het liefste en het meest gehoorzame paard kan daardoor heel vervelend worden.

Als ik het verhaal van TS lees denk ik niet gelijk aan lichamelijke problemen.

Niet mee eens. De enige keer dat TS gestopt is terwijl hij steigerde is met de buitenrit. En dat was toen hij weer met zijn benen op de grond stond. Een dier leeft in het moment, dus wordt pas beloont op het moment dat het gebeurt, niet 1 seconde later. Stel dat TS er met het steigeren afgevallen was en paard was naar huis gerent, dan kan het wel zelfbelonend zijn. De andere steigermomenten is er gewoon doorgewerkt met het paard, ook met de trailer, en op verschillende manieren. O.a. ook door door te pakken. TS is dus niet iedere keer gestopt als het paard steigerde en is het paard ook niet 'beloont' voor het steigeren. Ik geloof dus echt niet dat het paard steigert omdat hij 'geleerd' heeft dat als hij steigert ergens onderuit kan komen.

En bedenk eens, waarom vertoond een paard 'protestgedrag'? Omdat hij niet in de trailer wil, onder werk uit wil komen, maar waarom wil hij niet in de trailer of onder werk uit komen? Je kan ook proberen om uit te zoeken waarom hij het 'niet wil' (bv. angst, geen vertrouwen, lichamelijk ongemak, geen vertrouwen hebben, het niet snappen, miscommunicatie) en aan dat probleem werken. Of je kan inderdaad proberen door te duwen als hij bv steigert 'omdat hij zijn zin niet moet krijgen' met het risico dat hij dan achterover klapt.

**Geplaatst**: 29-07-16 18:27

Geplaatst: 29-07-16 18:27

@AstridKlomp: ik lees in de OP sowieso al 4 gelegenheden waarbij TS is afgestapt als haar paard teveel spanning opbouwde. Als het niet meer is, want uit de eerste (en de laatste) zin krijg ik de indruk dat dat meer gebeurde.

jojoni schreef:
Als ik voelde dat dit gebeurde op buitenrit, liet ik hem even kijken/bekomen of stapte ik af om gevaarlijke situaties te voorkomen. Aan de hand was er niets meer aan de hand ( ) en na 2 meter kon ik terug opstappen en had ik weer dat fijne paardje.
......

Toen ging het op buitenrit mis.. Hij steigerde voor het eerst onder zadel. En echt hoog. Hij had wel eens gedreigd/gesprongen maar hij zette nooit door. Tot toen. Ik dacht dat we allebei achterover zouden gaan maar dat ik niet gebeurd en ik ben zelfs blijven zitten.
Toen hij op de grond kwam ben ik wel snel afgestapt (was alleen maar niet ver van huis, dit soort steigeren vindt ik dan toch te gevaarlijk om door te blijven rijden).

Toch ging het weer mis..

Vorige week zondag op wedstrijd voelde ik wel al spanning. We rijden al een tijdje wedstrijden in Nederland (kleinschalige, voor de leuk wedstrijden om ervaring op te doen), maar dit was de eerste Belgische wedstrijd.
....
Naarmate de proef van mijn buurmeisje dichterbij kwam voelde ik meer en meer spanning. En hup, ik ben afgestapt want hij voelt zich nog altijd zekerder als ik erlangs sta. Het was ook meteen voorbij.

Echt, voor het binnenkomen en de 3 onderdelen daarna zou ik zweren dat we een 8 kregen. Echt zo goed, zo netjes, alles..
.....

Toen kwam de rechtergalop en ging het helemaal mis. Hij sprong links aan, netjes teruggenomen, nog eens proberen. Weer links, weer teruggenomen en toen blokkeerde hij helemaal. Hij ging stilstaan en ik voelde de bui natuurlijk hangen. Als de mensen van de ruitervereniging er niet waren geweest was ik waarschijnlijk afgestapt,

En zoals Oji zegt: afstappen is de meest ultieme beloning. Dat doen wij ook vaak. Als ons paard goed heeft gewerkt, stappen we af, gooien alles los, zadel eraf, en stappen aan de hand uit.
Die ultieme beloning heeft gewerkt als bevestiging van gedrag wat je niet wil. Daarom verwacht ik niet dat het paard van TS iets (medisch) mankeert. Alhoewel je dat nooit weet natuurlijk, maar daar zou ik het in eerste instantie niet in zoeken. TS gaat nu mogelijk de hele medische mallemolen voor niets in. En blijft met het probleem zitten. Dat is ook zonde. Ik zou er (in haar plaats) voor kiezen om een professional te laten uitvissen of het probleemgedrag is of iets fysieks. Dat zeg ik niet zo snel, maar in deze situatie is er m.i. alle reden toe.

**Geplaatst**: 29-07-16 18:31

Geplaatst: 29-07-16 18:31

Ik heb mijn mening al eerder gegeven (medische eerst uitsluiten) en ik ben het er mee eens dat er waarschijnlijk ook een leiderschap probleem is.

Maar we hebben het niet over een gevalletje van " hij wil niet aan de teugel" dit paard heeft zich herhaaldelijk laten vallen met 2 gewonde ruiters als gevolg... wel extreem dus. Daarnaast het "ineens" verkeerd aanspringen.

Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik dit paard bij iemand in training zou zetten en het toch medisch zou zijn.

Heb ook een goedgekeurd paard gekocht (zelfs voor eventing en springen) welke na 2 mnd complete rodeo's gaf. Waarmee ik niet bedoel een paar keer bokken maar echt hoofd tussen de voorbenen en een aantal rondes door de bak alleen maar met bolle rug bokken. Ben er altijd op kunnen blijven zitten- sommige dingen verleer je blijbaar niet. Maar paard bleek wel kapot, kissing spines en is terug gegaan naar de verkoper. (rug was niet op de foto geweest bij aankop, dit heb ik wel laten doen, kosten; 250euro....weegt niet op tegen een rolstoel)

**Geplaatst**: 29-07-16 18:34

Re: Van afsluiten naar steigeren naar gevaarlijk...

Geplaatst: 29-07-16 18:34

@ts: heb je al concrete afspraken staan?

**Geplaatst**: 29-07-16 20:36

Geplaatst: 29-07-16 20:36

Babootje schreef:
@AstridKlomp: ik lees in de OP sowieso al 4 gelegenheden waarbij TS is afgestapt als haar paard teveel spanning opbouwde. Als het niet meer is, want uit de eerste (en de laatste) zin krijg ik de indruk dat dat meer gebeurde.

jojoni schreef:
Als ik voelde dat dit gebeurde op buitenrit, liet ik hem even kijken/bekomen of stapte ik af om gevaarlijke situaties te voorkomen. Aan de hand was er niets meer aan de hand ( ) en na 2 meter kon ik terug opstappen en had ik weer dat fijne paardje.
......

Toen ging het op buitenrit mis.. Hij steigerde voor het eerst onder zadel. En echt hoog. Hij had wel eens gedreigd/gesprongen maar hij zette nooit door. Tot toen. Ik dacht dat we allebei achterover zouden gaan maar dat ik niet gebeurd en ik ben zelfs blijven zitten.
Toen hij op de grond kwam ben ik wel snel afgestapt (was alleen maar niet ver van huis, dit soort steigeren vindt ik dan toch te gevaarlijk om door te blijven rijden).

Toch ging het weer mis..

Vorige week zondag op wedstrijd voelde ik wel al spanning. We rijden al een tijdje wedstrijden in Nederland (kleinschalige, voor de leuk wedstrijden om ervaring op te doen), maar dit was de eerste Belgische wedstrijd.
....
Naarmate de proef van mijn buurmeisje dichterbij kwam voelde ik meer en meer spanning. En hup, ik ben afgestapt want hij voelt zich nog altijd zekerder als ik erlangs sta. Het was ook meteen voorbij.

Echt, voor het binnenkomen en de 3 onderdelen daarna zou ik zweren dat we een 8 kregen. Echt zo goed, zo netjes, alles..
.....

Toen kwam de rechtergalop en ging het helemaal mis. Hij sprong links aan, netjes teruggenomen, nog eens proberen. Weer links, weer teruggenomen en toen blokkeerde hij helemaal. Hij ging stilstaan en ik voelde de bui natuurlijk hangen. Als de mensen van de ruitervereniging er niet waren geweest was ik waarschijnlijk afgestapt,

En zoals Oji zegt: afstappen is de meest ultieme beloning. Dat doen wij ook vaak. Als ons paard goed heeft gewerkt, stappen we af, gooien alles los, zadel eraf, en stappen aan de hand uit.
Die ultieme beloning heeft gewerkt als bevestiging van gedrag wat je niet wil. Daarom verwacht ik niet dat het paard van TS iets (medisch) mankeert. Alhoewel je dat nooit weet natuurlijk, maar daar zou ik het in eerste instantie niet in zoeken. TS gaat nu mogelijk de hele medische mallemolen voor niets in. En blijft met het probleem zitten. Dat is ook zonde. Ik zou er (in haar plaats) voor kiezen om een professional te laten uitvissen of het probleemgedrag is of iets fysieks. Dat zeg ik niet zo snel, maar in deze situatie is er m.i. alle reden toe.

Dan heb je niet goed gelezen

Afstappen als hij spanning opbouwt, en dus niet als hij steigert, daar is niks mis mee! Ik dacht dat vroeger ook altijd, ten alle tijde blijven zitten want anders heeft het paard 'gewonnen' en gaat hij hij de volgende keer niet meer langs wat hij eng vond. Als een paard spanning opbouwt en je kan je paard op dat moment niet het vertrouwen geven als je erop zit, dan is het juist beter om af te stappen en er dan langs te lopen totdat paard weer rustig is. Dat is wat ze een paar keer gedaan heeft op buitenrit. Het paard leert zo dat hij wel kan vertrouwen op je. Alleen als je er dan weer op gaat zitten en je bent onzeker dan raakt paard weer in de stress natuurlijk.

Ze is 1 keer af gestapt toen hij steigerde buiten, toen hij weer met de benen op de grond stond. De andere keren is ze niet afgestapt als hij steigerde, tot hij achterover klapte.

Ik denk dat het grootste probleem is dat TS onzeker wordt als paard spanning opbouwt en paard wordt dan onzeker en krijgt nog meer spanning omdat TS het paard op dat moment niet het vertrouwen kan geven. Paard zoekt op zo'n moment juist vertrouwen en zekerheid bij de ruiter. Paard kan op spanningsmomenten niet genoeg vertrouwen op TS en raakt dan in paniek.

**Geplaatst**: 29-07-16 21:55

Geplaatst: 29-07-16 21:55

Ik ben het trouwens ook met Sizzle eens dat paarden heel vervelend kunnen worden van dergelijke therapeutische sessies. Vaak niet bij de therapie zelf, maar zodra ze weer serieus aan het werk dan zijn ze het zat. Het inzetten van je paard hiervoor zal de situatie zeker niet geholpen hebben.

jojoni schreef:
Maar nu? Hoe ga ik dit in vredesnaam aanpakken, hoe ga ik dit overwinnen (ook voor mezelf mentaal). Kan ik dit paard wel houden? Ik ben ook ergotherapeut en ik geeft therapie met mijn paarden. Het arme beest heeft nog nooit een kind bang gemaakt en als jullie zouden zien hoe hij met de kinderen is, geloof je het hele verhaal niet meer.. Maar wat als...

Heel eerlijk, als je het mij vraagt is er geen toekomst voor jou en het paard samen. Jullie zijn al veel te ver doorgeslagen in gebrek aan vertrouwen en respect naar elkaar. Dit paard heeft de controle overgenomen en verhoudingen zijn voor mij te ver uit zijn verband inmiddels. Ik zie dit, ook het hele verhaal lezend en hoe aarzelend je hierin staat en hoe onzeker je voor de escalatie al in je rijden met dit paard was, gewoon niet meer omgekeerd worden en dan wordt het levensgevaarlijk. Soms ben je gewoon geen match en passen het karakter van de ruiter en het paard rijtechisch gewoon niet bij elkaar. Ook al vind je elkaar nog zo lief.

Wat betreft het inzetten van dit paard voor therapie met kinderen. Ik zou het eigenlijk wel misdadig vinden om andermans kinderen op een paard als deze te zetten. Kan hij nog zo lief zijn geweest in het verleden, misschien nog wel, hij is hoe dan ook een steigeraar. Hij is hoe dan ook op het moment dat hij in de staak gaat, niet zuinig op zichzelf en niet zuinig op zijn ruiter. Dat zit in het paard en dat weet jij. En tuurlijk kan er met elk paard een keer iets gebeuren, maar bij dit paard WEET jij als therapeut dat hij dit gedrag kan gaan vertonen als de verkeerde snaar wordt geraakt. Het kan 100 keer goed gaan, maar als het 1 keer fout gaan vind ik dat jij als therapeut in grote gebreken bent gebleven dat je dat risico hebt genomen met een andermans leven.

jojoni schreef:
Mijn instructrice is trouwens op vakantie en ik ga er zowieso pas op als zij terug tijd heeft over een week. Mijn ouders komen eind deze week terug. Verdere vrienden roepen al snel verkopen en slacht.. Maar ik heb het gevoel dat ik er nog niet klaar mee ben. We hebben al zoveel overwonnen...

Kijk eens puur naar de feiten en bedenk dan eens eerlijk wat heb je overwonnen. Je bent gekomen van een paard wat superbraaf en fijn te rijden was. Wat je nu 2 jaar verder hebt is een paard waar je doodsbang voor bent, niet meer op durft en wat levensgevaarlijk voor je is geworden. Dat zijn geen overwinningen. Count your blessings dat het tot nu toe bij wat kneuzingen is gebleven (maar bij je clubgenoot die het even geprobeert heeft dus wel ernstiger). Blijf niet hangen in sentimenten..ja maar...we hebben het ook goed gehad, we hebben ook leuke dingen gedaan. Het is niet meer leuk, het is gevaarlijk. Trek je conclusies zou ik zeggen.

Het klinkt misschien hard wat ik typ. Zo bedoel ik het niet, ik denk echt ts dat je in een zeer snel escalerende neerwaartse spiraal terecht bent gekomen. Ga lekker positief aan de slag met een ander paard, dat beter bij je past en waar je gewoon blij van wordt. Het is een hobby, we doen het voor ons plezier. Dit klinkt niet als plezier maar als een nachtmerrie voor jou.

**Geplaatst**: 29-07-16 22:16

Re: Van afsluiten naar steigeren naar gevaarlijk...

Geplaatst: 29-07-16 22:16

Is hij ook al getest op PSSM?

**Geplaatst**: 29-07-16 22:39

Re: Van afsluiten naar steigeren naar gevaarlijk...

Geplaatst: 29-07-16 22:39

Wil je paard rechtsom ingebogen en met het neusje over de grond draven? Hals strekken op de volte in stap draf en galop?

**Geplaatst**: 30-07-16 00:44

Geplaatst: 30-07-16 00:44

Avelienvd schreef:
Is hij ook al getest op PSSM?

Dit wilde ik ook nog vragen inderdaad!

**Geplaatst**: 30-07-16 05:08

Geplaatst: 30-07-16 05:08

Citaat:
Dan heb je niet goed gelezen Afstappen als hij spanning opbouwt, en dus niet als hij steigert, daar is niks mis mee! Ik dacht dat vroeger ook altijd, ten alle tijde blijven zitten want anders heeft het paard 'gewonnen' en gaat hij hij de volgende keer niet meer langs wat hij eng vond. Als een paard spanning opbouwt en je kan je paard op dat moment niet het vertrouwen geven als je erop zit, dan is het juist beter om af te stappen en er dan langs te lopen totdat paard weer rustig is. Dat is wat ze een paar keer gedaan heeft op buitenrit. Het paard leert zo dat hij wel kan vertrouwen op je. Alleen als je er dan weer op gaat zitten en je bent onzeker dan raakt paard weer in de stress natuurlijk.

Ze is 1 keer af gestapt toen hij steigerde buiten, toen hij weer met de benen op de grond stond. De andere keren is ze niet afgestapt als hij steigerde, tot hij achterover klapte.

Ik denk dat het grootste probleem is dat TS onzeker wordt als paard spanning opbouwt en paard wordt dan onzeker en krijgt nog meer spanning omdat TS het paard op dat moment niet het vertrouwen kan geven. Paard zoekt op zo'n moment juist vertrouwen en zekerheid bij de ruiter. Paard kan op spanningsmomenten niet genoeg vertrouwen op TS en raakt dan in paniek.

Mee eens!

**Geplaatst**: 30-07-16 09:50

Re: Van afsluiten naar steigeren naar gevaarlijk...

Geplaatst: 30-07-16 09:50

Niet mee eens.

Waar ik het wel mee eens ben is Oji. Het paard is voor TS levensgevaarlijk geworden en het is uitermate gevaarlijk voor TS om hier zelf mee door te gaan. Of het ook een gevaarlijk paard is voor een ander zou uitgezocht moeten worden. Steigeren is prima af te leren, maar daar moet je wel handig in zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-16 10:03

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-16 10:03

Hallo Allemaal! Het heeft even geduurd voor ik weer kon reageren maar het rijden had mij dus geen goed gedaan en ik heb een tijdje moeten liggen. Toen naar de fysio en dat deed me natuurlijk helemaal geen goed.. Nu is het beter.

Ik heb een heleboel gelezen waar ik het mee eens en absoluut niet mee eens ben. Maar dat is wel typisch voor bokt. Ik wil nog zeggen dat ik echt ziek wordt van de reacties die zeggen dat ik heb dit geleerd heb door af te stappen. Ik snap echt niet waar jullie dit vandaan halen! Er werd ergens een aantal gebeurtenissen gequote waarin ik afstapte. Bij elke gebeurtenis ben ik uiteindelijk terug opgestapt! Ook toen ik tijdens de buitenrit afstapte nadat hij gesteigerd had! Wie kan hier zeggen dat hij op een buitenrit, waarop hij/zij ALLEEN was en waarbij het paard gevaarlijk hoog steigerde nog bleef zitten na het steigeren! Dat is gewoon gevaarlijk! En afstappen en spanning afbouwen door wat oefeningen op de grond, of gewoon door er te zijn voor je paard noem ik 'Ik help jou even want je hebt het moeilijk he, maar daarna gaan we toch gewoon weer aan het werk'. Wie is er zo gek om een paard dat steigerd en zich daarbij volledig afsluit te gaan slaan! Dat is gewoon vragen om ongelukken! Echt als ik dat had gedaan dan hadden jullie al veel eerder een ziekenhuis-/revalidatie-/doods-bericht gehad!
Een paar maanden geleden heeft ons trouwens een wielrenner aangevallen (kwam rechts voorbij en ik zei er wat van, de man draaide om, begon te schelden ed). Toen heeft hij trouwens ook gesteigerd naar de man. Ik ben blijven zitten. Ik voelde dat hij zich niet afgesloten had dus we zijn gewoon doorgereden. Nog geen moment aan afstappen gedacht! Maar bij dat afsluiten is dat gewoon gevaarlijk!

En hierboven ergens dat we geen hindernissen hebben overwonnen. Misschien heb ik teveel gefocust op de negatieve dingen maar man.. De eerste keer dat we in NL op wedstrijd gingen hebben we onze proef geloof ik in 3 minuten gereden.. Alleen maar afdraaien 3 meter na een letter.. Uit de galop moeten trekken.. Hierbij was hij 'braaf' maar totaal geen controle. Nu 5 NL wedstrijden later rijden we verdorie winstpunten! Waar is het negatieve! Hierin is hij super gegroeid..
En de trailer! We zijn van een steigerend paard, wat ik er met 5 man op moest jagen gegaan naar een paard wat ik volledig zelf kan laden thuis, op trainingen, op NL wedstrijden. Alleen niet op die verdomd grote BE wedstrijden!

Sorry dat ik zo heftig reageer maar echt, soms denk ik dat jullie niet lezen of komen dingen erg hard aan terwijl we wel al heel veel hebben gedaan.

En nu probeer ik op iedereen te reageren.
@NozemEline, het lijkt wel alsof je over mijn paard schrijft alleen dan dat die van mij heftiger reageert.. Iedereen roept dat hij gewoon niet wil werken, maar dat kan ik ergens niet geloven. Ik ga jou naam (kingscrossings) ook eens opzoeken. Ik hoop dat ik uiteindelijk ook blij kan zijn dat ik hem niet heb weggedaan/ga wegdoen.

@Oji, zie hierboven. Ik heb ook echt wel moeilijke paarden gereden en ik stap echt niet af voor elk ditje of datje.. Verder wil ik hier verder niets meer over zeggen. Ik ben echt niet de beste ruiter, dat geef ik toe. En ik zal ook wel veel fouten maken, zoals elke ruiter. Maar dit heb ik heb niet geleerd!
Bij je andere reactie snap ik wederom niet waar je het vandaan haalt. Ik zou geen vertrouwen meer hebben voor hem? Ik ben er al terug op gaan zitten! En ik heb me geen moment angstig gevoeld. En volgens mij had ik het al vermeld maar voorlopig gaat dit paard zowieso niet meer de therapie in. Die neerwaartse spiraal is er nu misschien even maar we zijn al heel lang ook in een hele positieve spiraal geweest!

@Sizzle: Over het effect van de therapie heb ik eerder wel al gezegd dat het al ruim een maand geleden is dat ik hem heb gebruikt voor de therapie. Ik zou het eens precies moeten opzoeken maar volgens mij is er toen zelfs niet gereden. Ik heb namelijk 2 paarden en de kinderen die kwamen hebben meer met het andere paard. Plus dat ik heb al veel trainde voor het wedstrijdseizoen dus dat ik dan liever de andere nam. Bovendien geven de kinderen die komen geen hulpen. Het zijn allemaal mentaal zwak kinderen. Ze zitten op het paard en daar doen we oefeningen zoals bv de armen strekken, de voorkant en de achterkant benoemen, praten,...

@Vibabu: Ik ben zo eens achteruit met mijn paard in de sloot gevallen. De veearts komt hier voor jaarlijkse controles maar ik kijk ze echt niet ziek. En ik ga er terug op, ik ben er zelfs al terug op geweest.

@Pol013: Hij krijgt uiteraard ook vitaminen en mineralen. De veearts heeft zo'n pakket samengesteld toen ik hierna vroeg (ik kan soms de bomen in het bos niet onderscheiden en dan helpt hij mij). Bovendien krijgt hij 2 handjes natural balance en basisbrok van Havens als ik merk dat hij wat slomer wordt van het vele trainen. Dat was 2 weken voor de wedstrijd.. De week van de wedstrijd ging het super en heb ik weer langzaam afgebouwd met het voer. Destijds had hij dus al 3 dagen geen brokken bij gekregen.
In je andere reactie noem je een tekort aan iets waardoor hij snel verzuurt. Bij de foto's wordt ook een volledig bloedbeeld genomen, hoewel mijn veearts laatst ook een bloedafname heeft gedaan en die goed was, dan weten we het zeker.

@Sneeuwpop; Waarop maak je op dat hij moeite heeft met een simpele volte op beide kanten?
En inderdaad, het wordt nu zelfs te gevaarlijk om er zelf mee door te gaan. Wat in het verleden wel altijd is gelukt..

@Betadine, Natuurlijk ben ik nu bang, bang om opnieuw achterover te gaan en er niet zo vanaf te komen. Gelijk omtrekken heb ik nu geprobeerd he.. Mensen aan de kant stonden 'Hou zijn hoofd rechts dan kan hij niet omhoog!', dat heb ik gemerkt ja.. Ik ben overigens wel nog aan de hand buiten geweest.
De oude eigenaar woont een beetje ver. En niemand van de vereniging kruipt er nu nog op. Er ligt al iemand van de vereniging door mijn paard in het ziekenhuis. Ik kan er beter zelf op kruipen dan dat er ooit nog iemand in het ziekenhuis belandt door mij.. Ik voel me zo schuldig.. OOkal wou ik eigenlijk zelf en heeft hij mij bij wijze van spreken aan de kant geduwd.. Het was mijn paard..
Ik ga uiteraard wel hulp vragen van mijn instructrice en een parelli/natural horsmanship instructeur. Ik ben er nog niet uit welke maar dat komt nog wel. Ik heb nog 3 weken om te kiezen want eerder kan ik toch niets met de paarden doen.

@MariekS_; Een tumor is ook plausibel.. Maar wil ik zover gaan? Ik heb daar totaal geen ervaring mee.. Is dat nog operabel? En hoeveel geld ga ik er dan in moeten steken. Ik ben ook niet van de rijkste.. Alles gaat naar de paarden. Ik weet het gewoon niet. Dan kan ik hem beter als weidemaatje houden/wegdoen. Naar iemand die er eens per week een paar ongedwongen rondjes op wil hobbelen..

@Astridklomp; Bedankt! Echt bedankt! Ik denk trouwens dat mijn paard volledig over zijn toeren zou gaan bij de tweede leider.. En zo'n leider wil k gewoon niet zijn. Het gezegde is echt geweldig, dat zeg ik ook altijd! Hij wil wel bv wijken, maar ik doe gewoon iets verkeerd. Nog eens proberen en deze keer echt concentreren op mijn hulpen. En dan lukt het wel. Ik vraag het gewoon verkeerd.
Ook bij je 2e reactie: Ik dacht altijd dat hij niet in de trailer wou omdat ik dat ongeluk heb gehad. Daardoor heb ik nog altijd onderliggende angst.. Dat voelt hij uiteraard. We zijn ermee aan het werk gegaan, alleen en op mijn manier. De manier van de eerste leider. En kijk waar we nu zijn (qua trailer, qua NL wedstrijden..)

@Bobootje; Ik ga er niet eens meer op reageren.. Lees hierboven maar eens door, of de reacties van Astridklomp.

@Mist; Tot het vallen toe ben ik ook altijd blijven zitten (ik mag nu wel even glimlachen van trots toch?). Maar omdat het nu echt gevaarlijk wordt, moet ik iets. De foto's worden gemaakt, die 250 euro die weegt inderdaad niet op tegen een rolstoel of doodskist. Ik zei gisteren nog tegen iemand 'je kunt 10 keer van een paard vallen en gewoon opstaan, maar 10 keer een paard op je krijgen.. Dan sta je niet meer op'.

@Pol1, De zadelmaker is dus al gemaakt. Ik heb met de kliniek afgesproken dat ik maandagavond bel voor een afspraak voor foto's. Dit omdat ik nu alleen thuis ben. En ik vind het onverantwoord om in mijn toestand (ik kan het paard nog niet vasthouden van de pijn, laat staan mee wandelen), naar een vreemd terein te gaan en het paard alleen in- en uit te laden. Maandag is mijn vader weer thuis en kan ik een dag afspreken met hem.
Voor lessen ed. Met een parelli instructeur kan ik eind volgende week afspreken (na zijn 5-daagse kamp) voor een introductie. En mijn eigen instructrice is op vakantie. Wat toch niet heel erg is want ik kan de komende 3 weken toch nog niet rijden.

@Avelienvd, daarvan had ik eigenlijk nog niet gehoord. Ik heb even kort gelezen (maar mijn schouders en nek beginnen al weer pijn te doen dus ik moet eigenlijk gaan liggen). Het heeft te maken met suikers? Wat zijn daar precies de gevolgen van? En wordt dat ook in het bloed gevonden of een DNA onderzoek?

Pff, zoals ik hierboven al zeg.. De pijn begint alweer op te komen. De PB's ga ik vanmiddag beantwoorden. Even liggen..
Alvast heel erg bedankt voor het meedenken weer! Ik hou jullie op de hoogte en probeer jullie reacties te blijven antwoorden.

**Geplaatst**: 30-07-16 10:08

Geplaatst: 30-07-16 10:08

Poeh wat een verhaal zeg. Ik ben eerlijk. Ik heb niet alles gelezen van de reacties.

Zelf heb ik ook een paard wat heel erg spiegeld. Vaak fijn, soms ook niet.
En als ik niet goed in mijn vel zit is daar ook geen land mee te bezeilen.

Mijn paard kan dan bijvoorbeeld weer niet tegen harmonie en fanfare muziek en gewoon trommelen ook niet.
Raakt ze helemaal in de stress en komt niet meer van die spanningen af. Daarintegen blijft ze wel altijd bij me en zal nooit zomaar onder me uit rennen.

Ik denk dat het belangrijkste is dat jezelf blijft ademen dit was voor mij ook heel lastig. Steeds goed stevig in en uit ademen. Hier heeft het paard ook de meeste baat bij en ontspan je jezelf.

Ik weet niet of het echt een medisch probleem is wat je paard heeft. Maar hij lijkt me gewoon heel erg sensibel. En zodra iets ook maar een mm verschilt van normaal dit al stress opleverd

**Geplaatst**: 30-07-16 10:18

Geplaatst: 30-07-16 10:18

Allereerst nog heel veel sterkte gewenst :(:)

Ik heb zelf best veel paarden ervaring en ben gelukkig nog nooit echt over de kop gegaan zoals jij (wel er dicht bij... opzij vallen...) maar het is en blijft een van de meest traumatische dingen die je mee kunt maken met een paard. Ook voor het paard overigens...

Vwb eraf stappen...

Citaat:
En zoals Oji zegt: afstappen is de meest ultieme beloning. Dat doen wij ook vaak. Als ons paard goed heeft gewerkt, stappen we af, gooien alles los, zadel eraf, en stappen aan de hand uit.

totaal mee oneens. Afstappen doe je als het goed is in een training ook zo af en toe, al is het alleen al om bijv hindernispalen neer te leggen of stel dat je wedstrijd hebt om even kopje koffie te drinken of wat dan ook. Sterker gesteld: als je je paard goed traint hoort dat af en toe tussendoor op en afstappen erbij. Er zijn heel veel paarden op wedstrijd en in trainen die denken dat zodra je eraf stapt en je beugels opsteekt alles voorbij is maar je moet ze juist leren dat ze altijd op elk moment weer verder met je moeten. Duszzz.

Verder...
enige advies wat ik je kan geven is proberen met een instructeur die je vertrouwt samen het vertrouwen weer op te bouwen. Lukt dat niet, klinkt heel hard, dan moet je je paard voor je eigen veiligheid en dat van je paard verkopen. Via een goede 'handelaar' / 'instructeur'/ 'beleerder'. Daar moet je zelf niet aan beginnen. Daar zijn jullie samen veel te kwetsbaar voor.

**Geplaatst**: 30-07-16 10:22

Geplaatst: 30-07-16 10:22

jojoni schreef:
@Avelienvd, daarvan had ik eigenlijk nog niet gehoord. Ik heb even kort gelezen (maar mijn schouders en nek beginnen al weer pijn te doen dus ik moet eigenlijk gaan liggen). Het heeft te maken met suikers? Wat zijn daar precies de gevolgen van? En wordt dat ook in het bloed gevonden of een DNA onderzoek?

Toen ik las dat het om een Pebbles ging was ook mijn eerste gedachte "is hij al PSSM getest". PSSM1 kan getest met bloed of haarwortels. PSSM2 kan op het moment nog alleen met een biopt. Maar bij beide kan je vaak tijdens een episode wel in het bloed een aantal waardes verhoogd zien.
Op http://www.pssm.eu vind je duidelijke info. Die site is van Jessica@bokt
En er zijn een aantal bokkers, die vind je met name op het westerndeel van bokt, die zelf een positief paard hebben. En die anderen helpen met info over voer ed. Mss is het handig op dat deel een ander topic te openen met zijn gedragingen en of er mensen dingen herkennen als zijnde pssm. En dan bedoel ik niet alleen het steigeren maar ook hoe hij thuis is, of er toevallig ook stijve spieren zijn soms, of hij trillingen in zijn lichaam heeft als hij op de wei/paddock staat. Dat soort dingen.

Sterkte overigens met je eigen lijf. Rustig aan hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-16 10:36

Re: Van afsluiten naar steigeren naar gevaarlijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-16 10:36

Nog even een korte reactie; straks reageer ik op de nieuwe reacties maar alvast bedankt daarvoor!

Ik denk dat ik ergens heb gelezen of hij graag laag en rond rijdt en daar heb ik denk ik overheen gelezen met reageren. Hij loopt niets liever dan laag en rond. Dat doet hij dan ook heel erg goed. Maar helaas wordt dat op wedstrijd niet graag gezien...

En ik bedenk me ook net dat ik wel nog op straat onder het zadel ben geweest met hem. Soms heb ik les bij de buurvrouw (omdat de lesgeefster daar dan al is, of omdat mijn rijbak te nat is). Dat is zo'n 700 meter verder (dus wel een stukje). Dat stukje heb ik na de bewuste buitenrit wel nog een paar keer onder het zadel gedaan.

**Geplaatst**: 30-07-16 10:42

Geplaatst: 30-07-16 10:42

Wat een akelige ervaring om te hebben met je paard!
Toen ik op bldz. zoveel ook nog las dat de vader Red Pebbles is, zag ik wel herkenning. Ik heb 3 kruisingen, broers dus waarvan de vader Red Pebbles is. Eentje is ook een steigeraar als iets hem niet bevalt en is helemaal niet beleerd onder het zadel maar ik zet hem wel in voor de therapie.
Maar dit terzijde.
Naast de eventuele lichamelijk problemen, want daar kan ik niets zinnigs over zeggen natuurlijk, denk ik toch aan een mentaal- of karakter "ding". Een paard wat aan de ene kant brutaal is en weinig zorg voor zichzelf of zijn ruiter heeft. Aan de andere kant misschien zelf te weinig heeft geleerd over zijn omgang met en zijn plaats in de wereld. (Hoe wordt hij door kuddegenoten behandeld?)
Je schrijft dat je merkt dat hij zich voor je afsluit voor er nog gevaarlijke situaties ontstaan. Daar zit hem dus iets. Een paard wat uit verbinding is met zijn omgeving, kuddegenoten of mens, is ook uit contact met zichzelf. Wat ging er aan vooraf en hoe kun je hem helpen om zich weer te verbinden? Het is een volwassen paard, dus troosten, voor hem zorgen, belonen, is dan niet de juiste aanpak, daarmee leert hij zelf zijn probleem niet op te lossen. Hoe dan wel?
Ik heb 2 mogelijke richtingen die je zouden kunnen helpen. De eerste is: learning animals, hoe begeleid je een paard weer naar het "paard zijn"? en twee: het boek wat ik net las van Nanda van Gestel: het pad van de leidende merrie.

**Geplaatst**: 30-07-16 10:48

Geplaatst: 30-07-16 10:48

wat een gepoedersuiker weer over dat afstappen.... naar mijn mening is afstappen een beloning wanneer het paard pijn heeft en dus van de pijn ontdaan word.. of wanneer het paard je eraf probeert te gooien uit gemeen zijn ..

TS, probeer een beetje rust te houden hoor ... je krijgt maar 1 lichaam waarmee je het zal moeten doen :(:)