Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-05-11 13:27

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 13:27

Hee, ik meld me ook even als dat mag..

Ik ben ook zo iemand die in de galop ''angst '' heeft. Ik heb nu les van een goede instructrische die me daarbij goed aan het helpen is om er vanaf te komen. En dat lukt al redelijk, 2maanden geleden durfde ik nog geen galop. En nu durf ik het al in de bak los. Maar buiten in het bos durf ik het nog lang niet, maar dat gaan we pas doen als ik er klaar voor ben..
De eigenaars van de paarden waar ik op rijd vinden het heel fijn dat ik z'n intructrische heb gevonden. Heel veel intructrische's hebben geen geduld. En als ze dat niet hebben bij iemand met angst kan dat alleen nog maar meer oplopen. Omdat je er dan tegen op gaat zien om te lessen. En dat is helemaal niet goed!

Maar met hulp kunnen we het allemaal; onze angst over winnen. Ookal lijkt dat nu onlogisch. Dat dacht ik ook..

En nog 1dingentje voor als je op het paard zit: YOU CAN DO IT!

**Geplaatst**: 15-05-11 14:03

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 14:03

Fijn om te horen dat het bij jou al beter gaat Fresley.

Bij mij werkt het niet echt mee om te oefenen gezien we pas een nieuwe bak hebben en deze echt mega zwaar te rijden is..

**Geplaatst**: 15-05-11 14:11

Geplaatst: 15-05-11 14:11

MarjanB schreef:
Haha mn instructrice blijft gewoon schreeuwen MARJAN RIJDEN NIET TREKKEN!!!!!!! dan durf je niet veel anders meer hoor Merk dat het naar een paar keer al een stuk beter gaat en als ik zelf rijd het in mn achterhoofd hoor...

Als je daar gevoelig voor zou zijn, dan ben je straks bang voor paardrijden èn voor je instructrice

Gelukkig is dat bij jou kennelijk niet het geval maar als ik bang ben, dan helpt een schreeuwende instructrice echt niet. Nee hoor geef mij maar mijn eigen Ellen die mij leert te ontspannen en tegelijkertijd aan mijn houding werkt.

**Geplaatst**: 15-05-11 14:13

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 14:13

Maar hoe doen jullie het dan als er geen instructrice is? Ik bedoel, ik neem aan dat je niet iedere dag lest en je paard toch beweging geeft?

**Geplaatst**: 15-05-11 14:28

Geplaatst: 15-05-11 14:28

Somebitch schreef:
Maar hoe doen jullie het dan als er geen instructrice is? Ik bedoel, ik neem aan dat je niet iedere dag lest en je paard toch beweging geeft?

Klopt, toen ik eenmaal alleen aan het rijden was ( ik heb ook angst als mensen naar mij staan te kijken dat ze bijv zeggen dat ik niet goed kan rijden ofzo! ) toen ging ik voor mezelf dingentjes opbouwen. Oke Janneke, ( zo heet ik in het echt

) jij gaat bij die hoek door zitten.. Vervolgens was ik aan het doorzitten bij die hoek. Daarna ging ik weer gewoon lichtrijden. Want ik was in mijn 1tje.. En zo telkens een stukje opbouwen. En nu heb ik nog steeds dat ik wel bij dezelfde hoek moet door zitten en in het zelfde bochtje aan moet springen in galop. Ik heb de stap genomen toen er iemand bij was die ik kon vertrouwen, die mij liet rijden en niets zei. Ze zou me alleen helpen als hij verkeerd zat en dat dan zou zeggen.. Verder niets.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, aan mijn ervaring om mijn angst te overwinnen...

Nog een kleine tip die ik mee wil geven:
Ga zelf eens kijken bij iemand die een angst heeft. En probeer eens of jij die gene er overheen kan helpen. Niet door te zeggen wat haar paard fout doet of door wat de ruiter fout doet. Gewoon kletsen met de gene die op het paard zit, over vanalles en nog wat. En als jij ziet dat de gene het fout doet, probeer daar dan rustig op in te spelen. Door rustig te praten, daar ontspant de ruiter ook een heel stuk door.. Zo ben ik ook bij een meisje gaan kijken en heb hele verhalen met haar gekletst in de bak en als ze het dan moeilijk had haar even door haar punt heen geholpen. Ik merk dat dat bij mij ook goed heeft gewerkt!

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 15-05-11 14:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-05-11 14:36

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 14:36

Heb nog niet alles doorgelezen maar herken zoveel dat ik toch vast even post. Wat is dat toch met ons angsthaasjes.... Zoveel zelfkwelling door toch elke keer weer op te stappen, het is denk ik dat heerlijke ontspannen gevoel als je wel gewoon relaxed gereden hebt.
Er is wel een (ouder) topic hierover, heet geloof ik iets van: succesverhalen over angst overwinnen.
Maar hier elkaar een beetje moed inpraten is ook niet verkeerd denk ik.

**Geplaatst**: 15-05-11 14:39

Geplaatst: 15-05-11 14:39

Hey, Ik zie dat er al heel wat reacties zijn geplaatst, toch zet ik er nog 1 bij misschien dat je er toch nog iets aan hebt.

Ik ben zelf instructrice, maar niet alleen omdat ik instructrice ben begrijp ik wat je bedoelt, maar ook omdat ik ooit het zelfde probleem heb gehad. Ik was 9 toen ik mijn eerste grote paard heb beleerd en ik heb nooit echt angst gekend. Tot dat ik 17 jaar was, ik had een grote ruin, ook zelf ingereden en in het begin was het een super braaf paard, tot dat hij aan het werk moest. Hij was op dat moment bijna 5 jaar en al een half jaar in training. Hij had al wel eerder een paar keer raar gedaan maar ja net onder het zadel, gewoon doorzetten en het komt uit eindelijk wel goed. Maar toen ik de eerste keer op wedstrijd ging, stijgerde hij zo snel en onverwacht dat ik er 2 blauwe ogen aan over hield en uit eindelijk geen proef heb kunnen rijden. De tweede wedstrijd ging hij er vandoor, liep naar een trailer en liet zich tegen de trailer aanvallen met mij erop. een aantal weken later ben ik thuis in de rijbak super hard van dit paard gevallen doordat hij uit het niets zonder waarschuwing met vier benen de lucht insprong. Dit was al het zoveelste incident en ik durfde daarna echt niet meer.
Uiteindelijk hebben wij iemand gevonden die nog op dat paard durfde en het paard is toen naar haar toe gegaan om te kijken of zij hem weer aan het lopen kon krijgen. Aanvankelijk lukte dat niet maar na een paar weken kwam zij er achter hoe dit probleem opgelost moest worden. Althans in die zin dat er te rijden was met het paard. Maar ja toen moest ik er op.........

Ik was nog steeds super bang. Die vrouw is mij les gaan geven en zij heeft mij heel rustig aan weer vertrouwen gegeven in dat paard. Voor het rijden deed ik het paard longeren en in het begin ging zij eerst op het paard en daarna ik. Dit stelde mij zo gerust dat ik steeds verder van mijn angst af kwam en uit eindelijk is alles goed gekomen. Ik ben niet meer bang met paardrijden en uit eindelijk heb ik deze ruin nog tot aan M2 gereden en heel veel plezier met hem gehad. Al moet ik zeggen dat zijn rare gedrag nooit echt weg is gegaan.

Nu geef ik zelf les en ook aan mensen die angstig zijn. Ik los dit probleem op door eerst te zorgen dat alleen al in de omgang er weer vertrouwen is. Tevens geef ik aan dat het niet erg is om even te longeren voordat je op je paard stapt als dit je gerust stelt. Het is niet ideaal als je steeds je paard moet longeren maar goed het kan je net dat laatste beetje angst wegnemen. Tevens neem ik weleens de mensen die bang zijn eerst aan de longeerlijn als ze op het paard gaan. En nooit overhaasten!!! Alles op je eigen tempo doen.

Alles draait om vertrouwen, als je bang bent moet je niet aan je angst gaan werken maar aan het vertrouwen!

Nou ja vreselijk lang verhaal, maar hoop dat je er toch een klein beetje iets aan hebt.

**Geplaatst**: 15-05-11 15:05

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 15:05

Dat is ook 1 van de reden dat ik verhuis, op mijn huidige stal ben ik bijna altijd alleen en loop je ergens tegen op dan is er niemand waar je even je ei aan kwijt kan. Bij de nieuwe stal zijn de eigenaren er altijd als je gaat rijden en zij hebben zelf al 15 jaar paarden en ook al zo lang pension en hebben meerdere mensen door angsten en onzekerheden geholpen.

**Geplaatst**: 15-05-11 15:07

Geplaatst: 15-05-11 15:07

SuperLiesje schreef:
Ik heb vanmiddag weer een kleine overwinning op mezelf gehad Ik heb vandaag mijn nieuwe bijrijdpaard uitgestapt. Welliswaar met de eigenaar ernaast en aan de longe, maar toch In het begin nog wat gespannen maar uiteindelijk kon ik ontspannen en was er niks aan de hand Nu langzaam opbouwen en dan rij ik straks heerlijk met haar rond!

goed van je! $*\o/*$ En dat soort dingen geeft je weer meer zelfvertrouwen. Zo ga je iedere keer stapje verder. Ongetwijfeld ook weer keer stapje terug maar dat hoort er ook bij.

**Geplaatst**: 15-05-11 15:13

Geplaatst: 15-05-11 15:13

Somebitch schreef:
Maar hoe doen jullie het dan als er geen instructrice is? Ik bedoel, ik neem aan dat je niet iedere dag lest en je paard toch beweging geeft?

ik heb wel veel les ( 4 keer per week, zit bij ons in het pensiongeld inbegrepen). Als ik zelf rij, vraag ik altijd of mijn dochter met me mee rijdt. Gewoon het idee dat er iemand anders in de bak is, vind ik prettig. Bovendien merk ik dat mijn paard véél relaxter is als er andere paarden bij zijn (dat komt waarschijnlijk omdat ik dan veel relaxter ben

)

Leuk topic dit. Leuk om al die herkenbare verhalen te lezen. Stukje van Saga vond ik ook heel goed, alles op je eigen tempo doen en niet overhaasten.

**Geplaatst**: 15-05-11 15:29

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 15:29

Ik lees ook even mee. Ben zelf erg angstig geweest, maar na een tijd op een heel braaf paard te hebben gereden, ben ik er een beetje over heen. Ik heb zelfs het lef om weer op een jong paard te rijden! Met dit paard heb ik ook al een dip gehad, maar door veel les te nemen/longeren van te voren/iemand die het paard aan de longe vast hield/op mijn ademhaling letten en voor mij het allerbelangrijkste TE BLIJVEN RIJDEN! Als ik wat angstig ben, stop ik met rijden en daar bedoel ik mee dat ik mijn benen ging afsteken, teugels te strak en ik bleef of op de hoefslag rijden of steeds op 1 volte. Vind je het gek dat dit paard raar ging doen!! Gewoon lekker bezig blijven zodat het paard zijn aandacht bij jou heeft...

Nu heb ik over 2 weken mijn 1e onderlinge wedstrijd met dit paard en ik schijt hem nu al 10 kleuren en ben ik bang dat ik alle hoeken van de bak krijg te zien, haha! Dus nu een nieuw aandachtspunt voor mij; niet angstig gaan worden op vreemd terrein!!

Het blijft lastig hoor als je wat angstig bent... Paardrijden doe je voor je ontspanning...

**Geplaatst**: 15-05-11 15:46

Geplaatst: 15-05-11 15:46

@Chelsea: goed hoor. Je bent van ver teruggekomen, complimenten.
Voor de volgende stap niet bang zijn: doe wat ademhalingsoefeningen, kan je nu al oefenen. Inademen met je buik en uitademen door je mond. Buik echt intrekken bij het uitademen. Om te controleren of je niet te hoog zit met je ademhaling kan je 1 hand op je buik leggen en de andere op je borst. Stuur die ademhaling naar beneden. Oefen ook op je paard met die ademhaling als die stilstaat. Je zal zien dat je paard als een soort plumpudding ontspant, ook uitademt als jij dat doet. Onder het rijden ook oefenen en dan straks op dat vreemde terrein heb je dat onder de knie en kan je het ook toepassen, eerst bij het inrijden en later tijdens de proef. Veel succes, het gaat je lukken.

Edit: iedereen kan deze oefening toepassen natuurlijk

**Geplaatst**: 15-05-11 16:01

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 16:01

#meelezer#

Ik denk dat je inderdaad kleine stapjes moet nemen, en die doelstellingen moet halveren. Als je denkt: ik ga 3 minuten galopperen, maak je er 1,5 minuut van.
Longeren vantevoren
evt. met elastiek rijden- zeker niet optimaal maar voor een paar ker kan het geen kwaad, als je je zelf beter voelt erdoor
Ik ben bang dat mijn voeten uit de beugels gaan, dus ik koop van die endurance-beugels.

Ik zou niet op een heet paard gaan, niet naar buiten en alleen positieve ervaringen opdoen. Als iets niet goed gaat, stop er dan gewoon mee en sluit af met iets positiefs.

Ik doe de laatste tijd na het rijden: 'lol met je knol'.
Zigzaggen tussen paaltjes door, om stoelen heenrijden, draaien op zijn rug, tussen en over balkjes door. Dan heb je zo veel lol dat je vanzelf iets meer ontspant.

**Geplaatst**: 15-05-11 17:25

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-05-11 17:25

Op zijn rug draaien zal bij die van mij niet gaan lukken.

Hij schiet al weg als je zijn kont nog maar aanraakt.

**Geplaatst**: 15-05-11 18:34

Geplaatst: 15-05-11 18:34

Hallo,

Ik heb zelf gelukkig dit probleem niet, maar mijn neefje heeft dit wel en ik ga hem begeleiden met rijden.

Daarom lees ik hier ook even mee!!!

Hier nog een paar tips:
- zing een liedje op het moment dat je bang bent, hierdoor ontsnapt je ingehouden adem.
- word bewust van jezelf ( klinkt heel gemakkelijk)
- probeer naar jezelf te kijken, als of je naar iemand anders kijkt ( beetje vage uitleg zo, daarom even een voorbeeld: jij staat met je paard aan de hand en kijkt in je gedachten als het ware naar jezelf. Ga dan na wat jij doet en wat het paard doet, en ga daarmee aan het werk)

- wat denk ik ook goed helpt is om situaties waarin je bang bent te filmen, dan kun je na afloop kijken of het ook daadwerkelijk een situatie was waar je bang in mag zijn, of wat je zelf verkeerd deed.
( uit het lesgeven aan mijn neefje merk ik vaak dat hij de situatie veel groter en angstiger maakt dan het werkelijk is)

Daarnaast kan ik voor het aan de hand nog wel een aantal goede oefeningen geven, voor wie hier intresse in heeft ( pb me dan maar)

Ik wil iedereen heel veel succes wensen!!

**Geplaatst**: 15-05-11 19:51

Geplaatst: 15-05-11 19:51

ElanII schreef:
@Chelsea: goed hoor. Je bent van ver teruggekomen, complimenten.
Voor de volgende stap niet bang zijn: doe wat ademhalingsoefeningen, kan je nu al oefenen. Inademen met je buik en uitademen door je mond. Buik echt intrekken bij het uitademen. Om te controleren of je niet te hoog zit met je ademhaling kan je 1 hand op je buik leggen en de andere op je borst. Stuur die ademhaling naar beneden. Oefen ook op je paard met die ademhaling als die stilstaat. Je zal zien dat je paard als een soort plumpudding ontspant, ook uitademt als jij dat doet. Onder het rijden ook oefenen en dan straks op dat vreemde terrein heb je dat onder de knie en kan je het ook toepassen, eerst bij het inrijden en later tijdens de proef. Veel succes, het gaat je lukken.

Edit: iedereen kan deze oefening toepassen natuurlijk

Thanks! Dit ga ik zeker proberen!!

**Geplaatst**: 15-05-11 21:44

Geplaatst: 15-05-11 21:44

Somebitch schreef:
Maar hoe doen jullie het dan als er geen instructrice is? Ik bedoel, ik neem aan dat je niet iedere dag lest en je paard toch beweging geeft?

Ik had 2 bijrijdpaarden. Als ik weet dat er niemand bij is, en ik mijn paard niet vertrouw, en er ook niemand in de buurt is die mij kan helpen stap ik niet op het paard. Dan maar longeren. Gelukkig vertrouwde ik mijn bijrijdpaarden met de volle 100%. Dit is natuurlijk idd anders als je een angst hebt voor je eigen paard... Dan moet je daar idd eerst overheen komen...

saga schreef:
Alles draait om vertrouwen, als je bang bent moet je niet aan je angst gaan werken maar aan het vertrouwen!

Jeeej! Precies wat ik zei! Vertrouwen!!

**Geplaatst**: 16-05-11 07:44

Geplaatst: 16-05-11 07:44

ChelseaII schreef:
! Als ik wat angstig ben, stop ik met rijden en daar bedoel ik mee dat ik mijn benen ging afsteken, teugels te strak en ik bleef of op de hoefslag rijden of steeds op 1 volte. Vind je het gek dat dit paard raar ging doen!! Gewoon lekker bezig blijven zodat het paard zijn aandacht bij jou heeft....

Als ik bang ben ga ik (gelukkig) niet anders zitten, wel gespannen uiteraard, maar dat op de volte zetten en niet meer langs die éne hoek waar hij alleen maar keek.. (ik ga altijd alle situatie's uit de weg)

Longeren doe ik ook altijd voor het rijden en mijn instructrice rijdt hem eerst daarna.. en dan ga ik erop..
Dit alles blijven we doen totdat ik ooit op het punt kom om er als eerte op te stappen. Maar we doen het heel rustig aan!

**Geplaatst**: 16-05-11 15:03

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 16-05-11 15:03

@ChelseaII
ga even bij de drogist langs voor een pontje rustgevend spul van doktervogel. iets met valeriaan erin heeft bij mij goed geholpen voor de wedstrijden.

plus ik bedenk me net, banaan eten is ja rustgevend. misschien dat dit ook zou kunnen helpen ik zal het zelf eerst wel even uit testen;)

**Geplaatst**: 16-05-11 15:11

Geplaatst: 16-05-11 15:11

sophie1818 schreef:
Somebitch schreef:
Dat heb ik ook ja.
Dan heb ik thuis altijd een grote mond tegen mezelf dat ik me dit keer niet zo ga aanstellen en vraag ik me altijd af het maakt toch niet uit als hij ervandoor gaat? Hij komt heus wel een keer terug of ik val er af.. Dat is dan toch niet zo erg?
Maar helaas zodra ik dan op stal ben durf ik er niet eens meer op.

grappig, herken me hier volledig in:p

precies hetzelfde hier :(:)

**Geplaatst**: 16-05-11 16:03

Geplaatst: 16-05-11 16:03

hebben jullie wat aan m'n advies gehad?:$

**Geplaatst**: 16-05-11 17:06

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 16-05-11 17:06

Vandaag was mijn paardje wat balorig, gelukkig rijdt mijn instructrice hem van te voren en aan de kant was ik eigenlijk al aan het bedenken dat ik niet zo'n behoefte had om erop te gaan.
Tja en dan roept je instructrice dat het kan en dan wil je je ook niet laten kennen, dus hup erop.
Ik geloof dat ik al die tijd niet eens heb ademgehaald, het ging wel redelijk. af en toe schrikken maar pfff wat was ik blij (na 10 minuten) dat ik er weer even af kon. Teveel spanning bij mij.
En ondanks dat ik weet dat hij niet gemeen is en niet knetterhard bokt, is het nog niet vertrouwd genoeg.
Gelukkig hebben we geen haast!

**Geplaatst**: 16-05-11 17:13

Geplaatst: 16-05-11 17:13

Ik heb dit ook een hele tijd gehad, totdat ze mij op een mega groot bomproof paard hadden gezet, en daarna durfde ik alles eigenlijk weer aan.
Op het moment krijg ik angst wanneer ik op een paard zit wat onberekenbaar is, waarvan ik weet dat hij zomaar ineens kan gaan bokken. Ik ben eigenlijk niet bang omdat ik er al een keer lelijk afgevallen ben, maar meer omdat ik al zeker 5 jaar niet van m'n paard ben gevallen. Juist dit geeft mij een beangstigend gevoel, omdat ik niet bij elk wissewasje meer van mijn paard val, val ik pas wanneer hij echt goed gaat bokken (in mijn gedachten). Dan ben ik juist bang dat ik heel lelijk val en dat ik in het ziekenhuis terecht kom.

**Geplaatst**: 16-05-11 18:40

Geplaatst: 16-05-11 18:40

hagelslag schreef:
@ChelseaII
ga even bij de drogist langs voor een pontje rustgevend spul van doktervogel. iets met valeriaan erin heeft bij mij goed geholpen voor de wedstrijden.

plus ik bedenk me net, banaan eten is ja rustgevend. misschien dat dit ook zou kunnen helpen ik zal het zelf eerst wel even uit testen;)

Ja, ik zat zelf ook al aan zoiets te denken! Inderdaad maar even bij de drogist langs ;-)

. Thanks voor de tip!

**Geplaatst**: 16-05-11 18:43

Geplaatst: 16-05-11 18:43

pip_nijn6 schreef:
Vandaag was mijn paardje wat balorig, gelukkig rijdt mijn instructrice hem van te voren en aan de kant was ik eigenlijk al aan het bedenken dat ik niet zo'n behoefte had om erop te gaan.
Tja en dan roept je instructrice dat het kan en dan wil je je ook niet laten kennen, dus hup erop.
Ik geloof dat ik al die tijd niet eens heb ademgehaald, het ging wel redelijk. af en toe schrikken maar pfff wat was ik blij (na 10 minuten) dat ik er weer even af kon. Teveel spanning bij mij.
En ondanks dat ik weet dat hij niet gemeen is en niet knetterhard bokt, is het nog niet vertrouwd genoeg.
Gelukkig hebben we geen haast!

Maar je hebt het wel weer gedaan!! Dat moet toch wel een fijn en goed gevoel geven? Gewoon zo lekker rustig door gaan!!