Laag Rond Diep - artikel met uitleg...
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
- orri
-
- Berichten: 20941
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: "the world is my playground"
Geplaatst door de TopicStarter : 12-12-01 19:21
(Je kunt je inschrijven bij haar voor een nieuwsbrief per e-mail, heel interessant! Ze geeft ook een cursus over oa 'preventie van blessures' )
Overgenomen uit de nieuwsbrief;
2 – Rond Laag en Diep
Dit is een veelal omstreden uitspraak die gebruikt wordt in de dressuursport. De kreet is afkomstig van het trainingsprincipe van Sjef Janssen, trainer en partner van wereldkampioene dressuur Anky van Grunsven. Wat Sjef nu eigenlijk bedoelt met zijn “rond laag en diep” werd in 1999 uit de doeken gedaan op http://www.members.brabant.chello.nl/~j ... fjans.html een site die helaas niet meer bestaat. In dit interview met Sjef beschrijft J.Coolen hoe hij tot zijn systeem gekomen is.
Tijdens het Global Dressage Forum georganiseerd door Joep Bartels op zijn Academy te Hooge Mierde, werd de tegenstelling tussen “klassiek” en “rond laag en diep” besproken (volgende Global Dressage Forum is 19 december 2001). Het was een druk bezocht evenement waar trainer, fysiotherapeut, pupil en jurylid van gedachten wisselden omtrent de trainingswijze van het dressuurpaard. In de Hoefslag 41/2001 wordt hierover verslag gedaan. Wát de tegenstelling precies is, wordt in dit artikel niet nader omschreven.
Het systeem “Rond laag en diep” wordt door menigeen geloofd maar ook verguisd.
Dat het systeem werkt is voor mij onomstreden. Het gymnastiseren van het paard; gewrichten mobiliseren (=lenig maken), spieren rekken, spieren versterken en coördinatie(=het sturen van spieren) verbeteren,wordt hiermee in optima forma bereikt. Natuurlijk vormt de “klassieke rijkunst” jarenlang en nog steeds de basis voor de rijkunst, maar de veerkracht en daarmee de draagkracht van de rug in zijn totaliteit wordt nooit zó groot als de rugstrekkers niet goed op lengte worden gebracht en álle wervels van de wervelkolom niet voldoende in buigrichting gemobiliseerd zijn en de buikspieren niet zo sterk zijn. Dit is het wat “Rond Laag en Diep” paard en ruiter brengt. Dat Bonfire en Anky met dit systeem hun voordeel hebben gehaald, heeft de wereld intussen kunnen aanschouwen. De “veer” die de paarden van Anky ten toon spreiden, laat zien wat deze trainingsmethode het paard brengt.
Maar er zijn een aantal voorwaarden aan dit systeem:
Te alle tijden moet het paard ook wat hoger gereden kunnen worden
Het paard mag niet op de hand “hangen” maar moet licht in de hand blijven
Het paard mag niet op de voorhand vallen
De hals moet niet in de krul worden getrokken door een terugwerkende hand
De achterbenen moeten niet achter de massa lopen (reëel gevaar bij onervaren berijders en paarden)
Niet alleen de hals moet laag en diep zijn, maar het resultaat van “Rond laag en diep” moet zijn dat het paard op lengte wordt gebracht en de paardenrug gaat deinen
Etc.
Dat Anky & Sjef dit systeem op hun paarden toepassen en dat van hun leerlingen is ook mogelijk door de kwaliteit van de paarden. Nog afgezien van de opbouw die noodzakelijk is, is niet ieder paard geschikt voor “Rond laag en diep”.
Waarom is “Rond laag en diep” nuttig en welke voordelen brengt het paard en ruiter ?
Aan de hand van het volgende verhaal zal ik dit duidelijk proberen te maken.
Stel een berijder gaar op een nog onbereden jong paard zitten. Het gewicht van de ruiter zal de rug laten doorzakken tot de eindgrens van de wervelkolom nl zó hol tot de eindgrens van de wervelgewrichten van de borstwervelkolom zijn bereikt. Als vergelijk: ga zitten op een stoel met je hakken op tafel. Laat een kind op je knieën gaan zitten……au! Je knieën zullen strekken zo ver als ze kunnen (net als de wervelkolom van het paard door het gewicht van degene die erop zit) en de pijn wordt opgewekt doordat de banden aan de achterzijde van het kniekapsel op forse rek komen. Als je nu de knieën licht buigt en dat gebeurt door de spieren aan de achterkant van je bovenbeen aan te spannen, dan kunnen de knieën opeens wél dat gewicht dragen en wordt er geen pijn meer gevoeld. Het aanspannen van de spieren voorkomt dat de maximale eindgrens in het kniegewricht bereikt wordt.
Welke spieren moet het paard nu aanspannen om te zorgen dat de rug niet maximaal hol wordt door het gewicht van de ruiter?
Antwoord: de buikspieren. Deze moeten versterkt worden om te zorgen dat het paard tot dragen in staat is. Ook ná ieder zweefmoment in draf moeten die buikspieren tijdig en krachtig aanspannen om ervoor te zorgen dat de ruggewrichten niet overbelast worden tijdens de standfase die daarop volgt. Tijdens de draf bijv. is er een standfase, zweefmoment en standfase van de andere lateraal. De paardenrug behoort naar boven en naar beneden te bewegen tijdens deze wisselingen; het deinen. Zo’n rug laat een berijder ook fantastisch zitten in tegenstelling tot de vaste rug.
Tijdens “Rond laag en diep” worden de rugspieren die van kop naar staart lopen op lengte gebracht en wordt de onderlijn (buikspieren) aan het werk gezet en dus versterkt. Het resultaat is dat door deze activiteit het deinen van de rug mogelijk wordt gemaakt waardoor de wervelgewrichten worden gemobiliseerd (=lenig maken). Tegelijkertijd worden tijdens “Rond laag en diep” de rugspieren gestretcht wanneer het paard goed van achter onder komt. Doordat deze rugspieren uiteindelijk langer worden, wordt de rug in opwaartse richting nog leniger. De “veer” die het paard ten toon kan spreiden wordt groter.
Er zijn veel paarden die relatief te hoog ingesteld worden gereden met een te weinig actief achterbeen waardoor een bepaald gedeelte van de borstwervelkolom in een voortdurend gefixeerde positie staat waardoor in dit gebied veel pijnklachten ontstaan. De bovenlijn wordt steeds korter en het paard raakt “gevangen” in zijn eigen bewegingsbeperking die de berijder hem aanvankelijk oplegde. Van het gymnastiseren van het paard is dan geen sprake meer.
“Rond laag en diep” is een fantastisch systeem dat alleen maar goed werkt bij een goed paard en onder deskundige begeleiding.Het eerste direct voelbaar resultaat moet zijn: het deinen van de rug.Het systeem wordt in hoge mate onrecht aangedaan als we opeens al onze paarden in een slof gaan hijsen omdat “Rond laag diep” het synoniem wordt voor “kop dicht omlaag”.
- orri
-
- Berichten: 20941
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: "the world is my playground"
Geplaatst door de TopicStarter : 12-12-01 19:49
http://www.fysiotherapie-paard.com
"Willen uw relaties ook graag de nieuwsbrief ontvangen, stuur dan een e-mail naar: nieuwsbrief@fysiotherapie-paard.com met als onderwerp: aanmelding nieuwsbrief met vermelding van uw reply-adres."
"1 - De nieuwsbrief
De nieuwsbrief verschijnt minimaal vier keer per jaar. De vaste rubriek "uit de praktijk" beschrijft een probleem(-pje) uit de praktijk en wat de berijder / eigenaar in dit geval het best kan doen. In de nieuwsbrieven worden verder de cursussen en data aangekondigd en informatie gegeven over het vak Fysiotherapie voor Paarden."
- Lunatic
-
- Berichten: 737
- Geregistreerd: 01-06-01
- Woonplaats: 't Gooi
Geplaatst: 12-12-01 19:54
"Het systeem wordt in hoge mate onrecht aangedaan als we opeens al onze paarden in een slof gaan hijsen omdat “Rond laag diep” het synoniem wordt voor “kop dicht omlaag”.
Ik wil me ook wel inschrijven voor die nieuwsbrief
. 
- Nonnie
- Berichten: 2066
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: Delden
Geplaatst: 12-12-01 22:04
Citaat:Op 2001-12-12 21:41, schreef Fitzroy:
Ik heb toch wel een kanttekening. Zij zegt dat het systeem alleen geschikt is voor goede paarden.
Maar de hamvraag is: wat is een goed paard?
Dat is natuurlijk een subjectief gegeven.
Misschien bedoeld ze met een goed paard een gezond paard? Weet niet hoor, maar lijkt me wel logisch
- Anoniem
Geplaatst: 12-12-01 23:14
. Er zijn namelijk wel een paar kanttekeningen bij te zetten die in het Bit-artikel duidelijk vermeld worden. Zoals de schrijfster hier zegt is een vereiste een 'goed' paard. Zoals Fitzroy helemaal correct opmerkte wordt nergens gezegd wat een goed paard is aangezien dat tamelijk subjectief is. Logischer is dan om te zeggen dat paarden geselecteerd moeten worden op de bruikbaarheid van deze methode, net als wat Anky doet; een paard dat niet in haar methode past gaat eruit. Er zijn daarintegen ook veel ruiters die de methodes aanpassen op het paard en daar ook goed mee uit de voeten kunnen (zoals Otto-Crepin). Die paarden komen alsnog aan de top en hebben dus het benodigde talent. Dat komt er alleen niet uit als je star vasthoudt aan je eigen schema. Bij het seminarie schijnt een foto vertoond te zijn van dat voorwaarts-neerwaarts zoals bij de klassieke dressuur gebruikt wordt niet het gewenste resultaat geeft. Beetje sneu is dat 'het slechte voorbeeld' een foto van Johann Hinnemann is terwijl die man zo ontzettend veel bereikt heeft. Natuurlijk bestaat er van ieder persoon een onflatteuze foto waar net even alles verkeerd gaat (ikzelf heb er veel meer dan 1
). Als ik door de bladen snuffel zie ik tegenwoordig echter zo ontzettend veel paarden achter de loodlijn lopen (inclusief veel Anky's en Isabellen) dat dat niet meer echt toeval kan zijn.Bovendien vond ik het tamelijk frappant (en eigenlijk wat choquerend) om met de neus op het feit gedrukt te worden dat Anky, Isabell en Nicole nog maar 1 echte topper hebben gehad terwijl Hinnemann heel veel paarden naar de absolute top heeft gereden.
Tenslotte is er de stelling van de dierfysiotherapeute dat ze wetenschappelijk gaat onderbouwen waarom ldr beter is dan klassiek (=voorwaarts neerwaarts). Wetenschappelijk is zoiets alleen te noemen als je twee groepen paarden hebt waarvan de je ene helft volgens vwnw rijdt en de andere ldr. Vervolgens is van beide groepen te meten hoeveel gewicht het paard op de achterhand schuift na deze training (ook vantevoren meten en dan het verschil bekijken) en dan pas kan er gezegd worden dat methode 1 succesvoller is dan de andere (want het draait uiteindelijk om het afstaan van gewicht aan de achterhand). Solange Schrijer heeft echter geen wetenschappelijk onderzoek gedaan maar argumenten gezocht voor het ldr-rijden. Die argumenten zijn dan gebaseerd op algemene principes over het paardenlichaam. Zet op dezelfde manier een 'klassieke' aan het werk en hij/zij kan een seminarie vullen met argumenten tegen ldr. Waarschijnlijk kan hij/zij zelfs dezelfde argumenten gebruiken als Schrijer gedaan heeft! Echt wetenschappelijk onderzoek moet bijna letterlijk te herhalen zijn zodat men later nog eens kan nagaan waarop de uitslag gebaseerd heeft en of de methode wel correct was.
- Anoniem
Geplaatst: 12-12-01 23:54
Beiden methoden streven denk ik hetzelfde na, de uitvoering is alleen anders.
- orri
-
- Berichten: 20941
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: "the world is my playground"
Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-01 09:41
- Dees
-
- Berichten: 19699
- Geregistreerd: 09-08-01
- Woonplaats: Friesland
Geplaatst: 13-12-01 09:52
Zo heb ik nu een merrie die echt ldr moet worden gereden anders...tja dan is het dus niks. na een ldr training is ze goed.
Maar ik had een ruin die ldr wel heel lekker vond, daar lag zijn natuurlijk evenwicht en hij werd er bijzonder hangerig en inactief van. Die moest dus juist niet ldr gereden worden, maar hoger ingesteld. Dan ging die ruin pas aan het werk....
Ik moet zeggen, als ruiter vind ik ldr makkelijker toepasbaar, het klinkt me wat logischer... er is al zoveel onduidelijkheid over voorwaarts en neerwaarts, zeker met een paard dat al van zichzelf lekker op de voorhand gebouwd is......
Moeilijke sport eigenlijk, dat paardje-rijden.....
- Tender
- Berichten: 2359
- Geregistreerd: 09-01-01
Geplaatst: 13-12-01 11:03
ik ga een beetje mee met wat ik op een clinic heb gehoord van R. vd Schaft: niet alles is van toepassing op elk paard: een paard dat van nature graag op de voorhand loopt rij je zo min mogelijk vwnw en ook niet zoveel ldr (omdat het ook daarbij moeilijk is om de achterhand goed te bewaken (geeft Sjef zelf ook wel aan!)), en een paardje dat van zichzelf graag hoog ingesteld loopt (ik bedoel niet zozeer sterrekijken, maar gewoon een paardje dat zichzelf makkelijk opricht (Tender doet dat ook), die rij je juist wat vaker en wat meer naar beneden.
ZO heb ik het ook geleerd (net als een fanatiek/loperig paardje wat lager in tempo rijden en een lui paardje vaak even actief naar voren rijden).
Verder ben ik een enthousiast aanhanger van de klassieke dressuur (wat het dan ook moge betekenen), maar ik blijf erbij dat de klassieke dressuur niet zoveel zegt over de hoofd/halshouding. Zij zegt veel meer over de houding en het zwaartepunt van het paard en de systematische scholing van een paard dan over waar het hoofd moet zijn! Als het paard maar nageeflijk is! EN het ene paard zal daarbij net eventjes voor de loodlijn lopen en de ander er misschien net even achter, maar dat doet niet echt terzake (zie ook hiervoor R&R)
de plaatjes die Marja bedoel kun je hier:
http://www.homepages.hetnet.nl/~lusitanos/index_nl.html
zien, onder het kopje "klassieke dressuur", overigens een site van 2 vriendinnen van mij!
[edit]
en nog 1 groot verschil: de tijd speelt bij de klassieke dressuur hoegenaamd geen enkele rol. Je neemt de tijd ie het paard nodig heeft, punt uit! Dat is misschien niet helemaal goed verwoord in die site die ik noem, want er wordt gesproken over africhtings"jaren", maar het gaat natuurlijk over "fases". DIe kunnen bij het ene paard een jaar duren en bij het andere paard 5 jaar, bij wijze van spreken!
[/edit]
_________________
[quote ikke] skup dr onder en nie te zunig[/quote]
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Tender op 2001-12-13 11:06 ]</font>
- Captain_oud
- Berichten: 88
- Geregistreerd: 27-08-01
- Woonplaats: Langelo
Geplaatst: 13-12-01 15:04
Ik denk: Alleen bij een goede ruiter. Die past zich aan op het paard. ALs deze niet LDR gereden kan worden dan voorwaarts neerwaarts. Als je al je paarden alleen Maar LDR rijdt en als het paard niet geschikt os en moet hij weg, zoals bij anky vind ik dit geen goede ruiter. Een ruiter moet ja moet zich kunnen aanpassen op elk paard, dus moet verschillende rijstylen kunnen beheersen. Waarom vebaast iedereen zich eroverdat ik 'elk' paard kan rijden. Ik pas mij aan. Dat een paard niet goed voor de ene methode is wil niet betekenen dat hij niks maar wellicht meer bij de andere.
Neemt niet weg dat ik LDR wel een goeie rijwijze zind maar als je alleen deze moet gebruiken dan ben je jezelf een beetje aan het blindstaren.
- Anoniem
Geplaatst: 13-12-01 16:57
In de praktijk zullen er weinig paarden zijn die zij niet kunnen trainen, puur en alleen al omdat je een dergelijk systeem op heel veel manieren kunt toepassen en het daarmee kunt aanpassen aan het paard dat je traint.
Het is een regelrechte fabel dat je bij rond en diep rijden meer gewicht op de voorhand brengt. Als je dat doet ben je niet op de juiste manier bezig. Ook een paard dat rond en diep gereden word daalt in de achterhand, rijst vanuit de schouder, en wordt lichter in de beweging.
Het artikel wat orri hier aanhaalt gaat puur over het gebruik van de "werkhouding", en zegt volgens mij dus vrij weinig. Iig veel te weinig om er een heel trainingssysteem op af te keuren.
- Pril
-
- Berichten: 1831
- Geregistreerd: 13-02-01
Geplaatst: 13-12-01 19:27
Toch nog een vraag/opmerking, op plaatjes en video`s zie je Bonfire best vaak net even te ver achter de loodlijn komen. Ook lijkt het dan alsof er geen contact met de de teugel meer is. Die hangt min of meer slap. Ik zou eigenlijk even voorbeeld plaatjes moeten zoeken....
Maar goed, wie ben ik om daar comentaar op te leveren. Ik vroeg me af of dat jullie ook opgevallen is? (of heb ik telkens net de verkeerde plaatsjes/video`s gezien?
)Zou LDR er mee te maken hebben dat een paard sneller de neiging heeft zich op te rollen en/of achter de teugel te duiken?
- Anoniem
Geplaatst: 13-12-01 20:04
Je moet het achter de loodlijn komen denk ik niet verwarren met een paard dat met zijn hoofd in een bepaalde positie gereden is, zoals op die foto's van Bonfire het geval is. Er is daar sprake van alles wat er moet zijn, aanleuning, het paard is voor het been, etc.
Omdat er een vergaande controle over de aanleuning is, kun je ook een heel los contact hebben met een paard dat zijn hoofd ver achter de loodlijn heeft. Als je verder kijkt dan alleen de neus en de loodlijn, zul je zien dat de spieren allemaal op de juiste manier zijn aangespannen etc. Het paard is er naartoe gereden, en niet erheen getrokken.
- Anoniem
Geplaatst: 14-12-01 06:45
Arjen Teeuwissen says that for about six months when he first started having lessons with Anky, he tried to combine your training philosophy with the conventional way of training, but that he decided that was impossible - you had to train one way or another?
"You have to commit yourself totally or our system doesn't work. Our system is totally different - ours is normal. It is a totally different approach because I don't come out of the horse world. I come from a background where sport is very important, from day one I've been exposed to a lot of sports people and trainers, and from that, my approach is totally different. I think the classical way of dressage training is technically good, because I use the same techniques, but the approach is different."
"We try to get a direct approach to the horse to get a good communication, trying to understand how he behaves, and reacts to whatever you are doing. From there, you make your dressage schedule for that particular horse, because for every horse we do it differently. I think in the old method, that they still call 'classical', works always on the same training methods and they don't ever change it; they only have one system, and that's it. The horse survives, or he doesn't - he fits in the system, and if he doesn't they blame it on the horse: the horse is not good enough. The horse is probably good enough, but he doesn't fit in their system, and since they only have one system, that's it. In our system, we have many ways to get to a horse, we have many more chances to succeed."
If you have an intelligent student who is trained in the 'classical' system and he comes to you for help - what does he have to change?
"It's very easy. In the first lesson I let them do very simple stuff, very direct. And even with very simple stuff - make a decent transition, make the horses give in, make the horse go over the back, reaction to the actions of the aids - four or five simple things, and 99 out of 100, cannot do it. Then I confront them with that, and even Grand Prix riders, cannot do it, so that convinces them that something very basic is wrong. And that's where I want to start, to point that out - this is very simple, can you do this? No. Then you have a big problem. They realise that, and they start from scratch."
"You have to make the decision to forget whatever you have done, and start from scratch. The technique you can keep - but when we ride something like a half pass, we do it with six less aids than all the other riders. Technically the finished result is the same, but the way to it, that's different. They get confronted with that in the beginning and that convinces them, but to change is a long way..."
How long?
"You have to commit yourself to years and years of doing it the new way, and if you don't want to do that, it's 'Goodbye, Auf Wiedersein...' I hardly take on any students, I don't want to do it any more - it takes too much out of you. I've been working with Anky for ten years and we are still studying every day, still discovering new things, still going back to basics almost every day - to put that into somebody takes so many years, and so much time. I want to do more things than that with my life..."
Your initial equestrian instruction was in an even older system - the first people you studied with were followers of Nuno Oliveira of that older way, and using those older breeds of horses - Lusitano, Lippizanner, Andalusian. What did you learn from them?
"Each of those horses had their specific thing. One was good at piaffe, one was good at passage, they had things they could do well. What I try to do with my horses, is have one horse that can do all those things in a special way, which is difficult. But what I got out of that time was a feeling for how it really should look, and how it should feel. I'm not talking about their gaits, that's different - you have to discover that in a Warmblood, but a lot of the technical stuff - piaffe and passage, and really sitting pirouettes, blah, blah, blah - it was fantastic to get the feeling out of those horses. They supplied me with a lot of information."
The general criticism of those schools - like Oliveira, like von Neindorff - is that they are not truly forward, they tend to sit a little behind the bit in an over-collected way, yet your horses are supremely forward?
Deep and round - star pupil, Arjen Teeuwissen and Kalistos demonstrate the 'Sjef technique'.
"I agree with that, but to feel what I call 'the tricks' and learn how they should look, that was very good - but I also felt there was something totally missing, and that gets back to the Warmbloods again, where you work a lot more getting them through and developing the gaits. From that time I brought with me a lot of technical stuff which I then put in the basic training you normally do with the Warmbloods. I always believe that the higher a horse gets in his development and in his training, the better the gaits should get, and if the gaits get less, then something is basically very wrong in your training."
I've seen in the warm up arena, if Anky feels the horse is not really forward, she will stop whatever she is doing and just gallop forward. Is that a philosophy you have developed?
"No, that's natural, everyone does that, I hope. In everything you do, even your halts, you have to feel a forward feeling. I keep that very much in our system, our horses have so much forward impulsion, and they also listen very well to the half halt and the collections, and that makes them look very expressive. Rule number one is that they always have to think forward - so if a horse is thinking a little backwards, we solve that problem by getting them extremely thinking forwards again."
The conventional theory is that if you let a horse work with his head behind the vertical, he learns to back off the contact, and loses his forward, but that doesn't happen in your system because you work a lot of the time very deliberately behind the vertical?
"Behind the vertical doesn't mean they are not on the bit. That's completely wrong if people think that. They think the horse is behind the vertical, so he is not forward and not on the bit - that's total bullshit. Horses can be deep and round, and even on a loose snaffle rein they can still be on the aids - if you push them a little forward then their reaction is again that they get some impulsion forward and give you some weight back in your hand. If you cannot do that immediately, then you've got problems. But we can also ride them very short, but we can also ride them immediately extremely long. They always follow the hand, wherever we want them."
"Medically it has been proven in the past couple of months by professors and physiotherapists, that it is much better for the horse to ride him in a round frame, it is proven. It is better for the horse's overall soundness, for muscles, for stretching, coping better with the work."
You say your philosophy is to keep it simple - yet when you were working with Anky and Idool the other day, you were working on some pretty complicated flexions...
"This is a special case. He gets a different approach from other horses, and it varies from day to day even with that horse - next day we worked him very long and round. He has a natural way of stretching out his neck by himself, and not waiting on us - so we make him a little too short, and totally on the rein, to make him wait - so that he learns to stretch our way, and to our contact. So when we give him the rein he doesn't grab but follows it very softly."
I've seen you work horses down and round, but Idool was more up and in?
"We don't do that all the time, normally we vary it a lot more with him. Lately we do this a little more because it helps, first he learns to wait, then we get him down and over the back again. He is one of those horses that needed a really different approach."
How flexible is your approach - can you ever imagine using an over-check to lunge a horse?
"We never use stuff like that. If we lunge them, most of the time we don't have anything on them, if we do something, we use regular side reins. Most of the time we just let them play a little bit with nothing on them."
"You should be able to educate a horse sitting on top of him. I don't like those things people use to hide their own short-comings."
You never use draw reins?
"Every now and then with a younger horse - but if you saw us riding in draw reins there is a total loop in it, use it for a few seconds then they are gone again. You will never see us using a draw rein in a tight connection, it doesn't work that way anyway. I think most people should stay away from draw reins, only the ones who really know how should use it - and then only a touch."
Do you ever go back to any of the classical texts of dressage?
"On a regular basis I go back to my Steinbrecht, that's the only one for me. Of course there are other good books but that's the one I can live with a lot. There are lots of things in the book that I don't agree with, but there are lots of good things, and the guy really thought about everything, and tried to get a system going."
Do you think the system you and Anky have developed will spread and gain in influence - will you be thought of as the Baucher of the twentieth century?
"Whatever they do, I don't care all that much, as long as it works for us. It sounds a little anti-social which I'm definitely not, but I don't feel like the preacher that has to spread it all over the world. If people want to take lessons from Anky, then they can do that. It's up to us. People have been fighting us for many many years about the system but more and more are riding like it, at least they try to copy it. If you do it correctly it would help you a lot, but I'm not going to be the one who is travelling over the world just to spread the news - I like the golf game too much."
One of the stupider things people say about your system is that to ride deep and round you have to be some sort of genius - that the conventional outline is somehow much easier, when really I think a less good rider can do less damage to the horse in the deep round outline....
"I think the conventional system of riding the horse up there, and precisely on the bit, causes way more problems than what we do. What we do is solve the problems. I think it would make life a lot easier for a lot of riders if they would work with the system we have, because it makes everything very simple - the horse feels better, there are less injuries, they go more over the back, they are happy using their muscles much better - you don't need force any more. Little ladies with no power are able to ride big strong horses, the system is based on taking away all the blocks in the horse - but in the other system the horses do not feel happy any more, because you cannot ride every day in that position, it's like every day you don't ask a track athlete to run one hundred metres, you don't train every day in the same position. You use gymnastics, and interval training and a lot of other stuff, to get to the 100 metres. The other system does the same thing every day in the same way, so the horse is always using the same muscles in the same way, that's crazy because you have a million more muscles and nerves you can use. I am 200% convinced that our system is way better for the rider and the horse. The reason they say it can only work in the hands of a genius, is that they don't understand our system."
If someone looks at you and Anky training and decides, yes, I am going to try to train like that at home - would you give them any little warning?
"The only warning that I would give is to do it 100%, and be aware that it will take a whole lot of time, and basically you will have to stick to it, because you cannot say, 'this is getting a bit difficult, I am going to do it the other way' because ours is a very close knit system. Our system is based on a very big study of the basic foundations, to get that foundation built up you need a lot of time and a lot of patience and a lot of good timing - and, the most difficult part for everybody, to be consistent. That will take a lot out of you. I've had students and they just couldn't do it. The wait was too long. I had Grand Prix riders who realised after a couple of months that they really had to go back to scratch, and take the time to build it up again. They said, this is going to take too long, I want to get out and compete now. I said 'that's okay, it's not my problem, it's up to you'."
In special cases, horses have to be ridden differently - Anky and Idool.
Why does it take so long to switch over to your system?
"The first thing is to learn to listen to your horse. We try to get the riders to react to things they've probably never felt before - when they feel, I want them to react, that's the first step. Then they discover that they didn't listen to their horses enough, or that their reactions were wrong. That's the first step, after that you start working over the back and things like that, but that is the first step and you keep coming back to that. Timing is really important if you want to have a conversation with your horse, a lot of riders have terrible timing. If you can't time, you can't talk, if you react too late on something the horse is trying to tell you, the horse doesn't understand the answer any more. You have to be very quick, if he presents you with something, you have to give an immediate reaction, then he can understand. If you do the 'good' reaction but you do it two or three seconds too late, there is no connection any more, it is very important to get the timing right, so that you can talk with each other."
"Say you are standing still, and you want the horse to walk. If you watch a lot of riders, they put the leg on, but nothing happens for one or two seconds, so they actually teach the horse to be late to the aids. What we want is when we go to put our leg on, even before we almost touch the horse, he has to be moving already. A lot of riders don't feel this any more, they think, I give my aid, and the horse always reacts two or three seconds later. We want an immediate reaction; we train a lot of transitions and you need very good timing, pat him immediately and say this was good - or tell him that it was wrong, you didn't react. Immediately he starts moving, even if it is an inch, you've got to pat him already, we are talking now splits of seconds - if you pat one second too late, or a lot of people pat ten metres too late, then you have a basic problem."
"You must remember that horses are very simple animals. They are not as intelligent as us, yet a lot of people approach horses as if they were as intelligent as us - horses cannot understand what we think, that's ridiculous, so we have to tell them bit-by-bit what we think - and we can only teach them what they are physically and mentally capable of doing - if you overstretch that, then you write yourself into the bullshit."
"A lot of it is mental training, which I love, even now with Anky, 60-70% of what we do is mental training to the horse, and vice versa."
Do you still enjoy working with horses, or is it just another day in the office, and you would prefer to be playing golf?
"No, I love working with horses. I don't think I've ever had one day since I started working with horses, that I went to the stables, and didn't want to get going... I always look forward to it. First of all, I am working with Anky. Secondly, we have a string of horses and a lot of them are really good - I love to see it when they start from scratch, and then through the years they grow up, then they become Grand Prix horses, and maybe even a very good Grand Prix horses. It is just fantastic to work along that line, and see it happen. I just love to watch the horse come from nothing and then to go out and be splendid, people are sitting in the crowd, and if you ride a good pirouette, super music, or whatever, and they get tears in their eyes, that's it, that's what you do it for."
The vet's view...
Dr Hans van Schie is a specialist equine orthopaedic surgeon, who has treated Sjef and Anky's horses over a number of years. He is totally convinced that their method of training is good for the horses.
"The question has been asked if this kind of flexion of the vertebrae of the neck is putting pressure on the nerves and hurting the horse. We got a horse, and put its neck in a position to imitate that flexion to see what was going on in the nerve canal, and found no nerve pressure at all. There was even a relaxation of the vertebra which made the position better than the upright position. You can only introduce this kind of riding when there is a lot of relaxation in the long back muscle."
"I have been checking the horses of Sjef and Anky for many years, and have found no damage, in fact, the reverse."
Return to Top of Pagfoto's
- Anoniem
Geplaatst: 14-12-01 23:35
Klassiek rijden is 'slecht' want 90 % van de paarden is er niet mee gebaat. Bovendien verliezen de ruiters tijdens het klassiek rijden alle gevoel voor het paard en communiceren ze niet meer.
'Sjef' is goed, want bijna elk paard is er mee gebaat, de ruiter krijgt gevoel voor het paard en na een langjarige training zijn de resultaten top.
Ik denk dat dit een beetje ongenuanceerd gedacht is, dus zou ik er graag weer de Bit overheen willen laten gaan }> : Ook 'Sjef' is voor veel paarden niet geschikt, het wetenschappelijk onderzoek waar hier ook aangerefereerd wordt is niet wetenschappelijk enz. enz.. Bovendien snap ik niet waar Arjen het over heeft als hij zegt dat klassieke paarden dag in dag uit in dezelde houding moeten trainen, in tegenstelling tot de ldrpaarden.
Zelf ben ik er nog steeds niet van overtuigd dat ldr DE methode is. Volgens Arjen heeft 10 % van alle paarden slechts baat bij klassiek rijden. ik geloof zelf dat dat een veel groter percentage is, maar stel dat klassiek inderdaad voor 10 procent bedoeld is denk ik dat dat voor ldr precies zo is. Dan hebben we nog 8 methodes nodig om de rest van de paarden te dekken en iedereen is tevreden. Ldr is in mijn ogen dus niet de wereldverbeteraar die het op dit moment genoemd wordt.
- Anoniem
Geplaatst: 15-12-01 01:34
Let vooral eens op de onderste foto, onderaan het artikel. Zodra mijn paard zijn hals zo heeft, stuur ik mezelf op strafkamp, want dan doe ik echt iets fout! In zijn hals zit een knik, van daar loopt het recht naar zijn nek toe, foute boel.
- Anoniem
Geplaatst: 15-12-01 11:53
Het systeem heeft vooral alles te maken met controle. Is je paard onvoorwaardelijk voorwaarts en nageeflijk. Zijn alle passen van jou. Heb jij zoveel controle dat je je paard helemaal rond en diep, of juist helemaal hoog in kan stellen met behoud van impuls en behoud van de nageeflijkheid? In dit systeem moet je je paard op ieder gewenste houding in kunnen stellen, controle. Daarin gaat zit systeem heel erg ver.
Ik ben van mening dat deze manier van rijden ook heel goed aansluit bij de modern gefokte sportpaarden met een flinke scheut bloed.
Kyra Kirklund schrijft hier over:
Citaat:Paarden als Rembrandt en Bonfire waren de eerste paarden die werkelijk volledig werden doorgewerkt, maar laat je dergelijke types constant tot het uiterste gaan dan worden ze alleen maar heter en korter in de hals. De oude stijl was meer toegesneden op paarden met minder bloed die voortdurend aan de gang moesten worden gehouden. Deze stijl van rijden wordt echter steeds minder geappricieerd.
Ik heb nog wat plaatsjes gevonden die deze manier van rijden misschien wat verduidelijken. Want ik denk dat niet veel mensen weten hoe ver de controle gaat. Ik wil daar wel bij opmerken dat dat weer foto's zijn die alleen de werkhouding illustreren maar ik kan moeilijk laten zien hoe ver we gaan wanneer we de eis stellen van onvoorwaardelijke nageeflijkheid of onvoorwaardelijk voorwaarts zijn
