sneeuwpop schreef:Je bedoelt dat jij niet de leider bent.
De meelift- fase hebben we allemaal meegemaakt.
Wil gewoon zeggen dat je niet strenger (!)moet zijn, maar dat je moet gaan leren aanvoelen wanneer je de juiste hulpen moet gaan geven. Dus weten wanneer je de juiste hulp moet geven ipv harder/langer de verkeerde hulp.
Ook met het gebruik van je buitenteugel om de schouder te begrezen is het belangrijk om dit op het juiste moment te doen en met de juiste hoeveelheid (zo min mogelijk als kan) druk en dan vooral ook gelijktijdig je tempo onder controle te hebben en te houden.
Het is een kwestie van goede instructie die jouw stap voor stap jou de dingen leert herkennen en op te reageren.
Wij hebben ook een boefje van een pony waar mijn buurmeisje op mag rijden. Ik heb haar eerst aan de Longe laten voelen wanneer ze been moet geven. Daarna aan de Longe de aanleuning en teven los in stap het sturen met behulp van de buitenteugel. Nu gaat het best goed en komt het dus allemaal samen.
Vind de keuze van een spoortje echt een vreemde keuze, zeker omdat je nog zoveel moet leren voor je toe bent aan het spoortje.
Ik moet juist wel strenger zijn, want ik laat een hele boel toe.
Ik leer een paard moet altijd voorwaarts zijn, als een paard niet voorwaarts is kun je er niks uit halen of bij brengen. Vanuit daar wordt het spoortje geadviseerd.
Het juist been geven en bewust been geven heb ik heel veel les in. Ook dat je niet lang been moet geven, maar en korte en duidelijke hulp.
Maar ik heb zelf besloten om mijn zweepje er toch weer bij te pakken en te concentreren op het voorwaarts en goed aan het been, jammer dat dat eerst ten koste gaat mijn houding, maar we doen het stap voor stap. Ik laat mijn sporen dan maar even uit. Vindt het ook vreselijke dingen om aan te doen.
.
)