Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 02:18

Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 02:18

Hallo!

Ik rijd sinds een paar maanden een merrie voor haar baasje. We komen praktisch vanaf 0. Er waren en zijn wel meer obstakels maar om geen uren te typen zal ik het beperken en kort houden.

Depla is een 13 jarige ijslander. Zoals ik al zei komen we vanaf 0. We zijn nu zover dat we de achterhand nodig hebben maar ik stuit op een probleem. Depla woont nu al zo'n 6 jaar bij deze eigenaresse. Al vanaf het vroege begin legt ze haar tong over het bit heen. De eigenaresse heeft als tip gekregen een pantykousje bovenlangs aan de bitringen te bevestigen zodat het bit zachtjes opgetilt wordt en het 'probleem verholpen is'. Depla heeft geen rug- en/of tandproblemen en ik heb een donkerbruin vermoeden dat het probleem met de eigenaresse te maken heeft. Zij rijdt veel met haar handen en met flinke druk, met de stemhulpen en zonder haar zit (ze heeft overigens geen les meer). Depla dramt ook flink door je teugelhulpen heen. Daarom ben ik haar volledig op mijn zit gaan rijden, en dit worp al snel vruchten af. Kauwen op het bit, en sinds een paar weken is het normaal dat ze lekker schuimt. Echter, als ik mijn teugels op contact pak begint ze weer met het drammen. Ik heb haar laatst zonder neusriem gereden, en als ik mijn contact oppak spert ze niet open en doet ze imo niets om de druk kwijt te raken. Ze loopt gewoon door de teugel heen. Ik kom steeds tot de conclusie dat dit Depla's aangeleerde reactie is op de rijstijl van haar eigenaresse. Hierdoor loop ik vast als ik een ophouding wil maken oid. Ik heb het gevoel dat ze de nageeflijkheid niet kent, en ik kan het via mijn zit alleen niet duidelijk maken. Hoe kan ik de merrie zacht in haar mond krijgen en toch richting ontspanning rijden?

Ik heb zelf 2x per week les, op andere pony's. Met de merrie in kwestie ga ik pas over een dikke week op les (vervoersprobleem). De instructrice heeft mij en de eigenaresse zien rijden en kent de merrie. Met haar heb ik contact gehad over het probleem, maar mondeling komen we er niet uit. Zoals al gezegd; binnenkort gaan we lessen. Ik ben gewoon ietjes ongeduldig en nieuwsgierig naar tips van hier Haha!

**Geplaatst**: 30-06-08 04:41

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 04:41

Hoi, ik ben heel benieuwd naar de reacties. Mijn merrie wil absoluut niet nageeflijk lopen. Tenminste niet op de "gewone" manier. Nu probeer ik het op mijn zit en door de achterhand beter onder te brengen maar vind het erg moeilijk.

Succes er mee!

**Geplaatst**: 30-06-08 08:45

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 08:45

Wat gebeurt er als je haar loslaat als ze gaat drammen? teugels natuurlijk wel vasthouden..
Veel paarden schrikken hier namelijk van omdat ze opeens de houvast kwijt zijn, sommigen gaan rennen maar de meesten gaan uit onzekerheid rustiger lopen. Misschien helpt dit?

Verder denk ik dat je het wel goed doet, dat ze gaat kauwen is een goed teken, misschien is dit al genoeg contact voor haar en moet je het eerst hier bij laten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 09:46

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 09:46

Fem_daf schreef:
Wat gebeurt er als je haar loslaat als ze gaat drammen? teugels natuurlijk wel vasthouden..
Veel paarden schrikken hier namelijk van omdat ze opeens de houvast kwijt zijn, sommigen gaan rennen maar de meesten gaan uit onzekerheid rustiger lopen. Misschien helpt dit?

Verder denk ik dat je het wel goed doet, dat ze gaat kauwen is een goed teken, misschien is dit al genoeg contact voor haar en moet je het eerst hier bij laten.

Als ze dramt draagt ze haar hoofd hoog en maakt ze korte passen. Als je een paar tellen aanhoudt gaat de knop om en dan walst ze door je teugel heen. Als je een paar weken geleden dan de teugels losliet bleef ze in die korte, hoge houding lopen. Sinds een paar weken zakt ze met die lange teugel met haar hoofd weer omlaag en maakt ze weer wat ruimere passen. Ze blijft nog wel de hele rit botter in de mond dan voor het drammen.

Ik krijg ook niet de indruk dat ze het het rijden zoals we dat nu doen vervelend vindt. We lopen op dit moment tegen problemen aan waarna mijn instructrice heeft aangeraden het nageeflijkheid op te pakken. (slechte tölt, weinig sprong in de galop, slepen met de achterbenen in stap). Dit adviseerde ze me 3 maanden geleden al, maar ik wil echt niets forceren.

**Geplaatst**: 30-06-08 09:48

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 09:48

Is bitloos een optie?
Ik merk bij mijn merrie dat ze compleet in staking gaat tegen het bit wanneer ik dit aanneem, terwijl ze wanneer ik op halster rijd ze wél goed reageert en ze niet meer gaat drammen en paniekerig reageert. Ook niet wanneer ik de teugels vrij strak neem bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 30-06-08 09:55

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 09:55

longeer je ook? tijdens het longeren kun je haar ook over de rug laten lopen, en het goede tempo opzoeken, zodat het paard ruimere passen gaat maken.
Verder zou ik met het rijden niet contact met de mond zoeken, maar haar juist op eigen benen laten lopen, als je het goede tempo opzoekt en haar met je stem beloond als het paard zich ontspant, moet je een heel eind kunnen komen...

**Geplaatst**: 30-06-08 09:56

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 09:56

Ik denk dat het paard inderdaad als in een gewoonte reageert op de druk. Het zal waarschijnlijk een lange tijd duren voordat ze doorheeft dat jij geen enorme druk op haar mond uitoefend.

Ik zou zoveel mogelijk loslaten aan de voorkant en heel erg langzaam hele ministukjes wat meer druk op het bit geven. Probeer telkens het gedram voor te zijn. Dus een heel klein ministukje, gaat het goed, ontzettend belonen.

Je zou ook eens bitloos kunnen proberen, als tussentijdse 'pauze' van het bit. Gewoon om haar te laten zien dat jij het anders wil doen met haar dan haar eigenaresse.

Onze tinker is heel ruw gereden toen zij nog in Ierland was. Ze had geen vertrouwen in mensen die wel voorzichtig met haar deden. Bit/zadel was enorme stress en spanning voor haar. Wij zijn toen begonnen met het rijden in verlichte zit..dus geen druk op haar rug. Wat betreft het bit, daar hebben we de eerste tijd helemaal niet aangezeten. Het heeft welgeteld een half jaar geduurd voordat wij helemaal met ons hele gewicht in het zadel konden zitten en het bit is bij tijd en wijlen nog steeds een stress factor.
Wij rijden haar nu helemaal bitloos en dit gaat super, maar dat is een keuze die je moet maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 10:13

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 10:13

BrittKitt schreef:
Is bitloos een optie?
Ik merk bij mijn merrie dat ze compleet in staking gaat tegen het bit wanneer ik dit aanneem, terwijl ze wanneer ik op halster rijd ze wél goed reageert en ze niet meer gaat drammen en paniekerig reageert. Ook niet wanneer ik de teugels vrij strak neem bijvoorbeeld.

Ik rij regelmatig met halster, en het geeft helaas dezelfde problemen. Het probleem zit imo dus niet in haar mond, en aangezien ze lichamelijk in orde is kom ik steeds tot de conclusie dat zij door de teugel heen lopen en korte passen nemen als reactie heeft aangeleerd op alles meer dan teugelcontact. Net zoals dat ze versneld na een bepaalde beendruk. Depla is overigens een zelfverzekerde, werkwillige, koele merrie waarbij paniek niet in het woordenboek staat. Met rijden is ze wel gevoelig, dus een heftige reactie kan wel voorkomen. Echter, paniek kan ik me bij haar niet voorstellen. Vanwege haar dominantie zijn we ook aan het grondwerken, en dat gaat heel goed. Ze is echt heel werkwillig geworden en ik denk niet dat dit een trucje is om onder het werk uit te komen oid. Wat het wel is wil ik graag weten. Ergens is er iets mis, alleen wat en waar?

**Geplaatst**: 30-06-08 10:16

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:16

Dan zou ik volledig van de voorkant afblijven en haar zelf het bit laten op zoeken, niet aankomen en alleen rijden op zit en benen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 10:22

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 10:22

missnynke schreef:
longeer je ook? tijdens het longeren kun je haar ook over de rug laten lopen, en het goede tempo opzoeken, zodat het paard ruimere passen gaat maken.
Verder zou ik met het rijden niet contact met de mond zoeken, maar haar juist op eigen benen laten lopen, als je het goede tempo opzoekt en haar met je stem beloond als het paard zich ontspant, moet je een heel eind kunnen komen...

Ik heb haar idd een aantal keer aan het hoofdstel gelongeerd en 2x met een touwconstructie aan de longeersingel. Met 'bijzet' gaf dezelfde problemen als onder het rijden.

Ik merk dat als Depla (in de dagen) na het longeren altijd een stukje moeilijker tölt. Omdat dit al een flinke opgave voor haar is longeer ik max 1x per week.

**Geplaatst**: 30-06-08 10:24

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:24

En als je nou doorgaat met longeren met bijzet, tot dat ze in de gaten heeft dat het geen effect heeft wat ze doet, maar dat het ook geen negatieve gevolgen heeft, behalve voor zichzelf? Dus dat er niks op haar rug butst en haar schopt ed

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 10:26

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 10:26

Def schreef:
Ik denk dat het paard inderdaad als in een gewoonte reageert op de druk. Het zal waarschijnlijk een lange tijd duren voordat ze doorheeft dat jij geen enorme druk op haar mond uitoefend.

Ik zou zoveel mogelijk loslaten aan de voorkant en heel erg langzaam hele ministukjes wat meer druk op het bit geven. Probeer telkens het gedram voor te zijn. Dus een heel klein ministukje, gaat het goed, ontzettend belonen.

Je zou ook eens bitloos kunnen proberen, als tussentijdse 'pauze' van het bit. Gewoon om haar te laten zien dat jij het anders wil doen met haar dan haar eigenaresse.

Onze tinker is heel ruw gereden toen zij nog in Ierland was. Ze had geen vertrouwen in mensen die wel voorzichtig met haar deden. Bit/zadel was enorme stress en spanning voor haar. Wij zijn toen begonnen met het rijden in verlichte zit..dus geen druk op haar rug. Wat betreft het bit, daar hebben we de eerste tijd helemaal niet aangezeten. Het heeft welgeteld een half jaar geduurd voordat wij helemaal met ons hele gewicht in het zadel konden zitten en het bit is bij tijd en wijlen nog steeds een stress factor.
Wij rijden haar nu helemaal bitloos en dit gaat super, maar dat is een keuze die je moet maken.

Kijk, dit geeft in ieder geval hoop. Wat goed dat het gelukt is. Maar de sleutel is dus heeeel veel geduld?

**Geplaatst**: 30-06-08 10:35

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:35

Tamar schreef:
Hoi, ik ben heel benieuwd naar de reacties. Mijn merrie wil absoluut niet nageeflijk lopen. Tenminste niet op de "gewone" manier. Nu probeer ik het op mijn zit en door de achterhand beter onder te brengen maar vind het erg moeilijk.

Succes er mee!

De 'gewone' of beter gezegd 'juiste' manier is ook dat je op zit rijdt, haar voorwaarts/neerwaarts rijdt en dan langzaam oppakt wanneer ze ontspant, de achterhand benut en daardoor beter ruggebruik krijgt.
Daarna kun je lichtcontact houden met de buitenteugel, en het binnenbeen aanleggen om iets meer stelling te vragen...
Minimaal allemaal.... want zodra je de druk teveel vergoot, gaan ze er doorheen walsen.... I know Verdrietig

Ook zo'n drammertje onder de kont nl....

**Geplaatst**: 30-06-08 10:36

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:36

Ik kan me in ieder geval voorstellen dat als ze door het longeren de juiste spieren gebruikt, ze daar flink spierpijn van kan krijgen. Dit zou ook de "problemen" daarna in tolt verklaren. In dat opzicht zou je het juist vaker, maar korter moeten doen, zodat ze langzaamaan kan wennen aan deze ontspanning en het aanspannen van de juiste spieren.

Daardoor zal het minder pijnlijk zijn, en zal ze juist makkelijker gaan worden, omdat vaker de juiste spieren worden gebruikt.

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 10:39

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 10:39

BrittKitt schreef:
En als je nou doorgaat met longeren met bijzet, tot dat ze in de gaten heeft dat het geen effect heeft wat ze doet, maar dat het ook geen negatieve gevolgen heeft, behalve voor zichzelf? Dus dat er niks op haar rug butst en haar schopt ed

Ik weet het niet, ik weet het echt niet. Haar oplossing tegen die druk is met het hoofd omhoog. Omlaag heeft ze nog niet uitgevonden. Ze heeft van zichzelf een lage hoofdhouding en als ik de bijzet op het laagste ringetje via de bitring tussen de voorbenen door verbind zoekt ze haar oplossing toch omhoog. In dit opzicht is het zeker de moeite waard om vaker met bijzet te longeren. Maar de hoeveelheid tegendruk die Depla op haar bijzet zet is echt enorm! Ik ben daarom in twijfel. Moet ik daar doorheen of moet ik er juist van afblijven?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 10:41

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 10:41

kippetje schreef:
Ik kan me in ieder geval voorstellen dat als ze door het longeren de juiste spieren gebruikt, ze daar flink spierpijn van kan krijgen. Dit zou ook de "problemen" daarna in tolt verklaren. In dat opzicht zou je het juist vaker, maar korter moeten doen, zodat ze langzaamaan kan wennen aan deze ontspanning en het aanspannen van de juiste spieren.

Daardoor zal het minder pijnlijk zijn, en zal ze juist makkelijker gaan worden, omdat vaker de juiste spieren worden gebruikt.

Succes!

Ik heb geconcludeerd dat de draf haar voorkeursgang is en dat de tölt daardoor alleen maar vermoeilijkt. Zoals jij het verklaart heb ik het eigenlijk nog nooit bekeken, maar het klinkt wel heel logisch!

**Geplaatst**: 30-06-08 10:41

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:41

Pessoa? Dan reageert het niet alleen voor, maar ook achter. In dit geval is het dan een beetje een dwangmiddel, maar misschien eens het proberen waard? Hoe hoger zij gaat lopen hoe harder het achter haar benen duwt Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst**: 30-06-08 10:45

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:45

Ik heb zelf ook een tijd een Ijslander gereden. En omdat de focus heel sterk lag bij de tolt (van de eigenaar), waarbij de pony iets meer het hoofd omhoog brengt (wat ook moet) maar daardoor overdreven de rug wegdrukte, zat hij redelijk vast in de rug....
Uiteindelijk bleek het dier de neus niet eens naar de grond te kunnen brengen, en had ook weinig vrijheid in de hals.
Door hem lekker te laten strekken, veel oefeningen te doen die de soepelheid bevorderen, reageerde hij niet meer zo gespannen op een beetje druk...

ps: ik zou niet longeren met bijzet, maar eerst eens kijken of het toch ligt aan die stijfheid. Ik heb dit echt vaker gehoord. Misschien kun je licht eens opsteken bij de Ijslandermensen op dit forum? Door te longeren met bijzet 'dwing' je haar in een houding waar ze zich nu om een 'reden' tegen verzet. Door die reden op te zoeken, ga je naar de kern van het probleem. Als je tijd neemt dat op te lossen, hebben zowel jij als het dier daar meer plezier van. Longeren met bijzet kun je hooguit pas eens doen als je paard echt lekker los is in het lijf... en dat is ie nu zo te horen niet.

**Geplaatst**: 30-06-08 10:49

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:49

Ik zou ook eerder met pessoa longeren, dan met bijzet. Omdat met pessoa de achterkant ook wordt meegenomen. De vraag is echter of je nu als er nog zoooooveel verzet komt, aan de voorkant al moet gaan zitten.

Geduld heeft bij ons heel erg veel gedaan.
Onze tinker is nu eindelijk er aan toe om wat meer druk te krijgen op haar hoofd. We zijn op dit moment bezig met grondwerk via de klassieke dressuur methode. Geen bit, maar een kaptoom. Dit gaat heel erg goed.

Omdat ijslanders nogal een 'vak apart' zijn qua gangen, is het moeilijk om te bepalen wat je als gang moet kiezen bij bv. longeren. Jij zegt ze verkiest draf boven tolt. Ik zou dit nu even zien als gunstig. Er staat een heel mooi stuk over de 'vergeten draf' bij ijslanders in de laatste of op een na laatste uitgave van het blad van het stamboek van ijslanders (ben de naam ff kwijt).
Daarin wordt o.a. vermeld hoe belangrijk draven toch is voor ijslanders.

Ik zou ook gewoon eens gaan wandelen en vanuit daar wat druk uitoefenen op het hoofd, bv. met halthouden. Dus heel kort en dan belonen. Steeds meer uitbouwen...

**Geplaatst**: 30-06-08 10:50

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:50

Ninx schreef:
Ik heb zelf ook een tijd een Ijslander gereden. En omdat de focus heel sterk lag bij de tolt (van de eigenaar), waarbij de pony iets meer het hoofd omhoog brengt (wat ook moet) maar daardoor overdreven de rug wegdrukte, zat hij redelijk vast in de rug....
Uiteindelijk bleek het dier de neus niet eens naar de grond te kunnen brengen, en had ook weinig vrijheid in de hals.
Door hem lekker te laten strekken, veel oefeningen te doen die de soepelheid bevorderen, reageerde hij niet meer zo gespannen op een beetje druk...

ps: ik zou niet longeren met bijzet, maar eerst eens kijken of het toch ligt aan die stijfheid. Ik heb dit echt vaker gehoord. Misschien kun je licht eens opsteken bij de Ijslandermensen op dit forum? Door te longeren met bijzet 'dwing' je haar in een houding waar ze zich nu om een 'reden' tegen verzet. Door die reden op te zoeken, ga je naar de kern van het probleem. Als je tijd neemt dat op te lossen, hebben zowel jij als het dier daar meer plezier van. Longeren met bijzet kun je hooguit pas eens doen als je paard echt lekker los is in het lijf... en dat is ie nu zo te horen niet.

dankje, oa dit staat in dat artikel in het blad Haha!

**Geplaatst**: 30-06-08 10:53

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 10:53

Ik sluit me bij Def aan dat geduld heel erg van belang is, dit is niet heel snel opgelost.... maar dat geeft ook niet.
Als ze het goed oppakt, heeft ze er lang plezier van.
Wat wel even een punt is; hoe gaat de eigenaresse hier mee om? Wanneer zij haar oude rijstijl hanteert wordt het wel erg verwarrend...
Kunnen jullie niet gezamenlijk een plan trekken en beiden lessen nemen?
Wat jij anders zo dadelijk opbouwt, breekt zij vervolgens weer af.... en dat is dodelijk vermoeiend voor het beestje.

**Geplaatst**: 30-06-08 15:19

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 30-06-08 15:19

Ik heb hetzelfde probleem als de TS hier beschrijft.
Al is het een stuk minder geworden, omdat ik al lang bezig ben om er verandering in te brengen.

Ik heb 4 jaar geleden mijn paard gekocht omdat de vorige eigenaresse er niet mee om kon gaan.
Ze is door haar ingereden met een ongebroken bustrens en dit om een niet zo vriendelijke manier.

Mijn paard pakt dus het bit beet en trekt.

Als eerste heb ik haar bit veranderd naar een dubbel gebroken bitje waar ze mee kon spelen.
Daarna met heel veel tijd geprobeerd de zachtheid in haar mondje weer terug te krijgen en dat is aardig gelukt.

alleen op sommige momenten klapt haar beveiligings mechanisme er weer op (Zo noem ik het altijd maar) en dan moet ik extra rustig en voorzichtig zijn met mijn handen en veel op zit rijden om het vertrouwen weer terug te krijgen.
Dit doet ze overigens ook bij vreemden, dus een ander erop zetten is bij mijn paard niet altijd een goede zet.

Hoe je precies te werk moet gaan weet ik helaas niet. Denk dat het per paard verschillend is.
Ik weet wel dat je rust, tijd en geduld moet hebben om het voor elkaar te krijgen.
Ik ben vanaf 0 begonnen. In stap en aan een longeerlijn. Zodat ik nergens op hoefde te letten, alleen dat ik haar niet hinderde.
natuurlijk hulp gehad van een hele fijne instructrice (en haar moeder die grand Prix had gereden) anders was het mij ook nooit gelukt om door de beveiliging van mijn paard te komen.
Ze heeft nu vertrouwen, maar vind het nog wel moeilijk. Is met vlagen heel sterk, maar ook met vlagen als kristal zo fijn.

In ieder geval succes.
En neem er de tijd voor Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 19:44

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 19:44

Ninx schreef:
Ik heb zelf ook een tijd een Ijslander gereden. En omdat de focus heel sterk lag bij de tolt (van de eigenaar), waarbij de pony iets meer het hoofd omhoog brengt (wat ook moet) maar daardoor overdreven de rug wegdrukte, zat hij redelijk vast in de rug....
Uiteindelijk bleek het dier de neus niet eens naar de grond te kunnen brengen, en had ook weinig vrijheid in de hals.
Door hem lekker te laten strekken, veel oefeningen te doen die de soepelheid bevorderen, reageerde hij niet meer zo gespannen op een beetje druk...

ps: ik zou niet longeren met bijzet, maar eerst eens kijken of het toch ligt aan die stijfheid. Ik heb dit echt vaker gehoord. Misschien kun je licht eens opsteken bij de Ijslandermensen op dit forum? Door te longeren met bijzet 'dwing' je haar in een houding waar ze zich nu om een 'reden' tegen verzet. Door die reden op te zoeken, ga je naar de kern van het probleem. Als je tijd neemt dat op te lossen, hebben zowel jij als het dier daar meer plezier van. Longeren met bijzet kun je hooguit pas eens doen als je paard echt lekker los is in het lijf... en dat is ie nu zo te horen niet.

Wendingen, oefeningen, stelling, figuren ed probeer ik altijd mee te nemen. Van de eigenaresse weet ik dat zij figuren en overgangen ook regelmatig meeneemt. Het is inderdaad wel zo dat ze haar rug in de tölt snel wegdrukt. Maar naarmate de rit vordert plaatst ze haar achterhand er meer onder en komt haar rug wat losser.

Def schreef:
Ik zou ook eerder met pessoa longeren, dan met bijzet. Omdat met pessoa de achterkant ook wordt meegenomen. De vraag is echter of je nu als er nog zoooooveel verzet komt, aan de voorkant al moet gaan zitten.

Geduld heeft bij ons heel erg veel gedaan.
Onze tinker is nu eindelijk er aan toe om wat meer druk te krijgen op haar hoofd. We zijn op dit moment bezig met grondwerk via de klassieke dressuur methode. Geen bit, maar een kaptoom. Dit gaat heel erg goed.

Omdat ijslanders nogal een 'vak apart' zijn qua gangen, is het moeilijk om te bepalen wat je als gang moet kiezen bij bv. longeren. Jij zegt ze verkiest draf boven tolt. Ik zou dit nu even zien als gunstig. Er staat een heel mooi stuk over de 'vergeten draf' bij ijslanders in de laatste of op een na laatste uitgave van het blad van het stamboek van ijslanders (ben de naam ff kwijt).
Daarin wordt o.a. vermeld hoe belangrijk draven toch is voor ijslanders.

Ik zou ook gewoon eens gaan wandelen en vanuit daar wat druk uitoefenen op het hoofd, bv. met halthouden. Dus heel kort en dan belonen. Steeds meer uitbouwen...

Jaja, de vergeten draf. Die kennen we! Depla's eigenaresse draafde eigenlijk nooit. Depla en ik hebben de draf snel teruggekregen en het heeft haar hele lopen nu al veel goed gedaan.

Ik zit even na te denken hoe het gaat met lopen. Ik heb zelden druk nodig om haar te leiden. Ze volgt braaf, en als ik stop dan stopt ze ook. Gebruik ik druk terwijl ik er naast loop, dan gaat ze daar niet tegenin. Klim ik er dan op (dus zonder zadel met halster) dan krijgen we het klassieke drammen weer terug.

Ninx schreef:
Ik sluit me bij Def aan dat geduld heel erg van belang is, dit is niet heel snel opgelost.... maar dat geeft ook niet.
Als ze het goed oppakt, heeft ze er lang plezier van.
Wat wel even een punt is; hoe gaat de eigenaresse hier mee om? Wanneer zij haar oude rijstijl hanteert wordt het wel erg verwarrend...
Kunnen jullie niet gezamenlijk een plan trekken en beiden lessen nemen?
Wat jij anders zo dadelijk opbouwt, breekt zij vervolgens weer af.... en dat is dodelijk vermoeiend voor het beestje.

Ja, de eigenaresse. Dat wordt nog een hele klus. Wegens het drukke leven van de eigenaresse mag ik Depla voor een half jaar als mijn eigen beschouwen. Per 1 oktober 'geef ik haar weer terug' aan haar eigenaresse. De eigenaresse is echt een hele lieve en gezellige vrouw die de beste bedoelingen heeft, maar simpelweg niet genoeg kennis heeft en niet de snuggerste is. Ze zou Depla nooit opzettelijk iets willen aandoen. Maar door gemakszucht en vooral die ontwetendheid gaat er imo nog best wat mis. Ik heb het er in het verleden al wel eens met haar over Depla gehad. En dan vooral dat ze zo verschrikkelijk scheef liep. (Ik reed Depla heel af en toe in de vakantie) De eigenaresse antwoordde dat dat al zo lang zo is en dat het er waarschijnlijk toch nooit uitkomt. Ze rijdt echt puur voor het ritje en niet om verbetering in Depla's lichaam te bereiken. Nog een voorbeeld is dat Depla jaren terug kale plekjes kreeg en veel ging schuren. De hoefsmid vond het verdacht veel op schurft lijken. De eigenaresse is toen bij haar instructrice een middeltje gaan halen maar ze verwisselde schurft met schimmel en zo is Depla jarenlang voor schurftproblemen met imaverol behandeld. Ik heb enkele weken terug zelf maar een DA bijgehaald omdat de eigenaresse vond dat het allemaal wel prima was 'zolang de plekjes in de hand te houden waren'. De eigenaresse komt in meerdere situaties niet oplossingsgericht op mij over, neemt maar vanalles aan van mensen maar wil zelf niet te veel moeite doen. Mijn conclusie is dat ik haar nevernooit weer op les krijg, want dat betekent trailer huren en op en neer; te veel gedoe.Ik hoop dat ze mijn tips aanneemt. Met wat geluk gaat ze 2 a 3 x per week rijden en ik heb al mijn hoop gericht of ik misschien nog mag blijven bijrijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-08 19:54

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-08 19:54

Sabbientje schreef:
Ik heb hetzelfde probleem als de TS hier beschrijft.
Al is het een stuk minder geworden, omdat ik al lang bezig ben om er verandering in te brengen.

Ik heb 4 jaar geleden mijn paard gekocht omdat de vorige eigenaresse er niet mee om kon gaan.
Ze is door haar ingereden met een ongebroken bustrens en dit om een niet zo vriendelijke manier.

Mijn paard pakt dus het bit beet en trekt.

Als eerste heb ik haar bit veranderd naar een dubbel gebroken bitje waar ze mee kon spelen.
Daarna met heel veel tijd geprobeerd de zachtheid in haar mondje weer terug te krijgen en dat is aardig gelukt.

alleen op sommige momenten klapt haar beveiligings mechanisme er weer op (Zo noem ik het altijd maar) en dan moet ik extra rustig en voorzichtig zijn met mijn handen en veel op zit rijden om het vertrouwen weer terug te krijgen.
Dit doet ze overigens ook bij vreemden, dus een ander erop zetten is bij mijn paard niet altijd een goede zet.

Hoe je precies te werk moet gaan weet ik helaas niet. Denk dat het per paard verschillend is.
Ik weet wel dat je rust, tijd en geduld moet hebben om het voor elkaar te krijgen.
Ik ben vanaf 0 begonnen. In stap en aan een longeerlijn. Zodat ik nergens op hoefde te letten, alleen dat ik haar niet hinderde.
natuurlijk hulp gehad van een hele fijne instructrice (en haar moeder die grand Prix had gereden) anders was het mij ook nooit gelukt om door de beveiliging van mijn paard te komen.
Ze heeft nu vertrouwen, maar vind het nog wel moeilijk. Is met vlagen heel sterk, maar ook met vlagen als kristal zo fijn.

In ieder geval succes.
En neem er de tijd voor

Je bedoelt dat het een vertrouwensprobleem is. Maar dan het gebrek aan vertrouwen in de ruiter? We rijden haar trouwens op een enkel gebroken trensje.

**Geplaatst**: 01-07-08 07:46

Re: Stugge mond, een oude rijfout? Hoe krijgen we die er uit?

Geplaatst: 01-07-08 07:46

Annuhtjuh schreef:
Je bedoelt dat het een vertrouwensprobleem is. Maar dan het gebrek aan vertrouwen in de ruiter? We rijden haar trouwens op een enkel gebroken trensje.

Aangezien jij zegt dat je het vermoeden hebt dat het door de manier van rijden van de eigenaresse komt, denk ik inderdaad aan een vertrouwens kwestie. Vooral omdat ze op je zit wel goed reageerd.

Ik heb er een aardige tijd over gedaan om de "grote" hulpen (vanwege haar sterkheid) om te zetten naar "kleine" hulpen.
Het lukt mij nu aardig, maar nog niet altijd.
Ik werk momenteel wel veel op stem. Als ze iets goed doet, gelijk overvloedig belonen en helemaal de hemel in prijzen.
het "foute" gedrag probeer ik te negeren (tot op zekerer hoogte natuurlijk. Ik laat niet over mij heenlopen)
Als ze het op een kleine hulp niet doet, doe ik soms toch de grotere hulp weer geven, direct gevolgd door weer de kleinere hulp en op die kleinere hulp beloon ik dan.

Verder doe ik longeren om haar soepel te maken (met slof of Pessoa en tegenwoordig ontspant ze zelfs zo goed dat ik ook wel eens niets om doe)
Im probeer veel wendingen op zit te rijden en veel voltes en slangevoltes weer voor de soepelheid.
Achterhand goed activeren dan komt de rest over het algemeen er wel.

Overigens is er wel eens door mijn instructrice en haar moeder gezegd dat ze nog nooit een paard zo actief van achteren hebben zien lopen, dat toch zo zwaar van voren was. En dan was ze nog behoorlijk licht in haar mondje geworden tijdenz die rit. Clown