Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-02-16 11:18

Geplaatst: 04-02-16 11:18

Of iets wel of niet voorkomen had kunnen worden door een bp is lastig te meten. Ik droeg wel een bp (want crossles) maar ben van zeker 2 meter hoog naar beneden op mijn rug gevallen. En precies op de plek waar mijn bp eindigde had ik een zware rugkneuzing (onderrug) en 2 verschoven wervels. Dat is ook precies de plek waar ik op landde (zijkant van mijn rug). Dus misschien is mijn verwonding juist wel erger door het dragen van een bp. Dat is echter iets wat je nooit te weten kan komen. Ik ben namelijk niet van plan om die val nog eens na te doen maar dan zonder bp

. Wij hebben iig voor het crossen naast de bp nu ook een air jacket gekocht. Die heeft tot nu toe alleen mijn man nog gebruikt, ik durf niet meer zo goed te crossen.

**Geplaatst**: 04-02-16 11:38

Geplaatst: 04-02-16 11:38

In mijn geval denk ik niet dat een BP mijn gebroken en ingezakte wervel (th12)had kunnen voorkomen. Het was het gevolg van een compressiebreuk. Ik ben in een zittende houding van mijn toenmalige paard afgebokt en in die houding ( dus op mijn billen) op een vrij harde ondergrond ( de vorst was toen net een beetje uit onze buitenbak) terecht gekomen.Door die klap is de wervel ineen gedrukt en zijn er 2 breuken ontstaan en is wervel aan een kant ingezakt. Breuken zijn goed geheeld maar ingezakte wervel is blijvend ( is nu zeg maar de vorm van een wig)

**Geplaatst**: 04-02-16 11:48

Geplaatst: 04-02-16 11:48

Ik weet nog dat ik het heel fijn vond om van jou te lezen dat je weer helemaal hersteld was.
Heb je daarna ook niet nog een keer een smakkerd gemaakt, maar dan in de sloot ofzo?

Dat je dochter zo geschrokken was?
Ik snap dat je de bp in de weg vindt zitten, als het voor jou vertrouwd voelt is het toch prima. Ik heb (nog) geen eigen paard dus de paarden die ik rij ken ik niet heel goed en zal dan altijd een bp dragen.[/quote]

Klopt inderdaad, toen had ik gelukkig wel een bodyprotector aan.
Had ook een schram op mijn onderste rib, dus ik was toen erg blij dat ik hem droeg.

En mijn paard vertrouw ik voor 99%, op de meeste andere paarden (onder andere de pony van mijn dochter) draag ik wel een bodyprotector, ook tijdens de dressuur

En vervelend, Brocolli, dat jij wel je nier kwijt bent geraakt.
Mij hebben ze niet durven open maken, bang dat ik zou doodbloeden.
Dat is mijn geluk, ik ben ook een medisch wonder $*\o/*$

Ik weet niet of een bodyprotector dit had kunnen voorkomen.
Ik ben gewoon met een hele hoge snelheid geland, toevallig vandaag precies 5 jaar geleden!
Mijn organen zijn iets langer doorgevlogen als mijn lijf, zeg maar.

Ik ben geplankt afgevoerd, vanwege mijn bewusteloosheid en wat nekklachten.
Er was toen nog geen indicatie voor inwendig letsel.
Pas toen ze mijn rug volledig op de foto hadden en mijn rug wilden vrijgeven, gaf ik bij het terugrollen aan. Dat ik pijn in mijn linker zij (rugkant) had.
Toen hebben ze gauw een echo gemaakt en bleek er al ruim 1 1/2 liter bloed in mijn lbuikholte te zweven.

Ook hier dus pijn in de zij en bloed plassen , hierna kwamen de rest van mijn organen in de verdrukking door de grote hoeveelheid bloed in mijn buikholte.
Daardoor kreeg ik het benauwd, kwam mijn hart in de verdrukking en ook mijn maag, waardoor ik nog amper iets kon eten

**Geplaatst**: 04-02-16 12:00

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 04-02-16 12:00

gekneusde heup, als een idioot er teveel mee gedaan en tot de dag van vandaag nog steeds een erg zwakke plek helaas.

**Geplaatst**: 04-02-16 12:00

Geplaatst: 04-02-16 12:00

Ik heb een keer een hersenschudding gehad, daarvoor ben ik gewoon thuis in mijn bed gaan liggen en de volgende dag naar de huisarts gegaan.
1x enkelbanden gekneusd/gescheurd, wel door naar de SEH.
Van de zomer met opstappen van mijn paard gelazerd. Door naar het ziekenhuis, kon niks meer met die voet, deed niet eens zoveel zeer. In het ziekenhuis gekomen bleek mijn kuitbeen verkeerd gebroken te zijn en mijn enkelvork kapot. Daarnaast nog botsplinters in mijn voet los te zitten. Zou eigenlijk gelijk geopereerd moeten worden maar het was te dik dus twee weken later geopereerd. Nu nog revaliderende van.

**Geplaatst**: 04-02-16 12:06

Geplaatst: 04-02-16 12:06

Zelf wel wat dingetjes gehad, maar lang niet zo erg als wat ik hier van sommige lees. :oo

- gebroken pols (paard gleed onderuit)
- gekneusde bovenbeenspier
- wang ingescheurd (hoef sloeg in m'n gezicht nadat ik viel)
- gebroken pink
- gebroken teen (3x raden waardoor :')

)

En een hoop blauwe plekken.

Heb wel een flinke rug en hoofdblessure weten te voorkomen door mijn cap en bp.
Daar heb ik ontzettend veel geluk mee gehad, mijn cap was echt doormidden nadat ik op asfalt was vallen.

**Geplaatst**: 04-02-16 12:11

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 04-02-16 12:11

3 X een lichte hersenschudding
Bovenarm uit schouderkom gebroken, frozen shoulder aan overgehouden

Maar ik rij met heel veel plezier!

**Geplaatst**: 04-02-16 12:13

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 04-02-16 12:13

Ik zit momenteel met gebroken ribben een klaplong en een gaatje in mijn long...

**Geplaatst**: 04-02-16 12:16

Geplaatst: 04-02-16 12:16

Pfoe...
Ik heb het meeste kneuzingen en blauwe plekken gehad.
Ribben, rug, schouders,nek en bekken zijn toch wel het vaakst gekneusd die zijn zo zwak dat er meerdere blijvende scheurtjes in zitten en dat ze daardoor ook telkens opnieuw kneuzen zodra ik val of iets anders lomps doe (en ik ben nogal lomp :')

).
Mijn pols heb ik afgelopen jaar gebroken... maar dat was nog de beste optie, de andere optie was verbrijzeld.

Uiteraard vaak een hersenschudding of een blauwe plek.

Verder heb ik tot nu toe wel alle onderdelen van mijn lichaam gekneusd volgens mij (zelfs mijn oor) bij het paardrijden

**Geplaatst**: 04-02-16 12:17

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 04-02-16 12:17

Ik heb drie jaar geleden m'n rug op drie plekken gebroken toen ik achterover klapte met een paard. Verder nooit wat gehad *klopt af*.

**Geplaatst**: 04-02-16 12:29

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 04-02-16 12:29

Als ik dit topic zo doorlees is het eerste wat ik denk: wat is paardrijden toch eigenlijk gevaarlijk en waarom doet iedereen dit nog. :')

Zelf kan ik afkloppen, maar een keer een wat hardere val meegemaakt. Maar dat viel ook allemaal wel mee, licht gekneusde heup en hoofdpijn/nekpijn.

**Geplaatst**: 04-02-16 13:35

Geplaatst: 04-02-16 13:35

frisian_love schreef:
En vervelend, Brocolli, dat jij wel je nier kwijt bent geraakt.
Mij hebben ze niet durven open maken, bang dat ik zou doodbloeden.
Dat is mijn geluk, ik ben ook een medisch wonder $*\o/*$

Ik ben idd ook niet geopereerd. Durfde ze niet aan. Ze moesten me alleen in de gaten houden wbt bloedverlies. Ik weet het allemaal niet zo goed meer. Ben hele stukken ervan kwijt. Herstel heeft vreselijk lang geduurd, dat weet ik nog wel, haha. Jouw verhaal lijkt heel veel op de mijne. We mogen zo te lezen beiden van geluk spreken dat we er nog zijn. Ben jij nog bang geweest om weer op te stappen?

**Geplaatst**: 04-02-16 13:56

Geplaatst: 04-02-16 13:56

Ze waren bij mij ook bang dat ze me open moesten snijden om de nier eruit te halen maar liever niet ivm bloedverlies. Ik kreeg elk uur controle weet ik nog, ook 's nachts. Ik werd helemaal nerveus van die katheterzak (?) vol bloed, steeds kijken of het al meer geel werd ipv rood :')

Dat benauwde en niet kunnen eten herken ik trouwens ook, maar dacht dat dat gewoon door de kneuzing in mijn lijf kwam. Heb ook nog fysiotherapie gehad omdat ik niet goed door ademde. Was wel leuk trouwens, de fysio reed ook (actief) paard. Ze vond het toch altijd wel confronterend, dit soort heftige verwondingen door het paardrijden..

Hebben uren gekletst over paarden haha! Heel gezellig, niks aan in zo'n ziekenhuis..

**Geplaatst**: 05-02-16 12:39

Geplaatst: 05-02-16 12:39

Broccoli schreef:

Ik ben idd ook niet geopereerd. Durfde ze niet aan. Ze moesten me alleen in de gaten houden wbt bloedverlies. Ik weet het allemaal niet zo goed meer. Ben hele stukken ervan kwijt. Herstel heeft vreselijk lang geduurd, dat weet ik nog wel, haha. Jouw verhaal lijkt heel veel op de mijne. We mogen zo te lezen beiden van geluk spreken dat we er nog zijn. Ben jij nog bang geweest om weer op te stappen?[/quote]

Maar bij jou werkt je nier dus niet meer?
Want mijn uroloog sprak ook over niergoulash , maar de delen zijn bij mij toch weer naar elkaar gegroeid.
Samen heb ik gewoon 100% nierfunctie en de betreffende nier zelf doet 80%
Ik was zelf juist heel helder en allert, kan me alles nog herinneren en heb zelfs nog van alles geregeld toen ik op de EHBO lag.
Mijn man had pas door, hoe zwaargewond ik was, toen de arts hem vertelde dat ik levensgevaarlijk gewond was.
En we mogen zeker van geluk spreken, gisteren mijn 5e verjaardag gevierd

Overigens totaal geen angst gehad met opstappen, mijn familie daarentegen des te meer.

En inderdaad Majabeestje, die catheterzak, altijd verstopt met bloedklonters . Waardeloos!
Ze hadden bij mij overlegd, om me evt. Naar Nijmegen te verplaatsten, dan konden ze via een soort ballonnetje in mijn lies de bloeding proberen te stoppen (als ik het goed heb begrepen), maar ze durfden me niet te verplaatsen.

Grappig dan, dat sommige klachten zo op hun plaats vallen

**Geplaatst**: 05-02-16 12:48

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 05-02-16 12:48

Ik ben al vaak lelijk gevallen, maar tot hiertoe enkel met wat blauwe plekken en kneuzingen.

Op spoed zie je wel vaak ruiters met een gekneusde/gescheurde milt/nier en die belanden vaak op intensieve zorgen voor monitoring. Soms zijn er ook mensen met een gekneusde of gescheurde lever, zeker wanneer je een rib breekt, kan de lever in gevaar komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-16 09:39

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-16 09:39

Naar aanleiding van dit topic heb ik een vervolg poll aangemaakt.
[RT-V] Nav topic ongevallen, waar zijn deze ongelukken gebeurt?

**Geplaatst**: 08-02-16 09:49

Geplaatst: 08-02-16 09:49

Mijn opties staan er niet echt bij. Ik heb drie keer mijn knien verkreukeld, daarbij banden gescheurd, gat erin en een breuk. Een schouderbloeding telt dat inwendige bloeding? En spieren scheuren optie staat er niet tussen. Bovenarm spier gescheurd en een aantal keren grote teen uit de kom. Zenuw in nek bekneld gekregen. En wel,uiteraard de nodige kneuzingen. Maar die zijn zo over.

**Geplaatst**: 08-02-16 09:51

Geplaatst: 08-02-16 09:51

Zelf nooit letsel gehad (buiten geknakt ego en blauwe plekken), als het even kan prefereer ik er op te blijven zitten/hangen.

Vind het wel knap van mensen die serieus letsel gehad hebben dat ze terug op een paard klimmen.
Stalgenootje van me bvb. Tijdens een strandrit 2 jaar geleden gooide haar paard zich steil achterover en zij kwam onder haar paard terecht. Fikse hersenschudding en meerdere breuken.
Ze rijd nog steeds met hetzelfde paard en probeert zich over haar angsten te zetten, wat ook redelijk lukt.

**Geplaatst**: 08-02-16 09:56

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 08-02-16 09:56

Nou ja hier is rijden wel een stuk afgenomen na de laatste duikelpartij. Los van de lichamelijke ellende is mijn zelfvertrouwen er een heel stuk van afgenomen. Nu is in dezelfde periode erna oude tinker zo slecht geworden dat ie niet meer bereden kan worden dus kan ook niet meer op hem oefenen. De schrik is wel weer aardig weg maar dat heeft wel maanden begeleid les op een gehandicapten manege gekost.

Gek ik ben er zo vaak afgevallen op stomme manieren maar steeds voor mijn gevoel met een oorzaak. De laatste duikeling was vanwege een steek van een insect in zijn lies waardoor oude helemaal over de zeik ging. Niet te voorspellen dus vanuit het niks poef ontploft.

**Geplaatst**: 08-02-16 10:02

Geplaatst: 08-02-16 10:02

Ik ben 1x heel hard gevallen en sindsdien wat huiverig om te springen. Paard kwam niet goed door de bocht, kreeg zijn achterhand er niet op tijd onder (werd erg heet tijdens het springen en ik kreeg het tempo niet omlaag als 12 jarig puppy) en besloot om links langs te gaan terwijl ik erover wilde gaan. Achteraf het filmpje gezien dat ze gemaakt hadden en paardlief had geen andere keus. Het was dit of samen vallen door de hindernis :(:)

4 gebroken ribben door de knal door de hindernis
Hersenschudding doordat paard in zijn weigering de paal had aangeraakt en deze op mijn hoofd terecht kwam.
Verstuikte polsen door de klap op te willen vangen.
En nog een heleboel blauwe plekken, kneuzingen (ook bij mijn ribben) en schrammen.

**Geplaatst**: 08-02-16 10:05

Geplaatst: 08-02-16 10:05

Sleutelbeen gebroken.

**Geplaatst**: 08-02-16 10:21

Geplaatst: 08-02-16 10:21

Ik heb tot nu toe (na +- 19 jaar) gelukkig nog niks gebroken, alleen een keer een spier in m'n lies verrekt, dat voel ik af en toe nog wel eens, een aantal keer een gekneusd ego en een gekneusde vinger (misschien gebroken maar niks aan gedaan en ziet er niet vreemd uit dus gok slechts gekneusd). Verder niks nog. *afkloppen* Ik houd mijn kwetsuren graag bij wat ik tot nu toe opgelopen heb :')

.

Ik mis eigenlijk ook de optie: spier verrekt.

**Geplaatst**: 08-02-16 10:32

Geplaatst: 08-02-16 10:32

Ik heb verschillende spierkneuzingen en hersenschuddingen gehad. Verrekte kniebanden, verrekte enkelbanden en een keer bewusteloos geweest.

Mijn laatste val (even afkloppen) is alweer jaren geleden. Toen sprong mijn paard veel te vroeg en klapte vol door de hindernis. Hij rolde vanaf mn tenen tot puntje van mijn neud over mij heen nadat ik eerst vol op mn hoofd was gevallen. Het zag er zo dramatisch uit dat ze de ambulance al wilde bellen, maar ik stond op en liep daarna rustig naar het paard. Wel flinke hersenschudding. Ik heb daarna nooit meer durven springen.....

**Geplaatst**: 08-02-16 10:50

Geplaatst: 08-02-16 10:50

Thioro schreef:
Vind het wel knap van mensen die serieus letsel gehad hebben dat ze terug op een paard klimmen.

Na mijn wervelbreuk heb ik het ook weer geprobeerd om wop m'n paard , waarmee het gebeurd was,te rijden maar iedere keer als ik in draf voorbij dat punt kwam waar het was gebeurd draaide de film weer af voor m'n ogen.Na heel wat tranen en twijfels toch uiteindelijk naar het dringende advies van mijn vriend en dochter geluisterd en het paard verkocht. Daarna op zoek gegaan naar een paard wat ook qua karakter en temperament meer bij mij paste. Zo ben ik uitgekomen bij Eefke, mijn huidige Friese merrie. Daarmee was gelijk een klik en vertrouwen. En kan nu ook eindelijk genieten van heerlijke ontspannen buitenritten (zelfs een paar keer helemaal in m'n eentje. Iets dat ik vantevoren nooit had gedurfd in de 20 jaar die ik rijd)

**Geplaatst**: 08-02-16 11:03

Re: Ongevallen te paard

Geplaatst: 08-02-16 11:03

Gelukkig alleen een wat zere kont en een gedeukt ego meegemaakt. Beide keren door oneervol afstappen. 1 keer in het bos, toen hij er vandoor ging en naar huis ging. Had niet verwacht dat hij toch die 90 graden bocht richting huis op het laatste moment zou maken, dus ik trok mijn zadel scheef, raakte erg uit balans. Na wat overhangende takken ontwijken en weten dat er na een recht stuk een heel bochtig stuk aan zou komen ben ik maar in rengalop afgestapt. Beter op dat rechte stuk dan in dat bochtige stuk met veel bomen e.d. ernaast. Mister eikelestijn stond toen wel gelijk stil, oh gelukkig daar ben je, was je kwijt joh

Andere keer in de paddock, was mijn eigen schuld, had geen gekke renspelletjes met hem moeten doen daar de dagen daarvoor. Dat deed hij dus ook toen ik even tussendoor zonder zadel in de paddock rondsjouwde. Ook daar kwam er een scherpe bocht aan met een obstakel en paaltjes e.d. ernaast en heb ik gekozen voor die tijd er semi vrijwillig maar vanaf te gaan.

Sinds die tijd hebben we onze one rein stop maar wat verbeterd

En dat heeft geholpen, geen incidenten meer gehad, mijn ego en mijn kont zijn me dankbaar.

Meest voorkomende ruiterongevallen