Raggel schreef:Oh jah wat me net nog in viel. Probeer ook met je gewicht te werken. Een beetje overdreven naar buiten gaan zitten, dan gaat ze als het goed is onder je lopen...
Succes!!
Dat wilde ik net voorstellen. Veel ruiters hebben de neiging om zonder dat ze het zelf weten hun gewicht een beetje richting binnenvoorbeen te laten hangen. Paarden willen graag onder de ruiter blijven, dus is het van belang dat je goed let op hoe je zit.
Verder inderdaad niet sleuren aan je buitenteugel, maar met je binnenbeen ernaar toe drijven en met je binnenhand begrenzen. Dit doe je alleen op het moment dat ze spontaan gaat afwenden. Ga je weer rechtdoor, dan haal je de druk eraf.
Wat betreft het wijken voor eenzijdige (zijwaartse) druk: lijkt me ook lastig te snappen voor een paard. Heb je net geleerd dat je op beenhulp naar voren moet, moet je nu inene opzij.
Je kunt het ook op de grond oefenen, door het paard steeds een stapje 'opzij te duwen'. Ik zou het paard niet gelijk op een volte tien meter zetten, maar je kunt wel proberen te kijken of je haar als je op de volte hebt, een pasje opzij kunt krijgen. Doet ze het, hou dan gelijk op met vragen. Even later kun je het dan nog een keer proberen. Let er hierbij ook goed op dat je gewicht 'naar buiten' toegaat en dat je niet door bijvoorbeeld je heup in te knikken alsnog zelf op de binnenhand leunt.
De meeste jonge paarden die ik heb gereden wilden overigens liever bij het hek blijven dan afwenden, omdat ze aan een hek meer steun hebben. En het vaart maken is volgens mij ook een balans-dingetje. Paarden die nog niet voldoende bespierd en/of beleerd zijn hebben nog wel eens het idee dat ze beter overeind kunnen blijven als ze hard gaan.
Vermoedelijk is een goed deel van je probleem al opgelost als ze eenmaal sterk genoeg is om zelf op d'r vier benen te kunnen lopen.