Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-04-14 19:38

Geplaatst: 26-04-14 19:38

Zoals het verhaal op jullie over is gekomen is dan toch iets heftiger dan als ik het zelf zie blijkbaar, of misschien heb ik het onbewust verkeerd over laten komen dat weet ik niet! Het is voor mijn gevoel namelijk meer uit joligheid het bokken, zeker buiten, alleen zijn ze inderdaad zeer moeilijk uit te zitten omdat hij z'n hoofd tussen z'n benen gooit en zich echt vanuit z'n schouders bol maakt zegmaar. En het is pas na een jaar dat ik m reed gekomen dat hij iemand eraf gooide en dat was na 5 maanden boxrust en stappen aan de hand. En denk zelf dat het ook nog aan z'n heupblessure lag, ook de laatste twee keer, vandaar dat ik de DA erbij gehaald heb en die zag wel wat irritatie dus ik denk dat dat hem in de weg zat.

Het kan wel zo zijn dat ik het probeer goed praten, omdat ik het waarschijnlijk zo graag wil! Maar heb na mijn tweede val waarbij ik dus m'n pink brak idd wel gedacht: "whats next?" Dus snap heel goed dat jullie zoiets zouden hebben van zoek het lekker uit met dat paard haha.

Maar ik voel ook al angst als er eigenlijk niets aan de hand is, en vind het dan vooral het engst dat ik de controle verlies omdat ik voel dat ie buiten bijvoorbeeld op alles in de omgeving let behalve door mij en dan komt er geen enkele hulp meer door dus dat is wat ik aan het verhaal van TS herkende, hij heeft bij mij nu 3x gebokt in 2 jaar waarvan ik er 2 x van ben gevallen dus het is niet dat ie vaak bokt maar ALS ie t doet is t meteen goed haha.

Edit: ook het verstijven van angst heb ik als ik bijv in de buitenbak rijd, ben er daar een keer afgevallen weliswaar maar op dat moment zie ik dan vaak niet echt een aanleiding, ik verlies daardoor ook de controle over m'n eigen lichaam wat nog beangstiger is! Z'n eigenaresse rijdt heel af en toe op hem wegens tijdsgebrek maar gaat sowieso nooit naar buiten/buitenbak, en vandaag was ik degene die er weer op ging als eerst maar dat komt ook omdat ik dat zelf wilde, hij was iig super braaf

**Geplaatst**: 26-04-14 20:10

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 26-04-14 20:10

ik herken het verhaal van angst maar al te goed! Ik heb op het punt gestaan mijn paard na drie maanden te verkopen, maar heb haar nu twee jaar en wil haar voor geen goud meer kwijt!

We hebben elkaar echt moeten leren vertrouwen, op de grond en onder het zadel. Ook ik ben er een keer afgevallen nadat ze wegsprong van iets engs en daarna bang om weer te vallen. Ik ben echt opnieuw begonnen met d'r, met het krijgen van vertrouwen. Soms klom ik er op om na een rondje in de bak gestapt te hebben weer af te stappen. Dan was ik al blij dat het goed gegaan was, als ik er niet lekker op zit dan stap ik weer af, want mijn paard spiegelt ook enorm en ze voelt mijn onzekerheid.

Ik denk dat jouw paard ook een onzeker paard is (net als de mijne) die een zekere ruiter nodig heeft. Doe vooral niet wat je niet durft en stap af als je bang bent. Het komt echt vanzelf!

Inmiddels ben ik over het algemeen niet bang meer, maar bepaalde dingen durf ik niet en doe ik dan ook niet, hoe jammer ik het ook vind. Ik durf niet van stal over de dijk te stappen om in een bosje te gaan rijden. Baal ik wel van en hoop dat er een tijd komt dat ik het wel durf!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 08:53

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 08:53

@Ruth: heb je ook les met hem?

@Max66: Mijn paard is eigenlijk niet echt onzeker, maar hij neemt het meer over omdat ik onzeker ben.
Fijn dat jij nu zo goed gaat net je paard en dat uitstappen over de dijk dat komt vast ook wel goed!

**Geplaatst**: 28-04-14 09:32

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 28-04-14 09:32

Heb je mijn tip al geprobeerd?

**Geplaatst**: 28-04-14 09:42

Geplaatst: 28-04-14 09:42

@caatje87: ja al vanaf dat ik begon met rijden op hem heb ik elke week privéles. Dan probeer ik als het weer goed is (niet te harde wind) altijd buiten te rijden omdat je dan afgeleid wordt zegmaar. Is nu twee keer voorgekomen dat ik te erg verstijfde dus dat ik binnen verder wilde gaan en dat liet m'n instructrice wel toe. De eerste keer dat dat gebeurde was op m'n vorige stal en daar was ik nog nooit van m af gevallen maar zelfs eenmaal binnen kreeg ik m'n angst niet onder controle en ben met tranen afgestapt. Toen is een vriendin er meteen even op gegaan en kon me na een paar rondjes verzekeren dat ie niets deed dus daarna zelf weer erop en m'n les verder gereden.
Op m'n nieuwe stal dus ook een keer tijdens les dat ik naar binnen wilde, dat was 3 weken na m'n eerste val in de buitenbak, toen eenmaal binnen de les heel goed af kunnen sluiten.

Dat onzekere heb ik ook, als ie dan een keertje schrikt of iets onverwachts doet of iets doet wat ik niet vraag of niet op m'n hulp reageert, en die angst om te controle te verliezen komt naar boven, schiet er best vaak door m'n hoofd dat ik af wil stappen. Ik denk dat ie daar ook gebruik van maakt want die onzekerheid voelt ie idd en dan wordt t alleen maar erger. Dus ik probeer ook altijd tegen mezelf te zeggen dat ik er niets van aan moet trekken, gewoon even een maar keer goed diep ademhalen en doorrijden! Ik probeer dan ook een doel te stellen, als het bijvoorbeeld gebeurt tijdens het uitstappen zeg ik tegen mezelf je moet nog 5 rondjes dan "mag" je er af, meestal ebt de angst dan weer weg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 10:00

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 10:00

ilse06snssel schreef:
Heb je mijn tip al geprobeerd?

Nee, ik heb wel een aantal tips geprobeerd. Maar nog niet de kans gehad om alles uit te proberen.
Hij is een ijzer kwijt, morgen komt de tandarts en woensdag voor de zekerheid naar de fysio. Dus zal deze week ook wat rustiger aan doen.

**Geplaatst**: 28-04-14 10:25

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 28-04-14 10:25

Hier nog een angsthaas... :-)

Gegrond of ongegrond, ik weet het eigenlijk niet meer. Ik ben na een rustpauze van 6 jaar, 2 jaar geleden opnieuw beginnen rijden, omdat ik m'n hobby gewoon enorm hard miste. Een vriend van me deed zijn paardje weg, een paardje waar ik vroeger vaak mee reed. Schat van 'n paard, toen toch, maar bleek nu een klein monstertje geworden te zijn. Ik dacht met een beetje werk komt dit wel goed. Nu ja, paardje ging elke dag omhoog bij het opzadelen, stampte als je z'n voetjes wou nemen. Vasthangen aan een touw was al helemaal uit den boze. Maar eens ik er op zat een schatje, kende haar oefeningen goed, liep lekker ontspannen.

Na enkele maanden rijden, gingen we wandelen met een ander paardje erbij, zoals we wel vaker deden. Maar om de een of andere reden was ze enorm nerveus. Nu weet ik dat dit komt omdat haar weidemaatje voor de eerste keer was achtergebleven. Ik dacht er op dat moment niet verder bij na, want ik zou ze wel de baas kunnen. (had er voor nooit eerder problemen met rijden) We zijn aan het wandelen en uit het niets draait mevrouw zich 180 graden om, begint volop te crossen en bokken... We komen aan een scherpe bocht en je raadt het al... mevrouw neemt de bocht en ik vlieg rechtdoor in de beek.. Ze liep helemaal terug naar huis, waar ze dan rustig hooi stond te eten bij haar vriendinnetje alsof er niets aan de hand was. Ben er meteen terug opgegaan, maar de angst is nooit meer weggegaan...

Nu heb ik een ander paardje, echt schat van een beestje. Beetje angstig, maar dit neemt ze over van mij denk ik. Nooit problemen mee gehad, wel altijd een ei in m'n broek bij het idee dat ik ging rijden, maar dat gevoel was nooit meer weggegaan sinds mijn val.

Die dag waren we verschillende zadels aan het testen, omdat ze uit haar huidige zadel was uitgegroeid. Ik leg t probeerzadel op en stap op, zoals altijd. Ik zit nog maar net neer en ze begon te crossen naar het andere uiteinde van de piste en bokte tot ik eraf lag. Resultaat: Hersenschudding, gekneusde voet, geblesseerde schouder en een pijne rug.

Het gevoel dat ik met mijn vorige merrie had, is helemaal teruggekomen. Ze heeft ondertussen een passend zadel en geen voet meer verkeerd gezet (mijn lesgeefster heeft ze gereden terwijl ik aan het revalideren was), maar toch heb ik enorm veel angst, bang om de controle te verliezen, bang om te vallen, bang om op te stappen... Het idee dat ik er straks op moet, doet me helemaal verstijven.

Sinds die dag is elk excuus goed om er niet op te kruipen... te veel wind, te veel zon, te weinig zon, ... Wanneer ik les heb, ga ik er wel op, gewoon omdat ik me zekerder voel wanneer mijn lesgeefster er is. Ook houdt ze mijn paardje nu vast terwijl ik opstap, wat ervoor zorgt dat ik min of meer kan relaxen... Wanneer ze er niet is, moet ik alleen opstappen en dan is de angst nog meer aanwezig.

Ik longeer mijn paardje nu elke keer voor ik erop kruip, eventjes gewoon om te zien 'in welke bui' ze vandaag is. Is ze ontspannen kruip ik er na 5 minuutjes op, als ze het weer druk heeft, dan longeer ik even wat door.

Wanneer ik dan eenmaal er op zit en ik merk dat ze ontspannen, is mijn angst weg. Zodra ze wat tegenwerkt met het rijden, durf ik niet meer doorrijden. Uit angst dat ze misschien terug een zware bok geeft en ik er weer afval. Ik voel me zo laf dat ik niet meer durf rijden, dat ik gewoon maar wat er op zit, en ze haar ding laat doen.

Mijn lesgeefster begrijpt mijn angst niet, en lacht alles natuurlijk wat weg... Het idee om mijn paardje weg te doen, omdat ik er geen plezier meer aan beleef, spookt door mijn gedachten...

Ten einde raad!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 10:39

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 10:39

Hmm.. Kay_CMoll dat weglachen is mij ook wel bekend. Heel vervelend als mensen dat doen. Ik zou toch een andere instructrice gaan zoeken ( in ieder geval tijdelijk) die jouw angsten wel serieus neemt. Want de hele wereld kan jouw paard braaf vinden, maar JIJ moet je er fijn op voelen.

**Geplaatst**: 28-04-14 10:41

Geplaatst: 28-04-14 10:41

Caatje87 schreef:
ilse06snssel schreef:
Heb je mijn tip al geprobeerd?

Nee, ik heb wel een aantal tips geprobeerd. Maar nog niet de kans gehad om alles uit te proberen.
Hij is een ijzer kwijt, morgen komt de tandarts en woensdag voor de zekerheid naar de fysio. Dus zal deze week ook wat rustiger aan doen.

Ooh oke de beste zorg voor je paard hoort er ook bij natuurlijk!

**Geplaatst**: 28-04-14 10:45

Geplaatst: 28-04-14 10:45

Heb er inderdaad ook al aan gedacht om een andere instructrice te zoeken, nu ja ver zoeken is het niet. De persoon die mijn wow-zadel is komen aanmeten geeft ook les, en die wist gelijk hoe het zat. Ze zag me erop zitten en het eerste wat ze zei was dat ik er erg bang en gespannen uit zag. Ze heeft me toen enorm goed geholpen. In de zomer geeft ze een stage en ik denk toch dat ik me maar ga inschrijven. Baat het niet, dan schaadt het niet. Het idee dat ik naar die stage toe moet (dus heel de verhuis-stress) schrikt me dan wel weer af... Het is alsof ik enkel nog besta uit angst!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 10:46

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 10:46

Haha ja dat sowieso! Maar longe is wel een goede hoor! Ik heb dat voorheen ook wel eens gedaan in de vorm van een zitles en dat gaf zeker vertrouwen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 10:47

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 10:47

Kay_CMoll schreef:
Heb er inderdaad ook al aan gedacht om een andere instructrice te zoeken, nu ja ver zoeken is het niet. De persoon die mijn wow-zadel is komen aanmeten geeft ook les, en die wist gelijk hoe het zat. Ze zag me erop zitten en het eerste wat ze zei was dat ik er erg bang en gespannen uit zag. Ze heeft me toen enorm goed geholpen. In de zomer geeft ze een stage en ik denk toch dat ik me maar ga inschrijven. Baat het niet, dan schaadt het niet. Het idee dat ik naar die stage toe moet (dus heel de verhuis-stress) schrikt me dan wel weer af... Het is alsof ik enkel nog besta uit angst!

Misschien wel een goede stap voor jouw band met je paard en als zij jou wel vertrouwen geeft, dan is het denk ik wel een goed idee!

**Geplaatst**: 28-04-14 11:09

Geplaatst: 28-04-14 11:09

@ Kay, wat vervelend dat je zo'n instructrice hebt zeg, ze hoeft jouw angst niet te begrijpen, maar dan kan ze er nog wel begrip voor opbrengen, het weglachen vind ik eigenlijk schandalig. Gauw op zoek naar iemand anders die je wel met respect behandelt

.
Als die andere instructie die jou wel een fijn gevoel geeft weer zodanig ver weg woont dat je er tegenop ziet om erheen te gaan zou ik het eerst met instructie aan huis proberen, iemand die op jouw tempo met je aan de gang gaat

.
Wat je zegt over het bestaan uit angst is helemaal niet zo vreemd hoor, angst heeft een verlammende werking en kan heel snel om zich heen grijpen, het wortelt zich heel snel in, ook bij dingen die er niet direct iets mee te maken hebben.

**Geplaatst**: 28-04-14 11:25

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 28-04-14 11:25

Ze woont niet eens zo ver... ik denk dat het een kwartiertje rijden is, als het al zo ver is. En toch kijk ik er tegen op. Ik denk altijd aan de worst case scenario's, dus ik beeld me al in dat er vanalles gebeurt bij het laden op de trailer, het vervoer zelf, het verblijf daar of dat C-Moll stijf van angst gaat zijn in de nieuwe omgeving. (toen ik recent van stal ben veranderd, heeft het een week en half geduurd voor ze op haar plooi was)

Ik wil haar langs de ene kant die stress niet aan doen, maar langs de andere kant denk ik dat zo'n driedaagse stage ons wel goed zou doen...

Ze komt trouwens ook aan huis, heb ze net gemaild om te vragen of ze me wat kan komen lesgeven want dat ik het bos door de bomen niet meer zie. Hoop dat ze snel reageert!

Het grappige aan heel de situatie is dat wanneer ik 'denk' aan rijden, ik perfect weet hoe ik moet reageren in welke situatie en ik echt wel stoer en onbevreesd rijd.. 't is pas wanneer ik er op zit dat ik helemaal verlam.

**Geplaatst**: 28-04-14 15:02

Geplaatst: 28-04-14 15:02

Je weet dat ie gewoon luistert als je er zelfverzekerd op rijdt, niks om bang voor te zijn dus!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 15:11

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 15:11

oh joh... Nou het is opgelost..

**Geplaatst**: 28-04-14 15:12

Geplaatst: 28-04-14 15:12

http://www.bol.com/nl/p/paardrijden-zon ... 010596377/

Een 12 stappenplan om weer zonder angst te rijden.

Naast alle goede tips kan ik dit boek als kado asn jezelf en je paard van harte aanbevelen

Het werkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 15:53

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 15:53

Goede tip, ik heb het meteen besteld. Ben benieuwd!
Dankjewel

**Geplaatst**: 28-04-14 15:54

Geplaatst: 28-04-14 15:54

ohh joh, het is zo opgelost, waar maken we ons druk om _O-

**Geplaatst**: 28-04-14 16:04

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 28-04-14 16:04

TS, ik heb je topic gelezen en hoewel ik niet DE tip voor je heb, wil ik je complimenteren met hoe je tegen jezelf en jouw rol in jouw probleem aan kijkt en je paard blijft vertrouwen omdat je met je verstand wel weet hoe het zit. Je hebt een super paard en als jij straks zonder angst kunt rondrijden, zullen jullie een super combinatie zijn.

Kijk eens op de sites www.angst-de-baas.nl of www.dialoogtussenmensenpaard.nl of deze mensen je verder zouden kunnen helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-14 16:22

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-14 16:22

Dankjewel voor het compliment Maflinger_S, heel leuk om te lezen

Ik heb de sites bekeken en vooral de 2de is wel interessant, omdat zij wel redelijk in de buurt zitten.
Ik heb ze een e-mail gestuurd, dus ben benieuwd!

**Geplaatst**: 02-05-14 09:18

Geplaatst: 02-05-14 09:18

Lees dit topic nu pas en vind het heel interessant.
Maar het past ook best wel "in mijn straatje"

(combinatie van psychologie, ademhaling en Centered Riding)
Wil even meegaan met Maflinger_S: heel mooi TS hoe jij over jezelf, je paard en jullie relatie praat.

**Geplaatst**: 02-05-14 09:43

Geplaatst: 02-05-14 09:43

Een paard is je spiegel.
Hier heb ik regelmatig leerlingen met het probleem angst, waar ik dan mijn coolste pre voor gebruik.
Bij het opstappen zie ik zijn gedrag al veranderen door het angst gevoel die hij signaleert bij de ruiter.
Het is dus belangrijk als ruiter dat je die angstgevoelens weet om te buigen.
Het overwinnen/ombuigen van die angst is best een lastig gegeven. Herkenbaar, (ben er ook wel eens af gestuiterd) Door weer stapje voor stapje jezelf een schop onder je kont te geven :-)

, en je angst op die manier te overwinnen. Het paard ook durft het vertrouwen te geven en hem jou laat helpen . (soms helpt een gesprekje met je paard al) Kom je langzaam maar zeker over die angst heen.
Belangrijk is: je gedachten (als je erop zit)
je kwetsbaarheid naar het paard toe. (benoem dat je bang bent)
Wil vaak al heel erg veel helpen. Zowel naar je paard toe (hij wordt een soort helper) als naar jezelf.
Vertrouwen in het paard hebben, is 1 van de belangrijkste dingen met rijden.
Overigens, als hij iets negeert aan hulp, is dat altijd de ruiter die het niet goed aangeeft...nooit de schuld van het paard.
Het is dus echt van belang, dat je goed les krijgt, om jezelf te laten ontspannen met rijden. Zowel in het aangeven van je hulpen, als je zit, houding, maar ook het (met stem) belonen en dankbaar zijn naar je paard toe.
Een paard heeft altijd gelijk.....

**Geplaatst**: 02-05-14 12:09

Geplaatst: 02-05-14 12:09

janouk schreef:
http://www.bol.com/nl/p/paardrijden-zon ... 010596377/

Een 12 stappenplan om weer zonder angst te rijden.

Naast alle goede tips kan ik dit boek als kado asn jezelf en je paard van harte aanbevelen

Het werkt

Mmmmm

Is misschien ook wel een boek voor mij om te lezen...........

Ik heb nog steeds de meeste moeite met buitenritten, zo bang om controle te verliezen.

**Geplaatst**: 05-05-14 17:40

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 05-05-14 17:40

Heeeee, ik had je OP eerder wel gelezen maar zie nu pas dat jij het bent! Wat rot dat jullie er nu niet van kunnen genieten! Ik ben de laatste die je advies kan geven, al begrijp ik het gevoel heel goed.
Geduld hebben met jezelf en je paard, stapje voor stapje je eigen grens opzoeken en genieten van elk ontspannen moment... komt echt goed

Axel en ik hebben zaterdag een rondje buitenom gestapt (zie onderschrift). Is dat nu zo bijzonder? Ja, dat is bijzonder

Ik wil maar zeggen, daag jezelf uit maar vergeet successen ook niet te vieren.