Bokt.nl

denisesilver schreef:

Ik heb een keer gehad met mijn pony, ehm om precies uit te leggen, normaal rijd ik altijd lang, laag en diep (wel aan de loodlijn) en ik probeerde het op een dag ~ ( ) (na een zware trainingsweek) weer lekker los en laag en rond en het was constant hangen. Mijn instructrice legde het toen zo uit: je hebt hem (voor de trainingsweek) een hele tijd op de voorhand gereden en nu moet je hem bergop rijden, dus de activiteit moet beter, ik moest hem toen gewoon laag laten lopen maar wel bergop (blijft nog steeds moeilijk soms)

Het punt was dus dat ik met het losrijden vanaf dat punt te weinig activiteit had.

Ik hoop dat je er iets van begrijpt
Let wel dat snelheid en activiteit niet hetzelfde is

sharon488 schreef:

Ik denk toch echt dat het aan joun houding ligt. Probeer het probleem eerst een bij jezelf te zoeken, vaak is dat het probleem namelijk.

Kinke schreef:

Wat een onzin. Als Coen geen zin heeft dan heeft dat een reden, waarschijnlijk heeft hij geen zin om met meisjes die boos worden en hem dan pijn doen te gaan rijden. Geef dat dier groot gelijk.

Alice13 schreef:

Mijn instructeur zegt altijd dat agressie, schreeuwen en slaan een vorm is van machteloosheid/ onmacht.

Omdat ik zelf dit gevoel niet wil tel ik echt even tot tien en probeer ik het opnieuw. Als ik juiste hulpen geen zonder juist effect wordt ik niet boos maar wordt ik wel consequenter( nadat we beiden even tot rust zijn gekomen) . Fout en onduidelijkheid ligt bijna altijd bij ons. En miscommunicaties zijn niet op te lossen met agressie.

denisesilver schreef:

Een paard heeft wel degelijk meer of minder werklust hoor, klinke. Daar is niks geen onzin aan.

kelseyclover schreef:

herkenbaar
ik heb nu een manier wat blijkbaar helpt bij mijn pony , ik ga dan voorover buigen, beetje om zijn nek hangen (als ik erop zit) dan ga ik tegen hem praten dat ik het niet leuk vind wat ie doet en als ie braaf gaat doen een extra beloning krijgt (op fluistertoon, gewoon zo'n tussenonsje) . Nou me pony weet niet wat ie hoort en gaat super braaf verder Hij krijgt dan ook echt een beloning na afloop.

Lijkt net alsof die me gewoon verstaat

Alice13 schreef:

Dat herken ik. In mijn puberteit (15/16 jaar) had ik daar ook veel last van. Maar ik was niet agressief of chagrijnig, maar ontzettend onzeker en niet alleen met paardrijden. Als mijn paard dan niet reageerde, dan werd ik boos omdat ik niet wist wat ik ermee moest en ik wilde zo graag dat het goed ging. Tijdens lessen was ik altijd gefocussed op het luisteren naar wat ik moest doen, maar ik leerde er eigenlijk niks van. Ik deed het alleen, ik integreerde het niet in mijn eigen rijden, omdat mij helemaal niet werd uitgelegd wat 'aan de teugel rijden' was. Ja, een bochtje in de hals wat bij de dressuur hoort. Pas later werd ik me bewust van gevoel tijdens het rijden en vertrouwen op dat gevoel. Iets wat me eerder juist heel onzeker maakte.

En het kan ook zeker aan een paard liggen, of aan de klik met een paard. Ik moet een paard rijden wat werklustig is, niet één die liever lui dan moe is. Ik doe mijn uiterste best, dan wil ik ook dat mijn paard zich inspant. Ook paarden hebben een karakter en dat moet bij je passen.

Overigens ben ik nu tiener-af en de laatste jaren verlies ik zelden mijn geduld, laat staan dat ik de mond naar beneden zaag. Hooguit op een erg slechte dag een onterechte tik met de zweep, maar dan laat mijn paard ook wel weten dat ze daar niet van gediend is en beginnen we daarna gewoon opnieuw. Dwang werkt niet, nooit.