Nou dan ga ik gewoon typen Tulandro 
Eén van onze eigen paarden dacht dat er een hakkenhapmonster of een bakwoezel bij C zit. Daar zitten schuifdeuren die bij mooi weer openstaan en bij vies of koud weer dicht gaan. Achter die deur zit de ingang naar de weilanden en die stroomdraad wil nog wel eens lekken. En onze Leo is als de dood voor alles wat tikt. Dus als de deur open is, dan is het eng want daar tikt iets. En als de deur dicht is dan is het daar eng want normaal gesproken zit daar iets dat tikt en nu niet, dus dat is ook eng want mogelijk heeft de enge tik zich verstopt
Als ik dat paard op die plaats extra aan het werk zet door 'm bv schoudervoor er langs te gaan rijden, dan bouw ik alleen maar extra spanning op die ik dan vervolgens pas NA die enge plek weer af kan laten vloeien. Met andere woorden; ik blijf bevestigen dat die enge plek eng is (want ik bouw daar spanning op) en ik ontspan pas tien meter daarna, wat óók weer een bevestiging is dat het dáár pas weer veilig is.
Als ik dat paard aan het werk zet, vermijd ik in eerste instantie om 'm meteen langs de C te dwingen. Dat heeft geen zin. Dan gaan we meteen een gevecht aan en daar heb ik helemaal geen zin in want dan wordt het hij tegen ik, in plaats van wij samen. Wat ik liever doe, is de hoeken vóór C (op beide handen) heel interessant maken. Door daar oefeningetjes te doen die hij steeds niet verwacht. Dus in plaats van dat ik doorrij naar de C, komt er daarvoor ineens een kleine volte waarop de achterhand naar buiten gedraaid wordt, of de voorhand, waarop we een tempowisselingetje rijden, of ineens halthouden, om de achterhand draaien, en het circeltje ineens de andere kant op rijden etc etc. Ik maak 'm héél scherp oplettend daar, waardoor de enge plaats stomweg vergeten wordt omdat 'ie daar geen tijd voor heeft. (Let wel op het verschil tussen lekker aan het werk zetten en geforceerd aandacht afdwingen!)
Vervolgens rij ik zo'n circeltje dan schuin uit, zodat ik niet pal langs de C rijd, en daaruit laat ik even bv de bovenlijk opstrekken in voorwaarts-neerwaarts/halsstrekken.
Vervolgens doe ik bv even een oefeningetje op het midden van de bak, en rij ik de andere hoek bij C in, waar ik hetzelfde geintje ga doen.
Op deze manier maak ik de plaatsen OM de enge plek heen superinteressant. Want dat is hartstikke leuk, goed op de baas moeten letten omdat er steeds iets onverwachts komt, waar je enthousiast (met stem) voor beloond wordt.
Binnen tien minuten rij ik zonder een centje pijn langs de enge plek, want mijn paard is helemaal gefocust op de plaatsen voor en achter de enge plek. Want daar is het hartstikke leuk. En de enge plek wordt een ontspanplek.
Met dat paard is dus ook DE plaats om even stil te staan om uit te puffen en een kriebeltje te krijgen een paar meter binnen de hoefslag voor C. Want C is fijn.